Monflanquin
Monflanquin jest wspólny południowo-zachodnia Francja , znajduje się w dziale z Lot-et-Garonne , w regionie Nowego Akwitanii . Jej mieszkańcy nazywani są Monflanquinois (es).
Geografia
Opis
Monflanquin, położone na wzgórzu z widokiem na dolinę Lède , na granicy Périgord , Quercy i Guyenne w Pays du Dropt , zaliczane jest do najpiękniejszych wiosek we Francji .
Dojazd drogą resortową D 676 (dawna droga krajowa 676 ).
Powierzchnia gminy to 6221 ha; jego wysokość waha się od 64 do 207 metrów .
Gminy przygraniczne
Monflanquin graniczy z jedenastoma innymi gminami.
Hydrografia
Miasto jest podlewane przez Lede i jej dopływów Leyze i Laussou .
Lede sama jest dopływem z Lot na prawym brzegu, a więc sub-dopływem Garonne .
Pogoda
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
- Średnia roczna temperatura: 13,3 °C
- Liczba dni z temperaturą poniżej -5 ° C : 1,9 dnia
- Liczba dni z temperaturą powyżej 30 °C : 7,7 dni
- Roczna amplituda termiczna: 15,2 ° C
- Roczna akumulacja opadów: 787 mm
- Liczba dni opadów w styczniu: 10,2 dni
- Liczba dni opadów w lipcu: 6,9 d
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Cancon” miasta Cancon zlecenie w 1952et o 11 kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,2 ° C , a wysokość wytrącania 877,2 mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Agen-La Garenne", w miejscowości Estillac , oddanej do użytku w 1941 r. i oddalonej o 45 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,1 °C w latach 1971-2000, przy 13,4 °C w 1981 r. -2010, następnie w 13,8 °C w latach 1991-2020.
Planowanie miasta
Typologia
Monflanquin jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu siatki gęstości gmin Insee .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Villeneuve-sur-Lot , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 34 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Zagospodarowanie terenu
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (90,4% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (91,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco:
grunty orne (68,5%), łąki (10,6%), niejednorodne grunty rolne (9,9%), lasy (6,3%), tereny zurbanizowane (2,6%), uprawy trwałe (1,4%), kopalnie, składowiska i place budowy (0,6%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Toponimia
Fabuła
W 1252 r. Guillaume Amanieu, władca Calviac, oddał górę Monflanquin Alfonsowi de Poitiers . Ten ostatni założył Bastide z XIII th wieku. Przy obecnym stanie naszej wiedzy wszystko wskazuje na to, że „góra Monflanquin” została scedowana na Alphonse'a de Poitiers bez paréage . W 1256 r. Alphonse de Poitiers rozpoczął fundację bastydu. W 1269 roku zatwierdzono akt założycielski . Po śmierci Alfonsa de Poitiers po jego żonie, Joannie de Toulouse , córce Rajmunda VII z Tuluzy , bez dziedzica, jego ziemia weszła w królestwo Filipa III .
W 1279 Monflanquin stał się jednym z dwunastu bailiwick w Agenais . Arcybiskup Bordeaux , Bertrand de Got, odwiedził miasto w 1304 roku został wybrany na papieża w następnym roku pod nazwą Klemensa V . Bastyd przeszedł do ruchu angielskiego, król Edward III potwierdza przywileje miasta w 1318 r. W 1374 r. mieszkańcy Monflanquin pomagają armii króla Francji, która zmierza w kierunku Tonneins w wypędzeniu Anglików z Agen .
ten 31 sierpnia 1574 r, Guy de Montferrand , Lord of Langoiran , gubernator Périgord "dla wyznawców zreformowanej religii" i Geoffroy de Vivans zabierają miasto ze swoimi 2000 mężczyznami i wzięli do niewoli 125 dżentelmenów.
W latach 1790-1795 była stolicą Dystryktu Monflanquin .
Miasto od 1911 do 1933 r. centrum operacyjne Tramwajów Lot-et-Garonne , linii firmowej linii kolejowej do toru, która była wydziałową siecią Lot-et-Garonne .
Polityka i administracja
Załączniki administracyjne i wyborcze
Załączniki administracyjne
Miasto położone jest w dzielnicy Villeneuve-sur-Lot w departamencie Lot-et-Garonne .
