Helmut Knochen | ||
![]() Knochena w 1942 roku w mundurze Standartenführera . | ||
Narodziny |
14 marca 1910 Magdeburg ( Cesarstwo Niemieckie ) |
|
---|---|---|
Śmierć |
4 kwietnia 2003 Offenbach am Main ( Niemcy ) |
|
Pochodzenie | Niemcy | |
Stopień | SS- Standartenführer | |
Przykazanie | Szef SiPo (Gestapo i KriPo) oraz Służby Bezpieczeństwa (SD) na Francję i Belgię (1942-1944) | |
Konflikty | Druga wojna światowa | |
Helmut Knochen to urodzony SS - Standartenführer z II wojny światowej14 marca 1910w Magdeburgu i zmarł dalej4 kwietnia 2003w Offenbach am Main . Był szefem Policji Bezpieczeństwa („ Sipo ”) i Służby Bezpieczeństwa („ SD ”) Francji i Belgii od 1942 do 1944 roku. Był zaangażowany w antysemicką politykę okupanta, zwłaszcza w masowe deportacje. francuskich Żydów do nazistowskich obozów koncentracyjnych i był odpowiedzialny za wykonanie tysięcy francuskich żołnierzy oporu .
Jego ojciec, nauczyciel, kapitan artylerii i weteran Verdun , w 1926 roku zapisał go do sekcji „Młodzi Stahlhelm ” (Stalowy Hełm), nacjonalistycznej organizacji zrzeszającej niemieckich weteranów pierwszej wojny światowej .
Helmut Knochen wstąpił do NSDAP w 1932 (lub 1933), a następnie wstąpił do SA w 1933.
W 1935 r. Studiował historię i język angielski na uniwersytetach w Lipsku i Getyndze (gdzie zaprzyjaźnił się z Jean-Philippe Larrose , jednym z przyszłych francuskich aktorów kolaboracji w Bordeaux). Uzyskał doktorat z filozofii na podstawie pracy magisterskiej na temat angielskiego dramatopisarza George'a Colemana. Pełni funkcje profesora i dziennikarza. Dołączył do lokalnej gazety jako redaktor.
Wstąpił do SS w 1936 roku, a następnie wziął udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1936 roku . Następnie spotkał się z dr Franzem Six , szefem działu prasowego Reinharda Heydricha . On się żeni.
W 1937 r. Został oficerem SS, po czym wysłano go do Paryża, aby zdać relację z Wystawy Powszechnej ; po powrocie do Berlina podjął działalność wywiadowczą wstępując do Centralnej Służby Bezpieczeństwa ( SD ) w 1938 r. Awansowany na stopień porucznika SS przeszukiwał tamtejsze gazety, w szczególności artykuły pisane przez niemieckich emigrantów we Francji, Belgii i Holandia. Opracowuje syntezę, bardzo zauważony.
W nocy 8 w 9 listopada 1939po nieudanym ataku na Hitlera w Monachium, zorganizowanym przez Georga Elsera , schwytał dwóch brytyjskich agentów MI6 na granicy niemiecko-holenderskiej i przywiózł ich z powrotem do Niemiec. W tym wyczynie The incydent Venlo , Hitler osobiście przyznał mu Krzyż Żelazny od 1 st i 2 th klasy.
Plik 14 czerwca 1940kieruje specjalnym komandosem Einsatzkommando „Frankreich” złożonym z dwudziestu ludzi wybranych przez Heydricha (w tym Karla Bömelburga z gestapo), który wkracza do Francji śladami Wehrmachtu i tworzy początek tego, co stanie się potężnym „SiPo-SD " we Francji. Założyli oni swoje biura przy alei Foch i zajęli się zbieraniem informacji o Francuzach i przetwarzaniem archiwów, które wpadły w ręce SD podczas inwazji.
Szybko Wehrmacht zauważył, że tej grupy nie ma na liście swoich służb. Wezwany przez GFP Knochen osiąga porozumienie z członkami GFP. Knochen został mianowany głównodowodzącym bezpieczeństwa wewnętrznego Paryża i zajął się wytropieniem wrogów nazizmu : bojowników ruchu oporu, komunistów, masonów , antyfaszystów, niemieckich uchodźców, Żydów .
W 1941 r. Kierował służbą „śledczą” „Amt VI SD-Ausland” w RSHA . Za zgodą Heydricha dostarczył materiały wybuchowe grupie współpracującej Eugène Deloncle, która miała przeprowadzić ataki na synagogi w noc2 w 3 października 1941. Armia okupacyjna, przytłoczona, pozwoliła gestapo przeprowadzić rewizje i aresztowania. Knochen został awansowany do stopnia SS- Obersturmbannführera w wieku 30 lat .
W 1942 r. Uprawnienia Knochena rozszerzyły się na całą okupowaną Francję i Belgię , awansował na SS- Standartenführera i został Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD (dowódca policji bezpieczeństwa i SD) tego transnarodowego obszaru. Był wówczas pod bezpośrednimi rozkazami SS- Brigadeführera Carla Oberga ( HSSPf dla Francji), który kierował całym SS i policją w strefie okupowanej.
Knochen rozwodzi się i ponownie żeni się w Paryżu; Przy tej okazji Henri Lafont zaproponowałby mu białego bentleya.
Knochena i Oberga aresztowano dnia 20 lipca 1944, a także paryski kontyngent SS, konspiratorów Stülpnagel i Boineburg-Lengsfeld , generałów Wehrmachtu , którzy wierzą w powodzenie ataku na Hitlera , który zakończył się niepowodzeniem w Prusach Wschodnich . Wypuszczane są tego samego dnia.
Tego dnia alianci, którzy przybyli do Le Mans , Oberg zdecydowali się opróżnić więzienia i obozy we Francji, aby wysłać zatrzymanych do Niemiec.
Podobnie 17 sierpniarozpoczyna się odwrót na wschód niemieckich służb okupacyjnych. Następnego dnia SD opuszcza Paryż i udaje się do Vittel . Helmut Knochen zostaje wezwany do Berlina do siedziby RSHA , na czele której stoi Kaltenbrunner , który mówi mu: „Dla ciebie wojna w biurach i salonach dobiegła końca, oddasz mi tę rangę, która była tylko wartościowa. 'w Paryżu. Jesteś teraz SS-Schütze [ 2 th klasa w Waffen SS] i iść do przodu! ” .
Knochen jest następnie rozdzielana na 1 st podziału SS „Leibstandarte Hitler” w jednostkach bojowych SS z funkcją Panzergrenadier ( piechoty jednostki zmechanizowane ) do Berreckan pobliżu Pradze .
Niemniej Kaltenbrunner wezwał go do Berlina i pod koniec wojny Knochen został wzięty do niewoli przez wojska amerykańskie.
Był sądzony w 1946 roku przez brytyjski sąd wojskowy w Wuppertalu za zabójstwo brytyjskich pilotów: został skazany na śmierć. Następnie został poddany ekstradycji do Francji1 st lipca 1947.
W 1954 r., Po długim i trudnym śledztwie, stanął wraz z Carlem Obergiem przed trybunałem wojskowym w Paryżu wluty. Plik9 październikazostał ponownie skazany na śmierć za zbrodnie wojenne , tym razem przez sądy francuskie w Paryżu . Wniósł apelację od wyroku: prezydent Francji Vincent Auriol ułaskawił go.
Plik 10 kwietnia 1958Prezydent René Coty zamienia swój wyrok na „dwadzieścia lat więzienia ”. Dekretem z dnia31 grudnia 1959jego wyrok ponownie zostaje zamieniony na „dwadzieścia lat od daty wyroku”.
Prezydent de Gaulle podpisuje swoje zwolnienie20 listopada 1962, na krótko przed podpisaniem francusko-niemieckiego traktatu o współpracy 22 stycznia 1963. Po powrocie do Niemiec osiadł w Baden-Baden . Następnie przeniósł się do Hahnenklee, a następnie do Offenbach am Main i pracował jako pośrednik w ubezpieczeniach emerytalnych we Frankfurcie . Będzie również pracował dla firmy ubezpieczeniowej w Mülheim an der Ruhr wraz z Rolfem Muehlerem i Hansem Henschke (de) .
Lucien Steinberg przeprowadził wywiad w 1972 roku dla czasopisma Historia . W lecie 2000 roku , dał kolejny wywiad z Hubertem de Beaufort .
Zmarł trzy lata później w swoim ostatnim domu w Offenbach am Main.
Niemiecka policja we Francji w latach 1942-1944 otrzymała rozkazy:
Pod rozkazami Oberga są: