Mikroorganizm lub mikroorganizm (od greckiego μικρός, MIKROS , „małe”, a z ὀργανισμός, Organismos „organizm”) albo drobnoustrojów (od greckiego μικρός, MIKROS „mały” i βίος, Bios , „życia”) jest organizmem żywy , niewidoczny gołym okiem, który można zaobserwować tylko pod mikroskopem .
Mikroorganizmy są reprezentowane przez różne formy życia, w tym bakterie , niektóre mikroskopijne grzyby , archebakterie , protisty ; z zielonych alg zwierząt mikroskopowych z planktonu The płaska The ameba ... Niektóre mikrobiolodzy dodaje się wirusa , podczas gdy inni nie widzą je jako żywe istoty w sobie, ponieważ nie mogą metabolizować ani replikować autonomicznie poza hostem komórka. Tak czy inaczej, żywy świat jest zasadniczo mikrobiologiczny .
Dzięki poprawie mikroskopu i wskazuje z XVII XX wieku istnienie bakterii Anthony van Leeuwenhoek pojawia się jako prekursor do badań mikroorganizmów i biologii komórkowej . Od 1872 roku ( Ferdinand Julius Cohn ) „ bakterie ” odróżnia się od drożdży , pleśni , infusorii czy pasożytów .
Słowo „drobnoustroje” (dosłownie „małe życie”) zostało wprowadzone przez francuskiego chirurga Charlesa Sédillota w 1878 roku w celu określenia wszystkich tych nieskończenie małych żywych istot na miesiąc przed tym, jak Louis Pasteur i jego współpracownicy zawiadomili Akademię Medyczną o „ zarodku ”. teoria ” i jej zastosowania w medycynie i chirurgii : mikroskopijne żywe istoty są uznawane za odpowiedzialne za choroby. Ten Pasteur drobnoustroje Approach, których największe osiągnięcia obejmować drobnoustrojów patogeny i nadreprezentację mikrobiologicznej zjawiska pasożytnicze w XIX p wieku, wyjaśnia, że określenie „mikroorganizm” nadal ma silny, negatywny konotację, a mikroorganizmy zaangażowane w węglu cyklu i azotu oraz odgrywają zasadniczą rolę w prawie wszystkich ekosystemach . Rośliny i zwierzęta zdrowe są domem dla imponującej różnorodności mikroorganizmów ( mikrobiota roślinna , mikrobiota jelitowa , skórna itp.).
W XVII th wieku, holenderski Draper Anthony van Leeuwenhoek obserwowane mikroorganizmy - bakterie, drożdże, komórki krwi - za pomocą mikroskopu swojego projektu. W ten sposób wniósł jeden z najważniejszych wkładów do biologii, torując drogę dziedzinom mikrobiologii i bakteriologii .
W XIX th century, Agostino Bassi dowodzi pochodzenia mikrobiologicznego zła del Segno , choroba ( muskarydynę ) jedwabniki, Filippo Pacini jak cholera, Kazimierz Davaine że z węgla i mikroorganizmów odkryć mnożą. Louis Pasteur bierze udział w ruchu, a także odkrywa niektóre patogenne mikroorganizmy. W 1867 roku Joseph Lister (który zadeklarował dług wobec Pasteura) zrewolucjonizował chirurgię za pomocą antyseptyki . Różni ówcześni naukowcy, z których najbardziej znanym był Pasteur, pracowali nad szczepionkami.
W 1878 roku doktor wojskowy Charles-Emmanuel Sédillot zaproponował, w notatce z Raportów Akademii Nauk , termin „drobnoustroje” (co oznacza słowo w słowo: małe życie ) na określenie wszystkich patogennych czynników mikroskopowych. Naukowcy byli niezdecydowani o miejscu nadania im w świecie żywym, tak bardzo, że o nich zgodnie z warunkami microphytes , microzoans, microgerms lub zarazki, przecinkowce , leptothrix , bakterii itp Uderzony wadami synonimii, która nieustannie budziła spory między naukowcami, Sédillot zaproponował termin drobnoustroje, czynniki widoczne pod mikroskopem i nadające się do hodowli.
Szybko uzupełniono listę tych środków: gronkowiec (Pasteur, 1878), gonokok (Neisser, 1879), dur brzuszny (Koch w 1880), gruźlica (Koch w 1882), pneumokoki (Talamon, 1883), cholera (Koch, 1883) , paciorkowce (Fehleisen, 1883), błonica (Löffler, 1884), tężec (Nicolaier, 1886), meningokoki (Weichselbaum, 1887), dżuma (Yersin, 1894), czerwonka ( Shiga, 1898), krztusiec (Bordet i Gengou, 1906 itd. Zatem mikrob termin ten jest używany głównie w XIX th century przez lekarzy, którzy uznają tylko jako patogen , stąd jego negatywnej konotacji. Jeden mniej connoted mikroorganizm, kuta w 1876 roku przez Henri Parville , redaktor naukowy w Journal Officiel zastępuje stopniowo mikroba w XX th century.
Mikroorganizmy są obecne w całej strukturze taksonomii . Można wyróżnić z jednej strony mikroorganizmy prokariotyczne, które nie posiadają jądra, takie jak bakterie i Archaea , az drugiej strony mikroorganizmy eukariotyczne posiadające jądro. Mikroskopijne eukarionty obejmują grzyby takie jak drożdże i dwa rodzaje protistów : glony i pierwotniaki .
Mikroorganizmy są często opisywane jako jednokomórkowe, niektóre jednokomórkowe protisty są widoczne gołym okiem, a kilka gatunków wielokomórkowych jest mikroskopijnych.
Średnia wielkość komórek bakteryjnych wynosiła od 0,5 do 1 mikrona , ale istnieją pewne bakterie o wielkości powyżej 50 µm . Komórki eukariotyczne mają średnicę od 5 do 20 μm .
Mikroorganizmy byłyby pierwszymi formami życia, które rozwinęły się na Ziemi około 3,4 do 3,7 miliarda lat temu. Horyzontalny transfer genów , wraz z wysokim wskaźnikiem mutacji i wieloma innymi sposobami zmienności genetycznej , umożliwia mikroorganizmom szybką ewolucję (poprzez dobór naturalny ), przetrwanie w nowych środowiskach i reagowanie na stresy środowiskowe.
Ten szybki rozwój jest ważny w medycynie, ponieważ doprowadził do niedawnego rozwoju „ supermikrobów ” – bakterii (zwłaszcza patogenów ), które szybko stały się oporne na nowoczesne antybiotyki .
Mikroorganizmy są niezbędne dla człowieka i środowiska . Uczestniczą w obiegu węgla i obiegu azotu i pełnią istotną rolę w prawie wszystkich ekosystemach , np. w biodegradacji i recyklingu innych organizmów. Świat bez drobnoustrojów jest więc możliwy, ale historia zwierząt toporowych i gnotobiotycznych pokazuje, że brak drobnoustrojów prowadzi do masowego ograniczenia podstawowych funkcji fizjologicznych zapewniających wzrost/rozwój i przetrwanie istot żywych.
Mikroorganizmy występują we wszystkich typach środowiska występujących w przyrodzie: kolonizują wszystkie ekosystemy , takie jak gleby, wody słodkowodne i morskie, powietrze, ale także środowiska bardziej wrogie, takie jak bieguny , pustynie , gejzery , dna oceanów itp. Mikroorganizmy spotykane w ekstremalnych środowiskach nazywane są ekstremofilami. Wiele mikroorganizmów jest związanych z roślinami lub zwierzętami, z którymi mogą utrzymywać relacje symbiozy , komensalizmu lub pasożytnictwa . Niektóre mikroorganizmy mogą być chorobotwórcze, to znaczy powodować choroby u roślin lub zwierząt.
Te interakcje między ludźmi, jak i mikroorganizmów (IN) i są one różne, zarówno ujemne (choroby) jako pozytywne: konserwowania żywności , fermentacją żywności , witaminy wlotowym, przechowywanymi żywność zniknęły (pomarańczowy Ser osłonek do brévibactéries bogatych w karoten , prekursor witaminy A , jogurty Lactobacillus i Streptococcus dostarczają witamin z grupy B, bakterie mlekowe w sfermentowanej kapuście są źródłem witaminy C, Bacillus subtilis natto w sfermentowanej soi dostarcza witaminę K ). W zdrowym człowieku jest więcej komórek drobnoustrojów niż komórek ludzkich.
Niektóre drobnoustroje, w tym powołanym ekstremofili, by uzyskały środki odporność na układ odpornościowy gospodarza lub stres środowiskowy podczas rozwoju ( kwasy , ciśnienia , temperatury , zimne , utleniacze , metale ciężkie , radioaktywność , itd. ) Albo przez dostosowanie do jednego lub drugiego z tych „stresorów”, lub przez pójście spać lub chroniąc się przez „ otorbienie ”.
Ten sam drobnoustrój może więc występować w kilku formach, Toxoplasma gondii oferuje na przykład – w zależności od kontekstu – trzy formy:
W środowiskach często odwiedzanych przez ludzi poziom mikroorganizmów w powietrzu może się znacznie różnić. Jest to szczególnie związane z kurzem i wilgocią w atmosferze.
Promienie słoneczne UV dezynfekują powietrze, gdy jest wilgotne i bogate w cząsteczki, takie jak kurz, pyłki, sadza itp. ponieważ cząstki te służą jako podpora dla wielu bakterii, wirusów, mikroorganizmów, zarodników grzybów i są łatwo zawieszane w powietrzu przez wiatr, turbulencje, zamiatanie, a nawet przepływ pojazdów.
Jest w gęstych miast, że stopa bakterii był najwyższy w XX -tego wieku. Lablokoff, przyrodnik zajmujący się lasami i ich naturalnością, porównał ilość drobnoustrojów zawartych w powietrzu w różnych miejscach mniej lub bardziej zadrzewionych i roślinnych. Uzyskał wtedy następujące wyniki:
W 1956 r. inne środki dały:
Mikroorganizmy mogą być również przyczyną wielu chorób zakaźnych. Wyróżniamy zatem: bakterie chorobotwórcze wywołujące choroby takie jak dżuma , gruźlica i wąglik, pierwotniaki odpowiedzialne za choroby takie jak malaria , śpiączka czy toksoplazmoza oraz wreszcie grzyby wywołujące choroby takie jak grzybica , kandydoza czy histoplazmoza . Inne choroby, takie jak grypa , żółta febra czy AIDS, są wywoływane przez wirusy chorobotwórcze, które na ogół nie są klasyfikowane jako organizmy żywe, a zatem nie są mikroorganizmami w ścisłym tego słowa znaczeniu. Na szczęście mamy naturalne bariery (skóra i błony śluzowe), których rolą jest zapobieganie zanieczyszczeniom. Zapobiegają przedostawaniu się mikroorganizmów do środowiska wewnętrznego, zapobiegając w ten sposób infekcji.
W mikroskopijnej skali organizmy stają przed unikalną fizyką i potrzebami.
Aby się wyżywić, mikroorganizmy potrzebują:
Zimno hamujemy rozwój większości drobnoustrojów, które pozostaną w stanie uśpienia, bez namnażania.
Długość czasu ogrzewania umożliwia, dla danej temperatury, osiągnięcie mniej lub bardziej całkowitego zniszczenia; wzrost temperatury oznaczający skrócenie czasu ogrzewania. Główne zabiegi cieplne to pasteryzacja i sterylizacja .
W odpowiedniej i optymalnej korzystnej temperaturze pozwolimy na rozwój niektórych gatunków:
Interakcja różnych mikroorganizmów może się różnić:
Aktywność mikroorganizmów w biosferze i ich rola w cyklach biogeochemicznych są niezbędne dla wszelkiego życia na Ziemi.
Mikrobiologia jest nauką, która bada mikroorganizmów.