Od 1793 roku był to kapitał w kantonie Monflanquin . W ramach redystrybucji kantonów we Francji w 2014 r. ten terytorialny okręg administracyjny zniknął, a kanton jest jedynie okręgiem wyborczym.
Połączenia wyborcze
Do wyborów wydziałowych , miasto nie było centralizacji biuro w kantonie Haut Agenais Périgord od 2014 roku.
Do wyborów deputowanych wchodzi w skład trzeciego okręgu wyborczego Lot-et-Garonne .
Międzywspólnotowość
Montflanquin był członkiem małej wspólnoty gmin Bastide et Châteaux en Guyenne , publicznego ustanowienia współpracy międzygminnej (EPCI) z własnym systemem podatkowym utworzonym w 1997 r. i któremu gmina przekazała pewną liczbę swoich uprawnień,
To połączyło się z sąsiadami, tworząc 31 grudnia 2012, wspólnota gmin Bastides w Haut-Agenais Périgord, której gmina jest obecnie siedzibą.
Administracja miejska
Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 1500 do 2499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach w 2014 r. wynosi dziewiętnastu.
Trendy i wyniki polityki
Lista burmistrzów
Polityka zrównoważonego rozwoju
Wyróżnienia i etykiety
W swoich zwycięzcach w 2020 r. Narodowa Rada Kwiecistych Miast i Wsi Francji przyznała miastu dwa kwiaty.
Ludność i społeczeństwo
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 2321 mieszkańców, co stanowi spadek o 0,3% w porównaniu do 2013 r. ( Lot-et-Garonne : -0,36%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
Ewolucja populacji [ edytuj ]
1793 |
1800 |
1806 |
1821 |
1831 |
1836 |
1841 |
1846 |
1851 |
---|
7 690 |
5038 |
5 365 |
5010 |
5 201 |
5057 |
5075 |
4980 |
4 912 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)
1856 |
1861 |
1866 |
1872 |
1876 |
1881 |
1886 |
1891 |
1896 |
---|
4164 |
3,842 |
3789 |
3 468 |
3 299 |
3 235 |
3089 |
3 172 |
3086 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)
1901 |
1906 |
1911 |
1921 |
1926 |
1931 |
1936 |
1946 |
1954 |
---|
3 017 |
3 039 |
3090 |
2596 |
2646 |
2534 |
2,512 |
2,525 |
2416 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)
1962 |
1968 |
1975 |
1982 |
1990 |
1999 |
2004 |
2009 |
2014 |
---|
2 308 |
2 354 |
2368 |
2 356 |
2431 |
2 258 |
2 352 |
2 346 |
2 312 |
Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (4)
2018 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
---|
2 321 |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
Od 1962 do 1999:
ludność bez podwójnego liczenia ; dla następujących dat:
ludność gminna .
(Źródła: Ldh /
EHESS / Cassini do 1999 r., następnie
Insee od 2006 r.)
Histogram rozwoju demograficznego
Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat:
|
1968 |
1975 |
1982 |
1990 |
1999 |
2006 |
2009 |
2013 |
Pozycja gminy w wydziale
|
19
|
26
|
26
|
23
|
26
|
25
|
25
|
26
|
Liczba gmin w departamencie
|
326
|
311
|
313
|
317
|
317
|
319
|
319
|
319
|
Edukacja
Monflanquin jest częścią akademii Bordeaux .
Wydarzenia kulturalne i festyny
Pollen - rezydencja artystów wizualnych, mediateka , targ w każdy czwartek,
Sporty
Klub rugby, który ewoluuje w Championship France Rugby 3 dywizja federalna .
Miejsca i zabytki
- Kościół św. Andrzeja : kościół powstał w latach 1250-1290. Zachował się tym razem oparty na murach i bramach. Stanowił część murów miejskich, więc jego nocna część była ufortyfikowana. Zawaliły się sklepienia nawy, kościół odrestaurowano w 1715 roku, ponownie zabrano chevet . W 1864 r. odbudowano sklepienia . W 1923 r. dzwonnica przybrała swój ufortyfikowany wygląd. Apsyda jest perforowana w celu umieszczenia witraży. Kościół został wpisany na listę zabytków historycznych16 lipca 1925.
