Espelette | |||||
Ratusz. | |||||
Heraldyka |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
Departament | Pireneje Atlantyckie | ||||
Miasto | Bajonna | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność miejska Kraju Basków | ||||
Mandat burmistrza |
Jean-Marie Iputcha 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 64250 | ||||
Wspólny kod | 64213 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Ezpeletar | ||||
Ludność miejska |
1987 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 74 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 43 ° 20 ′ 29 ″ północ, 1 ° 26 ′ 47 ″ zachód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 33 m 749 m² |
||||
Powierzchnia | 26,85 km 2 | ||||
Rodzaj | gmina wiejska | ||||
Jednostka miejska |
Bayonne (część francuska) ( przedmieście ) |
||||
Obszar atrakcji |
Bayonne (część francuska) (gmina w koronie) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Baïgura i Mondarrain | ||||
Ustawodawczy | Szósty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | www.mairie-espelette.fr | ||||
Espelette ( Ezpeleta w języku baskijskim) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .
Dobrym facetem jest Ezpeletar .
Miasto jest część z baskijskiej prowincji z Labourd i znajduje się blisko granicy francusko-hiszpańskiej (10 km ) i pół godziny drogi od na wybrzeżu Basków .
Miasto jest obsługiwane przez drogę departamentalną D 20, między Cambo-les-Bains i Ainhoa , omijaną przez D 249.
Znajduje się w wodnym z Adour miasto przecina strumień Latsa (i jej dopływu potoku Zubizabaleta i dopływem drugie, strumień Mandopixa ) i strumienia Urotxe (dopływów nive ).
Przez miasto przepływa również dopływ strumienia Antzara , Urloko erreka .
Na terenach miasta występuje również potok Larre , dopływ Nivelle , a także jego dopływy Farrendegi i Erdi .
W księdze wieczystej napoleońskiej z 1839 r. miasto podzielone jest na pięć części:
W 2012 roku Géoportail wymienił następujące miejscowości:
Miasto graniczy od południa z Hiszpanią ( Nawarrą ) czworokątem .
Ustaritz | Larressore | |
Souraïde | Itxassou | |
Ainhoa |
Baztan ( Hiszpania ) ( przez quadripoint ) |
Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „klimat górski”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura szybko spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Stacja meteorologiczna z Meteo France zainstalowane w mieście i uruchomienie w 1974 roku pozwala wiedzieć zmianę wskaźników pogodowych. Poniżej przedstawiamy szczegółową tabelę za okres 1981-2010.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 4,5 | 4,6 | 6,3 | 7,8 | 11 | 14,1 | 16,1 | 16,3 | 13,8 | 11,4 | 7,3 | 5.2 | 9,9 |
Średnia temperatura (°C) | 8,3 | 8,9 | 11.1 | 12,6 | 15,9 | 18,7 | 20,7 | 21 | 18,9 | 15,9 | 11.2 | 8,9 | 14,4 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 12.2 | 13.2 | 15,9 | 17,3 | 20,8 | 23,4 | 25,3 | 25,7 | 23,9 | 20,3 | 15,2 | 12,7 | 18,9 |
Zapis zimna (° C) data zapisu |
-13,7 01.09.1985 |
-9 02.12.12 |
−8,5 03.01.05 |
-1,4 04.04.1996 |
1 05.05.19 |
5,5 01.06.06 |
8,5 04.07.1980 |
7.2 30.08.1986 |
3.2 21.09.1977 |
−1.3 16.10.09 |
-7,7 23 listopada 1988 r. |
-8 12.25.01 |
-13,7 1985 |
Ciepło zapisu (° C) data zapisu |
23,5 24.01.2016 |
28 27.02.19 |
31 marca, 21 marca 1990 |
32,5 04/30,05 |
36.5 30 maja 1996 r. |
40 06.30.15 |
41 30.07.20 |
41,5 04.08.03 |
39 07.09.16 |
33 04.10.04 |
28,5 08.11.15 |
26 03.12.1985 |
41,5 2003 |
Słońce ( godz ) | 142,9 | 168,1 | 220,9 | 227 | 263,9 | 312,4 | 339,7 | 298 | 241,5 | 168,6 | 148,8 | 136,5 | 2 668,2 |
Opady ( mm ) | 155,5 | 135,1 | 134,2 | 160,5 | 135,8 | 103,3 | 85,1 | 111,7 | 131,9 | 155,7 | 194,8 | 168,7 | 1672,3 |
Espelette jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Bayonne (część francuska) , międzynarodowej aglomeracji, której francuski część obejmuje 30 gmin i 251,520 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bayonne (część francuska), której jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 56 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych Europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i siedlisk (51,9% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tym z 1990 r. ( 50,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (30,9%), heterogeniczne tereny rolnicze (21,9%), łąki (21,4%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (21%), tereny zurbanizowane (4,8%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Toponim Espelette występuje pod formami
Spelette i Espelete (odpowiednio 1233 i 1256, cartulaire of Bayonne ),
Ezpeleta (1384, tom CX kolekcji Duchesne),
Ispelette (1465, rozdział Bayonne ),
Espelette (1650, mapa Generalnego Gubernatorstwa Guienne i Guascogne i otaczającej Kraj ),
Sanctus Stephanus Espelette (1764 przekąski diecezji Bayonne) i Ezpeleta w XIX th century.
