Kościół Saint-Jacques de Perros-Guirec

Kościół Saint-Jacques jest kościół katolicki w mieście Perros-Guirec w Francji .

Lokalizacja

Kościół znajduje się we francuskim departamencie Côtes-d'Armor , w gminie Perros-Guirec .

Historyczny

Według legendy kościół parafialny Perros-Guirec został założony przez świętego Guireca , walijskiego mnicha z VI wieku, którego małe oratorium wzniesione na skale w zatoce Saint-Guirec w Ploumanac'h oznaczało miejsce lądowania, kilka kilometrów od budynku.

Historia kościoła św. Jakuba jest nieznana z braku źródeł. Jednak różne kampanie budowlane są łatwe do odczytania na pomniku.

Pierwszy budynek, z którego zachowała się nawa i kruchta południowa, powstał w okresie romańskim, być może w dwóch kampaniach ze względu na odmienność obu stron nawy z końca XI lub początku XII wieku , wiek. Anne Autisser pochodzi z lat 1140-1160.

Budynek został rozbudowany w XIV lub piętnastego th  century przez gotycka nawa bez transeptu kończącym z łóżkiem płaskiej. Z tego samego okresu pochodzi zachodnia fasada z masywną wieżą. Wieża zwieńczona jest balustradą i ośmioboczną kopułą z iglicą z XVII wieku.

Transepty i zakrystia zostały dodane w latach pięćdziesiątych XX wieku na planach architekta Jeana Gélisa.

Budynek został zaliczony do zabytków w 1901 roku.

• Kościół w 2007 roku

• Południowa strona kościoła z romańską kruchtą.

• Portal zachodni

Architektura i meble

Budynek ma nieregularny plan krzyża łacińskiego z płaską absydą . Jest w pełni pokryty szkieletem.

Sześć wnęki romańskiego nawa wychodzi przejściach za pomocą pół-łuków z trójwalcowy. Jego elewacja jest asymetryczna. Północnej stronie jest przerywane okrągłych pali wyrzeźbione stolic. Są słabo zaznaczone w porównaniu z beczkami kolumn. Strona południowa przedstawia złożone podpory złożone z okrągłych pali ograniczonych do czterech par małych kolumn z rzeźbionymi kapitelami.

Kolumny zazębione i przeważnie ścięte, zaczynając od frezów, zaznaczają rozpiętości nad dużymi łukami. Są one zwieńczone długą listwą poziomą, a następnie powierzchnią odsłoniętej ściany pod ramą, na której można domyślić się zamurowanych okien. Na starych fotografiach zaangażowane kolumny wydają się sięgać do szczytu ściany w przeciwieństwie do dzisiejszych.

Pomimo późniejszych modyfikacji, które zmieniły górne partie i dach, podejście to przypomina podział ścian kościołów Langonnet i Yvignac .

Po łuku triumfalnym o łamanym profilu, na którym wyryto belkę Chwały postawioną w 1989 r. (XV-wieczny Chrystus otoczony Dziewicą i św. Janem, nowszy), romańska nawa przedłuża gotycką nawę z pięcioma przęsłami z bocznymi nawami. Ostrołukowe łuki zwieńczone gołą ścianą są wsparte na filarach i cylindrycznych kolumnach. Oryginalne aranżacje części gotyckiej zostały zmienione poprzez stworzenie nowoczesnych transeptów . Nawa kończy się płaską absydą oświetloną przez duże okno z maswerkami w ostrołukowym łuku nad XVII-wiecznym ołtarzem ozdobionym dziewiętnastoma statuetkami.

Chór zachował XVIII-wieczną klauzurę.

• Nawa i nawa północna (zdjęcie z XIX wieku)

• Nawa

• Poutre de Gloire na poziomie łuku triumfalnego.

• Ołtarz chóru.

Rzeźby romańskie

Najbardziej niezwykłym elementem kościoła jest szereg rzeźbionych kapitel romańskich .

Po północnej stronie romańskiej nawy tylko trzy kapitele mają dekorację, bardziej grawerowaną niż rzeźbioną: krzyże, rozety, motywy sznurkowe na trzecim filarze. Druga i piąta stolica przedstawiają historyczne sceny z bardzo syntetycznym potraktowaniem: piąta ofiara Abrahama, a może Daniela w jaskini lwa, a scena, której sens wymyka się nam w drugiej: postać w szacie trzymającej tyłek za ręka seksualnego nagiego mężczyzny zanurzonego w wodzie. Może scena uzdrowienia od miejscowego świętego

Stolice po stronie południowej  (trzydzieści cztery single, dwanaście bliźniaków) są bardzo różnie traktowane. Model jest obszerny i pełny, podkreślając kształty koszy.

