1356-1499
Stolica |
Shkodër (Skadar) Podgorica , Cetinje lub inne miasta (po 1418 r.) |
---|---|
Język | Serbski i starosłowiański |
Religia | Cerkiew w Serbii |
1356 | Podział imperium serbskiego |
---|---|
1418 | Częściowa aneksja przez Wenecję |
1421-1452 | Despotować Serbii |
1455 | Suwerenność de iure przez Wenecji |
1499 | Aneksja przez Sublime Porte |
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
La Zeta to księstwo, którego terytorium obejmowało obecną Czarnogórę i północną Albanię . Często określa się go jako historyczne pochodzenie Czarnogóry. Stan ten jest spadkobiercą królestwa Diokles , wchłoniętego przez Rascie ( średniowieczną Serbię ) około 1180 roku .
W 1356 roku księstwo Zeta wyzwoliło się spod cesarskiej kontroli Stefana Uroša IV Dušana , pierwszego władcy imperium serbskiego i przedostatniego z dynastii Nemanjić .
Księstwem rządził ród Balšićów od 1360 roku .
Sytuacja niepodległościowa trwa do 1421 roku ; w istocie po upadku imperium w 1371 r. wraz ze śmiercią Stefana Uroša V , syna poprzedniego, wasalizacja księstw w królestwie Morawy stanowi długi i złożony proces. Zeta została odzyskana przez despotę Serbii dopiero w 1421 r. Tymczasem w 1418 r. To Republika Wenecka wchodzi w posiadanie części królestwa Zety, a właściwie weneckiej Albanii .
Jednak podbój Serbii przez Turków osmańskich doprowadził do drastycznego zmniejszenia terytorium i potęgi serbskiego despotatu. Między 1451 a 1452 rokiem Zeta ponownie stał się de facto autonomiczny . W 1455 r. Mocarstwo serbskie zawarło porozumienie, w którym scedowało suwerenność de iure reszty Zety na Republikę Wenecką , przewidując, że królestwo serbskie pozostanie de facto autonomiczne.
Sytuacja ta trwała do 1499 r. , Kiedy terytorium Zeta zajęła Wzniosła Porta .
W jedności z Despotatem Serbii
W jedności z Despotatem Serbii
Pod zwierzchnictwem Republiki Weneckiej