Dawne koszary medyny w Tunisie

Artykuł ten wymienia stare baraki z medyny Tunisu nazywa kishla . Wszystkie te baraki został zbudowany w okresie panowania Hammouda Pasha na początku XIX -go  wieku .

Koszary Sidi El Morjani

Lokalizacja

Koszary Znaidiyya, znane jako Sidi El Morjani, znajdują się przy ulicy Jemaâ Zitouna.

Opis i historia

Napis w języku tureckim nad bramą tego baraku informuje o dacie rozpoczęcia prac budowlanych ( 1806 ) i dacie ich zakończenia ( 1809 ). Łuk drzwi wejściowych, odsunięty od ramy, jest zwieńczony wezwaniami do Boga . Drzwi te prowadzą do przedsionka, który prowadzi do prostokątnego patio otoczonego dwoma poziomami portyków z łukami podkowiastymi, które spoczywają na tureckich stolicach . The pokoje janczarów i budynki gospodarcze są zorganizowane wokół tej patio. W czterech rogach budynku znajdują się pomoce do obserwacji baraków.

Komnaty zwieńczone są inskrypcjami, które wskazują nazwę towarzystwa janczarów.

Sadiki College zajęte ten stary barak od 1875 do 1897 roku , kiedy to został przeniesiony do nowego budynku w Bab BNet.

• Portal dawnych koszar.

• Patio dawnych baraków.

• Stolice Turcji.

• Izba janczarów.

• Napis wskazujący na towarzystwo janczarów.

• Kiosk do monitoringu.

Koszary Sidi Ameur

Lokalizacja

Koszary Sidi Ameur znajdują się na placu Sidi Ali Azouz, w pobliżu ulicy Jemaâ Zitouna i Sidi El Morjani.

Opis i historia

Posiada portal z przednią częścią wpisaną w prostokątną ramę.

Nad drzwiami wejściowymi na marmurowej płycie wygrawerowany jest napis w języku tureckim . Jest to wiersz napisany orientalną kursywą, zawierający chronogram datujący zakończenie budowy ( 1813 - 1814 ).

Po bokach inskrypcji znajdują się dwa napisy w języku arabskim, które są wezwaniami skierowanymi do Boga.

• Portal dawnych koszar Sidi Ameur.

• Napisy w języku tureckim i arabskim.

Koszary El Bechmak

Lokalizacja

Koszary El Bechmak znajdują się przed meczetem Youssef Dey .

Opis i historia

Budowa tego baraku została ukończona w latach 1814 - 1815 , o czym świadczy chronogram napisu w języku tureckim, który wieńczy portal budynku.

Budynek miał inny plan niż inne współczesne koszary: faktycznie składa się z kilku jednostek, z których każdy ma jeden poziom, a także z pawilonu zarezerwowanego dla Hammouda Paszy, który od czasu do czasu spędzał noc wśród swoich żołnierzy.

Ten barak jest zintegrowany ze szpitala Sadiki (później nazwany księżniczki Aziza Othmana ) z XIX -tego  wieku.

Zabytek ten przeszedł kilka przekształceń, które zmieniły jego pierwotny układ.

• Drzwi starego baraku.

• Patio dawnych baraków.

• Napisy w języku tureckim .

• Patio dawnych baraków.

Uwagi i odniesienia

1. Saadaoui 2001 , str.  244-245.
2. Saadaoui 2001 , s.  403-404.
3. „  Sadiki College  ” , na commune-tunis.gov.tn (dostęp 23 stycznia 2016 ) .
4. Saadaoui 2001 , str.  245.
5. Saadaoui 2001 , str.  246.

Bibliografia

• Ahmed Saadaoui , Tunis, miasto osmańskie: trzy wieki urbanistyki i architektury , Tunis, uniwersyteckie centrum wydawnicze ,2001, 538  str. ( ISBN  978-9973-37-023-5 ).