Montmorillon | |||||
Stary most Montmorillon. | |||||
![]() Herb |
![]() Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
dział |
Wiedeń ( podprefektura ) |
||||
Dzielnica |
Montmorillon ( stolica ) |
||||
Międzywspólnotowość |
Wspólnota gmin Vienne i Gartempe ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Bernard Blanchet ( DVG ) 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 86500 | ||||
Wspólny kod | 86165 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Montmorillon | ||||
Ludność miejska |
5911 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 104 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 46°25′37″ północ, 0°52′18″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 82 m Maks. 168 m² |
||||
Obszar | 57,00 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Montmorillon (miasto odosobnione) |
||||
Obszar atrakcji |
Montmorillon (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Kanton Montmorillon ( biuro centralne ) |
||||
Ustawodawczy | Trzeci okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | http://www.montmorillon.fr | ||||
Montmorillon jest wspólny Central West of France The sub-prefektura w dziale z Vienne , w regionie New Aquitaine . Jej mieszkańcy są powoływani Montmorillonnaises i Montmorillonnais i czasami nazywany Macarons w odniesieniu do cupcake lokalnie produkowanej od XIX th wieku .
W linii prostej miasto znajduje się 50 km od Poitiers , 60 km od Châtellerault , 90 km od Limoges , 120 km od Angoulême , 135 km od Niort , 140 km od Tours , 240 km od Bordeaux i 350 km od Paryża .
Pindray | Zabawka | Dziennik |
Silary | ![]() |
Saint-Léomer |
Saulge | Lathus-Saint-Rémy | Bourg-Archambault |
Region Montmorillon przedstawia krajobraz mniej lub bardziej zalesionych, pagórkowatych równin, dolin i gajów .
Terytorium jest również naznaczone obecnością miasta. Przez miasto przepływa rzeka Gartempe . Terroir składa się w 66% z włóczni w 66% i płytkiej gliny krzemiennej w 8% na płaskowyżach progu Poitou , dolomitów w 5% na równinach wapiennych, tarasów aluwialnych w 11% i dolin, wąskich i głębokich w 3%. Aglomeracja zajmuje 6% tego terenu.
Miasto Montmorillon dało swoją nazwę montmorylonitowi , który jest składnikiem pewnych odmian gliny . Substancja ta jest stosowana przeciwko zapaleniu żołądka i jelit .
Terytorium miasta przecina 25 km dróg wodnych, z główną rzeką Gartempe na długości 6 km .
Obsługiwana jest przez linię z Poitiers do Limoges .
Izolacja Montmorillon pod względem transportu może częściowo wyjaśniać jego zahamowany rozwój i trudności w staniu się atrakcyjnym zarówno dla firm, jak i dla mieszkańców. W społeczeństwie, w którym zarządzanie czasem staje się coraz bardziej centralną kwestią, oddalenie, nie tyle przestrzenne, co czasowe, regionu Montmorillon od dynamicznego serca departamentu i jego zakresu usług (administracyjnych, zdrowotnych, kulturalnych, ekonomicznych itp.) jest poważnym utrudnieniem.
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Stacja meteorologiczna z Meteo France zainstalowane w mieście i uruchomienie w 1990 roku pozwala wiedzieć zmianę wskaźników pogodowych. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę za okres 1981-2010.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 2,3 | 2.2 | 4,3 | 6 | 9,8 | 12,9 | 14,5 | 14,6 | 11,3 | 9,1 | 4,9 | 2,6 | 7,9 |
Średnia temperatura (°C) | 5.2 | 5,8 | 8,7 | 10,8 | 14,9 | 18,2 | 20,3 | 20,5 | 16,6 | 13.1 | 8.1 | 5,3 | 12,3 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 8 | 9,4 | 13.1 | 15,6 | 20 | 23,6 | 26 | 26,3 | 21,9 | 17,1 | 11,4 | 8 | 16,7 |
Zapis zimna (° C) data zapisu |
-11,5 01.09.09 |
-15,6 02/09/12 |
-9,7 03.01.05 |
−2,6 04/10.03 |
0,6 14.05.1995 |
6 03.06.04 |
7,9 07.08.1996 |
6.3 1998-08-30 |
2 09/21.05 |
−3,6 30 października 1997 r. |
-9,1 22.11.1993 |
-10,9 19.12.09 |
-15,6 2012 |
Ciepło zapisu (° C) data zapisu |
18,5 01.05.1999 |
24.1 02.27.19 |
25,8 03.31.21 |
30,1 30.04.05 |
31,7 05.28.17 |
38,6 27.06.2011 |
40,5 23.07.19 |
40,2 07.08.20 |
35,9 14.09.20 |
29,1 02.10.11 |
24,3 08.11.15 |
18,7 07.12.00 |
40.5 2019 |
Opady ( mm ) | 70,7 | 55,5 | 57,5 | 69,2 | 68,3 | 56 | 50,1 | 56,1 | 61,3 | 81,7 | 81,4 | 81,3 | 789,1 |
Montmorillon jest gminą miejską, ponieważ wchodzi w skład gmin gęstych lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Montmorillon , a monocommunal jednostki miejskiej 5,954 mieszkańców w 2017 roku, co stanowi wyizolowaną miasto.