Sama nazwa liścia Espelette pochodzi od baskijskiego ezpel , „bukszpan” oraz zbiorowego przyrostka pochodzenia łacińskiego -eta : jest to zatem „miejsce obsadzone bukszpanem”, innymi słowy buxaie lub krzew.
Jego obecna baskijska nazwa to Ezpeleta .
Paul Raymond zauważa, że baronia Espelette zależała od królestwa Nawarry .
W 1059 Aznar, pan Ezpeleta, był jednym z dwunastu rykombrów Nawarry. Później kolejni lordowie wahają się między królem Nawarry a królem Anglii, panem Labourd od 1193 roku. W 1408 roku Bertrand de Ezpeleta przyjmuje od króla Nawarry Karola III wicehrabiego Erro. Gdy Anglicy zostali wypędzeni z Labourd, król Francji Ludwik XI wzniósł panowanie Espelette jako baronię (1462). Ostatnia baronowa Juliana po śmierci (1694) przekazała parafii cały swój majątek.
W 1790 r. kanton Espelette obejmował gminy Espelette, Larressore i Souraïde i zależał od powiatu Ustaritz .
W 1794 r., w szczytowym momencie Terroru , po dezercji czterdziestu siedmiu młodych ludzi z Itxassou, Komitet Bezpieczeństwa Publicznego (dekret z 13 Ventôse Rok II - 3 marca 1794 r.) aresztował i deportował część mieszkańców, więcej ponad 4000 mężczyzn, kobiet i dzieci z Ainhoa , Ascain , Espelette, Itxassou , Sare i Souraïde , zadekretowało, podobnie jak inne gminy w pobliżu granicy z Nawarrą (Hiszpania), niesławne gminy . Środek ten został rozszerzony na Biriatou , Cambo , Larressore , Louhossoa , Mendionde i Macaye .
Mieszkańcy byli „ zgromadzeni w różnych domach narodowych, albo w okręgu Ustaritz , albo w Wielkiej Reducie, jak Jean-Jacques Rousseau ” . W rzeczywistości byli zgrupowani w kościołach, a następnie deportowani w bardzo niepewnych warunkach do Bayonne , Capbreton , Saint-Vincent-de-Tyrosse i Ondres . Wydziałami, w których internowano mieszkańców wymienionych gmin, były Lot , Lot-et-Garonne , Gers , Landes , Basses-Pyrénées (część regionu Bearn) i Hautes-Pyrénées .
Co najmniej 1600 umrze w wyniku złego traktowania. Powrót ocalałych i odzyskania swojej własności została ustalona przez serię dekretów wydanych w dniu 29 września i 1 st października 1794 roku, spowodowały w tym kierunku przez Zarząd Ustaritz: " The dotychczas wspólnej Sare, Itxassou, Ascain, Biriatou i Serres, którego mieszkańcy internowano osiem miesięcy temu dla ogólnego bezpieczeństwa, nie były uprawiane. Mieszkańcy, którzy właśnie uzyskali wolność przejścia na emeryturę do swoich domów, wołają o utrzymanie, nie mogąc zapewnić im środków na zaspokojenie tej pierwszej ludzkiej potrzeby, czyli głodu. ” . Odzyskanie towarów nie odbyło się bez trudności, zostały one objęte sekwestracją, ale nie zostały zarejestrowane i dostarczone do grabieży: „ Towary ruchome i nieruchome mieszkańców Sare nie były ani przestrzegane, ani prawnie opisane; wszystkie nasze meble i sprzęty domowe zostały usunięte i bezładnie wywiezione do sąsiednich miast. Zamiast umieszczać je w bezpiecznych miejscach, część sprzedawano na aukcji, a część bez aukcji. "
Lista Ezpeletarów deportowanych do obozu w gminie Capbreton | |
---|---|
Martin Subiburu
Sabin Benac Pierre Harguin Raymond Behola Jean Segura, ojciec Jean Segura, syn Saubat Halty Jean Halty, bracie Martin Halty Jean Dione Salvat Dione Martin Dibarbehere Jean Gorritz, chirurg Pierre Segure Jean Gorostarsou Jean Salabery Raymond Hiriart Jean Berindoague Martin Gastambielle Jean d'Amstoy, ojciec Dominique d'Amestoy, syn Pierre Bergara, ojciec Jean Bergara, syn Jean Bidart, ojciec Dominique Bidart, syn Jean Haran |
32
37 53 56 54 16 30 17 27 60 66 48 74 60 40 41 32 30 58 55 15 67 43 66 38 60 |
Blazon : Srebrny dla lwa Gulesa. |
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1794 | 1795 | Hiriart Salvar | ||
1847 | 1852 | Segure-Berindoague Dominika | ||
1852 | 1864 | Diharassarry Jean-Martin | ||
1864 | 1881 | David Joseph-Pierre | ||
1881 | 1882 | Halsuet Jean | ||
1882 | 1890 | David Joseph-Pierre | ||
1890 | 1892 | Larronde Jean | ||
1892 | 1896 | Carriat Jean | ||
1896 | 1902 | David Joseph-Pierre | ||
1902 | 1908 | Halsuet Jean | ||
1908 | 1912 | David Joseph-Pierre | ||
1912 | 1913 | Daranatz Michel | ||
1913 | 1919 | Greciet Guillaume | ||
1919 | 1938 | Galan Louis | ||
1938 | 1941 | Halsuet Jean-Baptiste | ||
1941 | 1959 | Greciet Georges | ||
Marzec 1959 | 1968 | Auguste Darraidou | ||
1968 | Marzec 1971 | Georges Greciet | ||
Marzec 1971 | Marzec 1989 | Jacques Carriat | Przedsiębiorca | |
Marzec 1989 | 2006 | André Darraidou | REG | Restaurator |
2006 | marzec 2014 | Gracie Florencja | REG | |
marzec 2014 | W trakcie | Jean-Marie Iputcha | DVG | Urzędnik |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Espelette jest częścią pięciu struktur międzygminnych:
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 1987 mieszkańców, co oznacza spadek o 4,01% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1417 | 1,291 | 1336 | 1333 | 1415 | 1514 | 1,779 | 1660 | 1,694 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1532 | 1549 | 1,506 | 1,541 | 1570 | 1588 | 1,555 | 1525 | 1317 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,303 | 1312 | 1320 | 1241 | 1269 | 1 194 | 1,152 | 1 234 | 1174 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 194 | 1258 | 1188 | 1 411 | 1,661 | 1,879 | 1936 | 1945 | 1953 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2070 | 1 987 | - | - | - | - | - | - | - |
Miasto jest częścią obszaru miejskiego Bayonne .
Miasto ma dwie szkoły podstawowe: prywatną szkołę Saint-Étienne i publiczną szkołę Bourg. Te dwie szkoły oferują dwujęzyczną edukację francusko-baskijską na godzinę.
Kamieniołom gips pozostał aktywny aż do XIX th wieku i miazgi dostarczane do fabryki porcelany Bordeaux (Old Man and David Johnston) Miasto jest częścią obszaru AOC produkcji Espelette pieprzem .