- Zamek Roquefère został kupiony w 1280 roku przez Jean I er Grailly , seneschal z Gaskonii i Agenais, Hugh Castelmoron. ten7 lipca 1305W zamku śpi Bertrand de Got, arcybiskup Bordeaux. Jean de Grailly sceduje własność Roquefère z zamkiem na Jean Chandos , jego życie, pod warunkiem, że własność powróci do niego lub jego spadkobierców po jego śmierci. Gdy w 1376 roku bezpotomnie zmarł Jean de Grailly, zamek stał się przedmiotem długiego konfliktu pomiędzy rodziną Hébrardów a rodziną Blanche de Foix, matki Jeana de Grailly. Po śmierci Jeana Chandosa, Jean i Jacmet Hébrardowie i Guillon de La Martinie przejęli zamek bez praw.
W 1470 roku decyzją Karola księcia Guyenne zamek ponownie stał się własnością Jeana de Foix , hrabiego Caudale, kapitana Buch, syna Gastona de Foix , który odstąpił na rzecz Jean Chandos, pod warunkiem, że do niego zwróci kiedy on umarł. Jego córka wyszła za mąż za Jacquesa de Chaussade i przejęła w 1495 roku władzę na mocy dekretu parlamentu Bordeaux .
Przez małżeństwa, w pierwszej połowie XVI -go wieku, zamek w rodzinie La Mothe. Jean II de Rochefort, markiz de Théobon (zamek Théobon znajduje się w gminie Loubès-Bernac ), kapitan Puychagut, władca Monneins, Courouneau (zamek znajduje się w gminie Margueron ) itp. wziąć ślub8 grudnia 1637z Anne de La Mothe, pani Roquefère i Lespinassat. Jest generałem porucznikiem armii Condé w Guyenne. Z zamku Roquefère uczynił bazę operacyjną dla armii księcia Condé podczas Frondy . Louis Pons, żonaty z Guyonne de Rochefort, sprzedaje zamek Jeanowi Fournie Gorre'owi, lekarzowi księcia Orleanu, pochodzącemu z Monflanquin. W 1781 roku zamek należał do Charlesa Raymonda de Berail.
- Zamek Martel, sprawa samotnika Monflanquin:
Ten zamek należał do rodziny Védrines (rodzina protestantów z Agenais ), która została uszlachetniona podczas drugiej restauracji w 1828 roku. Ta rodzina jest członkiem ANF .
Ten zamek trafił na pierwsze strony gazet w 2000 roku: jedenastu członków Védrinów nazywanych „pustelnikami Monflanquin” znajduje się pod wpływem guru Thierry'ego Tilly'ego (byłego szefa firmy zajmującej się sprzątaniem przemysłowym, który został ich zarządcą aktywów) i musi zostać pochowany dla dziesięć lat w tym zamku potem w Anglii. Thierry Tilly, który zdefraudował 4,5 miliona euro od rodziny, zostaje aresztowany wpaździernik 2009i skazany na dziesięć lat więzienia w 2013 roku. Ta wiadomość jest tematem filmu telewizyjnego Diabolique ( 2016 ) z Laurentem Stockerem w roli „guru” oraz Michèle Laroque i Anne Consigny jako członkami rodziny.
Osobowości związane z gminą
-
Catherine Alcover (1946-), założycielka teatru Piquemil w Monflanquin.
-
Georges Archidice (1912-1968), zmarł w mieście dnia19 kwietnia 1968.
-
Guillaume de Bagnols (seneszal z Agenais i Quercy od 1255 do 1262) jest źródłem bastydu Monflanquin.
-
Anthony Belleau (1996-), gracz rugby z Monflanquin.
-
Ludomir Combes (1824-1892), geolog z Agenais, zmarł w Monflanquin.
-
Louis Couffignal (1902-1966), matematyk.
- Antoine Dominique, fotograf.
-
Paul Dufau (1898-1982), malarz, zmarł w Monflanquin.
-
Lucie Jarrige , chemik i sportowiec.
-
Po wojnie w mieście mieszkała Irène Lagut (1893-1994), malarka .
-
Georges Pellissier (1852-1918), pisarz urodzony w mieście.
-
Pascal Portes (1959-), zawodowy tenisista, półfinalista Pucharu Davisa w 1980 roku, urodził się w Monflanquin.
-
Pierre Saint-Amant (1800-1872), szachista , urodził się w Monflanquin.
-
Peggy Zlotkowski (1972-), Miss Francji 1989, dzieciństwo spędziła w Monflanquin.
Heraldyka
|
Herb |
Lazur, wierzchołek Lub odsuwający się z wierzchołka, zwieńczony dwoma takimi samymi barwenami, wodz również Lazur obciążony krenelażową ścianą przeładowaną wieżą i dwiema połówkami, wszystko Or. |
---|
Detale |
Mówiąca broń ( Mon flanquin / mont). Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia. |
---|
Aby wejść głębiej
Bibliografia
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
Notatki i karty
-
Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
-
Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
-
Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
-
Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
-
Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
-
prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
-
IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (konsultacja 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
Bibliografia
-
Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
-
Mapa IGN pod Géoportail
-
Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky " typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o 501 ,18 czerwca 2010( DOI https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 11 lipca 2021 )
-
„ Klimat we Francji metropolitalnej ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 11 lipca 2021 )
-
„ Definicja normy klimatycznej ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 11 lipca 2021 r. )
-
Słowniczek - Opady , Météo-France
-
„ Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
-
[PDF] „ Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 11 lipca 2021 )
-
„ Station Météo-France Cancon - metadata ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 11 lipca 2021 )
-
„ Orthodromy between Monflanquin and Cancon ” , fr.distance.to (dostęp 11 lipca 2021 ) .
-
„ Stacja Météo-France Cancon – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy ” , na publicznych data.meteofrance.fr (konsultowane w cancon ) .
-
„ Great Circle between Monflanquin and Estillac ” na fr.distance.to (dostęp 11 lipca 2021 ) .
-
" Stacja meteorologiczna Agen-La Garenne - Normy za okres 1971-2000 " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 11 lipca 2021 )
-
" Stacja meteorologiczna Agen-La Garenne - Normy za okres 1981-2010 " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 11 lipca 2021 )
-
" Stacja meteorologiczna Agen-La Garenne - Normy za okres 1991-2020 " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 11 lipca 2021 r. )
-
„ Typologia miejska/wiejska ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 29 marca 2021 r . ) .
-
" gmina wiejska - definicja " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 29 marca 2021 ) .
-
„ Zrozumienie siatki gęstości ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 29 marca 2021 ) .
-
" Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
-
Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 29 marca 2021 r . ) .
-
„ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
-
A. Communay, esej genealogiczny o Montferrands, Librairie Veuve Moquet, Bordeaux, 1889
-
Wojny religijne w Monflanquin 1561 - 1598
-
http://www.trains-fr.org/facs/lig47.htm
-
ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
-
art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
-
„ Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014 ” , na interieur.gouv.fr (dostęp 16 września 2020 r . ) .
-
Witryna miast i wsi , konsultowana 17.01.2021 r.
-
Organizacja spisu na insee.fr .
-
Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
-
Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
-
INSEE , „ Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich) ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
-
INSEE , " Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
-
INSEE , " Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
-
INSEE , „ Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
-
„ Pyłek ” , o Pollen (dostęp 3 listopada 2020 r . ) .
-
Wskazówka n o PA00084177 , bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury : Saint-André Kościoła
-
Wskazówka n o PA00084178 , bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury : Dom zwany Czarnym Księciem
-
Wskazówka n o PA00084176 , bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury : Château de Roquefère
-
Régis Valette , Katalog utrzymującej się szlachty francuskiej , 2002, s. 186.
-
Lista ocalałych rodzin szlachty francuskiej (od L do Z) .
-
Ghislaine de Vedrines, Jean Marchand, Diabolique , Éditions XO Document,2014, 418 s..
-
" Reclus de Monflanquin: dziesięć lat więzienia dla Thierry'ego Tilly'ego " , o Le Parisien ,4 czerwca 2013 r..
-
Pierre Cornu, „ Antoine Dominique, Monflanquinois, robi sobie imię ”, La Dépêche du Midi ,2017( przeczytaj online ).
-
Julien Pellicier, „ Lot-et-Garonne: Lucie Jarrige wciąż na szczycie świata ”, La Dépêche du Midi ,18 lipca 2019( przeczytaj online ).
-
Koło Heraldyczne, Genealogiczne i Historyczne 47