Tytuł | Ustawa nr 2014-58 z dnia 27 stycznia 2014 r. O modernizacji terytorialnej akcji publicznej i afirmacji metropolii |
---|---|
Akronim | MAPTAM |
Odniesienie | NOR : RDFX1306287L |
Kraj | Francja |
Rodzaj | Prawo zwyczajne |
Zatkany | Prawo administracyjne |
Legislatura | XIV kadencja ustawodawcza |
---|---|
Rząd | Ayrault II |
Przyjęcie | 19 grudnia 2013 |
Opublikowanie | 27 stycznia 2014 |
Wejście w życie | 28 stycznia 2014 (z wyjątkiem przepisów szczególnych) |
Czytaj online
Dziennik Urzędowy z dnia 28 stycznia 2014 r. , Wersja skonsolidowana
Prawo od 27 stycznia 2014 roku w sprawie modernizacji terytorialnym działań publicznych i afirmacji obszarów metropolitalnych , znane jako „ prawa Mapam ” lub „ prawa MAPTAM ” jest francuskim prawem, które ma na celu sprecyzowanie uprawnień władz lokalnych poprzez tworzenie „ konferencje terytorialne organy działania publicznego ”(CTAP), organy konsultacyjne między gminami, a także poprzez reorganizację systemu prawnego najbardziej zintegrowanych organów międzygminnych - metropolii .
Prawo jest częścią III aktu decentralizacji w ramach prezydencji z François Hollande ; częściowo powraca do reformy francuskich władz samorządowych przyjętej za prezydentury Nicolasa Sarkozy'ego .
Ustawa przywraca ogólną klauzulę kompetencji departamentów i regionów, która została jednak usunięta przez ustawę o nowej organizacji terytorialnej Republiki (ustawa NOTRe) z 7 sierpnia 2015 r.
Projekt ustawy o modernizacji terytorialnej akcji publicznej i afirmacji metropolii został przyjęty w Senacie w drugim czytaniu w dniu8 października 2013156 głosami za i 147 przeciw. Wrócił do Zgromadzenia w celu drugiego czytania w dniu 10 grudnia 2013 r. Po porozumieniu w Komisji Wspólnej ostateczny tekst został przyjęty przez obie izby w dniu19 grudnia 2013.
16 stycznia 2014 r. Premier Jean-Marc Ayrault powiedział, że jest za zlikwidowaniem departamentów na wewnętrznych przedmieściach, co jest równoznaczne z połączeniem departamentów Paryża , Hauts-de-Seine , Seine-Saint-Denis i Val- de-Marne w metropolii Wielkiego Paryża.
Ustawa tworząca metropolię Wielkiego Paryża została zatwierdzona przez Radę Konstytucyjną 23 stycznia 2014 r., Która uznała ją za zgodną z Konstytucją .
Prawo n O 2014-58 z dnia 27 stycznia 2014 r modernizacji terytorialnym działań publicznych i afirmacji metropolii zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym z dnia 28 stycznia 2014 r Jej przepisy zmianę szeregu przepisów, w tym Kodeksu ogólnego wspólnot terytorialnych .
Pierwszy tytuł ustawy poświęcony jest wyjaśnieniu kompetencji zbiorowości terytorialnych i koordynacji aktorów.
Anulowanie wykreślenia klauzuli ogólnej jurysdykcjiArtykuł 1 ustawy przywraca „ ogólną klauzulę dotyczącą jurysdykcji ”, która upoważnia każdą władzę lokalną do interweniowania we wszystkich sprawach dotyczących jej terytorium, niezależnie od wyraźnych uprawnień przyznanych jej w tekstach. Jednak usunięcie jest planowane dla1 st styczeń 2.015, klauzula dotycząca jurysdykcji ogólnej nigdy nie zniknęła.
Są one ponadto wyjaśnione w tym tekście:
Artykuł 3 ustawy przyznaje niektórym społecznościom dominującą kompetencję do koordynowania działań społeczności w zakresie określonych kompetencji.
W ten sposób region jest kwalifikowany jako „lider” w wykonywaniu uprawnień związanych z:
Departament jest odpowiedzialny za kierowanie następującymi lokalnymi politykami publicznymi:
Jest również konsultowany przez region przed negocjacjami umów dotyczących planowania między stanem a regionem .
Gmina lub EPCI z własnym systemem podatkowym, któremu przekazała te uprawnienia, jest odpowiedzialna za koordynację podmiotów terytorialnych w zakresie:
Warunki wspólnego działania władz lokalnych i ich ugrupowań w celu wykonywania tych uprawnień są omawiane na terytorialnej konferencji poświęconej działaniom publicznym.
Artykuły 4 i 5 określają rolę i kompetencje tych „terytorialnych konferencji działań publicznych”, ustanowionych w każdym regionie i pod przewodnictwem przewodniczącego rady regionalnej, które są odpowiedzialne za wspieranie wspólnego wykonywania kompetencji władz lokalnych, ich grupy i ich instytucje publiczne.
Konferencje będą składać się z:
Artykuł 6 tworzy w Kodeksie transportowym przepisy dotyczące regionalnych systemów intermodalności, mające na celu koordynację na poziomie regionalnym, w przypadku braku jednego organu organizującego transport , polityk prowadzonych w tym obszarze. Mobilność władz publicznych w zakresie oferta usług, informacje dla użytkowników, ceny i bilety.
Racjonalizacja terytorialnych działań publicznych Działania zewnętrzne społecznościArtykuł 9 ogranicza zdolność władz lokalnych lub jednego z ich ugrupowań do zawarcia umowy z obcym państwem.
Artykuły 12 do 14 ustawy, które nadal odbicia realizowanych w ramach Grand Paris w rządzie François Fillon , stworzyć metropolię Grand Paryżu , publiczne ustanowienia współpracy międzygminnej (EPCI), który przyniesie ze sobą gminy z Paryża i małej koronie z1 st styczeń 2.016,
Artykuły 10 i 11 ustawy przewidują również włączenie wszystkich pozostałych gmin Île-de-France do publicznych instytucji współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym, o minimalnej populacji 200 000 mieszkańców, jeżeli siedziba wspólnoty międzygminnej znajduje się w jednostce miejskiej Paryża , z wyjątkiem zwolnienia prefektury związanego z fizyczną, ludzką i administracyjną geografią danego sektora.
Artykuły od 15 do 17 dotyczą mieszkalnictwa w Île-de-France, artykuły od 18 do 21 do Syndicat des transports d'Île-de-France , Société du Grand Paris i ich wzajemne stosunki, artykuły od 22 do 24 do administracji dzielnica La Défense , a artykuł 25 do ustanowienia publicznej Paris-Saclay .
Metropolia LyonArtykuły od 26 do 39 poświęcone są tworzeniu i funkcjonowaniu drugiej metropolii , która zastąpi społeczność miejską Lyonu i będzie wykonywać w jej granicach uprawnienia departamentu Rhône .
Metropolia Lyon jest zbiorowością o szczególnym statusie w rozumieniu art. 72 Konstytucji ;
Metropolia Aix-Marsylia-ProwansjaArtykuły 40–42 tej ustawy określają przepisy właściwe dla metropolii Aix-Marsylia-Prowansja , która łączy sześć gmin, z których co najmniej jedna gmina należy do jednostki miejskiej Marsylii .
Inne metropolieArtykuły 43-53 ustawy reformują porządek prawny obszarów metropolitalnych , zmieniając status przewidziany w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. O reformie samorządu terytorialnego oraz przewidują obowiązkowe tworzenie1 st styczeń 2.015 metropolie organizujące aglomeracje:
Wiąże się to z utworzeniem na mocy dekretu metropolii typu common law dla EPCI z własnym systemem podatkowym obejmującym ponad 400 000 mieszkańców, zlokalizowanych na obszarze miejskim liczącym ponad 650 000 mieszkańców.
Metropolie położone w dorzeczach powyżej 400 000 mieszkańców mogą być tworzone dobrowolnie, w drodze dekretu, za zgodą większości kwalifikowanej gmin członkowskich (art. 43 ustawy). Są to baseny położone wokół Brestu i Montpellier.
Art. 54 stanowi, że sposób wyboru radnych metropolii określi nowa ustawa, która będzie interweniować przed 1 st styczeń wykupu w 2017 r, po analizie przebiegu wyborów bezpośrednich w powszechnych wyborach radnych gmin w 2014 roku.
Współczynnik pulowaniaArtykuł 55 definiuje „współczynnik mutualizacji usług publicznych instytucji współpracy międzygminnej z własnym opodatkowaniem” i stanowi, że wskaźnik ten może służyć jako kryterium przy podziale całkowitej alokacji operacyjnej otrzymanej przez gminy i instytucje publiczne współpracy międzygminnej z własnym systemem podatkowym.
Zarządzanie środowiskami wodnymiArtykuły 56–59 ustawy reorganizują zarządzanie środowiskami wodnymi przez publiczne zakłady zajmujące się gospodarką wodną i gospodarką wodną oraz terytorialne publiczne zakłady wodociągowe.
Gminy są odpowiedzialne za zarządzanie środowiskami wodnymi i zapobieganie powodziom, z możliwością przekazania tych kompetencji władzom międzygminnym.
Ustanawia się „podatek od zarządzania środowiskiem wodnym i zapobiegania powodziom” w celu finansowania „wszelkiego rodzaju prac, które umożliwiają zmniejszenie ryzyka powodzi oraz szkód wyrządzonych ludziom i mieniu”.
Przeniesienie uprawnień policji technicznejPrawo n o 2004-809 z dnia 13 sierpnia 2004 r lokalnych wolności i odpowiedzialności (Akt II decentralizacji) zaplanował przeniesienie różnych władz policyjnych burmistrzów prezydentów intercommunalities sanitarnych, w zakresie unieszkodliwiania odpadów domowych, bezpieczeństwie imprez kulturalnych i sportowych, drogowych i przepisy parkingowe.
Przepis ten ewoluował kilkakrotnie, w szczególności w celu nadania prezesom organów międzygminnych pełnych kompetencji w tych sprawach.
Art. 60 rozszerza uprawnienia prezesów EPCI właściwych w zakresie gospodarki odpadami z gospodarstw domowych oraz precyzuje ich kompetencje w zakresie higieny.
Akcjonariusze SEMArtykuł 61 ustawy stanowi, że gminy będące udziałowcami spółek gospodarki mieszanej mogą nadal pozostawać stowarzyszone, mimo że cel korporacyjny PMŚ mieści się w ramach kompetencji, które zostały w całości przekazane międzygminom.
Parking policjiW art. 62 dokonano rewizji przepisów regulujących zasady parkowania na drogach i zezwoleń na parkowanie taksówek między burmistrzem Paryża a prefektem policji, a także między burmistrzami a prezydentami międzygminnych organów właściwych w sprawach drogowych.
Artykuł 63 dekryminalizuje płatne parkowanie, co oznacza, że nieprzestrzeganie jego przepisów nie stanowi już naruszenia . Wynika to z wielu refleksji, zapoczątkowanych w szczególności w 2004 roku przez zastępcę Christiana Filipa , który przygotował projekt ustawy, w której uzasadnieniu wspomniano:
„Za płatne parkowanie na ulicy odpowiada obecnie gmina, ale ustalenie wysokości kary za brak zapłaty i jej odzyskanie leży w gestii państwa. Byłoby logiczne, aby dać społeczności pełną jurysdykcję nad istotnym instrumentem proaktywnej polityki podróżowania w miastach. "
Płatny parking będzie odtąd traktowany jako opłata państwowa, czyli forma czynszu za zajmowanie drogi publicznej , której wysokość jest ustalana przez gminę lub właściwy EPCI, zgodna z postanowieniami miejskiego planu podróży. , jeśli istnieje.
„Narada instytutowa ustala:
” 1 ° Taryfę opłat za natychmiastowe uiszczenie opłaty, obowiązującą w przypadku uiszczenia opłaty za cały okres postoju przez kierowcę pojazdu od chwili rozpoczęcia postoju;
„2 ° Stawka pakietu post-parkingowego, obowiązująca w przypadku, gdy opłata za cały okres parkowania nie jest uiszczona na początku parkowania lub jest niewystarczająco uiszczona. Jej wysokość nie może być wyższa niż wysokość opłaty należnej za maksymalny planowany czas parkowania, z wyłączeniem urządzeń abonamentowych, według obowiązującej w danej strefie stawek natychmiastowych.