Poza działalnością silnie zorientowaną na rolnictwo, w mieście obecny jest przemysł garbarski (garbarnia Rémy Carriat).
W mieście działa firma Baskalia (produkcja sera), która jest jedną z pięćdziesięciu największych firm rolno-spożywczych w departamencie. Espelette jest częścią obszaru apelacji od Ossau-Iraty .
Espelette zależy od parafii Saint-Michel-Garicoïts diecezji Bayonne, która obejmuje sześć wiosek: Aïnhoa , Cambo , Espelette , Itxassou , Louhossoa , Souraïde .
Według Mapy Siedmiu Prowincji Basków opublikowanych w 1863 roku przez księcia Ludwika-Luciena Bonaparte , dialekt baskijski używany w Espelette to zachodni Bas-Navarrese .
GodyCo roku w ostatni weekend października odbywa się tradycyjny festiwal pieprzu Espelette. To zgromadzenie wokół tego lokalnego produktu reprezentuje kilka tysięcy lokalnych gości jako turystów przybywających do tej wioski ze względu na jej sławę gastronomiczną.
Axoa
Często nazywany „Espelette” axoa to tradycyjny przepis wykonane z cielęciny.
Papryka Espelette
W gminie słynie papryka Espelette . W skali Scoville'a ma wartość 4, więc nie jest silniejsza od pieprzu . Z drugiej strony jest znacznie bardziej pachnący, głównie dlatego, że długo wysychał na słońcu.
Jest używany od dawna, mówią pięć wieków, zamiast pieprzu w całej kuchni baskijskiej . Od 1980 roku, a jego urzędowej etykiecie AOC 1 st czerwca 2000, znajduje się w całej Francji.
Papryka Espelette doprawia piperadę , axoa , kurczaka baskijskiego, pasztety i wiele potraw. Dodaje pikanterii tostowi z foie gras i pomaga w przygotowaniu bazy sosów.
Jest sprzedawany w postaci proszku, przecieru, konserw, oliwy z oliwek , octu , galaretki.
Istnieje wiele pochodnych produktów z papryki Espelette, niektóre gadżety dla turystów (wiele z nich odwiedza miasto, które ma kilka hoteli i restauracji, a także stado na festiwal chili): sól , pasztety, tłuszcz z wątroby, czekolada , musztarda , ketchup a nawet wino ...
Ceniony ze względu na walory smakowe pieprz Espelette stał się niezbędnym i szeroko stosowanym dodatkiem zarówno w kuchni pojedynczych osób, jak i znakomitych szefów kuchni.
Tradycyjna gorzka czekolada i czekolada z papryką EspeletteTo właśnie 15 listopada 1762 r. Étienne Berindoague, nazywany wytwórcą czekolady Estébé, przeniósł się z kamieniem czekoladowym, brojlerem i workami ziaren kakaowych do domu Aguerria na rynku.
Z 1500 mieszkańcami podzielonymi na 300 domów, rynek rozwinąłby handel w Espelette z towarami i klientami z Cambo, Itxassou, Souraïde, Aïnhoa, Urdax. Rynek jest bardzo ruchliwy i tętniący życiem, w szczególności dzięki towarom rozładowywanym w porcie Bayonne i przeznaczonym dla miasta Pampeluna, które zostały przewiezione statkiem Nive do portu w Ustaritz. Stamtąd, na grzbiecie mułów, przejeżdżał do Larressore, Espelette Ainhoa i Urdax.
Na początku XIX -go wieku, dwa warsztaty są tworzone w Espelette, Carriat Behety w 1820 roku, a kilka lat później.
Jean Carriat uczestniczył w 1864 roku w Wielkiej Wystawie Francusko-Hiszpańskiej w Bayonne, którą odwiedził król Hiszpanii. Został wtedy nagrodzony za swoją produkcję wyróżnieniem honorowym , związany z Cristobal del Mantérola (z Bayonne) i Fouque (fabryka hydrauliczna w Pau)
Porwana przez kryzysy i wojny czekoladowa przygoda dobiegła końca w Espelette. W 1999 roku producent czekolady Antton zdecydował się przejąć stery tego, co przez prawie dwa stulecia było sztandarowym produktem Espelette: tradycyjnej ciemnej czekolady. Tworzy również najbardziej oryginalną czekoladę, łącząc dwa emblematyczne elementy gastronomiczne Espelette: czekoladę i chilli.