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Montmorillon , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 18 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (72% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (73,2%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: łąki (26,2%), grunty orne (25,6%), niejednorodne tereny rolne (20,2%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (8,6%), lasy (8,5%), zurbanizowane tereny (8,3%), tereny przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (2%), kopalnie, składowiska i place budowy (0,6%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Między 1968 a 1982 rokiem Pierre Marcel zorganizował i wyreżyserował kilka kampanii wykopaliskowych na terenie „La Piscine”, prehistorycznej lokalizacji znajdującej się w pobliżu Centrum Wodnego Montmorillon. Archeologia ujawniła różne szczątki, świadczące o obecności ludzkich zawodów w fazie magdaleńskiej (między -15 500 a -12 000).
Z tego okresu Montmorillon zachowało tylko nieliczne ślady, jednak wydaje się, że teren był zajęty przez duże grupy rolnicze, rzemieślnicze lub religijne (świątynia Mazamas w Saint-Léomer ).
Miasto jest wymieniony po raz pierwszy na koniec XI XX wieku w Karcie cytuje panem Montmorillon: Ranulfe. W 1050 r. Ranulfe był władcą Montmorillon i kazał wybudować kościół Notre-Dame, z którego zachowała się tylko absyda i transept , reszta pochodzi z następnego stulecia. To wokół tych miejsc powstało Montmorillon, na ulicy, która wspina się od rzeki do kościoła Notre-Dame i na sąsiednich ulicach.
Jednak z XII -go wieku , konflikty między hrabiów marcu i tych Poitou , Montmorillon i stał się ostoją granicznej. Wzmocniono miasto i zamek, zbudowane w celu pilnowania przejścia Gartempe . Jest to również XII th century , które zostały zbudowane Bożą House, Octagon, kaplica św Lawrence i pierwszy kościół Saint-Martial z których tylko podstawa wieży starej wieży .
Pierre du Marché założył w Montmorillon najstarsze znane w Poitou świeckie bractwo pomocy. Uzyskała konfirmację biskupią i papieską w 1107 r. podczas soboru w Reims . To właśnie na tej ziemi mógł się później rozwinąć Hôtel Dieu miasta. Zakład został ufortyfikowany podczas wojny stuletniej .
W 1372 roku , Bertrand du Guesclin ( 1320 - 1380 ), prowadził rekonkwista francuskich prowincjach pod angielskiej dominacji. W ten sposób, z 3000 doświadczonych żołnierzy, wkroczył do Poitou pod dominacją anglosaską od czasu traktatu z Bretigny w 1360 roku . Pierwszy szturm odbywa się na zamek Montmorillon, „źle broniony, któremu źle dowodzący garnizon angielski nie mógł przeciwstawić się ani długiemu, ani poważnemu oporowi”. Żołnierze Du Guesclina zdobyli go i „poddali wszystkich obrońców pod miecz”. Nowe fortyfikacje wzniesiono w 1374 lub 1375 r. , ale były one niewystarczające, gdy bandy szturmowe z łatwością wkroczyły do miasta 150 lat później i splądrowały je. W następstwie najazdami tych zespołów, François I er pozwala miasto wzmocnić. Montmorillon staje się siedzibą królewskiego senechaussee . Montmorillon zna wielu właścicieli do ruin zamku do XVI -tego wieku .
Umocnienia miasta nie pozwalają mu wytrzymać armat wojsk protestanckich ulega łącznie pięciu fotelach przed końcem XV -go wieku . Jednak po Wojnach Religijnych nastąpił okres prosperity, naznaczony odbudową Maison-Dieu i rozwojem jarmarków.
Fronda w XVII -tego wieku i wojen w następnym stuleciu wyczerpie swoje finanse i jego mieszkańców poważnie lèseront nawet jeśli miasto widzi wprowadzenie wielu rezydencji dla rodzin szlacheckich miasta.
Wprowadzenie nowych podatków czasami wywoływało solidarność międzyklasową: tak w 1707 r. , kiedy wprowadzono nową pomoc dla wina, sam burmistrz wywołał opór i powstanie. Jest odpowiedzialny za zamieszki, które nastąpiły.
Okres rewolucyjny nie charakteryzuje się w Montmorillon takimi ekscesami, jak w wielu innych miastach Francji.
Montmorillon z zadowoleniem przyjmuje postępy Rewolucji Francuskiej . Sadzi w ten sposób swoje drzewo wolności , symbol Rewolucji. Staje się punktem zbornym wszystkich festiwali i głównych wydarzeń rewolucyjnych. Główne miasto dystryktu Montmorillon od 1790 , a następnie podprefektura Konsulatu , Montmorillon od tego czasu posiada również sąd rejonowy .
Zniszczony przez wojny religijne , Hôtel Dieu został zastąpiony przez zakon augustianów reformowanych , który pełnił swoją misję opieki medycznej i charytatywnej aż do rewolucji .
Główne prace rozwojowe są uruchamiane do XIX th century : bulwar zastępuje stare mury obronne, nowy most jest zbudowany jako sądu, że stanie się biura turystycznego. Linia kolejowa łącząca Poitiers i Limoges została otwarta w 1878 roku .
W XIX -tego wieku , nie był katolikiem wolna biblioteka, biblioteka jezuitów , biblioteka w małym seminarium i biblioteka „SP Montis Maurilionis”.
Przekształcony w małym seminarium w XIX -tego wieku, Hotel Dieu dawna przedszkole i ośrodek powołań kościelnych .
Aby uczcić zwycięstwo Republiki i prawa narodów, pod koniec I wojny światowej na Place de la Victoire posadzono drzewo wolności . Jest przesadzany przed żandarmerią.
Nawiązując do ogólnopolskiego protestu społecznego z początku 2009 roku , 19 marca w Montmorillon odbyła się demonstracja , która zgromadziła trzysta osób.
W wyborach prezydenckich w 2012 roku Montmorillon umieścił kandydata Partii Socjalistycznej François Hollande'a na czele w 2. turze z ponad 56% głosów. W 1 st rundzie, on już wygrał z ponad 34% głosów, wyprzedzając kandydata prezydent Nicolas Sarkozy .
Wybory prezydenckie 2017W wyborach prezydenckich w 2017 roku Montmorillon zajął pierwsze miejsce w 2, aby włączyć kandydata En Marche ! Emmanuel Macron z ponad 72% głosów. W 1 st rundzie, on już wygrał z ponad 26% głosów, 2 punkty wyższy od wyniku krajowego. Był następnie w 2 nd miejscu przez François Fillon , LR kandydata .
Miasto podlega sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi okręgowemu w Poitiers, sądowi apelacyjnemu w Poitiers, sądowi dziecięcemu w Poitiers, trybunałowi przemysłowemu w Poitiers, sądowi handlowemu w Poitiers, sądowi administracyjnemu w Poitiers i administracyjnemu sądowi apelacyjnemu w Bordeaux, funduszom emerytalnym w Poitiers Trybunału, Sądu Gospodarczego ds. Ubezpieczeń Społecznych w Vienne i sądu przysięgłego w Vienne.
Miasto posiada szpital ze skanerem medycznym i salą operacyjną.
Kolejne reformy La Poste doprowadziły do zamknięcia wielu urzędów pocztowych lub przekształcenia ich w proste przekaźniki. Jednak gmina była w stanie utrzymać własną. Ma dwa i ma centrum sortowania.
