Guy Bedos
Guy Bedos
Facet Bedos (2013)
Guy Bedos , urodzony dnia15 czerwca 1934w Algierze i zmarł dnia28 maja 2020 r.w Paryżu , jest komikiem , artystą muzyki hall , aktorem i scenarzystą francuskim .
Biografia
Rodzina i początki
Prawnuk Alfreda Letellier , Guy Bedos jest synem Alfreda Bedosa, wizytatora medycznego, oraz Hildeberte Verdier (1913-2008), córki dyrektora liceum Bugeaud w Algierze (obecny emir Abd el-Kader ), gdzie był studentem. Jego rodzice rozstali się, jest przerzucany od domu do hotelu, między Kouba , gdzie zostaje zakwaterowany w wieku siedmiu lat z Finouche, który służy jako jego nauczyciel, Souk Ahras i Constantine . Kształcił się w wieku trzynastu lat w publicznej szkole średniej Saint-Augustin w Bône (dziś Annaba ).
Według jego autobiografii Mémoires d'Outre-Mère , jego zła relacja z matką i teściem (robotnikiem, ówczesnym szefem tartaku, z którym Hildeberte wyszła ponownie za mąż) utrudniała mu życie: jego teść bije jego matka , która bije syna . Opowiada też, że to jego ojczym, rasista i antysemita , oraz matka, Pétainist , dały mu humanistyczne sumienie polityczne . Ujawnia również, że w tym czasie miał zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (na przykład czasami chodził po schodach kilka razy w ciągu dnia z gazetą w ręku).
To jego wujek Jacques Bedos (1918-2017), który przed dołączeniem do ORTF w Paryżu pracował w Radiu Alger , jest u źródeł jego powołania jako artysty.
Przybył do Paryża wCzerwiec 1949z rodzicami i dwiema przyrodnimi siostrami bliźniaczkami opuścił rodzinny dom w Rueil-Malmaison wluty 1950i żyje ze sprzedaży książek, praktykując od drzwi do drzwi. W wieku 17 lat wstąpił do szkoły przy rue Blanche , uczył się tam teatru klasycznego i w wieku 17 i pół roku podpisał swój pierwszy spektakl: była to sztuka Marivaux Arlequin dopracowana przez miłość .
Guy Bedos dołączył do zespołu Théâtre du petit Jacques i zagrał rolę Bidibi w Przygodach Bidibi i Banban , obok Michèle Bardollet , Jean-Paula Roulanda i Rogera Dumasa .
Grał w teatrze, ale także w kabaretach, takich jak La Fontaine des Quatre-Saisons , gdzie został zatrudniony przez François Billetdoux , kiedy Jacques Prévert , który odkrył w nim talent pisarski, zachęcił go do pisania skeczy . Tam wykonał swój pierwszy szkic, podpisany przez Jacquesa Chazota , La Galerie 55 .
Mając odbyć służbę wojskową podczas wojny algierskiej , rozpoczął strajk głodowy i zdołał zostać zreformowany z powodu choroby psychicznej.
Kariera
W 1965 roku Guy Bedos rozpoczęła się na sali koncertowej z Audiffred agencji w Bobino jako współ-gwiazdą z piosenkarka Barbara , a następnie rozpoczął karierę jako komik przez tworzące duet z Sophie Daumier . Po ich separacji rozpoczął karierę solową, jednocześnie zapewniając sobie jako znakomity aktor w kinie i filmach telewizyjnych.
W kinie w latach 70. znany jest z powracającej roli Szymona, lekarza uduszonego przez bardzo zaborczą żydowską matkę z Algierii, w filmach Un éléphant ça trompe ogromnie (1976) i Wszyscy pójdziemy do raju (1977). ) przez Yvesa Roberta .
Następnie wyreżyserował i wykonał liczne spektakle, m.in. z aktorami Michelem Boujenah i Smaïnem zatytułowany Coup de soleil w Olimpii oraz duet z Muriel Robin w 1992 roku.
Występował także w sztukach takich jak La wytrzymałych Ascension d'Arturo Ui przez Bertolta Brechta .
