Darszana (filozofia indyjska)

Darszana (w sanskrycie IAST  : darśana; devanāgarī  : दर्शन) oznacza wzrok, wizję, aspekt, w filozofii: metoda, doktrynalny punkt widzenia , szkoła myślenia, system filozoficzny, doktryna zbawienia. Tak więc darszana oznacza szkołę filozoficzno-religijną. Według Halbfassa „doktryny i systemy przedstawiane przez doksografie jako darszana wykazują jasne i wyraźne podobieństwa z tym, co na Zachodzie nazywa się filozofią. Są to usystematyzowane i oparte na teorii „światopoglądy” i w mniejszym lub większym stopniu wykluczają badanych z praktyk religijnych. W większości współczesnych języków indyjskich darszana jest używany jako „filozofia”.

Zbiór sześciu ortodoksyjnych doktrynalnych poglądów hinduizmu nosi nazwę: ṣaḍdarśana . Na ogół, są pogrupowane w pary przez powinowactwo: njaja i Vaiśeṣika , Samkhya i Jogi oraz mimamsa i Vedanty . Ta klasyfikacja jest stosunkowo późna. W XIV, XX  wieku Madhawa opisano w 16, zawierające gramatyki i alchemii w jego doksografia  : w Sarva-darśana-samgraha . Główne systemy, które według vedanty nie są ortodoksyjne (āstika) to: Cārvāka , Ājīvika , dżinizm i buddyzm . Według dżinizmu tylko materialiści ( Cārvāka ) nie są āstikami w tym sensie, że nie wierzą w życie ostateczne. Określenie nāstika (nie Astika) jest jednym z synonimami Cārvāka . Darszany bramińskie są nie tylko filozoficzne, ale także religijne, właśnie dlatego, że są bramińskie i mają na celu zbawienie wiedzy.

Termin darśana ma również inne znaczenie; że z wizji pomyślny obrazu , to znaczy od wizji wizerunku boga hinduizmu lub posągu boga w domu wierzącego jak w świątyni. W tym sensie, darshana jest częścią puja . To jest wizja murti .

Doksografie różnych systemów

To właśnie dżiny i advaitavedantins , którzy twierdzili, że obejmują i uzupełniają inne systemy, stworzyli takie doksografie. Opisywały one albo wszystkie (sarva) systemy, albo sześć z nich, często pomijając jogę i vedantę. „Grupa sześciu (lub siedmiu) darśana obejmująca buddyzm , dżinizm , materializm , Nyāya i Vaiśeṣika, Sāṃkhya, Mīmāmsā, jest znacznie częstsza niż kompleks sześciu„ ortodoksyjnych ”darśana, zwłaszcza wśród doksografów jaina, ale nie tylko w domu . ” . Jest to szczególnie w przypadku Haribhadra za doksografia , jednego z najstarszych, który ma przyjść do nas.

Sześć punktów widzenia indyjskiej filozofii Astika

Tych sześciu ortodoksyjnych doktrynalne poglądy hinduizmu stanowią Brahmanic systemu z filozofii indyjskiej , dla których termin Astika zaczyna sens „który uznaje autorytet Wed  ”, chociaż to jest bardzo względne uznanie dla niektórych z nich. Perspektyw. Według Michela Angot , „Słowo darśana był nigdy stosowany w tych szkołach, kiedy byli przy życiu, ani nie ich zwolennicy uważają, że było sześć! Niestety, klasyfikacja ta została przyjęta przez indyjskich mistrzów XIX th i XX th  stulecia, a każda posiada naprzód na nich dzisiaj. Ṣaḍdarśana uważana za Sześć Systemów Filozofii Indyjskiej (tytuł pracy Maxa Müllera, 1900) nawiedza podręczniki poświęcone hinduizmowi: jest to jednak fakt, który należy do współczesnego hinduizmu i nie ma starożytnej rzeczywistości ” . Te punkty widzenia reprezentują szkoły główne, którymi są:

Lo

Inne systemy filozoficzne

Zobacz Różne szkoły nazika

Bibliografia

Podstawowe źródła

Drugorzędne źródła

Uwagi i odniesienia

  1. The Sanskrit Heritage Dictionary by Gérard Huet
  2. Sanskrit Heritage Dictionary ( INRIA ) ( słownik online )
  3. „(Darsana) systemy i doxographies” philosophico-religijne: „Indian Konferencja pana Gerdi Gerschheimer”.
  4. Michel Angot , Classic India , Les Belles Lettres , 2007, str.143.
  5. Wilhelm Halbfass: Indie i Europa: esej na temat zrozumienia. Albany, NY: State Univ. of New York Pr., 1988
  6. Wilhelm Halbfass: „Observations on darśana”, w: WZKS, 23 (1979), s. 195-203.
  7. „Rozwój materializmu w Indiach: pre-Cārvākas i Cārvākas”. Ramkrishna Bhattacharya, Esercizi Filosofici 8, 2013, s. 1-12
  8. CLASSIC INDIA, Handbook of Indian Studies. Tom II. Louis Renou, Jean Filliozat. Ed. Maisonneuve, 1985, przedruk French School of the Far East, 1996, strona 3
  9. The A to Z of Hinduism , BM Sullivan, opublikowane przez Vision Books, strony 61 i 62 ( ISBN  8170945216 ) .
  10. Andrew J. Nicholson, „Doxography and Boundary-Formation in Late Medieval India”. In World View and Theory in Indian Philosophy , Manohar, 2012, s. 103–118
  11. Manimekhalai czyli skandal cnoty księcia Shattama. Przetłumaczone ze starożytnego tamilskiego i poprzedzone przez Alaina Daniélou z pomocą TV Iyer. Les Cahiers du Mleccha, wyd. Kailash, 2008
  12. „Nawet w najbardziej ortodoksyjnych dziedzinach zdarza się, że cześć dla Wed jest zwykłym„ czubkiem kapelusza ”oddanym idolowi, którego nie chce się później obciążać. »Badania Louis Renou, Védiques et paninéennes. Tom VI: Przeznaczenie Wed w Indiach (Paryż, 1960), s. 2.
  13. Michel Angot , Historia Indii , Les Belles Lettres, 2015.
  14. (w) Bruce Sullivan , The A to Z of Hinduism , New Delhi, Vision Books2003, 157 i 158  s. ( ISBN  81-7094-521-6 )
  15. Alain Daniélou , Yoga: metoda reintegracji , Paryż, L'Arche,1973, 216  str. ( ISBN  2-85181-022-7 ) , str.  32.
  16. (w) Constance Jones i JD Ryan, Encyklopedia hinduizmu , Nowy Jork, Checkmark Books,2008, 552  pkt. ( ISBN  978-0-8160-7336-8 i 0-8160-7336-8 ) , str.  483

Zobacz też

Powiązane artykuły