W 2015 r. utworzono Centrum Usług, skupiające kilka administracji (CAF, CPAM, ComCom itp.). Został wybudowany tuż obok nowego budynku Pôle Emploi (z 2014 roku )
Publiczny dom spokojnej starości (Rezydencja Autonomiczna) i kolejny prywatny (Złota Rezydencja) uzupełniają recepcję miasta.
EdukacjaW mieście działają trzy szkoły średnie (liceum ogólnokształcące i techniczne, liceum zawodowe i liceum rolnicze), szkoła wyższa, dwa przedszkola oraz dwie publiczne szkoły podstawowe i prywatna (Saint-Martial) od przedszkola do uczelni.
Na liście 2020 Krajowa Rada Miast i Wsi w Bloom przyznała miastu trzy kwiaty.
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto miało 5911 mieszkańców, co oznacza spadek o 4,62% w porównaniu do 2013 r. ( Vienne : + 1,47%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3 121 | 2843 | 3 313 | 3174 | 3608 | 4157 | 4672 | 4 768 | 5 228 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4968 | 5130 | 5,203 | 5010 | 5 105 | 5 128 | 5 158 | 5268 | 5 284 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5 176 | 5051 | 4944 | 4583 | 4 766 | 4507 | 4 754 | 5410 | 5 524 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
5743 | 6034 | 6 685 | 6 954 | 6 667 | 6898 | 6584 | 6514 | 6443 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6197 | 5 911 | - | - | - | - | - | - | - |
W 2016 roku , według INSEE The gęstość zaludnienia miasta było 105,2 inhab./km 2 , 62,4 inhab./km 2 do działu, 70,7 inhab./km 2 dla nowego regionu. -Aquitaine i 117,9 inhab./km 2 dla Francji.
Najnowsze statystyki demograficzne dla gminy Montmorillon zostały ustalone w 2016 r. i opublikowane w 2019 r.
Ewolucja urodzeń i zgonów w latach 1968-2007 wygląda następująco ( INSEE ):
Ewolucja urodzeń i zgonów w latach 1999-2008 przedstawia się następująco ( INSEE ):
Podział ludności miasta według wieku w 2007 r. według INSEE przedstawia się następująco :
Rozkład ludności według wieku i płci przedstawia się następująco ( INSEE ):
Ponadto spośród ośmiu krajów i dwóch aglomeracji tworzących departament Vienne , w latach 1999-2006, Pays Montmorillonais jest jedynym, który odnotował ujemną średnią zmian zaludnienia: - 0,23% rocznie. Ponadto, w przeciwieństwie do innych średniej wielkości miast, takich jak Loudun , Montmorillon, na tym obszarze nie wykazuje żadnej atrakcyjności, gdyż jego własna populacja zmniejszała się średnio w tym okresie o 0,66% rocznie, podczas gdy w tym samym czasie departament zyskał 8000 mieszkańców.
Ten spadek demograficzny jest częścią starzejącej się populacji południowo-wschodniej części departamentu. To także problem, który jest częścią większego regionu, który obejmuje sąsiednie departamenty: jeśli więc udział osób powyżej 60. roku życia w departamencie Vienne sięga 23,2%, to 32,7% w departamencie Creuse , 29% w departamencie Indre i 26,3% dla departamentu Charente .
Na 31 grudnia 2010, 7,1% zakładów zlokalizowanych na terenie gminy znajdowało się w rolnictwie, 6,4% w przemyśle, 7,1% w budownictwie, 59,2% w handlu, transporcie i innych usługach, 19% w administracji publicznej, edukacji, zdrowiu i działalności społecznej.
Według regionalnej dyrekcji ds. żywności, rolnictwa i lasów w Poitou-Charentes, w 2010 r. było tylko 29 gospodarstw, w porównaniu z 41 w 2000 r .
Powierzchnia użytkowanych gruntów rolnych nieznacznie się zmniejszyła, z 3 861 ha w 2000 r. do 3 731 ha w 2010 r., z czego 642 ha nadaje się do nawadniania. Liczby te wskazują na koncentrację ziemi w mniejszej liczbie gospodarstw. Tendencja ta jest zgodna z rozwojem obserwowanym w całym departamencie Vienne od 2000 do 2007 roku, każde gospodarstwo zyskało średnio 20 hektarów.
32% gruntów rolnych jest przeznaczonych pod uprawę zbóż ( głównie pszenicy miękkiej, ale także jęczmienia i kukurydzy ), 8% pod rośliny oleiste ( rzepak i słonecznik ), 1% pod rośliny wysokobiałkowe , 38% na pasze, a 16% na zioła. W 2000 r., podobnie jak w 2010 r., pod uprawę winorośli przeznaczono jeden hektar.
W 2010 r. 14 gospodarstw (wobec 19 w 2000 r.) prowadziło hodowlę bydła (1931 sztuk w 2010 r. wobec 2364 sztuk w 2000 r.). Jest to jedno z najważniejszych stad bydła w Vienne, liczące w 2011 roku 48 000 sztuk.
W 12 gospodarstwach w 2010 r. (w porównaniu z 15 w 2000 r.) prowadzono hodowlę owiec (6087 sztuk w 2010 r. wobec 6193 sztuk w 2000 r.). Jest to jedno z ważniejszych stad owiec w departamencie Vienne (w 2011 r. liczba owiec w departamencie Vienne wynosiła 214 300).
Hodowla drobiu odnotowała spadek: 289 sztuk w 2000 r. w 9 gospodarstwach w porównaniu ze 115 sztukami w 2010 r. w 6 gospodarstwach.
Hodowla kóz (1006 sztuk w 2000 r.) zniknęła w ciągu tej dekady. Ten zanik wskazuje na ewolucję tej hodowli w regionie Poitou-Charentes w ciągu ostatnich dwóch dekad: podział przez trzy liczby gospodarstw, wzrost średniej liczby na hodowlę (38 kóz w 1988 r., 115 w 2000 r.), podział według 10 kóz liczących od 10 do 50 kóz, co stanowiło 50% pogłowia w 1988 r. oraz pomnożenie przez 6 gospodarstw z ponad 200 kóz, które przegrupowały się w 2000 r. 45% stada. Rozwój ten wynika głównie z kryzysu nadprodukcji mleka w latach 1990-1991, który równolegle ze środkami motywacyjnymi zachęcał rolników do odejścia na wcześniejszą emeryturę.
Miasto posiada oddział Wiedeńskiej Izby Rolniczej.
Miasto posiada oddział Wiedeńskiej Izby Przemysłowo-Handlowej
W każdą środę rano na Place du Maréchal-Leclerc odbywa się targ: owoce i warzywa od lokalnych i regionalnych producentów, sery, drób, miód, kwiaty, ubrania, rożna, wędliny itp.
Montmorillon należy do sieci Miast i Krajów Sztuki i Historii , kierowanej przez Ministerstwo Kultury i władze lokalne , która skupia miasta pragnące zachować i promować swoje dziedzictwo, aby zachować i wzbogacić je w całej swojej różnorodności: starożytne pozostałości do architektura XXI -go wieku krajobrazów do twórczości artystycznej, know-how w pamięci mieszkańców. W 1987 region Montmorillon , który stał się Vienne i Gartempe , był pierwszym oznaczonym krajem we Francji.
Zabytkowe dzielnice Dolne MiastoLewy brzeg Gartempe jest najstarszą częścią miasta i nazywa się Brouard. Wciąż ma kilka średniowiecznych domów, które zostały odrestaurowane w ramach utworzenia Miasta Pisma i Księgarni w 2000 roku . Tak zwany dom Brouard znajdujący się przy rue Montebello 6 jest wpisany na listę zabytków historycznych od 1942 roku .
Zabytki prehistoryczneDolmen Pierre'a Soupèze jest od 1978 roku klasyfikowany jako zabytek historyczny .