Wszystkie kapitele zwrócone w stronę nawy i nawy bocznej ozdobione są stylizowanymi dekoracjami roślinnymi. Historyczne sceny zwrócone są w stronę dolnej powierzchni wielkich arkad: zapaśnicy, Atlantydzi , potrawy przywołujące Ostatnią Wieczerzę , być może Adama i Ewę, a także Noego ... Interpretacja przedstawionych scen jest najczęściej niemożliwa, ale wydaje się temat walki dobra ze złem.

Południe ganek , przebite w masywnym murze zwieńczonym krzywej, jest również godne uwagi: jest to jeden z dwóch rzymskich ganki z rzeźbionym tympanonem z Bretanii (z Notre-Dame de Kernitron w Lanmeur ) reprezentujących tetramorphic Chrystusa. Z których tylko lew i orzeł pozostają, w dolnej części znajdują się pozostałe dwa symbole ewangelistów, których brakuje po wymianie nadproża surowym blokiem. Tympanon jest otoczone potrójnym łukiem opartą na trzech kolumnach z rzeźbionymi stolic po każdej stronie. Rzeźby portalu, bardzo narażone na złą pogodę, są silnie zerodowane i trudne do odczytania. Ankiety przeprowadzone w czasie jego badań terenowych przez Rogera Ganda, gdy rzeźby były mniej zdegradowane, pozwalają dostrzec walkę rycerza w zbroi ze smokiem, diabłami połykającymi ludzi, świętym Piotrem, muzykiem zaczepionym przez potworną postać , dzikie zwierzęta ....

W nawie znajduje się XII-wieczna chrzcielnica ozdobiona nagimi i brodatymi Atlantydami .

• Tympanon kruchty południowej.

• Portal południowy

• Stolica portalu południowego

• Stolica portalu południowego

Zobacz też

Bibliografia

• Léon Dubreuil, Perros-Guirrec , na Kongresie Archeologicznym Francji. 107 th sesji. Saint Brieuc. 1949 , Francuskie Towarzystwo Archeologiczne , 1950, s.  124-132
• Roger Gand, L'Art roman en Bretagne, Picard, 1958, s. 365–369
• Marc Déceneux, Roman Brittany, Editions Ouest France, 1998, s. 83, 98–99
• Anne Autissier, Rzymska rzeźba w Bretanii, XI-XII wiek, Presses Universitaires de Rennes, 2005, s. 304-306.
• Xavier Barral i Altet, Sztuka romańska w Bretanii, Gisserot, 2005, s.

Powiązane artykuły

• Lista zabytków w Côtes-d'Armor
• Lista kościołów w Côtes-d'Armor
• Lista budowli romańskich w Bretanii

Linki zewnętrzne

• Zasoby związane z religią  :
  • Dzwonnice Francji
  • Obserwatorium dziedzictwa religijnego
• Zasoby architektoniczne  :
  • Merimee
  • Structurae

Uwagi i odniesienia

1. „  Eglise Saint-Jacques  ” , uprzedzenia n o  PA00089383, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
2. Anne Autissier rzeźby romańskiego w Wielkiej Brytanii, XI-XII w , Prasy Universitaires de Rennes ,2005, str. 304-306
3. Xavier Barral i Altet, Sztuka romańska w Bretanii , Gisserot,2005, s. 25
4. „  Kościół parafialny Saint-Jacques, place de l'Eglise (Perros-Guirec)  ” , na Patrimoine.bzh
5. „  Eglise Saint-Jacques (w Perros-Guirec)  ” , na tregor.fr
6. „  Nekrolog: Jean Gélis zostawi ślad w architekturze  ” , na letelegramme.fr
7. Marc Déceneux, La Bretagne romane , Editions Ouest France,1998, str. 83, 98–99
8. „  Perros-Guirec; Kościół; Nawa: rozciąga się po stronie północnej  ” , na stronie culture.gouv.fr
9. „  Perros-Guirec; Kościół; Nawa i nawa północna, widok na wejście (przed 1896)  ” , na culture.gouv.fr
10. „  Kościół Saint-Jacques de Perros-Guirec  ” na InfoBretagne
11. „  Zabytki: klauzura chóru  ” na podstawie Palissy
12. Roger Gand, Sztuka romańska w Bretanii , Picard,1958, 365–369
13. „  Zabytki: czcionka  ” , w bazie Palissy