Regularnie współpracował z tygodnikiem satyrycznym Siné Hebdo, tworzonym przez rysownika Siné , dopóki nie przestał być ukazany . Bronił Siné, gdy został oskarżony o antysemityzm przez dyrektora „ Charlie Hebdo” , Philippe Val .
Śmierć
28 maja 2020 r., syn Guy Bedos, Nicolas , ogłasza na portalu społecznościowym Twitter śmierć swojego ojca w wieku 85 lat. Pod koniec życia cierpiał na chorobę Alzheimera . Według jego córki Victorii, „przeprowadził strajk głodowy, aby to powstrzymać, aby powstrzymać tę mentalną dezorientację” .
Jego pogrzeb odbywa się w dniu 4 czerwca 2020 r.w kościele Saint-Germain-des-Prés w obecności dużej liczby osobistości i kilkusetosobowego tłumu. Został pochowany w dniu8 czerwcana cmentarzu Lumio ( Haute-Corse ). Prawie rok po śmierci Nicolas Bedos przyznaje, że pomógł umrzeć swojemu ojcu. Skontaktował się z lekarzem, który przepisał mu lek przeciwpadaczkowy . „Widzę siebie na skuterze, jak idę do drogerii, by kupić śmierć człowieka, którego kocham najbardziej na świecie”, mówi.
Życie prywatne
Guy Bedos był żonaty trzy razy:
Ma też córkę, Mélanie, urodzoną w 1977 roku (niektóre źródła podają, że jest córką Sophie Daumier, ale inne podają, że w swojej autobiografii napisał, że urodziła się „z tymczasowego związku między moimi dwoma małżeństwami” ).
W wywiadzie opublikowanym w grudzień 2011, przywołuje swoich zaginionych krewnych, w szczególności Françoise Dorléac : „Miałem narzeczoną, Françoise Dorléac. Od jej śmierci nie mogę przejść obok Luwru bez jej zobaczenia. "
Suzanne Gabriello miała z nim romantyczny związek. Wspomina o tym w swojej książce „ Zapamiętam wszystko”, Journal melancomique chez Fayard z 2015 roku, nie ujawniając nazwy. Laurent Ruquier ujawnił to imię podczas swojego show On n'est pas couché 12 września 2015 roku.
Był nałogowym palaczem, przyjął to i nie bał się konsekwencji. W 2007 roku oświadczył magazynowi L'Express : „Kiedy czytam „palenie zabija”, to mnie ekscytuje. "
Zobowiązania publiczne
Twierdzi, że jest „człowiekiem lewicy”, nie wspierając żadnej partii politycznej. Wyznaczany jest przez przeciwników jako jeden z przedstawicieli lewego kawioru , sam zaś uważa się za należącego do „lewego kuskusu ”.
Czasami w sprzeczności z pomysłami swoich Pieds-Noirs, czuje się „tak samo bliższy Albertowi Camusowi niż Enrico Maciasowi ” .
Jest członkiem grupy intelektualistów, która sprzeciwia się ekstradycji skrajnie lewicowego włoskiego terrorysty Cesare Battisti po 2002 roku. Od 2008 roku wspiera Yvana Colonnę .
Kilkakrotnie wspiera działaczy stowarzyszenia Droit au logement . Jest członkiem Ligi Praw Człowieka .
Członek komitetu honorowego Stowarzyszenia na rzecz Prawa do Umrzeć z Godnością , regularnie współpracuje ze stowarzyszeniem i podpisał w 2012 roku apel do kandydatów w wyborach prezydenckich z prośbą o kandydowanie . zalegalizować eutanazję.
W październiku 2013 roku podczas pokazu zadzwonił do byłej minister Nadine Morano , wywołując liczne komentarze w mediach. Zaatakowany w sądzie przez ten ostatni został zwolniony przez sąd w Nancy. 7 czerwca 2017 r.sąd kasacyjny oddalił Nadine Morano jej postępowania przeciwko Guy Bedos.
25 września 2015, oświadcza na France Info : „ Zemmour jest Żydem. Ale chce być bardziej Francuzem niż Francuzem. Mój dziadek był prezesem baru w Algierze , prowadził kampanię na rzecz dekretu Crémieux, który uczynił algierskich Żydów Francuzami. Z perspektywy czasu, kiedy widzę Zemmoura, żałuję tego. "
W prawyborach obywatelskich w 2017 roku wspiera Arnauda Montebourga i deklaruje: „Odkryłem, że Manuel Valls jest po lewej stronie, a ja po skrajnej prawicy. Jest wiele rzeczy, które nie podobały mi się w jego zachowaniu, gdy był premierem, a nawet ministrem spraw wewnętrznych. „ Początkowo mianowany szefem komitetu wsparcia Montebourg, Bedos zaczął od odmowy przewodniczenia mu, potem zaakceptował, zanim ostatecznie się poddał. Po raz kolejny interweniuje, według niego w sposób improwizowany, podczas ostatniego spotkania w Paryżu przed pierwszą turą, oświadczając, że jest „na lewicy, ale nie jest socjalistą” . Przy tej okazji przypomina, że jest przeciwny rasizmowi we wszystkich jego formach, precyzując:
„Ale nie zawsze zgadzam się ze sposobem, w jaki moi muzułmańscy przyjaciele traktują kobiety. Ja to mowie. Nie obchodzi mnie, czy niektórym nie przeszkadza. "
Guy Bedos wspiera Jean-Luc Mélenchon , był obsługiwany w wyborach prezydenckich 2012 roku, idąc za VI th Republiki Francji jest zbuntowany ,18 marca 2017 r.. Głosuje na Emmanuela Macrona w drugiej turze wyborów prezydenckich , uznając, że pokonanie Frontu Narodowego to „absolutna sytuacja nadzwyczajna”.
Podpisuje petycję popierającą Gérarda Filoche , wykluczonego z Partii Socjalistycznej po tweecie uznanym za antysemickiego, podkreślającym „atak na honor działacza, który poświęcił całe swoje życie na obronę wolności związkowych i kodeksu pracy, aby walka z rasizmem i antysemityzmem” .
Przekonanie
W 1995 roku Guy Bedos został skazany przez Sąd Pracy w Tours na wypłacenie odszkodowania za zwolnienie „za poważne przewinienie” pary, którą wynajął do dbania o utrzymanie wynajętego zamku. Aktor zarzucił im, że użyli szkodliwego środka chwastobójczego i zapewnił, że „gwałtowny” mężczyzna zachowywał się wobec żony i dzieci „niepokojące, a nawet groźne zachowanie” . Orzeczenie sądu przekwalifikowało to zwolnienie jako „zwolnienie z rzeczywistej i poważnej przyczyny” , dając prawo do odszkodowania w wysokości blisko 20 000 franków zaległości w wypłatach.
Filmografia
Kino
-
1955 : Future Stars of Marc Allégret : Rudy
-
1956 : Krótka Głowa przez Norbert Carbonnaux : Fred Campuche, dżokej
-
1958 : Sacred Młodzież z André Berthomieu : „Mickey”, młody człowiek, który odbiera klapsa
- 1958: Les Tricheurs de Marcel Carné : jeden z gangu
-
1960 : tysięcznym Okno przez Robert Ménégoz
-
1961 : Dziś wieczorem albo nigdy przez Michel Deville : Jean-Pierre
-
1962 : Przypięty kapral autorstwa Jeana Renoira : jąkający się
- 1962: Imperium Nocy autorstwa Pierre Grimblat : Gaspardpar
-
1963 : Zupa z kurczaka przez Philippe Agostini
- 1963: Drażetki z pieprzem od Jacques Baratier : Gérard
-
1964 : Lubisz kobiety? autor: Jean Léon : Jérome Fénouic
-
1965 : Przyjaciele z Yves Robert : Martin
-
1967 : Siedem mężczyzn i suka przez Bernard Borderie : Latouche
-
1969 : Nazywaj mnie Mathilde przez Pierre Mondy : Georges, syn François
-
1970 : Le Pistonné autorstwa Claude Berri : Claude Langmann, tłok
-
1971 : Pouce przez Pierre Badel
-
1972 : The Egg of Jean Herman : Emile Magis
-
1975 : The Rocking Garden autorstwa Guy Gilles : Maurice Garcia
-
1976 : Słoń, który oszukuje wielu Yvesa Roberta: Simon
-
1977 : Wszyscy pójdziemy do raju Yves Robert: Simon
-
1980 : Nawet dzieci mają mgliste duszę z Jean-Louis Daniel
-
1984 : Sylwester w Bob de Denys Granier-Deferre : Thierry Hubert
-
1986 : Zapisz się, Lola przez Michel Drach : Tsoukolsky
-
1987 : Jest pradziadkiem! autorstwa Michela Dracha: Sébastien
-
1991 : Przeciw zapomnieniu o Patrice Chéreau
-
1992 : Le Bal des casse-pieds Yvesa Roberta: Germain, pesymista
-
1996 : Mężczyzna upadł na rue de Dominique Roulet
-
1997 : Pod stopami kobiet z Rachida Krim
-
2003 : Les Clefs de car autorstwa Laurenta Baffie : on sam
-
2006 : The Jungle przez Matthieu Delaporte
-
2007 : Przetrwanie z wilkami autorstwa Véry Belmont : Jean
-
2010 : Umrzeć? Wolę zginąć! przez Stéphane'a Mercurio : on sam
-
2011 : Me, Michel G., miliarder, mistrz świata z Stéphane Kazandjian : Frank-David Boulanger
-
2012 : Co jeśli wszyscy mieszkamy razem? autor: Stéphane Robelin : Jean
Niektóre źródła błędnie przypisują go w Carambolages (1962) Marcela Bluwala .
Telewizja
Filmy dokumentalne
Krótkie filmy
-
Kiedy słońce śpi (1954),
-
La Revenante (1960).
Teatr
-
1951 : Mój przyjaciel włamywacz przez André Haguet w reżyserii Jean-Paul Belmondo i Guy Bedos, letniej trasy
-
1954 : The Lost kroki by Pierre Gascar , Fontaine teatr
-
1955 : Gry książąt autorstwa Jean Loynel , Petit Marigny
- 1955: Monsieur Chasse przez Georges Feydeau reżyserii Jean Darcante , Théâtre de la Renaissance
-
1956 : Mąż nie liczyć przez Roger-Ferdinand , reżyseria Jacques Morel , Edouard VII teatrze
- 1956: Le Miroir przez Armand Salacrou reżyserii Henri Rollan , Theatre des Ambassadeurs
-
1957 : Les Pas perdus autorstwa Pierre Gascar reżyserii Jacques'a Mauclair , Fontaine teatrze
-
1959 : Dobry Weekend Pan . Bennett przez Paule de Beaumont po Arthur Watkyn reżyserii Michela Witolda , Théâtre de la Gaîté-Montparnasse
-
1960 : Partia Trésor Bernarda Régniera, oparta na powieści Pieniądze w banku wydanej w 1946 roku przez Pelhama Grenville Wodehouse'a w reżyserii Jean-Christophe'a Averty'ego .
-
1962 : Idea Elodie przez Michel André reżyserii Jean Le Poulain , teatr Michel
-
1968 : nocny przez Muriel Box i Sydney Box reżyserii Jacques'a Mauclair , Théâtre Gramont
-
1992 : Bedos / Robin (z Muriel Robin ), Olimpia
-
1993 : La wytrzymałych Wniebowstąpienie d'Arturo Ui przez Bertolta Brechta w reżyserii Jérôme Savary , Théâtre de Chaillot krajowego
-
1997 : Dérapage po Arthura Millera w reżyserii Jérôme Savary, paryskiego teatru
-
2003 : Guy Bedos reż. Guy Bedos, Nicolas Bedos i Gérard Miller , reżyseria Jean-Michel Ribes , Teatr Narodowy w Nicei
-
2004 : Scena wyjściowa Nicolasa Bedosa , reżyseria Daniel Benoin , Nice National Theatre
-
2006 : Na torze! Guy Bedos, reżyseria Roger Louret , teatr narodowy w Nicei
-
2007 : Wczoraj, dziś, jutro Guy Bedos i Jean-Loup Dabadie , reżyseria Roger Louret , Théâtre du Rond-Point
-
2009 : Le Voyage de Victor Nicolasa Bedosa, reżyseria autor, Théâtre de la Madeleine
-
2011 : Kurtyna! Guy Bedos, reżyseria Roger Louret, Théâtre du Rond-Point
-
2015 : Mniej 2 i reżyseria Samuel Benchetrit , teatr Hébertot
Publikacje
-
I zgryzienia , Calmann-Levy, 1976
-
Czekając na bombę , Calmann-Lévy, 1980.
-
Małe śmieszne rzeczy i inne nieistotne złośliwości , Seuil, 1989
-
Niepocieszona i wesoła , Seuil, 1995
-
Chcesz zagrać , Próg, 1995
-
Dziękuję za wszystko , Seuil, 1996
-
Szpice, szczupaki i repliki , Le Recherches-Midi, 1998 ( ISBN 978-2-86274-585-5 )
-
Journal d'un megalo , Seuil, 1999 ( ISBN 2-02-025069-1 )
-
Zatrzymaj świat, który chcę zejść , Le Recherches-Midi, 2003 ( ISBN 978-2-7491-0098-2 )
-
Bête de scene , Hors Collection, 2005 ( ISBN 2-7080-1013-1 )
-
Pamiętniki poza matką , Magazyn, 2005 ( ISBN 978-2-234-05765-4 )
-
Sarko i Co , Le Recherches - Midi 2007 ( ISBN 2-7491-1209-5 )
-
Dzień i Godzina , Magazyn , 2008 ( ISBN 978-2-234-06151-4 )
-
Zbliżenia , Zdjęcie, 2011 ( ISBN 978-2-234-06476-8 )
-
Miałem sen , wywiady z Gillesem Vanderpootenem , L'Aube, 2013,
-
Zapamiętam wszystko - Journal d'un melancomique , Fayard, 2015 ( ISBN 9782213686059 )
-
W czasie, gdy wieś robi się czarna , Fayard, 2017
Różnica
Uwagi i referencje
Uwagi
-
Następnie departament francuski; patrz Departament Algieru . Niepodległość Algierii obowiązuje od 1962 roku.
-
Françoise Dorléac zmarła w wieku 25 lat za kierownicą wynajętego Renault 10, wpadając w poślizg na drodze ze zbyt dużą prędkością, bardzo śliską przez silną burzę, jadąc (późno) na samolot na lotnisku w Nicei . Tragedia wydarzyła się, gdy Guy Bedos miał trudności z nauką jazdy; od tamtej pory nigdy nie dotknął kierownicy.
Bibliografia
-
" Wyciąg z aktu urodzenia Guy René Bédos " , na CinéArtistes ,1 st lipca 2020(dostęp 7 lipca 2020 r. ) - Ze wzmianką o jego śmierci w Paryżu 28 maja 2020 r.
-
Wywiad z Guy Bedos przeprowadzony przez Laurence Garcia, program À voice nue on France Culture , „Guy Bedos (1/5)” 28 kwietnia 2014
-
Jego dedykowana jest jego książka Mémoires d'Outre-Mère .
-
Christine Deymard, Podróż wokół mojej matki , Le Nouvel Observateur , grudzień 1988, s. 168 .
-
Emisja Panika w atrium z 21 października 2009 na France 2 poświęcona Guy Bedosowi i Matyldzie May
-
Guy Bedos , Matthias Gurtler, vsd.fr, 21 marca 2007
-
Memoirs of Beyond-Mother , Stock, 2005 ( ISBN 978-2-234-05765-4 ) .
-
„Kaddour M'Hamsadji:” De Jacques Bedos à Guy Bedos „ou le Hasard du 18 e Sila” na stronie lexpressiondz.com z 5 listopada 2013 r., konsultacja 13 listopada 2015 r.
-
Francja-Soir , 22 października 1965 r.:
„Stworzony w 1947 roku przez Antonina Baryela teatr dla dzieci wprowadził postacie Bidibi i Banban. Tam zaczynało wielu młodych aktorów: Jacques Destoop , Michèle Bardollet (dzisiaj partnerka François Périer w Dowód czwórki )… i wreszcie Guy Bedos, który dziś służy jako ojciec chrzestny. "
-
Le Monde , 11 listopada 1965 r.:
„Na każdym pokazie byli członkowie Théâtre du petit Jacques, tacy jak Guy Bedos, Jean-Paul Rouland , Maurice Sarfaty, uprzejmie przychodzą, aby zaprezentować spektakl młodej publiczności. "
-
Gilles Renault, „ Guy Bedos” Jako historia miłosna, która kończy się „ ” na liberation.fr ,19 grudnia 2013.
-
Wywiad z Guyem Bedos Laurence Garcia, program À nue głosu na France Culture "Guy Bedos (2/5)", 29 kwietnia 2014 roku.
-
„Philippe Val, jesteś dla Charlie Hebdo tym, czym Sarkozy dla Francji. » , Arretsurimages .net , początkowo na Rue89 .
-
Sandrine Blanchard, „ Komediant i aktor Guy Bedos nie żyje ” , w Le Monde ,28 maja 2020 r..
-
Marc Fourny, „ Chciałeś odejść jako zbuntowany człowiek”: ostatnie dni Guy Bedos ” , w Le Point ,5 czerwca 2020 r..
-
Clément Laré, „ Śmierć Guya Bedosa: jego wzruszające sekrety u kresu życia ” , na Gali ,29 maja 2020.
-
Nicolas Bedos , " " Czuję, że nie jesteś daleko ... Nie jesteś martwy, w końcu śpisz ... " , Francja Inter ,1 st czerwiec 2020.
-
Capucine Trollion, „ Śmierć Guy Bedos: jego córka Victoria Bedos ujawnia, że rozpoczął strajk głodowy ” , RTL ,4 czerwca 2020 r..
-
Sandrine Blanchard, „ Na pożegnanie Guya Bedosa w Paryżu, pieśni, brawa i youyous ” , w Le Monde ,4 czerwca 2020 r..
-
Émilie Meunier, „ Pogrzeb Guya Bedosa: publiczność gwiazd zgromadzona w Paryżu, aby złożyć mu ostatni hołd ” , w Tele 2 Weeks ,4 czerwca 2020 r..
-
Géraldine Houdayer, „ Kilkaset osób zgromadziło się w Paryżu, by oddać hołd Guyowi Bedosowi ” , France Bleu ,4 czerwca 2020 r..
-
Thomas Monnier, „ Śmierć Guy Bedos: gdzie zostanie pochowany?” » , Na Gali ,2 czerwca 2020 r..
-
Jean-Paul Lottier, „ Od Ballady o Tao do Bella ciao , ostateczny hołd Balagne dla Guya Bedosa ” , na corsenetinfos.corsica ,8 czerwca 2020 r..
-
Rania Hoballah, „ Nicolas Bedos ujawnia, że pomógł umrzeć swojemu ojcu, Guyowi Bedosowi ” , na lci.fr ,12 maja 2021(dostęp 12 maja 2021 )
-
Capucine Trollion, „ Nicolas Bedos opowiada o końcu życia Guya Bedosa i podpisuje prośbę o eutanazję ” , na rtl.fr ,12 maja 2021(dostęp 12 maja 2021 )
-
Ślub Sophie Daumier / Guy Bedos , na ina.fr.
-
„Tak jak Philippe Bedos, syn Zofii Daumier…” , na stronie francedimanche.fr .
-
Prisma Media , „ Pogrzeb Guya Bedosa: kim jest Mélanie, jego bardzo dyskretna córka? » , Na Gala.fr (dostęp 4 czerwca 2020 r . ) .
-
Marc Fourny , " Komik i aktor Guy Bedos nie żyje " , w Le Point ,28 maja 2020 r.(dostęp 4 czerwca 2020 r. )
-
„Guy Bedos, śmierć w vachard” , na liberation.fr .
-
„Bedos zabawia galerię” , Eric Libiot, L'Express .fr , 18 grudnia 2007.
-
„Guy Bedos: 'Cope bardzo mnie boli. Jest najlepszym komikiem w tej chwili” , wywiad, varmatin.com, 11 października 2012 r.
