Fizyka kwantowa

Fizyki kwantowej to ogólna nazwa zestawu teorii fizycznych ur XX p wieku opisujących zachowanie atomów oraz cząsteczek i umożliwiają wyjaśnić pewne właściwości promieniowania elektromagnetycznego .

Jako teorii względności , teoria zwana „kwantowy” oznaczyć przerwę z tym, co obecnie nazywa się fizyka klasyczna , która obejmuje teorie i zasady fizyczne znanych XIX th century - tym newtonowskiej mechaniki i elektromagnetycznej teorii o Maxwell -, i które nie pozwolił wyjaśnić pewnych właściwości fizycznych.

Fizyka kwantowa obejmuje wszystkie dziedziny fizyki, w których wykorzystanie praw mechaniki kwantowej jest koniecznością zrozumienia występujących w grze zjawisk.Mechanika kwantowa jest podstawową teorią cząstek materii stanowiących obiekty wszechświata oraz pól sił ożywiających te obiekty .

Historia

Podczas XIX TH krystalografowie wieku i chemicy starają się udowodnić istnienie atomów, ale to dopiero początek XX th wieku będą one trwale identyfikowane przez dyfrakcji rentgenowskiej . Aby je zamodelować, kwantyfikacja materii jest niezbędnym krokiem, który daje początek fizyce kwantowej. W 1900 roku Max Planck postawił hipotezę, że wymiana energii z materią odbywa się w małych ilościach: „ kwanty ”.

Louis de Broglie zainicjował następnie mechanikę kwantową, która umożliwiła prawidłowe modelowanie atomu. Fizyka kwantowa ostatecznie pochłonęła wszystkie obszary fizyki klasycznej w jedną dyscyplinę. W akceleratory następnie pokazać, że atomy składają się z więcej cząstek elementarnych, jak protonu lub neutronu , składa się z twarogu . To właśnie kwantowa teoria pola , zbudowana z elektrodynamiki kwantowej, opisze wszystkie cząstki elementarne .

Przegląd ogólny

Fizyka kwantowa przyniosła konceptualną rewolucję, która miała swoje reperkusje nawet w filozofii (kwestionowanie determinizmu ) iw literaturze ( sc science fiction ). To pozwoliło szereg zastosowań technologicznych: energetyki jądrowej , obrazowania medycznego przez magnetycznego rezonansu jądrowego , diody , tranzystora , układu scalonego , mikroskopu elektronowego i lasera . Sto od poczęcia, to jest szeroko stosowane w badaniach w chemii teoretycznej ( kwantowa chemii ), fizyki ( mechaniki kwantowej , teoretycznego pola kwantowe , skondensowane fizyki materii , fizyki jądrowej , fizyki cząstek , fizyki statystycznej kwantowej astrofizyka , Quantum grawitacyjne ) w matematyce (formalizacja teorii pola), a ostatnio w informatyce ( komputery kwantowe , kwantowa kryptografia ). Jest uważany z ogólnej teorii względności z Einsteinem jako jeden z dwóch głównych teoriach XX -go wieku .

Wiadomo, że fizyka kwantowa jest sprzeczna z intuicją (szok „zdrowy rozsądek”) i wymaga żmudnego formalizmu matematycznego. Feynman , jeden z czołowych specjalistów teoretyków fizyki kwantowej w drugiej połowie XX th wieku i napisał:

„Myślę, że mogę śmiało powiedzieć, że nikt tak naprawdę nie rozumie fizyki kwantowej. "

Główną przyczyną tych trudności jest to, że świat kwantowy (ograniczony do nieskończenie małych , ale potencjalnie wywołujący reperkusje na większą skalę) zachowuje się zupełnie inaczej niż makroskopowe środowisko, do którego jesteśmy przyzwyczajeni. Niektóre fundamentalne różnice dzielące te dwa światy to na przykład:

