Czy lubisz Brahmsa… (film)
Czy lubisz Brahmsa…| Tytuł oryginalny | Żegnaj ponownie |
|---|---|
| Produkcja | Anatole Litvak |
| Scenariusz | Samuel A. Taylor |
| Główni aktorzy | |
| Firmy produkcyjne |
Argus Film Mercury Productions |
| Ojczyźnie |
Francja Stany Zjednoczone |
| Uprzejmy | Dramat |
| Trwanie | 120 minut |
| Wyjście | 1961 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Lubisz Brahmsa ... ( Żegnaj ponownie ) jest francusko - amerykański film o Anatole Litvak , wydany w 1961 roku i zainspirowany powieści o tym samym tytule autorstwa Françoise Sagan .
Streszczenie
W Paryżu Paula, atrakcyjna czterdziestokilkuletnia projektantka wnętrz , od dawna jest kochanką Rogera, biznesmena w jej wieku. Ale ten ostatni nigdy nie spełnił jego oczekiwań, oferując mu małżeństwo, pragnąc zachować jego niezależność i wolność, a zwłaszcza możliwość jednoczesnego zbierania wielu dzielnych przygód. Niezadowolona Paula ulega zalotom syna M me Van Der Besh, klienta z USA. Filip ma 25 lat i bardzo ją kocha. Ale w obliczu dezaprobaty spojrzenia na różnicę wieku, z zazdrością i smutkiem Rogera, z młodzieńczym uniesieniem Filipa, Paulą, śmiercią w duszy, kończy jej romans z tym ostatnim, kiedy Roger mówi jej, że w końcu prosi ją o poślubienie. Teraz całkowicie oddana mężowi zdaje sobie sprawę, że znowu jej nie wierny.
Karta techniczna
- Oryginalny tytuł: Goodbye Again
- Angielski tytuł: Czy lubisz Brahmsa…
- Reżyser: Anatole Litvak
- Scenariusz: Samuel A. Taylor po powieści przez Francoise Sagan , Bye, znowu ... ( 1959 )
- Zestawy: Alexandre Trauner
- Kostiumy: Christian Dior dla Ingrid Bergman
- Zdjęcia: Armand Thirard
- Dźwięk: Jacques Carrère
- Montaż: Bert Bates
- Muzyka: Georges Auric
- Produkcja: Anatole Litvak
- Firmy produkcyjne: Argus Film (Francja), Mercury Productions (Stany Zjednoczone)
- Firma dystrybucyjna: United Artists (Belgia, Francja, Stany Zjednoczone)
- Kraj pochodzenia: Francja , Stany Zjednoczone
- Język oryginału: angielski
- Format: 35 mm - czarno-biały - 1,66: 1 - dźwięk monofoniczny (Westrex Recording System)
- Gatunek: komedia dramatyczna
- Czas trwania: 120 minut
- Daty wydania:
- (en) Klasyfikacja CNC : wszystkich publicznych (Visa operacyjny n o 24822 wydany18 maja 1961)
Dystrybucja
- Ingrid Bergman ( VF : siebie) : Paula Tessier
- Anthony Perkins ( VF : Jean-Claude Brialy ) : Philip Van Der Besh
- Yves Montand ( VF : siebie) : Roger Demarest
- Jessie Royce Landis : Theresa Van Der Besh
- Pierre Dux : M e Lucien Fleury
- Jackie Lane : Maisie 1
- Uta Taeger : Gaby
- Allison Leggatt : Alice
- Jean Clark : Maisie 2
- Michèle Mercier : Maisie 3
- Diahann Carroll : piosenkarka
- Lee Patrick (niewymieniony w czołówce): M me Fleury
- André Randall : Panie Steiner
- Peter Bull : klient
- Jeanne Provost (brak uznania): Suzanne, służąca Van Der Besh
- Raymond Gérôme : Jimmy
- Jean Hébey : Panie Chérel
- Annie Duperoux Madeleine, córka pana i M me Fleury
- Paul Uny : kelner
- Jean Ozenne : gość Van Der Besh
- Germaine Delbat : otwieracz w Pleyel
- Jean Michaud : François, kamerdyner w Maxim's
- Hélène Tossy : kelnerka w Maxim's
- Paul Bonifas : sommelier w Maxim's
- David Horne : doradca królowej w Westminster
- Colin Mann : zastępca radnego w Westminster
- Henri Attal (niewymieniony w czołówce): widz na koncercie
- Dominique Zardi (niewymieniony w czołówce): widz na koncercie
- Osobowości w kameie , niewymieniony w czołówce, występujący w „L'Épi Club”:
BO
- Piosenka: Goodbye Again , angielskie teksty Dory Langdon i muzyka Georgesa Aurica , w wykonaniu Diahann Carroll Yves Montand i Anthony Perkins , rywale w filmie, każdy z nich nagrał swoją francuską wersję napisaną przez Françoise Sagan do muzyki Georgesa Aurica : Quand tu sleep blisko mnie . Muzyka jest faktycznie adaptacją tematem trzeciego ruchu Symphony n o 3 Johannesa Brahmsa .