Czekoladki z pieprzem Espelette.
Czekolada z papryką Espelette.
Dawny zamek baronów Ezpeleta należał do gminy od 1694 roku po śmierci ostatniej baronowej Doñy Juliany Henriquez (baronowej Espelette i wicehrabiny Val de Erro). Dekretem z dnia 22 marca 2007 r. został wpisany do rejestru zabytków . U jego podnóża rozwinęło się miasto.
Kościół Saint-Étienne , zarejestrowany w MH dekretem z 19 maja 1925 r., znajduje się z dala od wsi; ma dzwonnicę zawierający galerie drewna i sufity pomalowane całkowicie pochodz? cy z XVII -tego wieku .
Zawiera bogactwo mebli, w tym kilka elementów klasyfikowanych jako zabytki pod tytułowym obiektem:
Na cmentarzu znajduje się grobowiec w stylu Art Deco wykonany dla Agnès Souret , pierwszej Miss Francji (1920), mieszkanki Espelette, urodzonej w Biarritz w 1902 roku; grób ten został wpisany jako MH dekretem z 18 września 2006 r.
Papryczki chili schnące na elewacji
Suszenie papryki.
Espelette otrzymała tytuł Coquet Village of France w 1922 roku, a tytuł Prestige of France w 1955 roku.
Espelette słynie z kultur chilli , której lokalna odmiana odziedziczyła nazwę miasta: papryka Espelette . Tak więc w wielu kawiarniach i restauracjach w mieście kiście papryki wieszane są do wyschnięcia na suficie, zajmując czasami całą dostępną przestrzeń. Od września wieś staje się malownicza z girlandami papryki na fasadach i balkonach domów.
Wieś słynie również z hodowli pottoki . W ostatnie wtorki i środy stycznia organizowany jest jarmark dla tego małego konika.
WędrówkiDuża liczba obwodów została wytyczona w mid-mountain. Pozwalają np. dotrzeć do Itxassou czy wspiąć się na Mondarrain (750 m ), który charakteryzuje się symetryczną sylwetką, zwieńczoną klifem i śladami fortyfikacji. Skalisty front Mondarrain zbudowany z piaskowca zyskał dobrą reputację wśród wspinaczy w regionie. Jego nazwa pochodzi od baskijskiego arrano mendi (góra orłów).
Dziedzictwo naturalneTorfowiska Mondarrain są niezwykłym miejscem przyrodniczym zarządzanym przez Konserwatorium Obszarów Przyrodniczych Akwitanii od 1996 roku, we współpracy z gminami Itxassou i Espelette. Te tereny podmokłe mają wielkie bogactwo ekologiczne. Masyw Mondarrain i Artzamendi jest zarejestrowany w sieci Natura 2000. Był przedmiotem dokumentu dotyczącego celów, opracowanego przez CEN Aquitaine we współpracy z EHLG (Euskal Herriko Laborantza Ganbara) i zatwierdzonego w kwietniu 2013 r.
Miasto ma dwie szkoły publiczne, szkołę podstawową Basseboure i szkołę podstawową Bourg, a także szkołę prywatną na podstawie umowy.
« 1 °) Ile chleba dać każdemu człowiekowi (nie mamy chleba, jeśli nie jest to meture)?
2 °) Czy możemy wyrazić zgodę na ich zakup wina lub innych przepisów?
3 °) Obserwujemy, że nie mamy mięsa;
4 °) Czy możemy pozwolić im mieć światło w nocy w latarni?
5 °) Czy możemy pozwolić im mieć swoje materace lub materace? Kazaliśmy im nosić słomę do snu;
6 °) Czy możemy pozwolić im wyjść parami, aby wyprać ubrania?
7 °) Jeśli są pacjenci, czy jesteśmy upoważnieni do wyprowadzania ich z domu odosobnienia w celu przełożenia ich na innych w celu leczenia? "