ilościowe : liczba zaobserwować, na przykład energii emitowanej przez atom przy przejściu pomiędzy stanów wzbudzonych kwantyzuje się, to znaczy, że mogą przyjmować wartości w zestawie oddzielnych wyniki. I odwrotnie , mechanika klasyczna najczęściej przewiduje, że te obserwable mogą stale przybierać dowolną wartość;
rozdwojenie fali cząstek : pojęcia fali i cząstki (lub cząstek), które są oddzielone w mechanice, stają się dwa aspekty tego samego zjawiska opisane matematycznie jego funkcji fali . W szczególności eksperyment dowodzi, że światło może zachowywać się jak cząstki ( fotony , o czym świadczy efekt fotoelektryczny ) lub jak fala ( zakłócenia wytwarzające promieniowanie ) w zależności od kontekstu eksperymentalnego, elektrony i inne cząstki mogą również zachowywać się w fali. podobny sposób;
zasada niepewność Heisenberga : „nieokreślony” podstawowe uniemożliwia dokładne jednoczesny pomiar dwóch zmiennych koniugatu. W szczególności niemożliwe jest uzyskanie wysokiej precyzji pomiaru prędkości cząstki bez uzyskania słabej precyzji jej położenia i odwrotnie . Ta niepewność ma charakter strukturalny i nie zależy od staranności eksperymentatora, aby nie „zakłócać” systemu; stanowi ograniczenie dokładności każdego przyrządu pomiarowego ;
Zasada superpozycji kwantowej : Jeżeli zmiany układu jest rzeczywiście deterministyczny (na przykład funkcja fali regulowane przez równanie Schrödingera ), przy czym na rolę zaobserwować systemu w stanie danej znane może dać losowo wartości pobranych od zestaw możliwych wyników;
obserwacja wpływa na obserwowany układ: podczas pomiaru obserwowalnego układ kwantowy widzi swój stan – początkowo nałożony – zmodyfikowany. Zjawisko to, zwane redukcją pakietów falowych , jest nieodłącznie związane z pomiarem i nie zależy od dbałości eksperymentatora, aby nie „zakłócać” systemu;
nielokalności lub splątanie : systemy mogą być splątane tak, że interakcja w lokalizacji systemu ma wpływ natychmiast w innych miejscach. Zjawisko to najwyraźniej przeczy szczególnej teorii względności, dla której istnieje ograniczenie prędkości propagacji jakiejkolwiek informacji, prędkość światła ; jednak brak lokalizacji nie pozwala na przekazywanie informacji;
problem testowania bomb elitzura-vaidmana : zdarzenia, które mogło się zdarzyć, ale tak się nie stało, wpłynie to na wyniki eksperymentu.

Kwant i żywi

Czy w świecie żywych istnieją zjawiska podlegające tym regułom nieskończenie małego? W ostatnich latach badania z różnych dziedzin biologii wskazują, że tak właśnie jest. Wyniki te stoją w sprzeczności z ogólnie przyjętą ideą, że świat makroskopowy jest zbyt chaotyczny, aby umożliwić efekty kwantowej dekoherencji . Żywe istoty mogłyby skorzystać z tego nieuporządkowanego mieszania cząstek, przynajmniej w odniesieniu do fotosyntezy. Te receptory zapach wydają się zależeć od efektu tunelowego , przeprowadzenie elektronów wewnątrz samych zapachowych cząsteczek, która pozwala na odróżnienie inne strukturalnie podobne cząsteczki. Niektóre struktury białek bakteryjnych zachowują się jak prymitywne komputery kwantowe , "obliczając" najlepszy kanał transportu elektronów ze wszystkich możliwych ścieżek.

Ostatnie prace nad fotosyntezą ujawniły, że splątanie kwantowe fotonów odgrywa zasadniczą rolę w tej fundamentalnej operacji królestwa roślin, zjawisku, które obecnie próbujemy naśladować, aby zoptymalizować produkcję energii słonecznej .

Adhezja do powierzchni szczecin gekona działa dzięki siłom van der Waalsa , oddziaływaniom o charakterze kwantowym, które obejmują wirtualne cząstki bez żadnych klasycznych oddziaływań molekularnych. Zjawisko to jest również badane pod kątem zastosowań wojskowych i cywilnych.

