Isere | |
Isère w dolinie Sabaudii z masywu Chartreuse | |
Mapa Cours de l'Isère ( Mapa interaktywna ) | |
Charakterystyka | |
---|---|
Długość | 286,1 km |
Basen | 11 890 km 2 |
Basen zbiorczy | Rodan |
Średni przepływ | 333 m 3 / s ( Beaumont-Monteux ) |
Organ zarządzający | Symbhi |
Dieta | nivo-pluvial |
Klasy | |
Źródło | Lodowiec des Sources de l'Isère , Grande aiguille Rousse , Alpy Gree |
Lokalizacja | Val-d'Isere , Francja |
· Wysokość | ~ 2900 m² |
· Informacje kontaktowe | 45 ° 26 55 ″ N, 7 ° 06 ′ 10 ″ E |
Zbieg | Rhône |
Lokalizacja | La Roche-de-Glun , Francja |
· Wysokość | ~ 110 m² |
· Informacje kontaktowe | 44 ° 59 ′ 30 ″ N, 4° 52 ′ 05 ″ E |
Geografia | |
Główne dopływy | |
· Lewy brzeg | Arc , Drac |
· Prawo bankowe | Arly |
Przekraczane kraje | Francja |
Działy | Drôme , Isère , Sabaudia |
Regiony skrzyżowane | Owernia-Rodan-Alpy |
Główne miejscowości | Grenoble , Romans-sur-Isere |
Źródła : SANDRE : " W --- 0000 " , Géoportail , Banque Hydro , Symbhi , OpenStreetMap | |
Isère ( wymawiane [ ja . Z ɛ ʁ ] ) to rzeka w południowo-wschodniej Francji , w ważnej dopływem na lewym brzegu Rodanu . Ma swoje źródło w Alpach , w Sabaudii , w Parku Narodowym Vanoise , w miejscowości Val d'Isère , na lodowcu Isère pod Grande aiguille Rousse . Wpada do Rodanu kilka kilometrów na północ od Valence .
Jego nazwa jest zintegrowana z nazwą kilku sąsiednich gmin (przykłady: Sainte-Hélène-sur-Isère , Saint-Quentin-sur-Isère , Romans-sur-Isère lub Pont-de-l'Isère ). To również dało swoją nazwę departamentowi Isère .
Ściśle rzecz biorąc , rzeka przecina trzy departamenty: Savoie , Isère i Drôme . W szerokim znaczeniu, jej dorzecze dotyczy również Hautes Alpes (przy Drac ) Jak Górna Sabaudia (przez Arly ) oraz Ardèche (w punkcie zbiegu na poziomie Rhône która znajduje się w obszarze miejskim z Tournon-sur - Rodan ), nie zapominając o tym, że jego źródło znajduje się zaledwie kilka metrów od granicy francusko-włoskiej i regionu Piemontu .
Nazwa Isère została poświadczona w formie Isara w czasach starożytnych .
Jest to słowo nieceltyckie pierwotnie, ale prawdopodobnie zintegrowane przez Celtów w czasach starożytnych, którego znaczenie to „porywający, szybki”. Jest spokrewniony z indoeuropejskim * isərós "porywający, żywy, energiczny", bliski sanskryckiemu isiráh , o tym samym znaczeniu. Prawdopodobnie opiera się na zrekonstruowanym indoeuropejskim rdzeniu * eis (ə) (a nie * is ), który nie jest potwierdzony w wyspiarskim języku celtyckim.
Słowo Isara występuje w wielu innych nazwach rzek, zarówno w starożytnej Galii, jak iw sąsiednich krajach. Rozpoznajemy Isarę na przykład w nazwie rzeki Isar, która wije Monachium w Bawarii i małej francusko-belgijskiej rzeki Yser , a nawet w starej nazwie Oise , Isara (przymiotnik Isarien przetrwał w języku francuskim, aby określić co odnosi się do Oise). W krajach spoza celtyckich, możemy również znaleźć Isara , Veneto rzekę , Éisra , Istra w Litwie , Jizera w Republice Czeskiej .
Bieg Isère o długości 286 km oferuje wiele bardzo zróżnicowanych krajobrazów, w rzeczywistości bierze swój początek z lodowca źródeł Isère w masywie Alp Zachodnich bardzo blisko granicy z Włochami, przecina Pays de Savoie i Tarentaise , przechodzi między masywem Chartreuse a łańcuchem Belledonne , biegnie wzdłuż masywu Vercors , przecina prowincję Dauphiné i łączy się z Rodanem u podnóża Vivarais .
Zbieg Doron de Bozel, Belleville z Isère, na poziomie Moûtiers w Tarentaise, nosi czasem nazwę „X tarin”. Autorzy Starej doliny poślubia swój wiek (1976) tak opisują X „zagięta Izera symuluje dwa ramiona uniesione ku północy; Doron de Bozel i Doron des Belleville mocno stawiają naszą wielką literę na dwóch nogach, zakorzeniając ją w Vanoise ” . Zbieg z Arly w pobliżu Albertville nosi nazwę „X Albertville”, nawet jeśli „[to] materializuje tylko trzy z czterech kierunków” .
Droga departamentalna 902 (RD902) biegnie wzdłuż prawego brzegu Isère z Val d'Isère do Bourg-Saint-Maurice , a następnie drogą krajową 90 (RN 90) równolegle do linii kolejowej, która stała się również linią TGV, przechodząc kolejno przez:
Dolna dolina Isère jest jednostką krajobrazu Valentinois, charakteryzującą się krętym kanałem zapadającym się w jej korycie zamiast oczyszczać brzegi, tworząc w ten sposób wielopoziomowe tarasy aluwialne . Ta niska dolina o wyraźnych granicach jest stosunkowo wąska, z wyjątkiem jej ujścia, gdzie szerokość sięga dwóch kilometrów.
Powtórzyło się zjawisko osadów aluwialnych (w okresach glacjalnych ery czwartorzędu) i pogłębiania (w okresie interglacjalnym), zwanego systemem fluwioglacjalnym, ustanawiając w dolnej dolinie Izery kilka teras kondygnacyjnych, w tym jeden jest to ważne, taras od Saint-Marcel-les-Valence , w pobliżu Valence
Miocen molassic dolny północnej równinie Valence została objęta rzeczno-lodowcowego aluwium z Isère, którego tarasy jeszcze zaznaczyć kształt Valentinois dziś .
Początkowo w Pont-de-l'Isère , Isère łączy się z kanałem objazdowym Rodanu , zbudowanym w celu ułatwienia nawigacji tego ostatniego.
Dalej w dół rzeki Izery odprowadzane są z kanału przez tamę, która pozwala rzece powrócić do pierwotnego biegu aż do Rodanu i jej pierwotnego ujścia na poziomie gminy Roche de Glun .
Długość cieku wynosi 286 km, a powierzchnia zlewni 10 800 km 2 .
Profil Isère obejmuje kilka obszarów.
Na Isère główna zapora wodna znajduje się w Tignes w Sabaudii (patrz jej oznaczenie na profilu podłużnym). Tworzy sztuczne jezioro Chevril . Jego budowa, na początku lat 50., była obiektem ludzkich tragedii i oporu, pierwotna wieś Tignes została zatopiona podczas skonfiskowanej w 1952 r.
Wypływ Isère był obserwowany przez 50 lat (1956-2005) w Beaumont-Monteux , miejscowości w departamencie Drôme , położonej w niewielkiej odległości od jej ujścia do Rodanu. Moduł rzeki przy Beaumont Monteux-ma 333 m 3 / S.
Isère charakteryzuje się dość znacznymi sezonowymi wahaniami przepływu typowymi dla dostaw w dużej mierze zasilanych śniegiem, z wiosennymi powodziami (topy śnieżne) przynoszącymi średni miesięczny przepływ między 385 a 500 m 3 / s, od kwietnia do lipca (z maksimum w maju i czerwcu) , a niskie wody w okresie jesienno-zimowym, od sierpnia do lutego, przy minimalnym średnim miesięcznym przepływie 251 m 3 we wrześniu. To sprawia, że jest to rzeka na ogół bardzo obfita przez cały rok.
Średni miesięczny przepływu (w m 3 / S)Jednak VCN3 może spaść do 15 m 3 , w przypadku pięcioletniego okresu suchego, który jest bardzo niski.
Z drugiej strony powodzie mogą być bardzo istotne w przypadku gwałtownych roztopów lub ulewnych jesiennych deszczy. Rzeczywiście, QIX 2 i QIX 5 są warte odpowiednio 1200 i 1500 m 3 / s. QIX 10 to 1700 m 3 / s. W przypadku QIX 20 wynosi on 1900 m 3 / s, natomiast QIX 50 jest wart 2200 m 3 , co w porównaniu z dużymi rzekami na południu Francji – np. Tarn – jest nadal umiarkowane.
Maksymalny zarejestrowany przepływ chwilowy wyniósł 2050 m 3 / s on15 września 1960, podczas gdy maksymalna wartość dobowa wynosiła 1510 m 3 / s dnia16 października tego samego roku.
Warstwa wody przepływa do zbiornika Isère jest 892 mm rocznie, co jest wysoka, znacznie wyższy niż całkowitej średniej Francji, ale również znacznie wyższa od całej powierzchni zlewni Rodanu (670 milimetrów Valence dla powierzchnia dorzecza 66 450 km 2 ). Właściwe natężenie przepływu (lub Qsp) wynosi 28,2 litra na sekundę i na kilometr kwadratowy basenu.
L'isère z La Daille, niedaleko Val-d'Isère .
Moûtiers: Isère i katedra
Most nad Isère w Montmélian
Isère poza Grenoble
Isère po rzymsku
Krajobraz Isère
Antoine Guindrand (1836)