- Dodatkowa muzyka:
- Symfonia n o 1 i Symphony n O 3 o Brahmsowi .
- Paris Canaille , wersja instrumentalna, muzyka Léo Ferré .
Produkcja
Scenariusz
Ingrid Bergman : „Wreszcie mam scenariusz. To nie jest tak dobre, jak się spodziewałem. Napisałem trzy strony, aby przekazać moje skargi Toli Litvak . W końcu Sagan jest artystą. To prawda, że w książce niewiele się dzieje i dlatego trudno jest w filmie umieścić akcję. Ale przynajmniej chciałbym, żeby Tola i jej zespół przywrócili atmosferę, która wydaje mi się zagubiona. "
Odlew
- Françoise Sagan pojawia się jako sceny i nie jest zapisana w pakiecie , tak jak wielu innych znanych osobistości, w tym: Henri Attal , Marcel Achard , Yul Brynner , Jean-Pierre Cassel , Sacha Distel , Maurice Druon , Dominique Zardi ...
- W kamerze widzimy także aktora Jean-Loup Philippe'a, który wraz z Ingrid Bergman stworzył francuską wersję sztuki Thé et Sympathie w paryskim teatrze w 1956 roku .
Filmowanie
Początek strzelania: 19 września 1960.
Wnętrza: studia w Boulogne ( Boulogne-Billancourt , Hauts-de-Seine ).
Zewnętrzny:
-
Paryż :
- 1 st . : Quai des Orfèvres (mieszkanie Pauli), Place du Carrousel (przejażdżka samochodem Filipa).
- 5 th arr. : Place du Panthéon , Quai Saint-Michel , Pont de l'Archevêché (przejażdżka samochodem Filipa).
- 6 th ARR. : Pont du Carrousel / quai Voltaire i rue des Saints-Pères (Paula robi antyki z Filipem), quai des Grands-Augustins (przejażdżka samochodem Filipa).
- 8 th arr. : u Maxima (Paula z Philipem i Rogerem z Maisie 3), boulevard Haussmann (sklep Pauli), salle Pleyel / rue du Faubourg-Saint-Honoré (Paula i Philip na koncercie Brahmsa), avenue George-V (flirt Rogera naprzeciwko Fouquet's ) i Madeleine Church , Avenue des Champs-Élysées , Place de l'Étoile , Place de la Concorde i Pont Alexandre-III , szczególnie na przejażdżkę samochodem Filipa.
- 16 th arr. : Restauracja Bois de Boulogne ( 1 st obiad Paula i Filip) i restauracja Le Pre Catelan (lunch Paula i Roger).
- Calvados : Deauville (Roger z Maisie 2 w Hôtel Royal).
- Londyn : Philip w sądzie w City of Westminster .
- Val-de-Marne : Lotnisko Paryż-Orly (odlot z Rogera i Paula).
- Yvelines : Montfort-L'Amaury (Paula i Philip w Auberge de La Moutière ).
Ingrid Bergman : „Dzisiaj na planie Aimez-vous Brahmsa… panuje najbardziej kompletny bałagan. Siedzę w kącie i obserwuję sześćdziesięciu dziennikarzy pijących drinka w barze. Kamery telewizyjne pracują pełną parą, a tam jest Françoise Sagan . Kręcimy sceny rozgrywające się w nocnym klubie, dla których zrekonstruowaliśmy najlepiej obecnie działający paryski klub - L'Épi Club . Są tam „sławni ludzie”, jak Marcel Achard . Yul Brynner wykonuje dodatkową pracę, a Françoise Sagan odgrywa swoją rolę, siedząc przy stole. Ponieważ nie otrzymują zapłaty, piją na oko! To bardzo zabawna scena, w której kompletnie pijany Anthony Perkins podchodzi do stołu, na którym siedzę z Yvesem Montandem . Obaj są doskonali w swoich rolach. Minęło dużo czasu, odkąd pracowałem z dwoma aktorami, których tak bardzo lubię. Są urocze, każdy z nich ma wiele osobowości i bardzo się różni; jest całkowicie zrozumiałe, że w swojej roli Pauli mogę ich kochać… ”
Dom
- Recenzja Hollywood wskazała na fundamentalną słabość filmu: „W roli dojrzewającej kobiety podzielonej na niewiernego kochanka ( Yves Montand ) oraz niestabilnego i spragnionego miłości chłopca ( Tony Perkins ), Bergman też jest piękny. Niż kiedykolwiek. - i paradoksalnie na tym polega wielka wada filmu. W wieku czterdziestu sześciu lat wciąż jest zbyt promienna, zbyt dynamiczna, zbyt zrównoważona, by przekonać się w roli starzejącej się kobiety. "
- Przyjęcie w San Francisco - Ingrid Bergman : „Pamiętam, jechałem do San Francisco. […] Nie przeszedłem jeszcze przez odprawę celną, gdy czekający na mnie dziennikarze zaatakowali: „Dlaczego zrobiłeś ten okropny film? „
Będąc na zewnątrz, zapytałem:„ Co za okropny film?
- Lubisz Brahmsa? , Zobaczmy! „
Wyjaśniłem:„ To na podstawie powieści Françoise Sagan , aw Paryżu jest wielkim sukcesem.
- Ale w każdym razie to okropny, okropny film.
- Co z nim nie tak?
- Dzielisz życie mężczyzny, z którym nie jesteś żonaty, i bierzesz kochanka na tyle młodego, by być twoim synem. Jaka szkoda ! A potem wracasz do tego faceta, z którym mieszkasz, który zdradzał cię przez te wszystkie lata i który jest gotowy, by zrobić to od nowa. Ale co to za film? „
Oto jak zareagowali dziennikarze San Francisco znane z cynizmu i surowości! W rzeczywistości odzwierciedlały opinię amerykańską, aw Stanach Zjednoczonych film nie odniósł najmniejszego sukcesu. " - The New York Times : „Anthony Perkins gra nie tylko najbardziej wciągającą rolę, ale gra ją tak przekonująco, że prawie sam niesie film. W swojej roli kapryśnego młodzieńca o nerwowym spojrzeniu, który gwałtownie zakochuje się w starszej, bardziej opanowanej kobiecie granej przez Ingrid Bergman, jego nagłe przejście od podniecenia do całkowitego żalu czyni go absolutnie wiarygodnym. [...] M panna Bergman wyraża wielką troskę, współczucie i godność, i daje wrażenie całości poświęcony francuskiej Yves Montand. Ale jej stosunek do pana Perkinsa pozostaje podobny do stosunku matki do syna. Wydaje się, że nie pali płomieni namiętności. Jest po prostu miłą, zamożną i nieszczęśliwą kobietą. […] Yves Montand jest apatyczny i, aby jeszcze bardziej uczynić jego sytuację niewdzięczną, wydaje się być tam tylko po to, by zaimponować pewnej liczbie nowych, entuzjastycznych, młodych podbojów. "
Nagrody
Nagroda
Festiwal Filmowy w Cannes 1961 : nagroda dla najlepszego aktora dla Anthony'ego Perkinsa .
Nominacja
Festiwal Filmowy w Cannes 1961 : oficjalna selekcja w konkursie.
Wokół filmu
Jak w Bonjour Tristesse ( 1958 ), kolejna adaptacja powieści autorstwa Françoise Sagan , końce folii z identyczną scenę: siedzi przed jej dressing table , Paula, przezwyciężyć smutek i wpatrując się w jej lustrze, automatycznie usuwa makijaż jak Cécile. de Bonjour tristesse .
Wideo
(fr) (en) Aimez-vous Brahms… ( Goodbye Again ) Anatole Litvak , BQHL Éditions, 24 maja 2016, 1 strefa DVD 2 PAL , format 16/9 , mono Dolby Digital , VF i VO z francuskimi napisami, 120 min ( EAN 3573310008723 ) [ prezentacja online ]
Bibliografia
- Yves Boisset , „Aimez-vous Brahms”, Cinema 61 N ° 57 , Francuska Federacja Klubów Filmowych (FFCC), Paryż,Czerwiec 1961, ( ISSN 0045-6926 )
- Pierre Acot-Mirande, »Aimez-vous Brahms«, Téléciné , n o 99 , Paryż, Federacja Wypoczynku i Kultury Filmowej (FLECC),Listopad 1961, ( ISSN 0049-3287 )
Powiązany artykuł
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Ówczesna żona kompozytora André Previna .
- Na ten temat Serge Gainsbourg napisał Baby Alone in Babylone , piosenkę zinterpretowaną przez Jane Birkin (album Baby Alone in Babylone , 1983 ). Źródło: strony 792-793 wydania przygotowanego przez Yves-Ferdinanda Bouviera i Serge'a Vincendeta, tekstów Serge'a Gainsbourga, L'Intégrale et Cætera (Éditions Bartillat, 2005 ).
- Tola: znajomy zdrobnienie używane przez ludzi w kinie do określenia Anatole Litvak .
- Uwaga redaktora.
- Wnętrze restauracji Maxima niewątpliwie zostało zrekonstruowane w pracowni (brak źródła).
- Bezpłatne tłumaczenie z języka angielskiego przez redaktora.
Bibliografia
- 45s Yves Montand i 45s Anthony Perkins
- Fragment autobiografii Ingrid Bergman współautorów Alan Burgess ma vie ( My Story ) Éditions Fayard , Paris, 1980 ( ISBN 978-2-213-00907-0 ) .
- Ciné-Ressources (francuskie Cinematheque)
- Źródło: L2TC (Miejsca kręcenia filmów) i lokalizacje zidentyfikowane i / lub wymienione w filmie.
- Wyciąg z recenzji Bosley Crowther opublikowanej 30 czerwca 1961.
- Nagrody IMDb
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :