Taslima nasreen
Taslima nasreen
Taslima Nasreen w 2013 roku.
Wymowa
Podstawowe prace
Lajja ( d )
|
podpis
Taslima Nasreen lub Taslima Nasrin , urodzona dnia25 sierpnia 1962w Mymensingh , to feministyczna pisarka z Bangladeszu pochodzenia .
Taslima Nasreen zyskała na Zachodzie wizerunek bojowniczki o emancypację kobiet i walkę z tym, co nazywa religijnym obskurantyzmem swojego kraju pochodzenia, Bangladeszu .
Biografia
Trzecie dziecko znanej chłopskiej rodziny, Taslima Nasreen, idzie w ślady ojca jako lekarz i studiuje medycynę ze specjalizacją w ginekologii . Nasreen zaczął pisać wiersze w wieku 13-14 lat. Jeszcze w liceum w Mymensingh wydawała i redagowała magazyn literacki SeNjuti ( Light in the Dark ) od 1978 do 1983.
Po uzyskaniu dyplomu lekarza ginekologa w 1984 roku działa przez wiele lat, najpierw w klinice planowania rodziny w Mymensingh, a w 1990 roku w Dhace .
Swój pierwszy zbiór wierszy opublikowała w 1986 roku . Jego druga kolekcja, Nirbashito Bahire Ontore ( zakazana wewnątrz i na zewnątrz ) odniosła wielki sukces. Udało jej się przyciągnąć szerszą publiczność swoimi artykułami wstępnymi pod koniec lat 80., a następnie powieściami, które zaczęła pisać w połowie lat 90.
Plik 27 września 1993, przeciwko niemu wypowiadają fatwę islamscy fundamentaliści . Za krytykę islamu w Bangladeszu wyznaczono mu cenę. Uciekła ze swojego kraju w 1994 roku po opublikowaniu swojej książki Lajja , potępiającej ucisk muzułmanów wobec hinduskiej rodziny . Następne dziesięć lat spędziła w różnych miastach Europy; wCzerwiec 1995Mieszka w Berlinie , Sztokholmie i wreszcie Nowym Jorku (gdzie mieszka jej siostra).
Próbowała uzyskać obywatelstwo indyjskie, którego jej odmówiono.
Po konferencji w Indiach w 2007 roku grupa islamistów zaoferowała nagrodę w wysokości 500 000 rupii za ścięcie jego głowy, gdy tylkoMarzec 2007.
Koniec listopad 2007, uciekła z Kalkuty po gwałtownych demonstracjach przeciwko jej obecności. W następnych dniach została eksfiltrowana z miasta do miasta po uwagach uznanych za bluźniercze wobec islamu. W następstwie tych wydarzeń władze Indii wydały mu jedynie wizy tymczasowe. Modyfikuje swoją biografię Dwikhandito , zakazaną w Indiach w jej pierwotnej formie, aby uczynić władze Indii bardziej wyrozumiałymi w odniesieniu do jej wniosków o pozostanie w tym kraju.
W środku-Luty 2008, uzyskuje przedłużenie swojej indyjskiej wizy o sześć miesięcy, przysięgając, że Indie stały się jej drugą ojczyzną i odmawiając przyjazdu do Paryża w celu odebrania nagrody Simone de Beauvoir za wolność kobiet, która została jej właśnie przyznana. Jednakże19 marca 2008, na stałe szuka schronienia w Europie po tym, jak została oskarżona o bluźnierstwo przez radykalnych muzułmanów w Indiach.
Plik 21 maja 2008, Ona odbiera Simone de Beauvoir Nagrodę z rąk Rama Yade , sekretarz stanu do spraw Praw Człowieka, po spotkaniu prezydent Ni putes ni soumissions ruch , Sihem Habchi . Zostań honorowym obywatelem Paryża dnia7 lipca 2008zwróciła się o ochronę miasta Paryża w celu uporania się z jej niestabilną sytuacją finansową i uzyskała w lutym 2009 r., aby miasto Paryż udostępniło ją na zakwaterowanie w rezydencji artystów klasztoru Récollets , łącznie z pierwszymi czynszami. zadbano.
W luty 2010przypisuje mu się opublikowanie w Kannada Daily artykułu, który wywołuje zamieszki i powoduje śmierć dwóch mężczyzn w Karnataka w Indiach. "Roztrzaskana" tą wiadomością, Nasreen zaprzecza, że jest autorką publikacji, która okazuje się być z grubsza tłumaczeniem na lokalny język ( kannada ) tekstu opublikowanego w styczniu 2007 r. W tygodniku Outlook India, w którym zakwestionowała tezę zgodnie z który Koran i hadisy milczą na temat obowiązku noszenia zasłony przez kobiety . Powiedziała w szczególności, że muzułmanki powinny „palić burki ” .
W 2011 roku brała udział w festiwalu literackim Metropolis bleu w Montrealu .
Plik 23 maja 2013, jest oddana Organizacji Powszechnego Obywatelstwa (OCU) na rzecz swobodnego przepływu kobiet i mężczyzn na całym świecie. W siedzibie UNESCO w Paryżu otrzymuje symboliczny „uniwersalny paszport obywatelstwa”.
Myśl
Doświadczenie przemocy seksualnej w okresie dojrzewania i jej praca jako ginekolog rozwinęły w Taslima Nasreen krytyczną wizję traktowania kobiet w krajach muzułmańskich. Jego twórczość charakteryzują dwa elementy: walka o sekularyzm i feministyczna filozofia .
Jest pod wpływem Virginii Woolf , Simone de Beauvoir i Rokeya Sakhawat Hussain , którzy żyli w czasach Zjednoczonego Bangladeszu. Jest także pod wpływem poety Humayun Azad . Jego najnowsze pisma świadczą o jego bliskości do Bangladeszu i Indii .
Plik 30 kwietnia 2010, w wywiadzie opublikowanym przez Le Figaro Madame , ujawnia trzy ze swoich głównych pomysłów:
- Obwinia fundamentalistów za ich mizoginię i nienawiść do wolności słowa. Fundamentalizm jest również odpowiedzią na postępy w zakresie praw kobiet w wielu krajach.
- Uważa, że pisma religijne są uciskające dla kobiet, ponieważ prawa kobiet, podobnie jak mężczyzn, są uniwersalne. Ludzie mogą ewoluować, a nie dogmaty religijne, ponieważ opierają się one na świętych tekstach, o których uważa się, że niosą ze sobą słowo Boże.
- Konflikt ideologiczny nie występuje między chrześcijaństwem a islamem, ale między fundamentalizmem a sekularyzmem , między irracjonalnymi, ślepymi, obskurantystycznymi wierzeniami a rozumem.
Pracuje
W sumie Taslima Nasreen napisała ponad trzydzieści tomów poezji, esejów, powieści, opowiadań i wspomnień, a jej prace zostały przetłumaczone na ponad 20 różnych języków.
-
Lajjā : La Honte (według wydań), powieść. Paryż: Stock , coll. „New Cosmopolitan Cabinet”, 1994. 286 str. Przetłumaczone z bengalskiego przez CB Sultan, za Lajja .
-
Miejsca i nie-miejsca wyobraźni , dobór wierszy. Współedycja, Arles: Actes Sud , pot. „Babel” 119; Paryż: House of World Cultures, wyd. „Międzynarodówka wyobraźni. Nowa seria” n O 2, 1994. str. 131
-
Kobiety, chodźcie! . Paryż: Des femmes, 1994. 105 str. Przetłumaczone z bengalskiego przez Shishira Bhattacharję i Thérèse Réveillé, za kolumną Nirbachito .
-
Inne życie: wiersze . Paryż: Stock, coll. „New Cosmopolitan Cabinet”, 1995. 143 str. Przetłumaczone z bengalskiego i dostosowane przez Francję Bhattacharyę i André Veltera .