-
„Guy Bedos, 77 lat i nadal »rani innych«” , lecourrier.ch, 25 lutego 2012 r.
-
„Guy Bedos o swojej książce „Je craque”” , Apostrofy - 03.12.1976
-
„ Kto wspiera Battisti we Francji?” » , na europe1.fr ,10 czerwca 2011
-
"Guy Bedos: Yvan Colonna przechodzi" surowe więzienie " , na stronie corsematin.com.
-
Guy Bedos zaprasza do obozu DAL , leparisien.fr,1 st październik 2013.
-
Lista członków Komitetu Sponsoringowego na stronie ADMD
-
„Eutanazja: osobowości zobowiązują się do 'prawa całkowitej wolności'” , Notre Temps / AFP, 22 lutego 2012 r.
-
„Świat według… Guya Bedosa ” , Christian Gambotti, lenouveleconomiste.fr, 14 października 2013 r.
-
„Bedos / Morano: komicy, którzy odważą się na wszystko…” , Isabelle Marchandier, converseur.fr, 16 października 2013 r.
-
„Nadine Morano znieważona: komik Guy Bedos zrelaksowany” , express.fr, 13 września 2015 r.
-
„Nadine Morano zdecydowanie przegrała z Guyem Bedosem ” , europe1.fr, 7 czerwca 2017 r.
-
„Goldnadel: zwyczajna nędza antyrasistowskiej lewicy” , Le Figaro , 28 września 2015 r.
-
Robin Verner, „ Według Guya Bedosa„ Manuel Valls jest po lewej stronie, ponieważ jest „skrajnie prawicowy ” , bfmtv.com,3 stycznia 2017(dostęp 4 stycznia 2017 r . ) .
-
„ Guy Bedos na czele komitetu wsparcia Arnaud Montebourg: szarlatan w sześciu aktach ” , na France Info ,3 stycznia 2017(dostęp 4 stycznia 2017 r . ) .
-
Geoffroy Lang, „ Guy Bedos (ponownie) rezygnuje z przewodniczenia komitetowi wsparcia Arnauda Montebourga ” , na rtl.fr ,4 stycznia 2017 r.(dostęp 5 stycznia 2017 r . ) .
-
Ilyes Ramdani, „ Cztery dni przed wyborami Montebourg rozgrywa kartę„powrotu lewej”, nie oszczędzając swoich przeciwników ”, na bondyblog.fr ,19 stycznia 2017(dostęp 19 stycznia 2017 r . ) .
-
"Guy Bedos w Mélenchon:" Chcę być jego impresario! " » , Liberation.fr, 5 czerwca 2012.
-
Alicia Dubreuil, „ Spotkanie Jean-Luca Mélenchona w République: Guy Bedos przyszedł go wesprzeć ” , na non-stop-people.com ,18 marca 2017 r.(dostęp 18 marca 2017 r . ) .
-
„ Prezydencki 2017: 32 osobowości zobowiązały się do drugiej rundy ”, leparisien.fr , 2017-04-28cest09: 44: 40 + 02: 00 ( przeczytaj online , konsultacja 29 czerwca 2017 r. ).
-
„Honor aktywisty Gérarda Filoche” , L'Humanité , 29 listopada 2017 r.
-
„Guy Bedos został skazany w czwartek przez sąd przemysłowej Tours” , Wyzwolenia .fr , 18 marca 1995 r.
-
[wideo] Guy Bedos o swojej książce „Czekając na bombę” , na stronie ina.fr z 11 listopada 1980 r., konsultacja 6 lutego 2016 r.
-
Punkty, szczupaki i repliki na stronie Cherche-Midi
-
Zatrzymaj świat, z którego chcę wysiąść , na stronie wyszukiwania midi
-
Wspomnienia Ekstra-Matki , na stronie Stock
-
Zbliżenie na stronie internetowej Stock Stock
-
Les Molières: Laureaci 1990 , Oficjalna strona Molières
Linki zewnętrzne
-
Ewidencja organów :
-
Uwagi w ogólnych słownikach lub encyklopediach :
- Zasoby audiowizualne :
- Zasoby związane z muzyką :
- Zasób związany z przedstawieniem :
- Zasób komiksu :