Lista doświadczeń

Amerykańskim fizykom udało się zaobserwować ślad pierwszych momentów Wielkiego Wybuchu, osiągając jeden z „najważniejszych celów dzisiejszej kosmologii” jak mówi John Kovac, profesor na Harvardzie i szef zespołu, który stworzył to odkrycie w marzec 2014. Wystąpieniu Wielkiego Wybuchu oznaczającego narodziny Wszechświata 13,8 miliarda lat temu towarzyszyła emisja pierwotnych fal grawitacyjnych „powstałych przez fluktuacje w próżni kwantowej”, a teorie przewidują, że ich obecność „spolaryzowałaby niektóre fotony w określony sposób, analogiczny do „wiru” . Obserwację odcisku, jaki te fale pozostawiły na promieniowaniu kopalnym, przeprowadzono za pomocą teleskopu Bicep2. Dla Alana Gutha (MIT) „Jest to zupełnie nowy dowód kosmologiczny i niezależny od poglądu inflacyjnego” , a ta praca „jest” zdecydowanie „warta Nagrody Nobla” . Ale temu ogłoszeniu zaprzeczyły pomiary wykonane przez satelitę Planck, który był w stanie odróżnić wpływ pyłu w Galaktyce.

Szczeliny Younga

Oryginalny eksperyment z Thomas Young zidentyfikował zachowanie fali światła pokazując, że dwie wiązki światła może przyjść do zakłóceń. Doświadczenie Younga ze szczeliną , przeprowadzone na pojedynczej cząstce (upewniając się, że źródło emisji emituje tylko jeden kwant na raz ) pokaże, że pojedynczy elektron „interferuje ze sobą” i wytwarza prążki interferencyjne na wyjściu dwóch szczelin, jak gdyby były to dwa przenikające się strumienie cząstek.

Efekt Aharonova-Bohma (Ehrenberg i Siday)

W mechanice klasycznej na trajektorię naładowanej cząstki nie może wpływać obecność pola magnetycznego, jeśli znajduje się ona poza tym polem. Efekt Aharonova-Bohma jest zjawiskiem kwantowym opisany w 1949 roku przez Ehrenberg i Siday i odkryte w 1959 roku przez Davida Bohma i Yakir Aharonov . Opisuje następujący paradoks :

„Pole magnetyczne (niebieskie kółko B , naprzeciw) może wpływać na obszar przestrzeni na odległość, z drugiej strony potencjał wektora nie zniknął. "

Efekt Aharonova-Bohma pokazuje zatem, że to potencjały elektromagnetyczne, a nie pola elektryczne i magnetyczne, są podstawą mechaniki kwantowej. W fizyce kwantowej użyteczna jednostka matematyczna, magnetyczny potencjał wektorowy, może mieć realne skutki.

Eksperyment Sterna i Gerlacha

Eksperyment Stern i Gerlach był jednym z pierwszych, aby wykazać czysto kwantowy charakter mikroskopowego świata, a zwłaszcza z korkociągu . Zbudowany w latach 1921-1922 w celu sprawdzenia hipotezy przestrzennej kwantyfikacji, dopiero pięć lat później, dzięki rozwojowi mechaniki kwantowej, mógł uzyskać zadowalający opis teoretyczny.

Aspekt Doświadczenie

Eksperyment obrazu jest historycznie pierwszym doświadczeniu, które zadowalająco potwierdzona nierówności Bell fizyki kwantowej sposób sprawdzania zjawiska splątania oraz zapewnienie odpowiedź doświadczalnie z paradoksem EPR .

Konkretnie polega ona na wytworzeniu dwóch fotonów w stanie splątanym, a następnie ich rozdzieleniu, aby ostatecznie przeprowadzić pomiar ich polaryzacji. Pomiar pierwszego fotonu ma wtedy 50% szansy na oddanie i tyle samo, podczas gdy drugi foton jest natychmiast rzucany w tym samym stanie. Paradoks wynika z faktu, że dwa fotony wydają się wymieniać te informacje z prędkością większą niż prędkość światła. Ten punkt jest jednak nieistotny, ponieważ w ten sposób nie można przekazać żadnych informacji. ${1 \ over {\ sqrt {2}}} \ left \ {| \ uparrow, \ uparrow \ rangle + | \ rightarrow, \ rightarrow \ rangle \ right \}$ $\ strzałka w górę$ $\ prawa strzałka$

Splątanie kwantowe umożliwia jednak bezpieczną wymianę klucza szyfrującego, co jest wykorzystywane przez kryptografię kwantową .

Eksperyment z gumką kwantową z opóźnionym wyborem

Opóźniony eksperyment wybór kwantowa gumka jest przedłużeniem Alain Aspect i Younga rozcięcia eksperymentu , ale wprowadza co wydaje się być niejawna zwrotne w czasie : efektem obecnych na przeszłości.

Interpretacje

Paradoksy związane z pomiarami prowadzą do pytania: czy fizyka kwantowa opisuje rzeczywistość?

	Drzewo rozwiązań problemu pomiarowego

		Teoria kwantowa

		Teoria kwantowa

Nie ma reprezentować rzeczywistości		Nie w pełni reprezentuje rzeczywistość			Całkowicie reprezentuje rzeczywistość
Nie ma reprezentować rzeczywistości		Nie w pełni reprezentuje rzeczywistość			Całkowicie reprezentuje rzeczywistość


Pozytywizm	Zmodyfikowane prawa kwantowe	Wpływ świadomości	Dodanie dodatkowej zmiennej: pozycja	Dekoherencja kwantowa		Wiele wszechświatów

Stephen Hawking Niels Bohr	Roger Penrose	Eugeniusz Wigner	Teoria de Broglie-Bohma	Roland Omnes Murray Gell-Mann James Hartle		Hugh Everett David Deutsch

	Giancarlo Ghirardi Alberto Rimini Wilhelm Eduard Weber	John von Neumann Fritz Londyn & Edmond Bauer	Jan dzwonek	Hans-Dieter Zeh Wojciech Żurek

		Bernard d'Espagnat Olivier Costa de Beauregard

Teorie "z ukrytymi zmiennymi "

Teoria De Broglie-Bohma i teoria fal pilotujących De Broglie

Geneza fizyki kwantowej

Czarne ciało i katastrofa w ultrafiolecie

Zgodnie z klasycznymi teoriami fizyki uważa się, że ciało doskonale czarne w równowadze termodynamicznej promieniuje nieskończonym strumieniem. Dokładniej, energia promieniowana przez pasmo długości fali musi dążyć do nieskończoności, gdy długość fali zbliża się do zera, w ultrafiolecie dla ówczesnych fizyków, ponieważ ani promienie rentgenowskie, ani promienie gamma nie były wówczas znane. To katastrofa ultrafioletowa .

Wprowadzenie kwantów do fizyki

Pochodzi z prac przeprowadzonych w 1900 roku przez Maxa Plancka nad promieniowaniem ciała doskonale czarnego w równowadze termicznej. Ogrzana wnęka emituje promieniowanie elektromagnetyczne (światło) natychmiast pochłaniane przez ściany. Aby uwzględnić widmo światła przez teoretyczne obliczenia wymiany energii emisji i absorpcji ( ), Planck musiał założyć, że wymiany te są nieciągłe i proporcjonalne do częstotliwości ( ) promieniowania świetlnego: . $z$ $\nagi$ $dE = nh \ nu$

$nie$ jest liczbą całkowitą
$h$ jest kwantem działania, który wkrótce pojawił się jako jedna z podstawowych stałych natury (stała Plancka)
$\nagi$ jest częstotliwość światła

Kwantyfikacja promieniowania i atomów

W 1905 r. , kierując się rozumowaniem termodynamicznym, w którym nadał prawdopodobieństwu znaczenie fizyczne (częstotliwości stanów układu), Einstein doszedł do wniosku, że nie tylko wymiana energii jest nieciągła, ale energia samo promieniowanie świetlne.

Pokazał, że energia ta jest proporcjonalna do częstotliwości fali świetlnej: . ${\ styl wyświetlania E = h \ nu}$

To natychmiast dało wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego obserwowanego 20 lat wcześniej przez Hertza.

Efekt fotoelektryczny

Energia dostarczona przez kwant światła do elektronu związanego w atomie pozwala na jego uwolnienie, jeśli energia ta jest większa lub równa energii wiązania elektronu, nazywana również pracą wyjściową , ze względu na zależność: $E = h \ nu$ $W$

$h \ nu = W + E_ {c}$

gdzie jest energia kinetyczna nabyta przez ten ostatni. Ten efekt progowy był niewytłumaczalny w ciągłej koncepcji energii świetlnej w klasycznej teorii elektromagnetycznej. $E_c$

Ograniczenia klasycznej teorii elektromagnetycznej

Einstein zdał sobie wtedy sprawę, że ta właściwość promieniowania była nieredukowalna w opozycji do klasycznej teorii elektromagnetycznej (opracowanej przez Maxwella).

Już w 1906 ogłosił, że teoria ta powinna zostać zmodyfikowana w polu atomowym.

Nie było jasne, w jaki sposób należy uzyskać tę modyfikację, ponieważ fizyka teoretyczna opierała się na wykorzystaniu równań różniczkowych, zwanych równaniami Maxwella , odpowiadających stale zmieniającym się wielkościom.

Hipoteza kwantowa

Pomimo potęgi teorii kwantowej niewielu fizyków było skłonnych przypuszczać, że klasyczna teoria elektromagnetyczna może zostać unieważniona. Einstein starał się następnie zwrócić uwagę na inne aspekty zjawisk atomowych i promieniowania, które zerwały z klasycznym opisem. W ten sposób rozszerzył hipotezę kwantową, poza właściwości promieniowania, na energię atomów, pracując nad ciepłami właściwymi w niskich temperaturach. Odkrył, że znoszenie ciepła właściwego ciał wynosi zero absolutne, zjawisko obserwowane, ale niewytłumaczalne przez klasyczną teorię.

Inni fizycy (P. Ehrenfest, W. Nernst, H.-A. Lorentz, H. Poincaré) stopniowo dołączali do niego, aby dojść do wniosku, że hipoteza kwantowa jest nieunikniona, co sam Planck wahał się przyznać.

Jednak nadal był ogólnie akceptowany tylko dla giełd energii.

W kulturze

Powieść

José Rodrigues Dos Santos, Klucz do Salomona , Éditions Hervé Chopin, Paryż, 2014. ( ISBN 9-7823-5720-1767 ) To nowy „pretekst” do popularyzacji fizyki kwantowej.

Komiczny

Laurent Schafer, Quantix - Fizyka kwantowa i teoria względności w komiksie , Paryż, Dunod, 2019, 176 s. ( ISBN 978-2100789429 )
Thibault Damour i Mathieu Burniat , Le Mystère du monde quantique , Paryż, Dargaud ,2016, 160 pkt. ( ISBN 978-2-205-07516-8 )

Uwagi i referencje

Hladik 2008 , s. 3.
Hladik 2008 , s. 4.
Richard Feynman, Charakter prawa fizycznego (1965).
Nauki n ° 407, September 2011, s. 22 i następne, „Życie w świecie kwantowym”, autorstwa Viatko Vedrala.
Ball P. Fizyki życia: The Dawn biologii kwantowej . Natura. 15 czerwca 2011; 474 (7351): 272-4.
(w) Mark Anderson , „ Discovermagazine.com ” , Discovermagazine.com,13 stycznia 2009(dostęp 23 października 2010 )
(w) „ Mechanika kwantowa zwiększa fotosyntezę ” , Physicalworld.com (dostęp 23 października 2010 )
(w) „ Dowody na adhezję van der Waalsa u gekonów szczecin ” (wydanie z 14 kwietnia 2012 r. w Internet Archive ) , artykuł naukowy na temat właściwości szczecin [PDF]
David Larousserie, „ Z bieguna południowego, echa Wielkiego Wybuchu ” , na lemonde.fr ,17 marca 2014(dostęp 27 lutego 2020 r . ) .
(w) " Nowa analiza unieważnia detekcję fal grawitacyjnych " , w Instytucie Fizyki Teoretycznej Perimeter ,3 lutego 2015 r.(dostęp 15 października 2015 r . ) .
Opóźniony wybór gumki kwantowej

Zobacz również

Bibliografia

Książki popularyzatorskie

Ostatnie prace

Brian Clegg , Trzy minuty na zrozumienie pięćdziesięciu największych teorii fizyki kwantowej , The Courier du Livre,2015
Bruce Colin, Les Lapins de M. Schrödinger, czyli jak mnożą się wszechświaty kwantowe Wydanie Le Pommier, 2006
Alain Connes, Danye Chéreau, Jacques Dixmier, Teatr kwantowy , Odile Jacob, 2013
David Deutsch ( trad. angielski), Początek nieskończoności. Wyjaśnienia przekształcają świat , Paryż, Cassini,2016, 518 s. ( ISBN 978-2-84225-215-1 ).
Serge Haroche , Fizyka Kwantowa , Lekcja inauguracyjna w Collège de France, współedycja Collège de France / Fayard, 2004
Jean Hladik, Aby po prostu zrozumieć początki i ewolucję fizyki kwantowej , Paryż, Elipsy ,2008, 320 pkt. ( ISBN 978-2-7298-3738-9 ).
Étienne Klein , Petit Voyage dans le monde des quanta , Flammarion, kolekcja Champs nr 557, 2004 ( ISBN 2-08-080063-9 )
Manjit Kumar, Wielka powieść fizyki kwantowej , Jean-Claude Lattès, 2011
Michel Le Bellac, Wprowadzenie do fizyki kwantowej , Belin, 2005
Amaury Mouchet, Dziwna subtelność kwantowa , Dunod, 2010
Roland Omnès , Podstawy mechaniki kwantowej , Odile Jacob, 2006,
Sven Ortoli i Jean-Pierre Pharabod, Le Cantique des quantiques , La Découverte, 1984 ( ISBN 2707114812 )
Sven Ortoli i Jean-Pierre Pharabod, Metafizyka kwantowa , La Découverte, Cahiers Libres Collection, 2011 ( ISBN 2-7071-6995-1 )
Blandine Pluchet, Fizyka kwantowa dla manekinów w 50 kluczowych pojęciach , Pierwsze wydania, 2018
Vincent Rollet, Fizyka kwantowa (wreszcie) wyjaśniona w prosty sposób , Institut Pandore, 2014 ( ISBN 979-10-94547-03-8 )
François Rothen, Na granicach fizyki: paradoksy kwantowe , Presses polytechniques et universitaire romandes, 2012
Valerio Scarani (przedmowa Jean-Marc Lévy-Leblond), Inicjacja do fizyki kwantowej , Vuibert, 2006
Thibault Damour & Mathieu Burniat , Tajemnica świata kwantowego , Dargaud, 2016 ( ISBN 978-2205-07516-8 )

Starsze prace

Stéphane Deligeorges (red.), Le Monde quantique , Le Seuil, zbiór Point-Science nr 46, 1984 ( ISBN 2-02-008908-4 )
Bernard d'Espagnat , W poszukiwaniu rzeczywistości , Fayard, 1979
Banesh Hoffman i Michel Paty, Dziwna historia kwantów , Le Seuil, zbiór Points-Sciences nr 26, 1981 ( ISBN 2-02-005417-5 )
Émile Noël (red.), La Matière Today , Le Seuil, zbiór Points-Sciences nr 24, 1981 ( ISBN 2-02-005739-5 )
Erwin Schrödinger , Fizyka kwantowa i reprezentacja świata , Le Seuil, zbiór Points Sciences nr 78, 1992 ( ISBN 2-02-013319-9 )
Paul Taunton (PT) Matthews, Wprowadzenie do mechaniki kwantowej , Dunod, 1966

podręczniki uniwersyteckie

Michel Le Bellac, Fizyka kwantowa , wydanie CNRS.
Eyvind H. Wichmann (Autor), Fizyka Kwantowa (Kurs Fizyki Berkeley, Tom 4) . Tłumaczenie francuskie Fizyka kwantowa - Berkeley, Cours de physique, tom 4 , wyd. Armanda Colina.

Historyczny rozwój koncepcji

Jagdish Mehra i Helmut Rechenberg, Historyczny rozwój teorii kwantów , Springer-Verlag (1982-2002), ( ISBN 0-387-95262-4 ) . Pudełko 6 tomów, 9 książek, 5889 stron (!) Książki dostępne osobno:
- Lot. 1: Teoria kwantowa Plancka, Einstein, Bohr i Sommerfeld: Podstawy i wzrost jej trudności (1900-1925) , Część 1: ( ISBN 978-0-387-95174-4 ) .
- Lot. 1: Teoria kwantowa Plancka, Einstein, Bohr i Sommerfeld: to podstawy i wzrost jej trudności (1900-1925) , część 2: ( ISBN 0-387-95175-X ) .
- Lot. 2: Odkrycie mechaniki kwantowej, 1925 , ( ISBN 0-387-95176-8 ) .
- Lot. 3: Formułowanie mechaniki macierzy i jej modyfikacje. 1925-1926 , ( ISBN 0-387-95177-6 ) .
- Lot. 4, Część 1: Podstawowe równania mechaniki kwantowej (1925-1926) i Część 2: Recepcja nowej mechaniki kwantowej , ( ISBN 0-387-95178-4 ) .
- Lot. 5: Erwin Schrödinger i rozwój mechaniki falowej , część 1: Schrödinger w Wiedniu i Zurychu (1887-1925)
- Lot. 5: Erwin Schrödinger i powstanie mechaniki falowej , Część 2: Tworzenie mechaniki falowej: wczesne reakcje i zastosowania (1925-1926) , ( ISBN 0-387-95180-6 ) .
- Lot. 6: Zakończenie mechaniki kwantowej (1926-1941) , Część 1: Interpretacja prawdopodobieństwa i teoria transformacji statystycznej, Interpretacja fizyczna oraz empiryczne i matematyczne podstawy mechaniki kwantowej (1926-1932) , ( ISBN 0-387-95181 -4 )
- Lot. 6: Zakończenie mechaniki kwantowej (1926-1941) , część 2: Zakończenie koncepcji i rozszerzenia mechaniki kwantowej (1932-1941) - Epilog: aspekty dalszego rozwoju teorii kwantowej (1942-1999) , ( ISBN 0 -387-95182-2 ) .
John von Neumann Podstawy matematyki mechaniki kwantowej „Matematyczne podstawy mechaniki kwantowej”, wyd. Jacques Gabay, 1992, ( ISBN 978-2-87647-047-7 )

Porównanie różnych podejść teoretycznych do fizyki kwantowej

Daniel F. Styer, Miranda S. Balkin, Kathryn M. Becker, Matthew R. Burns, Christopher E. Dudley, Scott T. Forth, Jeremy S. Gaumer, Mark A. Kramer, David C. Oertel, Leonard H. Park, Marie T. Rinkoski, Clait T. Smith i Timothy D. Wotherspoon, Dziewięć formuł mechaniki kwantowej . American Journal of Physics . 70 (3),Marzec 2002, 288-297.

Inne zajęcia

Thierry Lombry, Stulecie fizyki: 1 - Fizyka kwantowa , Aegeus, 2005
Carlos Calle i in. , Superstruny i inne struny: Podróż do serca fizyki , Dunod, 2004
Gordon Kane, Supersymetria , Le Pommier, 2003
Robert Gilmore, Alicja w krainie kwantowej , Le Pommier-Fayard, 2000
Brian Greene, Elegancki wszechświat (superstruny i teoria M) , Robert Laffont, 2000
Maurice Duquesne, Matière et antimatière , PUF, coll. Co ja wiem?, 767, 2000
Martin Gardner, Oburęczny Wszechświat , Seuil, 1995
Murray Gell-Mann, Kwark i Jaguar. Podróż do serca prostych i złożonych , Albin Michel Sciences, 1995
OECD Megascience Forum, Fizyka Cząstek , OECD, 1995
Bernard d'Espagnat, The Veiled Real, Analiza pojęć kwantowych , Fayard, 1994
Sven Ortoli i J.-M. Pelhate, Quantum Adventure , Belin, 1993
Paul Davies, Nowa fizyka , Flammarion Sciences, 1993
Jean-Pierre Pharabod i B. Pire, Sen fizyków , Odile Jacob, 1993
Bernard d'Espagnat i Etienne Klein, Regards sur la Matter , Fayard, 1993
Robert Forward i Joel Davis, Tajemnice antymaterii , red. Du Rocher, 1991
J. Briggs i D. Peat, A Turbulent Mirror , InterEditions, 1990
Émile Meyerson , Rzeczywistość i determinizm w fizyce kwantowej , 1933
Françoise Balibar, Alain Laverne, Jean-Marc Lévy-Lebond, Dominique Mouhanna, Quantum: elements , CEL,2007( przeczytaj online )

Na Wikibookach

Thierry Dugnolle, Kwantowa teoria obserwacji
Ten kwantowy świat

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Fizyka kwantowa: definicja , Futura Sciences