-
Powrót ; a następnie Sceny małżeństwa , historie. Paryż: Wielka Księga miesiąca , 1995. 341 str. Przetłumaczone z bengalskiego przez Pralay Dutta Gupta i Paul Ray, za Fera .
-
alternatywa ; a następnie Un destin de femme: opowieści . Paryż: Stock, coll. „New Cosmopolitan Cabinet”, 1997. 263 str. Przetłumaczone z bengalskiego przez Philippe'a Benoît, za Aparpaksha i Bhramar kaiyo giya
-
Dzieciństwo, kobiecość . Paryż: Stock, coll. „New Cosmopolitan Cabinet”, 1998. 457 str. Przetłumaczone z bengalskiego przez Philippe'a Benoît, za Amar meebela .
-
Kobiety: wiersze o miłości i walce . Paryż: Librio , n o 514, 2002. 94 str. Przetłumaczone z angielskiego przez Pascale Haas, w końcu o kobietach ; z przedmową Danielle Charest .
-
Wiatr w porywach , historia. Paryż: P. Rey, 2003. 379 str. trad. z bengalskiego Philippe'a Darona, po Utal hawa .
-
Wolno powiedzieć , Flammarionie ,2010, 320 s. ( ISBN 2081233002 ), z Caroline Fourest.
-
W poszukiwaniu francuskiego kochanka. Utopia Publishing, pot. „Poza patriarchatem”, 2015, 369p. Z języka angielskiego przełożyła Marion Barailles, za Farasi Premikiem.
Napisane lub przetłumaczone na język angielski
-
Meyebela (My Bengali Girlhood - A Memoir of Growing Up Female in a Muslim World)
-
The Game in Reverse (Wiersze)
-
French Lover , powieść, wydania Penguin, 2002.
Ustaw muzykę
-
The Cry - Poems by Taslima Nasreen; Steve Lacy (saksofon sopranowy); Irene Aebi (głos); Tina Wrase (saksofon sopranowy i sopraninowy, klarnet basowy); Petia Kaufman (klawesyn); Cathrin Pfeifer (akordeon); Jean-Jacques Avenel (kontrabas); Daniel "Topo" Gioia (perkusja) (nagrano dnia8 marca 1988w Alhambra w Genewie, 2CD Soul-Note 121315-2) ( OCLC 42404513 )
Nagrody i uznanie
Uwagi i odniesienia
Uwagi
-
„Jestem ofiarą państwa, którego premierem jest kobieta. A ponieważ posunąłem się o krok za daleko w potępianiu religii i ucisku kobiet, musiałem opuścić swój kraj.
Kobiety sprzeciwiały się mi, kiedy mówiłem o prawach człowieka. Według nich Bóg nie uznaje tylu praw kobiet. Ale spotkałem w moim kraju mężczyzn, którzy odrzucają to, co mówią religijne teksty i którzy wierzą w równość. Nie zależy to od płci, ale od sumienia każdego. Oczywiście nie możemy liczyć na muzułmańskie kobiety, które z radością noszą zasłonę i gloryfikują swoją uległość, aby poprawić los uciskanych. Dopóki społeczeństwo opiera się na religii, dopóki prawo nie uznaje równości płci, polityka nie może wspierać sprawy kobiet. "
-
„Gdyby istniała równość mężczyzn i kobiet wobec prawa, moglibyśmy karać fundamentalistów, gdy popełniają przestępstwa przeciwko kobietom. Ale dzisiaj sytuacja jest skomplikowana, ponieważ prawo rodzinne opiera się na religii, a oficjalną religią jest islam, dlatego fundamentaliści opowiadają się za stosowaniem tego, co jest napisane w Koranie. Rząd nie podejmuje żadnych działań przeciwko nim, ponieważ byłoby to równoznaczne z atakiem na islam. Gdybyśmy zamiast prawa islamskiego mieli świeckie prawo z oddzieleniem państwa od religii, łatwiej byłoby wsadzić tych przestępców do więzienia i wprowadzić w praktyce równość kobiet i mężczyzn. "
Bibliografia
-
Lisa-Marie Gervais, „ Wywiad - Taslima Nasreen wciąż odmawia milczenia ” , Le Devoir ,2 maja 2011
-
Taslima Nasreen: moja walka o równość kobiet , konferencja zorganizowana 30 listopada 2011 r. Na Uniwersytecie Paris-Diderot
-
(in) " Nasrin Sahak, Taslima: Bangladeshi author " , Encyclopedia Britannica,2011
-
(in) „ Taslima Nasrin ” na English.emory.edu ,2011
-
Tirthankar Chanda, „ Taslima Nasreen otrzymuje nagrodę Simone de Beauvoir ” , rfi,21 maja 2008(dostęp 20 czerwca 2010 )
-
Monique Atlan oraz „ Czuję się odpowiedzialny za potępienie islamu” ”, L'Express ,10 kwietnia 2003( czytaj online , przeglądano 19 września 2020 r. ).
-
(w) Khaleej Times, sekcja „Ostatnia” wiza indyjska Taslima Nasreen .
-
„Taslima Nasreen udaje się na wygnanie do Stanów Zjednoczonych po groźbach śmierci” , francetvinfo.fr, 4 czerwca 2015 r.
-
(w) „Indyjska grupa muzułmańska wzywa do ścięcia pisarza” , Khaleej Times Online / AFP ,17 marca 2007
-
(w) Khaleej Times, sekcja „Ostatnia” wiza indyjska Taslima Nasreen .
-
(w) Khaleej Times, Wolność wiąże się z odpowiedzialnością, Artykuł .
-
" Rada Miejska - Spotkanie w poniedziałek 7 i wtorek 8 lipca 2008 r. " , Na paris.fr , Wydział Informacji i Komunikacji, Urząd Miasta Paryża,
3 stycznia 2009(dostęp 29 kwietnia 2012 )
-
„ Taslima Nasreen wkrótce będzie w Paryżu ” , na liberation.fr , Liberation,
3 stycznia 2009(dostęp 29 kwietnia 2012 )
-
„ Taslima Nasreen wkrótce zostanie umieszczona w mieście Paryż ” , na lefigaro.fr , Le Figaro,3 stycznia 2009(dostęp 29 kwietnia 2012 )
-
Khaleej Times, Taslima zaprzecza pisaniu jakiegokolwiek artykułu dla Kannada Daily, artykuł .
-
Frédéric Bobin , „ Taslima Nasreen, pustelnik ”, Le Monde , Le Monde,9 marca 2010, s. 3
-
Zobacz na stronie OCU: [1] .
-
Taslima Nasreen, Sekularyzm, Najwyższe Prawo
-
Taslima Nasreen, Taslima Nasreen lub siła pióra
-
„Dialog przeciwko fundamentalizmowi”, wywiad opublikowany w Le Figaro Madame z 30 kwietnia 2010 r.
-
Human Rights Prize of the French Republic, na stronie Rady Europy, 15 grudnia 2010
-
„ Tim Jackson, Taslima Nasreen i JB Schramm uhonorowani ” , na uclouvain.be , Katolicki Uniwersytet w Louvain,
24 grudnia 2010(dostęp 29 kwietnia 2012 )
Załączniki
Bibliografia
-
(en) Ali Riaz, Głos i cisza: kontekstualizacja Taslima Nasreen , Ankur Prakashani, Dhaka, 1995, 87 str. ( ISBN 984-464019-9 )
-
(en) Dina M. Siddiqi, „Taslima Nasreen i inni: konkurs o płeć w Bangladeszu”, w Herbert L. Bodman i Nayereh Tohidi (red.), Kobiety w społeczeństwach muzułmańskich: różnorodność w jedności , Lynne Rienner Publishers, Boulder, Colo., 1998, 311 str. ( ISBN 1-555-87578-5 )
-
Droga Taslima Nasreen , Stock, Paryż; Montpellier, Reporterzy bez Granic, 1994, 92 s. ( ISBN 2-234-04423-5 )
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne