Poitiers | |||||
Centrum Poitiers. Widok na zabytkowe centrum z dzielnicy Dunes: kościół Sainte-Radegonde , katedra Saint-Pierre , gmach sądu . | |||||
Herb |
Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
dział |
Wiedeń ( prefektura ) |
||||
Dzielnica |
Poitiers ( kapitał ) |
||||
Międzywspólnotowość |
Grand Poitiers ( siedziba ) |
||||
Mandat burmistrza |
Léonore Moncond'huy ( EELV ) 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 86000 | ||||
Wspólny kod | 86194 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Poitevin, Poitevine | ||||
Ludność miejska |
88 665 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 2 106 mieszkańców/km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
131 499 mieszk . (2017) | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 46°34′55″ północ, 0°20′10″ wschód | ||||
Wysokość | Min. 65 m Maks. 144 m² |
||||
Obszar | 42,11 km 2 | ||||
Rodzaj | Społeczność miejska | ||||
Jednostka miejska |
Poitiers ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji |
Poitiers (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Centralizacja biura 5 kantonów | ||||
Ustawodawczy | 2 okręgi: 1 st i 2 nd | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | Poitiers.fr | ||||
Poitiers - wymawiane / p w a . t j e / w języku francuskim - to gmina w środkowo-zachodniej Francji , kapitał ( prefektura ) z działu z Vienne . Stolica kulturalnego i historycznego regionu Poitou i do 2016 r. byłego regionu administracyjnego Poitou-Charentes , obecnie jest dynamicznym biegunem równowagi na północ od regionu Nowa Akwitania .
Z ponad 29 000 studentów, Poitiers było dużym miastem uniwersyteckim od czasu utworzenia uniwersytetu w 1431 roku, w którym gościł w szczególności René Descartes , Joachim du Bellay i François Rabelais . Jest to drugi ośrodek uniwersytecki w regionie po stolicy Bordeaux , w szczególności w ścisłym powiązaniu z uniwersytetami w Tours i Limoges .
Podlewane przez Clain i Boivre , z populacją 88 665 mieszkańców w 2018 r., Poitiers jest najbardziej zaludnioną gminą w Vienne . Jej aglomeracja liczyła w 2016 roku 130 853 mieszkańców i stanowi centrum obszaru miejskiego liczącego 261795 mieszkańców. Gmina aglomeracyjna Grand Poitiers liczyła 188 733 mieszkańców1 st styczeń 2014 w nowej delimitacji z 2017 r.
Aglomeracja Poitiers, położona w połowie drogi między Paryżem a Bordeaux , gości na swoim terytorium technopole Futuroscope , który posiada duże firmy publiczne (CNED, Canopé ...) i prywatne o zasięgu krajowym, a także laboratoria najnowocześniejszych badań w Europie poziom.
Z 2 milionami odwiedzających rocznie, Futuroscope jest wiodącym ośrodkiem turystycznym w Nouvelle-Aquitaine i trzecim co do wielkości parkiem rozrywki we Francji pod względem frekwencji po Disneyland Paris i Puy du Fou .
Miasto sztuki i historii , które wciąż nazywane jest „ miastem stu wież ” lub „miastem stu kościołów”, obdarzonym starym i bogatym dziedzictwem, Poitiers skupia ważny monumentalny kompleks nie mający sobie równych na zachodzie Francja, w tym w szczególności chrzcielnicę ( IV th century), na grób z wydm ( VII th century), na kościół Notre-Dame-la-Grande ( XII th wieku), w kościele św Porchaire ( XII th century ) lub Świętego Piotra Katedra (koniec XII th century - począwszy od XIII th wieku).
Centrum administracyjne i usługowy, historyczne centrum miasta koncentruje się wiele znaczących budowli, pięknych drewnianych domów, niektóre rezydencje - Hotel wyciągowym , zdjęcie BEAUCE Jean - i dawny budynek sądu ( XII th century), starożytny pałac hrabiów Poitou, Książąt Akwitanii, gdzie swój dwór sprawowała królowa Francji i Anglii Eleonora Akwitańska .
Miasto Poitiers znajduje się na progu Poitou , niskiego przejścia między Masywem Armorykańskim na zachodzie a Masywem Centralnym na wschodzie. Jest zatem łatwym przejściem między Basenem Paryskim a Basenem Akwitanii , 340 km na południowy zachód od Paryża , 105 km od Tours , 120 km od Angers , 130 km od Limoges , 140 km od La Rochelle , 180 km od Nantes i 220 km od Bordeaux . Dlatego Poitiers cieszy się korzystnym położeniem na osi północ-południe i wschód-zachód.
Poitiers graniczy z następującymi gminami:
Migné-Auxances | Buxerole | Montamid |
Biard Vouneuil-sous-Biard |
Bignoux Sèvres-Anxaumont |
|
Fontaine-le-Comte Croutelle |
Saint-Benoît Ligugé |
Mignaloux- Beauvoir |
Miejsce w Poitiers to rozległy cypel w kształcie łopatki wciśnięty między doliny Boivre i Clain , nad którym dominuje z wysokości około 40 metrów. Rzeki wyrzeźbiły głębokie doliny. Ten cypel jest połączony z płaskowyżem wąską szypułką w miejscu zwanym La Tranchée , które bierze swoją nazwę od rowu wykopanego w celu przecięcia tego przejścia i tym samym odizolowania Poitiers od otaczającego kraju. Pierwsze terminy wykonywania wykopów z oppidum galijskiej i utrzymywano aż do XVIII -tego wieku. Defensywny aspekt tego miejsca jest więc przeważający, ale jego zainteresowanie wynika również z ogromnego obszaru (2,3 km na 1,3 km , czyli 250 ha ) bardzo łatwo bronionego, aż do wynalezienia mniejszej artylerii. Te dwie cechy, zakres i łatwość obrony, oznaczało to, że strona miasta nie został przeniesiony w czasach rzymskich, jak to często bywało ( Alésia , Lutèce ). Ta rozległa przestrzeń umożliwiła wypasanie stad w schronisku, a następnie od średniowiecza rozwój ogrodów warzywnych i winnic.
Rzeki przekraczano po utrzymywanych brodach, w miejscu obecnego mostu Joubert i Saint-Cyprien. W przypadku oblężenia brody zostały zburzone.
Obecnie miasto Poitiers rozciąga się na płaskowyżu po obu stronach dolin, w szczególności na wschód (kampus, szpital uniwersytecki, dzielnice handlowe i mieszkalne) i na północ ( Technopol Futuroscope ). Położona w gminie Poitiers miejscowość Breuil-Mingot nadal stanowi odrębną aglomerację, pomimo powstania nowych dzielnic na wschód od Saint-Eloi.
Geomorfologia płaskowyżu, wciśniętego między doliny Boivre i Clain, zawdzięcza swoje pochodzenie węglanowej naturze podglebia. Klify cypla pochodzą z okresów geologicznych od Aalenu do Batonu (od 175 do 164 milionów lat temu) i tworzą grubą serię około 100 m wapienia. To koryto zostało następnie zniszczone przez rzeki, których doliny zapadły się głęboko w wapienie, tworząc w ten sposób cypel piktawski. Dach Aalenu można zobaczyć na południu, w jaskini w Calvin, w postaci szarego wapienia czasami dolomitowanego. Potem dochodzą wapienie bioklastyczne z entrokami i licznymi wąsami środkowego bajosu (klifu Montmidi). Zwieńczone są wapieniami krzemiennymi ziarnistymi z górnego bajosu i batońskiego (klify Porteau i Porte de Paris). Dalej na północ pojawiają się białe wapienie bez krzemienia kelowiu, nad pobrudzoną powierzchnią, którą można zaobserwować dzięki niedawnym pracom.
Miasto przecina Clain , która wpada do Vienne , a jej dopływem jest Boivre .
Klana
Le Clain na południe od mostu Pénétrante z widokiem na budynki Couronneries dalej na północ.
Le Clain przy moście Joubert .
Miasto cieszy się klimatem oceanicznym .
Miasto | Nasłonecznienie (h/rok) |
Deszcz (mm/rok) |
Śnieg (d/rok) |
Burza z piorunami (d / rok) |
Mgła (d / rok) |
---|---|---|---|---|---|
Mediana krajowa | 1852 | 835 | 16 | 25 | 50 |
Poitiers | 1888 | 685 | 11 | 19 | 52 |
Paryż | 1,662 | 637 | 12 | 17 | 8 |
Miły | 2724 | 733 | 1 | 27 | 1 |
Strasburg | 1,693 | 665 | 26 | 28 | 51 |
Brześć | 1530 | 1 210 | 7 | 12 | 76 |
bordeaux | 2035 | 944 | 3 | 31 | 69 |
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 1,5 | 1,3 | 3.1 | 4,9 | 8,6 | 11,5 | 13,4 | 13.1 | 10,4 | 8,2 | 4 | 2 | 6,9 |
Średnia temperatura (°C) | 4,7 | 5,3 | 8 | 10.2 | 14 | 17,3 | 19,6 | 19,4 | 16,3 | 12,8 | 7,8 | 5.1 | 11,7 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 7,8 | 9,3 | 12,9 | 15,5 | 19,5 | 23,2 | 25,8 | 25,7 | 22,2 | 17,4 | 11,5 | 8,2 | 16,6 |
Zapis zimna (° C) data zapisu |
-17,9 1985-16 |
-17,3 1929 |
-13,1 01.2005 |
−5,6 1996-04 |
−2,7 01.1945 |
0,8 05.1935 |
1.5 09.1935 |
0,8 1935 |
0,8 25.2002 |
−6,5 1997-30 |
-10 1998/24 |
-16,5 31,1985 |
-17,9 1985 |
Ciepło zapisu (° C) data zapisu |
17,7 1975/15 |
23.4 27.2019 |
25,1 25.1955 |
29,3 30.2005 |
33,6 1922 |
38,3 29.2019 |
40,8 27.1947 |
39,6 06.2003 |
35,4 14.2020 |
30,9 04.1921 |
22,9 08.2015 |
19 07.2000 |
40,8 1947 |
Słońce ( godz ) | 69,7 | 96,1 | 153,8 | 174,6 | 206,5 | 232,9 | 242,7 | 241,8 | 194,2 | 128,8 | 82,6 | 65,2 | 1 888,8 |
Opady ( mm ) | 61,8 | 46,2 | 47,4 | 56,1 | 62,6 | 51,5 | 50,5 | 41,2 | 51,1 | 75,6 | 72,8 | 68,8 | 685,6 |
w tym liczba dni z opadem ≥ 1 mm | 10,5 | 8,9 | 8,9 | 10.1 | 10,7 | 7,6 | 7,1 | 6,2 | 6,9 | 10,5 | 11.2 | 10,7 | 109,3 |
w tym liczba dni z opadem ≥ 5 mm | 4,3 | 2,9 | 3.1 | 3,9 | 4.4 | 3,3 | 3.1 | 2,9 | 3.4 | 4,8 | 4,9 | 5 | 45,9 |
w tym liczba dni z opadem ≥ 10 mm | 1,6 | 1,3 | 1.2 | 1,5 | 1,5 | 1,3 | 1,8 | 1,3 | 1,8 | 2,3 | 2,1 | 2 | 19,7 |
Miasto Poitiers jest obsługiwane przez autostradę A10 (zjazdy 28: Futuroscope / Chasseneuil-du-Poitou , 29: Poitiers-Nord i 30: Poitiers-Sud), przez krajową 10, która omija Poitiers od zachodu (odtajniona w RD910 ). Na zachód od miasta odchodzi również RN 11 w kierunku Niort i La Rochelle oraz RN 149 w kierunku Nantes . Na wschodzie miasto przecina RN 147 (droga krajowa Angers - Limoges ), z której odchodzi RN 151 (droga Poitiers - Auxerre ) .
Miasto Poitiers (podobnie jak Futuroscope ) obsługiwane jest przez TGV Atlantique . Odcinek Tours - Bordeaux linii LGV Sud Europe Atlantique umożliwia dotarcie do Bordeaux w 1 h 5 min , a Paryża w 1 h 20 min . The Poitiers - Limoges LGV jest w fazie badań, ale przełożono je po 2030 r. na podstawie opinii Komisji Mobilności 21.
Poitiers jest również obsługiwane przez linie autobusowe Vienne , Eurolines , Flixbus i Ouibus , przez dworzec autobusowy Poitiers-Toumaï .
TER Nouvelle-Aquitaine łączy Poitiers do Bordeaux , Angoulême , Limoges , La Rochelle (poprzez Niort ), Royan i innych aglomeracji w regionie Nouvelle-Aquitaine lub Grand Ouest ( Nantes ).
Transport na terenie miasta realizowany jest przez:
Poitiers jest gminą miejską, ponieważ jest częścią gmin zwartych lub o średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Poitiers , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 8 gmin i 131,499 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Poitiers , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 97 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów sztucznych (73,2% w 2018 roku), co oznacza wzrost w porównaniu do 1990 roku (63,1%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: tereny zurbanizowane (45,5%), tereny przemysłowe lub handlowe i sieci komunikacyjne (23,4%), grunty orne (13,9%), lasy (7,5%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (4,3 %), heterogeniczne tereny rolnicze (3,1%), łąki (2,4%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Liczba mieszkań w Saint-Gervais wynosiła 52 192 w 2007 r. Na te mieszkania składa się 47 951 domów głównych , 629 domów drugorzędnych lub okazjonalnych oraz 3613 wolnych miejsc . Gęstość zaludnienia miasta jest 2,108.64 mieszkańców na km².
Oprócz prowadzonej od 2007 roku renowacji dzielnicy dworcowej (budowa biurowców i węzła multimodalnego), gmina realizuje projekt Cœur d'Agglo . Ten szeroko zakrojony program rewitalizacji miast prowadzony przez Yves Lion , trwający od 2010 do 2014 roku, ma na celu zmianę oblicza centrum miasta, w szczególności poprzez znaczną modyfikację planu komunikacyjnego (lato 2010), poważny program czyszczenia elewacji płaskowyż (zaczynając od samego ratusza, ukończony wczerwiec 2010), zwiększenie powierzchni ścieżek dla pieszych, przebudowa Place du Maréchal-Leclerc (znanego jako “ Place d'Armes ” według nazwy od 1830 do 1948) w 2011 roku, rozwój nowych terenów zielonych ( Jardin de Puygarreau na tyłach ratusza w 2014 r., ochrzczony Jardin Simone Veil w 2018 r.) oraz wdrożenie w latach 2013–2018 autobusu wysokiego poziomu , z niektórymi częściami na własnym terenie (w tym budowa Léon -Wiadukt Blum , zastępujący zniszczoną w 2012 roku kładkę des Rocs).
Place du Maréchal-Leclerc (dawne Place d'Armes) odnowione (2012).
Fasada Post-PTT (2012).
Ratusz (2012).
Poitiers pochodzi od Pictavis , ablacyjnej formy Pictavii lub Pictons , co oznacza "wśród Pictonów". Więcej informacji o wcześniejszych nazwach miast znajdziesz poniżej.
Poitiers pozostawiło swoją nazwę w trzech głównych bitwach:
( Zobacz artykuł Poitou dla innych bitew Seuil du Poitou ).
Miasto istniało już na przybycie cezara , w formie celtyckiego oppidum nazwie Lemonum lub limonum , termin, który będzie pochodził z galijskiej lemo- lub limo- , wiąz ( por Staroirlandzki lem , wiąz), tak samo indo korzeniowy -europejski niż łaciński ulmus, który dał wiąz; Cytryna oznaczałaby „sad”. Miasto zostało przebudowane według rzymskiego modelu I st wne i został wyposażony w amfiteatrze duży (prawie całkowicie zniszczona w 1857 roku), kilka kąpieli , co najmniej trzy akwedukty (pozostaje Arcs Parigny ), wszystkie dając miastu wybitną status. Jest możliwe, że II th wne, miasto było stolicą prowincji Akwitanii .
W IV p wieku gruba ściana sześciu metrów grubości dziesięć wysokości otacza miasto na 2,5 km. To ogranicza się do górnej i wschodniej strony cypla. Pomimo drastycznego zmniejszenia powierzchni miasta (np. amfiteatr pozostaje poza ogrodzeniem), ogrodzony teren jest jednym z największych w Dolnym Cesarstwie ( 50 ha ), co prawdopodobnie wynika z ukształtowania terenu Strona.
Saint- Hilaire ewangelizuje na miasto IV th wieku. Z tego okresu pochodzą fundamenty baptysterium Saint-Jean . Miasto przyjmuje wtedy ostateczną nazwę Poitiers, w związku z ludem Pictons .
W średniowieczu Poitiers wykorzystywało swoje miejsce obronne i położenie geograficzne, z dala od centrum władzy frankońskiej. Siedziba biskupa od czasu IV XX wieku, miasto jest również rozszerzenie okolice klasztoru Świętego Krzyża założony przez Radegund królowej Franków.
Miasto jest stolicą hrabstwa Poitiers, którego hrabiowie , od dawna nazywany także księciem Akwitanii, przewodzą ważnemu księstwu grupującemu kilka hrabstw i byłych hrabstw: Poitiers, Limoges , Angoulême , Périgueux , Saintes itd. tworząc Księstwo Akwitanii . Od 927 do 1216 Poitiers było stolicą Księstwa Akwitanii . Książęta Akwitanii zbudowali tam swój zamek i regularnie mieszkał tam Aliénor d'Aquitaine.
W IX -go wieku, nazwa Main St. pojawił się w statutach. Jest to najstarszy ślad nazwy ulicy zachowany w Europie. Ulica ta odpowiada linii najsłabszego zbocza, a więc najmniej męczącego, aby wspiąć się od brodu (obecnego mostu) Saint-Joubert na płaskowyż i jest to trasa sięgająca epoki żelaza . Z grubsza zorientowana wschód-zachód, służy jako oś dekumanów dla ortogonalnej siatki ulic w czasach rzymskich. To VII th century Abbot Mellebaude zbudował grobowiec wydm .
Pierwsza próba utworzenia gminy została podjęta samodzielnie przez mieszkańców w 1138 r. (być może przez bractwo Saint-Hilaire), wzywając sąsiednie miasta do utworzenia ligi. Miasto zostaje szybko stłumione przez króla Francji. Eleanor Akwitanii zbudowano nową ścianę w XII -tego wieku do 6000 metrów długości, zamykając cały cypel. Eleonora z Akwitanii odbyła swój dwór w Poitiers. Jego dom, Pałac Książąt Akwitanii, stał się częściowo siedzibą sądu w Poitiers podczas Rewolucji Francuskiej.
W czasie buntu synów Henryka II miasto pozostało wierne królowi Anglii, co umożliwiło uzyskanie około 1175 roku praw miejskich , na wzór establishmentu z Rouen. Statut został potwierdzony przez Aliénor d'Aquitaine w 1199 roku, a następnie przez królów Francji. Eleonora z Akwitanii pracuje również w pałacu hrabiów-książąt i buduje nowy rynek. Zmarła w Poitiers w kwietniu 1204, a miasto zostało zajęte przez Philippe Auguste w sierpniu tego samego roku.
Miasto przyjmuje wielu pielgrzymów, którzy przyjeżdżają, aby oddać cześć relikwiom św. Radegonde lub św. Hilaire'a , niektórzy kontynuują podróż w kierunku Saint-Jacques-de-Compostelle .
W XIV th wieku miasto wpada przywileju w trzeci syn Jana II The Duke of Berry (sponsorem Très Riches Heures od księcia de Berry ). Udekorował średniowieczny pałac hrabiów Poitiers, w szczególności wyposażając donżon (znany jako wieża Maubergeon ). W ten sam sposób upiększa stary trójkątny zamek , widoczny w rękopisie Très Riches Heures w lipcu. W 1385 roku zbudował jedną z pierwszych dzwonnic , „wielki zegar”, który zniknął.
W roku 1360, na mocy traktatu z Brétigny , miasto, podobnie jak całe Poitou , przeszło w ręce Anglików. Od 22 do 25 września 1361 roku Jan Chandos , porucznik króla Anglii Edwarda III i konstabl Akwitanii, odpowiedzialny za stosowanie traktatu w prowincjach odstąpionych Anglii, objął w posiadanie miasto i jego zamek. Burmistrz Jehan Barré wręcza mu klucze. Jean Chandos zwraca mu je, po czym odbiera przysięgę wierności królowi Anglii od głównych osobistości miasta. Ustanowił nową administrację prowincji pod zwierzchnictwem Guillaume de Felynton, rycerza angielskiego, jako seneszal z Poitou.
ten 7 sierpnia 1372Dzięki kilku burżuazji, którzy przeniknęli do miasta, du Guesclin otworzył bramy Poitiers i z zaskoczenia odebrał miasto Anglikom. Aby skonsolidować ten podbój militarny, Karol V swoim edyktem zgrudzień 1372daje szlachetność do 1 st burmistrzów stopnia Poitiers. Poitiers jest wówczas pierwszym miastem królestwa Francji, w którym godność staje się nobilitująca. Burmistrzowie byli wybierani na dwa lata. Wśród pierwszych burmistrzów, którzy zostali podniesieni do tej godności, należy zauważyć, że Guillaume Taveau był kilkakrotnie wychowywany w latach 1388-1414. Poślubiając Sibille de Saint-Martin, został baronem de Morthemer. Ta rodzina jest jedną z najstarszych w powiecie. Ta baronia odegrała ważną rolę w historii Poitou. Jego potomkowie pracowali u boku królów Francji aż do rewolucji.
Podczas wojny stuletniej miasto tymczasowo stało się stolicą królestwa Francji i gościło w 1418 r. parlament królewski. Również w Poitiers w 1429 r. Joanna d'Arc została przesłuchana przed objęciem dowództwa królewskiego zastępu .
Korzystając z królewskiej łaski i obecności wielu paryskich wygnanych uczonych, Poitiers dostaje utworzenie uniwersytetu w 1431 roku Ma 4000 studentów na koniec XV -go wieku. Spośród kilkunastu uniwersytetów otwartych w odpowiedniku dzisiejszej Francji, był wystarczająco znany, by gościć i szkolić błyskotliwe umysły, takie jak René Descartes , François Rabelais , Joachim du Bellay czy Pierre de Ronsard .
Miasto przygasło w okresie renesansu . W rzeczywistości niewiele zmian zaszło w tkance miejskiej, poza budową rue de la Tranchée i budową mostów, które zastąpiły stare brody. Z tego okresu pochodzi kilka rezydencji, w szczególności hotele Jean-Baucé, Fumé i Berthelot.
Miasto zawdzięcza swoją pomyślność głównie ze swoich funkcji administracyjnych: Royal sprawiedliwości, biskupstwa, klasztory, gospodarowania i biura finansów w ogólności Poitiers . Jest to również zarządzanie, które pochodzą pewne zmiany w końcu XVIII th wiecznym Liczba Blossac , Intendant od 1750 do 1784 roku, wykonane zorganizować ogród francuski (patrz Poitiers terenów zielonych ). Kazał także zburzyć mur Aliénor d'Aquitaine i wybudować bulwary na ich miejscu.
Ancien Régime był okresem, w którym pomimo bardzo wyraźnych antagonizmów klasowych, mogły powstawać chwilowe solidarności przeciwko wspólnemu wrogowi, często monarchii w osobie urzędników odpowiedzialnych za podnoszenie podatków. Tak więc w 1676 roku, rzeźnicy, wysoce zorganizowany zawód, zbuntowali się przeciw asystentów urzędników . Wspiera ich burmistrz. Rewolucję w Poitiers poprzedziło kilka chwil kwestionowania władzy królewskiej: zerwanie plakatów publikujących edykty królewskie pod koniec panowania Ludwika XV z buntem, w którym zgromadziło się 1200 osób wLipiec 1768.
W XIX -tego wieku, wielu baraki są zbudowane, co Poitiers miasto garnizonowe. Dworzec został zbudowany w latach 50. XIX wieku, w 1899 r. miasto obsługuje sieć tramwajowa składająca się z trzech linii, których węzeł znajduje się na Place d'Armes.
W 1901 wiadomość stała się sprawą narodową i zainspirowała André Gide do napisania powieści La Séquestrée de Poitiers .
Podczas II wojny światowej Poitiers gościło na uchodźstwie belgijski rząd z23 maja do 18 czerwca 1940. Aby podziękować miastu za powitanie, w 1950 r. belgijska policja zaoferowała kopię Manneken-Pis . Obóz internowania znajduje się na drodze do Limoges , początkowo ustalony, aby pomieścić hiszpańskich uchodźców staje się przystankiem w drodze do obozów zagłady przez prawie 2000 Żydów i ponad stu Cyganów . ten13 czerwca 1944, lotnictwo amerykańskie zbombardowało oś Clain Valley / dzielnicę stacji / dolinę Boivre. 480 domów lub budynków zostało zrównanych z ziemią, a ponad 2000 jest w znacznym stopniu uszkodzonych. Liczba zgonów jest dokładnie nieznana, od kilkudziesięciu do stu.
Miasto Poitiers znacznie się rozrosło od lat 60. XX wieku, wraz z utworzeniem ZUP des Couronneries i dzielnicy Trois-Cités oraz stworzeniem głównych dróg obwodnicowych (aleja John-F.-Kennedy, a następnie avenue du 11 -listopad) i penetracja (trasa André-Malraux), poza którą rozwinęły się w latach 70. inne dzielnice (Gibauderie, Beaulieu...), a następnie nowa obwodnica na północny wschód od miasta (RN147) pod koniec lat 80. Urbanizacja miasta trwa dalej na wschód z ZAC w Saint-Éloi w latach 90. i 2000.
Działalność miasta korzystała od lat 70. z decentralizacji przemysłu , w szczególności z utworzeniem fabryki Michelin (zamkniętej w 2006 r.), firmy liczników Schlumberger (liczniki przemysłowe i mieszkaniowe).
Projekt Futuroscope (zbudowany w miejscowościach w pobliżu Jaunay-Marigny i Chasseneuil-du-Poitou ), zbudowany w latach 1986-1987 na pomysł René Monory'ego , pozwolił na rozwój sektora turystycznego aglomeracji i otworzył miasto w era technologiczna i turystyczna. Dziś Poitiers można zwiedzać oprócz parku i korzysta z coraz bardziej europejskiej klienteli, zwłaszcza angielskiej, dzięki otwarciu bezpośrednich linii lotniczych między lotniskiem Poitiers-Biard a Londynem Stansted .
Nawiązując do ruchów społecznych z początku 2009 r., Poitiers widział demonstracje, w których uczestniczyło 20 000 osób 29 stycznia, a 30.000 19 marca. ten10 październikaw tym samym roku, przeciwciało anty- więzienie demonstracja miała miejsce podczas których niektóre witryny sklepowe i ulica meble zostały zniszczone przez osoby, których policja i media nie oznaczonych jako należące do ultra-lewo .
w Maj 2019dwór przeniósł się, więc opuścił dawny Pałac Książąt Akwitanii i przeniósł się do tego, co wcześniej było Lycée des Feuillants znajdującego się na Boulevard de Tassigny. Miasto stanie się oficjalnym właścicielem Pałacu Książąt Akwitanii na 1 st stycznia 2020. 3 e obszarze jest tak otwarty do Pałacu, to był rezydencją księcia Akwitanii i hrabiów Poitou i Pałacu Sprawiedliwości a obecnie ośrodek poświęcony głównie kulturze. Obecnie ma służyć jako brama do miasta. Potrzeba jednak wielu lat pracy, aby ostatecznie udostępnić ją społeczeństwu.
Wieża Maubergeon znajdująca się w Pałacu Książąt Akwitanii.
Aula Pałacu Książąt Akwitanii, dawniej Salle des Pas-Perdus trybunału.
Fasada Pałacu Książąt Akwitanii w nocy.
Osobowościami sprawującymi funkcję obieralną, których mandat jest w toku iw bezpośrednim związku z terytorium Poitiers, są następujące:
Wybór | Terytorium | Tytuł | Nazwisko | Trend polityczny | - | Początek mandatu | Koniec mandatu |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Komunalny | Poitiers | Burmistrz Poitiers | Leonora Moncond'huy | Europa Ekologia Zieloni | czerwiec 2020 | czerwiec 2026 | |
Oddziałowy | Kanton Poitiers-1 - zachód i południe od Poitiers | Doradcy wydziałowi | Sandrine Martin i Étienne Royer | PS | 2015 | 2021 | |
Oddziałowy | Kanton Poitiers-2 - na północ od Poitiers | Doradcy wydziałowi | Magali Bargne i Ludovic Devergne | PS | 2015 | 2021 | |
Oddziałowy | Kanton Poitiers-3 – na wschód od Poitiers | Doradcy wydziałowi | Jean-Daniel Blusseau i Isabelle Soulard | PS | 2015 | 2021 | |
Oddziałowy | Kanton Poitiers-4 – na południe od Poitiers | Doradcy wydziałowi | Michel Touchard i Véronique Wuyts-Lepareux | PS | 2015 | 2021 | |
Oddziałowy | Kanton Poitiers-5 - na południowy zachód od Poitiers | Doradcy wydziałowi | Dominique Clément i Joëlle Peltier | płyta DVD | 2015 | 2021 | |
Regionalny | Nowa Akwitania | Przewodniczący Rady Regionalnej | Alain Rousset | PS | grudzień 2015 | 2021 | |
Ustawodawczy | Pierwsza dzielnica Vienne - na północ od Poitiers | Zastępca | Jacques Savatier | LREM | 18 czerwca 2017 r. | czerwiec 2022 | |
Ustawodawczy | Druga dzielnica Vienne - na południe od Poitiers | Zastępca | Sacha Houlié | LREM | 18 czerwca 2017 r. | czerwiec 2022 |
Poitiers jest stolicą pięciu kantonów :
Poitiers jest częścią Wielkich Poitiers , który po to został stworzony, zawarte gminy Biard , Buxerolles , Chasseneuil-du-Poitou , Fontaine-le-Comte , Mignaloux-Beauvoir , migné-auxances , Montamisé , Poitiers, Saint-Benoît i Vouneuil - sous-Biard . Na1 st styczeń 2005do aglomeracji weszły gminy Béruges i Croutelle , a także Ligugé le1 st styczeń 2013. Gmina miejska liczy łącznie 138 759 mieszkańców (wartość z 2012 r.). W 2016 roku Grand Poitiers rozrosło się do 40 gmin i liczyło 192 000 mieszkańców.
Wybory prezydenckie , wyniki drugiej tury. | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | Wybrany | Bity | Udział | ||||
2002 | 91,49% | Jacques Chirac | RPR | 8,51% | Jean-Marie Le Pen | FN | 80,37% |
2007 | 40,9% | Nicolas Sarkozy | UMP | 59,1% | Ségolene Royal | PS | 83,12% |
2012 | 65,15% | François Hollande | PS | 34,85% | Nicolas Sarkozy | UMP | 77,42% |
2017 | 81,87% | Emmanuel Macron | EM | 18,13% | Marine Le Pen | FN | 72,60% |
Wybory ustawodawcze . | |||||||
Poitiers jest rozłożone na kilka okręgów wyborczych, cf. wyniki pierwszej i drugiej dzielnicy Vienne. | |||||||
Wybory europejskie , wyniki dwóch najlepszych wyników. | |||||||
Rok | Lista 1 st | Lista 2 nd | Udział | ||||
2004 | 36,55% | Bernard Poignant | PS | 19,27% | Roselyne Bachelot | UMP | 45,91% |
2009 | 24,57% | Christophe Bechu | UMP | 24,06% | Bernadette Vergnaud | PS | 43,00% |
2014 | 18,42% | Alain Cadec | UMP | 13,03% | Gilles Lebreton | FN | 41,72% |
2019 | % | % | % | ||||
Wybory regionalne , wyniki dwóch najlepszych wyników. | |||||||
Rok | Lista 1 st | Lista 2 nd | Udział | ||||
2004 | 60,62% | Ségolene Royal | PS | 34,16% | Elisabeth Morin-Chartier | UMP | 66,62% |
2010 | 66,32% | Ségolene Royal | PS | 33,68% | Dominique bussereau | UMP | 47,69% |
2015 | 55,74% | Alain Rousset | PS | 30,83% | Virginie Calmels | LR | 51,02% |
2021 | % | % | % | ||||
Wybory kantonalne | |||||||
Poitiers jest rozłożone na kilka kantonów, cf. wyniki Poitiers-1 , Poitiers-2 , Poitiers-3 , Poitiers-4 , Poitiers-5 , Poitiers-6 i Poitiers-7 . | |||||||
Wybory resortowe | |||||||
Poitiers jest rozłożone na kilka kantonów, cf. wyniki tych z Poitiers-1 , Poitiers-2 , Poitiers-3 , Poitiers-4 i Poitiers-5 . | |||||||
Referenda . | |||||||
Rok | Tak (krajowy) | Nie (krajowy) | Udział | ||||
1992 | 59,45% (51,04%) | 40,55% (48,96%) | 70,10% | ||||
2000 | 76,41% (73,21%) | 23,59% (26,79%) | 30,50% | ||||
2005 | 51,30% (45,33%) | 48,70% (54,67%) | 68,24% |
Na liście 2020 Krajowa Rada Miast i Wsi w Bloom przyznała miastu cztery kwiaty.
Zgodnie ze zwyczajem i głównymi słownikami, pogan z Poitiers to Poitevins (podobnie jak mieszkańcy Poitou ). Poganie Pictaves lub Pictaviens , przeszkolonych XIX th wieku od imienia Celtów Pictavii w języku łacińskim (Pictones francuski) dla odróżnienia Poitiers mieszkańcy tych Poitou, są ignorowane przez obecnych słowników i nigdy siebie nałożone.
Ewolucja demograficznaEwolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin o liczbie mieszkańców powyżej 10 000 spisy ludności odbywają się co roku po przeprowadzeniu badania próby adresów reprezentujących 8% ich mieszkań, w przeciwieństwie do innych gmin, w których co roku przeprowadza się prawdziwy spis.
W 2018 roku miasto liczyło 88 665 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,42% w porównaniu do 2013 roku ( Vienne : +1,47%, Francja z wyłączeniem Majotty : +2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
18 284 | 18 223 | 21 465 | 21,315 | 23 128 | 22 000 | 22 376 | 26 764 | 29 277 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
30,873 | 30 563 | 31.034 | 30 036 | 33 253 | 36 210 | 36 878 | 37 497 | 38 518 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
39 886 | 39 302 | 41 242 | 37 663 | 42 347 | 41 546 | 44 235 | 48 546 | 52 633 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
62 178 | 70 681 | 81 313 | 79 350 | 78,894 | 83 448 | 88 776 | 87 906 | 87 961 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
88 665 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Gęstość zaludnienia gminy wynosi 2081,4 mieszkańców. / km 2 . Oddział liczy 61,5 mieszk. / km 2 . Zamieszkuje 69,1 mieszk. / km 2 dla regionu Poitou-Charentes i 116,5 mieszk. / km 2 dla Francji metropolitalnej (INSEE-2012 Spis ludności).
Struktura wiekuMiasto Poitiers ma starą tradycję uniwersytecką. Uniwersytet Poitiers została założona w 1431 roku i wyszkolił wielu wybitnych myślicieli i pisarzy: Descartes , Bacon , Du Bellay lub Rabelais .
Poitiers jest obecnie najbardziej studenckim miastem we Francji (ponad 27 000 studentów), biorąc pod uwagę odsetek studentów w całej populacji (około 22%). Ma dwa miejsca uniwersyteckie: centrum miasta i obszar uniwersytecki w Poitiers (zwany również kampusem ).
Uniwersytet w Poitiers obejmuje dwanaście komponentów:
Znajduje się tu również wiele prywatnych ośrodków szkoleniowych, takich jak Isfac. Krajowa Szkoła Mechaniki i lotniczej (ENSMA) jest szkoła technika, która została uprzednio położony w Poitiers. W mieście swoją siedzibę ma Wyższa Szkoła Biznesu i Zarządzania (ESCEM).
Od 1991 roku ENSMA i część wydziału naukowego (SP2MI) zostały przeniesione do parku technologicznego Futuroscope . Centrum średniowiecznego absolwenta cywilizacji (CESCM) jest wiodącym ośrodkiem badań w swojej dziedzinie, to jest obsługiwana w hotelu Berthelot XV th century.
Od 2001 r. w mieście Poitiers znajduje się zdelokalizowany kampus paryskiego Instytutu Studiów Politycznych (Sciences Po Paris) pod nazwą „studia licencjackie Ameryki Łacińskiej, Hiszpanii i Portugalii” . Od 2019 roku kampus mieści się na terenie Szkoły Biznesu w Poitiers, Rue Jean Jaurès.
Wśród kolegiów w Poitiers prywatna szkoła unii chrześcijańskiej w Saint-Chaumond ma dwa budynki oddalone o kilka kilometrów: jeden w centrum miasta jest przeznaczony wyłącznie dla dziewcząt, a drugi w La Gibauderie jest zarezerwowany dla chłopców. Uczniowie otrzymują katolicką edukację, która była przedmiotem kontrowersji, ponieważ uważana jest za tradycjonalistyczną.
Camille-Guérin liceum , położone w południowo-wschodniej części miasta, ma kilka przygotowawczych literackie , naukowe i gospodarcze i handlowe klasy . Lycée Aliénor d'Aquitaine wita przygotowawcze klas ekonomicznych. Nelson Mandela-Liceum Ogólnokształcące ma naukowej klasę przygotowawczą , a także dwa BTS . Wreszcie, Szkoła Generalna i Technologiczna w Bois d'Amour ma kilka kursów nauczania BTS . Ponadto w centrum miasta znajduje się liceum Victor-Hugo , dawniej liceum dla młodych dziewcząt .
France 3 Poitou-Charentes jest jedynym lokalnym kanałem od czasu zniknięcia Villages TV w 2011 roku. Można go oglądać w Poitiers dzięki stronie TDF znajdującej się w pobliżu Hôpital des Champs. Regionalny kanał publiczny znajduje się pod adresem 9 rue du Fief des Hausses.
Lokalne radiaPoitiers ma kilka lokalnych stacji radiowych, w tym cztery stowarzyszenia ( kategoria A ), dwa komercyjne ( kategoria B ), jedno ogólnokrajowe z lokalnymi straganami ( kategoria C ) i jedno publiczne:
Mediana standardu życia dla tej miejscowości wynosi 17 866 € rocznie, co jest poziomem niższym (-10,74%) niż mediana dochodu krajowego, szacowana na 19 785 €.
Wskaźnik ubóstwa (21,1%) jest znacznie wyższy niż francuski wskaźnik ubóstwa (13,9%).
Prawie 48,4% gospodarstw domowych objętych podatkiem komunalnym jest zwolnionych z podatku.
Poitiers jest siedzibą 31 firm o obrotach przekraczających dziesięć milionów euro.
Poitiers było do 2011 roku siedzibą Izby Przemysłowo-Handlowej w Wiedniu (przeniesionej do technopole Futuroscope w Chasseneuil-du-Poitou ). Zarządza lotniskiem Poitiers-Biard .
Poitiers i Grand Poitiers mają etykietę Miasta i Kraje Sztuki i Historii .
Architektura sakralnaMiasto Poitiers, znane do dziś jako „ miasto stu wież ”, ma wiele kościołów. Miasto Poitiers, znane na całym świecie ze swojej architektury romańskiej, jest tłem dla wielu dużych budynków sakralnych, takich jak kościół Notre-Dame-la-Grande czy kościół Saint-Hilaire.
Późna starożytność i wczesne średniowieczeDzwonnica Notre-Dame-la-Grande.
Najbardziej znanym jest park Blossac, siedziba małego parku zwierząt. Społeczność aglomeracji Poitiers stara się poszerzać tereny zielone, szczególnie wzdłuż dolin Clain i jej dopływów. Te dawniej zbudowane miejsca często znajdują się w strefie zalewowej. Te nowe tereny zielone zostały dodane do starszych publicznych placów i ogrodów.
Panorama Poitiers, widziana z Rocher de Coligny (dzielnica wydm ).
Las Moulière i las Saint-Pierre
Poitiers ma trzy muzea, z których dwa są zjednoczone w jednej administracji. Yves Bourel , kurator i były dyrektor muzeum Hôtel Sandelin w Saint-Omer , kierował rozpoczęciem restrukturyzacji muzeów w Poitiers i uruchomieniem projektu centrum muzealnego w Poitiers. Opuścił kierownictwo muzeów wczerwiec 2009.
Muzeum Sainte-Croix Jest to największe muzeum w mieście. Zbudowane w 1974 roku według planów architekta poitevin Jeana Monge , muzeum Sainte-Croix stoi w miejscu dawnego opactwa Sainte-Croix . Jest to rozległa konstrukcja z betonu i szkła, utrzymana w najczystszym stylu lat 70. Mieści się w nim stała ekspozycja epok od prehistorii po sztukę współczesną , w tym okres średniowiecza i sztuk pięknych . W szczególności ma kilka głównych rzeźb Camille Claudel . Muzeum Ruperta-de-Chièvres drugie muzeum w mieście Poitiers, muzeum Rupert-de-Chièvres to dawna rezydencja położona w centrum miasta, między prefekturą a ratuszem. Muzeum obejmuje okresy niezbadane przez krzyż Muzeum Świętego, XVI TH do XVIII -tego wieku.Hypogée de Mellebaude to trzecie muzeum w mieście Poitiers. Położona na wzgórzu Wydm jest wyjątkowym świadectwem paleo-chrześcijan.
PracujePrace można znaleźć w jednym z dwóch muzeów.
Z dala od granic, w węźle komunikacyjnym i niedaleko strzelnicy , miasto Poitiers gościło wiele jednostek wojskowych w garnizonie.
Herb | srebrny do lwa Gules , na granicy Sable besantée Or; , główny lazur obciążony trzema fleur-de-lis Or | |
---|---|---|
Detale | Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia. |
Pieczęcie dawnych hrabiów dziedzicznych Poitou nie przedstawiają nam żadnego widocznego herbu. To Wilhelm, brat Henryka II (króla Anglii) i hrabia Poitiers, nosi pierwszą broń osobistą, ramiona szalejącego lwa. Richard Coeur-de-Lion i Othon IV, hrabiowie Poitiers, również noszą tę broń. Jest to ostatni zalotnik Plantagenêt w hrabstwie Poitiers, Ryszard Kornwalijski , brat króla Henryka III (króla Anglii) , który przybliża nam kolory tej broni i popularyzuje jej użycie. Richard nosił: Srebrny lew Koronowany Gules Or z bordiurą Sable besantée Or . Broń ta trafia do kilku dużych domów, które mają honorowy obowiązek wzniesienia sztandaru Poitou, takich jak Mauléon lub Châtellerault. Te przegrupowały miejską milicję Poitiers za sztandarem Poitou, niosąc tę broń.
Ramiona z czerwonym lwem były używane jako podstawa herbu heraldycznego oficerów królewskich prowincji (marszałków i seneszalów Poitou) oraz miast: Châtellerault , Mauléon i Poitiers, stolicy Poitou. To ostatnie miasto zachowało nawet besantée wersję księcia Kornwalii, z wodzem ze złotymi liliami królów Francji, mieszając w ten sposób ramiona dwóch wrogów Kapetyngów i Plantagenet na swoim herbie.
Wciąż istnieje wiele przedstawień tej broni w witrażach lub wyrzeźbionych w Poitiers.
Wódz Francji ( lazur z trzema złotymi fleur de lys ) przeciąża górną część granicy i jej trzy bezanty od czasu przyłączenia miasta do królestwa Francji. Trzymała go pod panowaniem angielskim. Obecny herb oznacza granicę załadowaną 8 besantami (wartość domyślna dla besanté). Jednak najczęstsze przedstawienia przedstawiają 9 widocznych zwierząt, co wraz z trzema ukrytymi przez pana jelenia potwierdza tezę o 12 zwierzętach autorstwa Victora Adolphe Malte-Brun .
Obecne logo wykorzystuje kolorystykę herbu. Społeczność aglomeracyjna Grand Poitiers używa tego samego logo, ale w różnych kolorach.
Nazwa miasta w języku środkowofrancuskim , Poictiers , zainspirowała amerykańskiego pisarza Jamesa Brancha Cabella do stworzenia Poictesme . Ta francuska fikcyjna prowincja historyczna stanowi ramy dla jego standardowej literackiej, fantastycznej, satyrycznej Biografii życia Manuela (w) .