Rodzaj | Dwór |
---|---|
Początkowe miejsce docelowe | Rezydencja |
Styl | Włoski renesans |
Architekt | Claude-Nicolas Ledoux |
Budowa | 1766 i 1770 |
Dziedzictwo | Sklasyfikowane MH (1976) |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Ile-de-France |
Gmina | Paryż |
Adres | 28 rue Michel-le-Comte i 17 rue de Montmorency |
Informacje kontaktowe | 48 ° 51 ′ 45 ″ N, 2 ° 21 ′ 18 ″ E |
---|
Hotelu Hallwyll jest dwór położony, 28, rue Michel-le-Comte , w III th arrondissement od Paryża , w dzielnicy Marais . Madame de Staël urodziła się tam w 1766 roku .
Hotel ten znajduje się na terenie domu należącego do średniowiecznego złotnika Guillaume Villain .
Został zbudowany na początku XVIII th wieku do wdowy z Louis de La Palu, hrabia Bouligneux pułku płk Limousin, zabitego w 1704 roku w siedzibie Verrue we Włoszech
W 1718 roku Marie Henriette Le Hardy du Fay, wdowa po Jacquesie Clément de La Palu de Bouligneux, przekazała własność tego hotelu swojemu drugiemu mężowi, Nicolasowi François Demydorge, który zmarł w 1764 roku.
Następnie w 1723 roku hotel został wynajęty bankowi Landais, a następnie w latach 1757-1766 bankowi Thelusson & Necker . Do 1766 r. Był to dom bankiera Jacquesa Neckera i miejsce narodzin jego córki Germaine , lepiej znanej jako „Madame de Staël”.
Marie Thérèse Nicole Demydorge, córka Nicolasa François Demydorge i żona François Josepha d'Hallwyl, feldmarszałka Francji, pułkownika pułku Gwardii Szwajcarskiej , dziedziczy hotel.
Obaj zlecają architektowi Claude-Nicolasowi Ledoux przeprojektowanie hotelu. Ten ostatni jest jedynym zachowanym świadkiem paryskiej architektury domowej zbudowanej przez tego wielkiego architekta, pozostałe zostały zniszczone. Hotel Hallwyll uznano w końcu XVIII -go wieku przez współczesnych jako jeden z najbardziej nowoczesnych rezydencji w Marais .
Architekt wykorzystuje stary budynek przy ulicy dzięki symetrycznej i monumentalnej kompozycji fasady potraktowanej zwornikami ze stołami na wzór włoskiego renesansu, której oś podkreśla portal z toskańskimi kolumnami zwieńczony tympanonem zdobionym Gracje. Za tą bryłą budynków zawierającą budynki gospodarcze, na pierwszym dziedzińcu znajduje się główny budynek. Ledoux zdobi wnętrza, a także wykorzystuje prawdziwy talent jako architekt krajobrazu do projektowania ogrodu.
Jako ogród Ledoux zaprojektował atrium otoczone galeriami z doryckimi kolumnami, na dole których dwie odwrócone urny wylewające strumienie wody (temat zapowiadający Królewskie Warzelnie w Arc-et-Senans ) tworzą niszę, w której znajduje się Grace. Dekoracja trompe-l'oeil namalowana na ślepej ścianie klasztoru karmelitanek z widokiem na rue de Montmorency . Bramy ogrodowe daje n o, 17 bis rue de Montmorency.
Stajnie w tym hotelu mogły pomieścić do osiemnastu koni.
Rodzina d'Hallwyls zostawia swoją córkę, Marie Françoise Ursule d'Hallwyl, żonę księcia Valentina Ladislasa d' Esterházy , węgierskiego dyplomaty, jako spadkobiercę . W 1809 r. Sprzedała hotel Charlesowi Antoine Lefebvre, który w 1819 r. Sprzedał go François Guyot de Villeneuve . Mieszkał tam do śmierci w 1849 roku.
Wkrótce hotel pozbawiono dzieł sztuki i przekazano na handel, a ogród przekształcił się w warsztat.
Znalazł całkiem niedawno swój portyk i ogrody w stylu -XVIII th century . Choć trzeźwy, jest to jeden z najbardziej eleganckich hoteli czasów Ludwika XVI . Zwróć uwagę na monumentalne drzwi, ślusarkę, płaskorzeźby pod sklepieniem wejściowym, początek klatki schodowej.
Wszystkie elewacje i dachy, wewnętrzne schody z klatki, podłogi z dziedzińca i starego ogrodu z pozostałych resztek starej dekoracji są sklasyfikowane jako zabytki. Od17 grudnia 1976.
Ta strona jest obsługiwana przez stacje metra Rambuteau i Arts et Métiers . Jest to własność prywatna, której nie można zwiedzać.
Od strony ogrodu
Fasada od strony ogrodu
Fasada od strony ogrodu