Narodziny |
20 marca 1856 r Filadelfia , Pensylwania , Stany Zjednoczone |
---|---|
Śmierć |
21 marca 1915 Filadelfia , Pensylwania , Stany Zjednoczone |
Narodowość | amerykański |
Zawód | Konsultant ds. zarządzania i efektywności |
Inne zajęcia | Członek Amerykańskiego Towarzystwa Filozoficznego i Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk |
Trening |
Phillips Exeter Academy (1872-1874) Stevens Institute of Technology (do 1883) |
Nagrody |
Medal Elliotta Cressona (1902), doktorat honoris causa (1906) |
Ascendenty | Franklin Taylor i Emily Annette Winslow |
Małżonka | Louise M. Spooner |
Potomków | Kempton, Robert i Elżbieta |
Frederick Winslow Taylor , ur.20 marca 1856 rw Germantown ( Pensylwania ) i zmarł dnia21 marca 1915w Filadelfii jest amerykańskim inżynierem, najbardziej znanym promotorem naukowej organizacji pracy . Był także wynalazcą stali szybkotnącej w 1898 roku.
Zastosował swoje metody i zasady od 1890 w Bethlehem Steel .
Jego broszura Zasady zarządzania naukowego ukazała się w 1911 r., została przetłumaczona na język francuski w 1912 r. i była źródłem inspiracji dla Henri Fayola .
Frederick Winslow Taylor urodził się w Germantown niedaleko Filadelfii w 1856 r. w rodzinie z klasy średniej o pochodzeniu kwakierskim. Jego ojciec, Franklin Taylor, prawnik z wykształcenia na Uniwersytecie Princeton, dorobił się fortuny na udzielaniu kredytów hipotecznych. Jego matka, Emiliy Annette Taylor, z domu Winslow, była zagorzałą abolicjonistką. Jeden z przodków jego ojca, Samuel Taylor, osiedlił się w Burlington w stanie New Jersey w 1677 roku. Jeden z przodków jego matki, Edward Winslow, był jednym z piętnastu „ojców pielgrzymów” z Mayflower, którzy przywieźli na pokład dzieci i służbę. Był przez kilka lat gubernatorem kolonii Plymouth.
Po dobrej edukacji w szkole średniej w Phillips Exeter Academy jego ojciec, znany prawnik, namówił go, aby zdał egzamin wstępny na Uniwersytet Harvarda . Ale w końcu musi z tego zrezygnować z powodu słabego wzroku.
Zorientowany na mechanikę, od 1874 do 1878, uczył się jako modelarz w Filadelfii. Zatrudniony w 1878 r. w hucie Midvale Steel Co., awansował: najpierw jako prosty robotnik, potem brygadzista, w końcu w 1884 r. został głównym inżynierem, po uzyskaniu dyplomu na zajęciach nocnych.
Jego doświadczenie jako pracownika jest dla niego szczególnie przydatne w zrozumieniu przyczyn powolnego wzrostu wydajności w fabrykach. Potępia to, co nazywa „systematycznym włóczęgą” robotnika, ze względu na dwa czynniki: bierność kierownictwa, która pozwala rozkwitać złym tradycjom odziedziczonym po rzemiośle, az drugiej strony przekonanie zakotwiczone w umyśle. pracownika, że dodatkowy wysiłek w pracy nic mu nie przyniesie, ze względu na system akordowy, według samego Taylora.
Jako że sam był pracownikiem, Taylor zdaje sobie sprawę z porozumień między pracownikami. Rzeczywiście, pracownicy zgadzają się na codzienną produkcję i nie przekraczają jej, nawet jeśli są do tego zdolni. Według Michela Beauda jest to jedna z form oporu wdrożonych przez robotników wobec ucisku i wyzysku kapitalistów. Jest to zatem kwestia ustalenia satysfakcjonującego celu dochodowego bez wyczerpywania się w pracy, aby zarobić trochę więcej (bez pewności). Jeśli robotnicy produkują więcej sztuk, cena płacona przez szefa za sztukę spada zgodnie z prawem podaży i popytu: robotnicy mieli albo wybór, czy konkurować, albo zawrzeć porozumienie w celu kontrolowania ilości (a tym samym kontrolowania ceny) podobnie jak firmy oligopolowe (patrz Kartel (gospodarka) ).
Celem Taylora będzie zatem stworzenie innej organizacji pracy i systemu płatności, aby produkować więcej przy jak najmniejszym nakładzie pracy.
Pomimo boomu przemysłowego lat 80. XIX wieku i coraz większej liczby inżynierów zainteresowanych organizacją produkcji, postęp pozostaje skromny. Taylor stara się wyjść z tej niewygodnej sytuacji, proponując analizę, której pragnie być jak najbardziej niepodważalny i której zamierza nadać status „naukowy”. Taylor zatem angażuje się w zupełnie nowe eksperymenty w organizacji pracy. Jest inspirowany systemem klasyfikacji wynalezionym przez Melvila Deweya w 1872 roku ( klasyfikacja dziesiętna Deweya ), który odkrył w Phillips Exeter Academy.
Podejmuje analizę przepływu pracy w oparciu o badanie Time and motion stworzone przez Franka B. i Lillian M. Gilbreth. Jego ideą jest ustalenie poprzez studia najlepszego sposobu wykonywania pracy poprzez rozbijanie kolejnych faz tej pracy, szukanie najskuteczniejszych gestów, adaptowanie narzędzi. Koncepcje te są podstawą naukowej organizacji pracy (OST).
Takie badania wymagają dużo czasu i pracy: trzeba obserwować pracowników, rozkładać ich gesty, mierzyć czas, aby dowiedzieć się, jak ograniczyć ich ruchy do minimum. Ale wyniki są spektakularne. Na przykład, ładowarki surówki przeładują 48 ton dziennie bez dodatkowego wysiłku, w porównaniu do 12,7 ton wcześniej.
Wzrost wydajności jest znaczny: płace wzrastają o 60% (dla wzrostu wykonanej pracy o 369%), a liczba pracowników wzrasta ze 140 do 600 pracowników.
W 1883 roku , nadal uczęszczając na zajęcia wieczorowe, Taylor ukończył Stevens Institute of Technology w Hoboken w stanie New Jersey .
Zwracając uwagę, że tradycyjne i rzemieślnicze wizja „ zawód ” może tylko zachęcić indywidualistyczną zachowanie i zniszczyć zbiorowej efektywności, Taylor dochodzi do wniosku, że jest to konieczne do całkowitego przeglądu filozofię i zasady konkretne współpracy i organizacji firmy. Warsztat pracy . Badając warunki niezbędne do poprawy produktywności pracowników, doszedł do wniosku, że potrzebne jest podejście metodyczne: to, co określił jako naukową organizację pracy (w skrócie OST).
Podstawową zasadą tego podejścia jest podwójny podział pracy :
Dzięki zastosowaniu tayloryzmu uzyskano znaczny wzrost produktywności . Pracownicy obserwują gwałtowny wzrost wynagrodzeń , a ceny produktów przemysłowych spadają: większa liczba klientów jest w stanie je nabyć. Jednak odpowiednikiem tego postępu dla robotników jest wywłaszczenie ich wiedzy , zarezerwowanej odtąd dla inżynierów .
Zdaniem krytyków Taylor wprowadza w świat pracy radykalny podział na projektantów i tych, którzy produkują: robotnik nie jest po to, by myśleć, ale wykonywać umiejętnie dla niego skalkulowane gesty. Zachęca do skuteczności system premii. Wszelka praca intelektualna musi zostać wyeliminowana z warsztatu, aby skoncentrować się w biurach metod .
Praca na linii montażowej: Ford, dziesięć lat późniejWbrew temu, co często się mówi, Taylor nie teoretyzował na temat pracy na linii montażowej . Swoje metody zawsze stosował w warsztatach wyposażonych w obrabiarki , a nie na liniach montażowych . Chce tylko, aby każdy pracownik był przeszkolony w najlepszej możliwej metodzie pracy , a nie sprowadzał się do niestrudzonego wykonywania jednego ruchu na łańcuchu.
Praca na linii montażowej to bardzo stara koncepcja. Ale Henry Ford pomoże go zaktualizować. Chciał zastosować tayloryzm w swojej fabryce w Rouge River w pobliżu Detroit , ale odkrył, że bardzo duża liczba zadań związanych z montażem samochodu wymaga bezbłędnej organizacji zbiorowej. Przyszedł mu do głowy (po wizycie w rzeźniach w Chicago ) pomysł , aby do wertykalnego podziału pracy, który opowiadał tayloryzm, dodać podział horyzontalny (czyli parcelację zadań): każdy pracownik musi wykonać tylko jedno zadanie, wcześniej zoptymalizowane przez metod biurowych, a wszyscy pracownicy są rozmieszczeni wzdłuż ruchomej linii, po której poruszają się montowane samochody. Wpływ na płace i ceny był ponownie znaczny, ale pracownicy po raz kolejny czują, że tracą część swoich umiejętności ...
W 1890 wyjechał na trzy lata do pracy w firmie Bethlehem Iron Steel, która później przekształciła się w Bethlehem Steel . Następnie prowadził błyskotliwą karierę jako niezależny inżynier konsultant, pisząc artykuły i prowadząc liczne konferencje. W 1893 r. opublikował opracowanie techniczne o pasach, w 1895 r. kolejny o systemie stawki akordowej, aw 1903 r. kolejny pod tytułem: "La Direction des ateliers".
Zasady zarządzania naukowegoPomimo ciągłej korespondencji nie udało mu się przekonać swoich kolegów z Amerykańskiego Towarzystwa Inżynierów Mechanicznych (ASME) do opublikowania nowej książki, która podsumowuje jego tezy: Zasady zarządzania naukowego . W 1911 Taylor rozdał prywatne kopie wszystkim swoim koneksjom. Dzieło zostało przetłumaczone i wydane w języku francuskim w 1912 roku pod tytułem La direction des ateliers .
Zdanie, które rzekomo skierował do robotnika Michaela Johnsona Shartle'a: „Nie prosimy o myślenie; płacą za to ludzie, więc idź do pracy ”jest często krytykowany. Od 1907 przyciągał wrogość ze strony związków amerykańskich. Amerykańska Federacja Pracy oskarża go o chęć przekształcenia robotników w maszyny i naciska na kręgi polityczne, aby uzyskać zakaz stosowania tych metod w zakładach przemysłowych zależnych od władz publicznych, takich jak arsenały.
W 1912 Taylor musiał się bronić przed komisją śledczą Izby Reprezentantów , kiedy 50 000 amerykańskich robotników przemysłowych już pracowało zgodnie z zasadami ustanowionymi przez OST .
Wielu uczniów i autorów twierdzi i promuje tayloryzm (zarządzanie naukowe):
Taylor zmarł w 1915 roku, zanim zobaczył triumf swoich metod. Przystąpienie Stanów Zjednoczonych do wojny w 1917 roku stworzyło potrzebę zrobienia wszystkiego, aby szybko zwiększyć produkcję i produktywność amerykańskiego przemysłu, gdy setki tysięcy Amerykanów wyruszyło do walki w Europie . Związki są następnie zmuszone do zaprzestania ataków.
Linia działaJednak od kwietnia 1913 przemysłowiec Henry Ford zainspirował się pracą Taylora, aby połączyć je z zasadą łańcucha pracy, którą odkrył podczas wizyty w rzeźniach w Chicago. Ford zakłada swoją pierwszą sieć montażową w Detroit : dzieli zadania montażowe zgodnie z zasadami nowej naukowej organizacji pracy, aby były one wykonywane przez różnych pracowników rozmieszczonych wzdłuż linii, wzdłuż której produkty są obecnie montowane, rozwijają się stabilnie. Jednak te nowe zasady zostały w pełni zastosowane dopiero po wojnie, w fabryce Rouge River, otwartej w 1929 roku , która posiadała 43 kilometry przenośników.
Charlie Chaplin w swoim filmie Modern Times pisze humanistyczną krytykę OST . Ten nowoczesny sposób pracy, który pozostawia niewiele miejsca dla człowieka, jest wyszydzany. Jego bohater, zamiast zostać przedłużonym przez maszynę, sam staje się jej częścią.
Jest jedną z osobowości, o których John Dos Passos napisał krótką biografię, w ramach swojej trylogii USA .
Taylor był również znakomitym tenisistą, wygrał pierwszy męski debel w US Open , obecnym US Open w 1881 roku z Clarence'em Clarkem .
Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kot. | ($) | Surfować. | Partner | Finaliści | Wynik | |
1 | 1881 | Krajowy Mistrz USA Mężczyzn | G. Szlema | Trawa ( zewn. ) | Clarence Clark |
Alexander Van Renssalaer Arthur Newbold |
6-5, 6-4, 6-5 |