Dziedzictwo religijneKościół Notre-Dame znajduje się w dzielnicy Brouard. Świadczy o źródłach pisanych od XI -tego wieku, kościół ma krzyża łacińskiego, którego chór jest znacznie odsunięte od nawy. Kościół był wielokrotnie przebudowywany w czasie stu lat i wojen religijnych . Przywrócony z XIX th century, ma też nową kaplicę poświęconą cud NMP w 1877. Wnętrze jest urządzone z ruchomymi obiektami, takimi jak lament polichromia terakoty ( XVII -tego wieku) oraz ogromnym obrazem Adoracji Trzech Króli ofiarowanych parafii przez Napoleona III . Co do krypty św Katarzyny, wystrój końcowego XII TH - począwszy od XIII th century malowane w Cul-de-Four , przywołuje sceny z życia św Katarzyny Aleksandryjskiej . Widzimy więc scenę męczeństwa filozofów nawróconych na chrześcijaństwo przez świętego, a także koronację tych ostatnich przez Dziewicę z Dzieciątkiem. Kościół od 1862 roku zaliczany jest do zabytków historycznych .
Dom Boży został założony w XI -tego wieku, jest dedykowany do przyjmowania pielgrzymów i chorych. Przeżyła wyjątkowy wzrost aż do XVI -tego wieku i została podjęta przez augustianie zreformowany Bourges, którzy budują, z XVII th century, budynki klasztorne w stylu klasycznym. Wreszcie, Dom Boży jest przekształcona Niższym Seminarium w 1807 roku, zanim został EPHAD w 1969 roku i zamknięta w roku 2009. Budynki klasztorne składa się z ośmiokąt randki XII TH - XIII th stulecia, których ośmiokątny przypomina Grobu Bożego w Jerozolimie . Zabytek od 1840 roku zaliczany jest do zabytków historycznych . Dom Boży jest wyposażony w kaplicy założonego w XII -tego wieku, pod wezwaniem św Wawrzyńca i św Vincent. Kościół ma przeprojektowany elewacji XVII th wieku i rzeźbiony fryz przedstawiający Dzieciątko Jezus i ośmioboczna wieża zwieńczona iglicą rzeźbionego kamienia. Wnętrze ozdobione malowidłami z XIX th wieku, który zaspokaja małych kleryków ich misji w przyszłości.
Kościół Saint-Martial został zbudowany na miejscu kościoła romańskiego mowa w źródłach z XII th wieku i zależała od jego założenia opactwa Saint-Martial de Limoges . Obecny kościół został zbudowany w 1861 roku i ukończony dwadzieścia lat później w 1881 roku . Kościół romański z XII -tego wieku, nie pozostaje kwadratowa wieża, prawdopodobnie podstawa starej wieży i stary absydzie chóru. Zbudowany w stylu neogotyckim, popularne w XIX th wieku, nowy kościół Saint-Martial odbiera meble w tym samym stylu: ambona , ołtarz, a zwłaszcza Wielkiej narządów czynnikiem Bordeaux Georges Wenner . Od 1984 roku kościół jest wpisany na listę zabytków .
Sainte-Marguerite Grandmont lub kaplica Małego Grandmont zostało założone w XIII -go wieku przez Audebert Magnac, Pana Montmorillon. Z klasztoru Grandmont do dziś zachował się budynek zachodni, zrehabilitowany w 1994 r., a następnie w 2016 r., mieszczący się przy rue Saint-Christophe.
Latarnia zmarłych Moussac jest sklasyfikowany zabytek od 1884 roku .
KultyKatolicyzm:
Fabryka mebli kuchennych: Domoform (dawniej fabryka Ranger), należąca do grupy Snaidero, była ostatnim przemysłem w gminie. To zamknięte ze względów ekonomicznych w 2006 r .
Dziedzictwo kulinarneMiasto posiada dwa otwarte codziennie cmentarze , a ich nazwy to: Cmentarz Notre-Dame i Cmentarz Saint-Martial. Te cmentarze powstały w XIX XX wieku w wyniku zamknięcia starych cmentarzy parafii.
W Montmorillon znajduje się kilka muzeów poświęconych różnym dziedzinom. Wśród nich Muzeum Sztuki i Historii Montmorillon który zachowuje wyjątkową fundusz obiektów archeologicznych z czasów prehistorycznych do okresu Gallo-rzymskich, malarstwa i rysunku XVIII th do XX th wieku i niedawno fundusz starych fotografiach. Posiada również zbiory etnologii i historii naturalnej .
Muzeum maszyn do pisania i maszyn liczących pozwala poznać historię maszyn do pisania, ich wynalazców i ich użytkowników. Ponad 200 modeli maszyn z lat 1830-1980 wystawionych jest w Preface, punkcie odbioru Cité de l'Ecrit w Montmorillon.
Muzeum Migdałów i Makaroników : muzeum umożliwia poznanie historii makaroników poprzez kilka obszarów tematycznych: uprawa drzewa migdałowego , bogactwo migdałów , produkcja makaroników... Muzeum zdobi swoje zbiory licznymi wizualnymi, podpory dźwiękowe, smakowe i węchowe. Przedstawiono również model słodyczy z XIX th wieku i starych celownik piekarnik tylnej makaronik 1950 .
Sprzęt i miejsca występówMontmorillon posiada kilka obiektów poświęconych kulturze i rekreacji.
Szwajcarski Gartempe otwarty w 2017, ma 4 pokoje, które mogą pomieścić 2886 widzów stoi na powierzchni ponad 1000 metrów kwadratowych w koncert. Nicolas Moro , Nolwenn Leroy i Claudio Capéo występowali w Espace Gartempe .
Kino artystyczne Majestic w Montmorillon dysponuje salą całkowicie odnowioną w 2014 roku.
Biblioteka PublicznaMediateka Prosper Mérimée został otwarty w 1998 roku w dawnej szkole podstawowej górnej , a następnie załączone do tej Jean Moulin de Montmorillon liceum , całkowicie odnowiony przez pana Duclos, architekt. Na prawie 900 m² przestrzeni publicznej, rozłożonej na trzech poziomach, publiczność może odkryć regularnie aktualizowaną kolekcję powieści , filmów dokumentalnych , specjalistyczne fundusze, dyskotekę i wideotekę.
La Cité znajduje się w sercu średniowiecznej dzielnicy, która była zrujnowana przed otwarciem strony ( czerwiec 2000 ). Budynki zostały kupione, wyremontowane i wynajęte przez miasto przy wsparciu finansowym departamentu, regionu i Unii Europejskiej . Montmorillon nie wymyślił koncepcji Book Villages, której ideą jest zgromadzenie w malowniczej dzielnicy jak największej liczby sklepów poświęconych książkom (najpierw Hay-on-Wye , w Walii pod koniec lat 60., potem Redu). w Belgii, Bécherel w Bretanii...).
Są też księgarze, specjaliści od starych i używanych książek (historia, komiks, młodzież, literatura ogólna, czasopisma itp.), a także rzemieślnicy zajmujący się księgarstwem: kaligraf, ilustrator. W mieście znajdują się także kawiarnie literackie i Ogród Pisarzy, gdzie w niektóre letnie wieczory pod altanami autorzy przychodzą czytać fragmenty swojej pracy. Są też pchle targi, warsztat garncarza i malarza.
Odbywają się tam imprezy pisarskie, takie jak Targi Starej Książki w Niedzielę Wielkanocną, Targi Wydawnictw Niezależnych pod koniec września czy Targi Książki. Latem u rzemieślników organizowane są bezpłatne pokazy.
Dostęp do Miasta Pisma i Księgarni w Montmorillon jest bezpłatny i otwarty. Dostęp do warsztatów i księgarni jest również bezpłatny, ponieważ są to sklepy. Z drugiej strony rzemieślnicy oferują sesje pokazowe i kursy wprowadzające, za które każdy ustala swoją cenę.
W 1990 roku w Montmorillon wypuszczono pierwszą edycję „ Salon du Livre ”. Ważnym wydarzeniem kulturalnym w regionie Nouvelle-Aquitaine , przedstawienie skupia 120 pisarzy wokół silnego tematu. Od 2011 roku wydarzenie to odbywa się co roku w samym sercu miasta pisania , Place Régine Deforges w Montmorillon.
Niektóre sceny z filmu Długie zaręczyny zostały nakręcone na polu wojskowym Montmorillon w dniuillon13 października 2003 r..
Podczas jego renowacji nakręcono film dokumentalny na temat ośmiokąta ( 1997 - 1999 ).
![]() |
Blazon : Gules a la tour Or, wódz przyszyty do Sable oskarżył czterech kumpli również Or. |