„Cennik płatności natychmiastowych został ustalony w celu promowania płynności ruchu, rotacji parkowania pojazdów na drogach oraz korzystania ze zbiorowych lub przyjaznych dla środowiska środków transportu. Uwzględnia wszystkie koszty niezbędne do uzyskania przychodów z opłaty parkingowej.
„Cennik można dostosować w zależności od czasu postoju, obszaru zajmowanego przez pojazd lub jego wpływu na zanieczyszczenie powietrza. Może przewidywać bezpłatną część przez określony czas, a także określone ceny dla niektórych kategorii użytkowników, w tym rezydentów. "
- Wyciąg z artykułu L. 2333-87 Kodeksu ogólnego władz lokalnych
Podobnie jak w poprzednim reżimie prawnym, stworzenie systemu płatnego parkowania nie może być motywowane wyłącznie interesem finansowym społeczności, która go ustanawia, ale musi uwzględniać cele prawne określone w artykule L. 2333-87 kodeksu ogólnego władze lokalne przytoczone powyżej.
Kontrola płatnych parkingów nie będzie już zarezerwowana dla policjantów, żandarmów, straży miejskiej i agentów nadzoru autostrad publicznych, ale może zostać przekazana zaprzysiężonym funkcjonariuszom firm prywatnych.
Spory związane z nieuiszczeniem opłat państwowych muszą być przedmiotem uprzedniego odwołania administracyjnego do społeczności, do której wpada zaprzysiężony pełnomocnik, który ustalił zawiadomienie o wypłacie kwoty pakietu post-postojowego, zanim zostanie skierowany do specjalisty. sąd administracyjny wskazany postanowieniem z dnia 23 stycznia 2015 r., który tworzy odpłatną prowizję sądową za parkowanie . Drugie zarządzenie, z 9 kwietnia 2015 r., Określa zasady zarządzania, odbioru i rozstrzygania sporów dotyczących pakietu po zaparkowaniu.
Wszystkie te postanowienia będą miały zastosowanie od dnia 1 st luty +2.016.
Reforma nie zmienia reżimu niebezpiecznego, niewygodnego lub nadużycia parkowania, co nadal stanowi przestępstwo karalne z mocy prawa.
Ocena urzędników terytorialnychArtykuł 69 II uogólnia coroczne profesjonalne rozmowy prowadzone przez bezpośredniego przełożonego jako metodę oceny lokalnych urzędników.
Polacy metropolitalneArtykuł 77 ustawy zmienia reżim prawny biegunów metropolitalnych stworzonych przez artykuł 20 prawa n o 2010-1563 z dnia 16 grudnia 2010 roku w sprawie reformy władz lokalnych .
Fundusze europejskieZarządzanie funduszami europejskimi, które dotychczas przejmowało państwo (sekretariaty generalne ds. Regionalnych prefektur regionalnych), na lata 2014-2020 przenosi na regiony na mocy art. 78 ustawy, który przewiduje interwencję „dekretu wykonawczego”.
Terytorialne i wiejskie bieguny równowagiArtykuł 79 tworzy „ bieguny równowagi terytorialnej i wiejskiej ” (PETR), które są związkami mieszanymi skupiającymi EPCI z własnym opodatkowaniem i które mają zastąpić kraje utworzone przez Ustawę o orientacji w zakresie planowania i rozwoju regionalnego (LOADT), znaną jako ustawa Pasqua z 4 lutego 1995 r., wzmocniona przez LOADDT (znaną jako ustawa Voynet ) z 25 czerwca 1999 r.
Artykuły 80–90 odnoszą się do sposobów przenoszenia lub udostępniania personelu państwowego uczestniczącego w wykonywaniu kompetencji państwowych przekazanych władzom lokalnym lub ich ugrupowaniom określonym w ustawie.
Artykuł 91 określa zasady rekompensaty za przekazanie uprawnień dokonane na mocy prawa.