Saint-Girons | |||||
Stary most i kościół. | |||||
Herb |
Logo |
||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Oksytania | ||||
Departament |
Ariège ( podprefektura ) |
||||
Miasto |
Saint-Girons ( stolica ) |
||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Couserans-Pyrénées | ||||
Mandat burmistrza |
Jean-Noël Vigneau ( SE ) 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 09200 | ||||
Wspólny kod | 09261 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Saint-Gironnais | ||||
Ludność miejska |
6408 mieszk . (2018 ) | ||||
Gęstość | 335 mieszkańców/km 2 | ||||
Populacja aglomeracji |
9792 mieszk. (2018) | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 42 ° 59 ′ 09 ″ północ, 1 ° 08 ′ 48 ″ wschód | ||||
Wysokość | Min. Maks. 387 m 1200 m² |
||||
Powierzchnia | 19,13 km 2 | ||||
Jednostka miejska |
Saint-Girons ( centrum miasta ) |
||||
Obszar atrakcji | Saint-Girons (centrum miasta) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy |
Canton du Couserans Ouest ( biuro centralne ) |
||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | ville-st-girons.fr | ||||
Saint-Girons ([ sɛʒiʁɔ ], w Gascon Wysłane Gironç ) to francuski gmina znajduje się w dziale z Ariège , w tym Occitanie regionu . Jego imię zostało nadane w hołdzie Girons d'Hagetmau , ewangelizatorowi Novempopulanie .
„Stolica” Couserans , miasto jest jedną z dwóch podprefektur Ariège z Pamiers , przy czym prefekturą jest Foix .
Jest częścią społeczności gmin Couserans-Pyrénées i regionalnego parku przyrodniczego Ariège Pyrenees .
Saint-Girons to miasto w środkowych Pirenejach, założone w centrum kotliny, stykającej się z górami, równinami i wzgórzami. To daje mu położenie na skrzyżowaniu dróg w zbieżności dolin Couseran, ale także między górą a podgórem, następnie doliną Garonny i Tuluzy na północy i szerzej między Morzem Śródziemnym a Atlantykiem , między Saint-Gaudens i Foix .
Jest to centrum jednostki miejskiej i obszaru miejskiego Saint-Girons .
Saint-Girons graniczy z pięcioma innymi gminami.
Saint-Lizier | Montjoie-en-Couserans | |
Moulis | Encourtiech | |
Eycheil |
Powierzchnia gminy to 1913 ha; jego wysokość waha się od 387 do 1200 metrów .
Położone u zbiegu doliny Salat i dwóch dopływów , Lez i Baup , te czasami wzburzone wody przyczyniają się do estetyki miasta.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 0,4 | 1,1 | 3.1 | 5.1 | 8,6 | 11,9 | 14 | 13,9 | 11.2 | 7,7 | 3.2 | 1 | 6,8 |
Średnia temperatura (°C) | 5.2 | 6,2 | 8.4 | 10.3 | 13,9 | 17,2 | 19,5 | 19,4 | 17 | 13.1 | 8,2 | 5,7 | 12 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 10 | 11.1 | 13,6 | 15,3 | 19,1 | 22,3 | 25 | 24,9 | 22,7 | 18,5 | 13.2 | 10,4 | 17,2 |
Rekord zimno (° C) | -18,7 | -16,5 | -12,6 | -4,2 | -1,2 | 2.2 | 5.2 | 4,7 | 1,3 | −2,7 | -10,2 | -12,3 | -18,7 |
Rekord ciepła (° C) | 22,4 | 31,2 | 29 | 29 | 32,1 | 35,4 | 38,2 | 38,6 | 36,5 | 30,3 | 26,4 | 27 | 38,6 |
Opady ( mm ) | 83,8 | 66 | 86 | 101,2 | 106,2 | 88,6 | 58,9 | 74 | 75,9 | 81,8 | 82,7 | 87,3 | 991,7 |
Od czasów starożytnych przez Saint-Girons przechodziła solna droga, która biegła u podnóża Pirenejów . Dziś miasto znajduje się na trasie łączącej południe francuskiej Akwitanii z hiszpańską Katalonią przez tunele Puymorens i Cadi .
Główna oś komunikacyjna od zachodniego wejścia do departamentu w Prat-Bonrepaux w kierunku Foix i dalej prowadzi przez RD 117 . Saint-Girons to prawdziwe centrum miasta, w którym zbiegają się doliny.
Połączenie autobusowe SNCF z dworca Boussens do Saint-Girons jest codziennie. Bezpośrednie regionalne linie prywatne z Tuluzy do Saint-Girons działają codziennie na podstawie umowy z Regionu Oksytanii . Działają również linie międzyresortowe przyznane przewoźnikom autokarowym do Foix i dolin. Po zamknięciu biura SNCF z inicjatywy gminy otwarto przestrzeń multimodalną w części starego dworca w celu wydawania informacji i biletów SNCF na wycieczki po Oksytanii. Należy pamiętać, że połączenie autobusowe SNCF jest przedłużane zimą do stacji Guzet (w jedną stronę rano i powrót pod koniec popołudnia). Linia prywatna oferuje podróż powrotną do Pas de la Casa ( Andora ) w każdą środę i sobotę .
Révéo ładowania stacja jest dostępna dla użytkowników pojazdów elektrycznych na Place Alphonse Sentein, w pobliżu siedziby Urzędu Turystycznej.
42 km na południowy szlaku dla pieszych, rowerzystów i jeźdźców głównie pożycza starej podsypki kolejowej z Foix do Saint-Girons, który został zamknięty w 1955 roku.
Żadne połączenie drogowe nie pozwala na przekroczenie łańcucha środkowych Pirenejów na poziomie Couserans. W Haut-Salat trasa turystyczna przez port Aula , która była świadkiem rozpoczęcia budowy po stronie francuskiej lub bardzo hipotetyczny projekt tunelu pod portem Salau, od czasu do czasu „budziła się” bez rzeczywistej skoordynowanej woli udało się pokonać przeszkody gospodarcze i polityczne.
Saint-Girons to gmina miejska. W rzeczywistości jest to część gmin o gęstości lub średniej gęstości, w rozumieniu miejskiej sieci gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Saint-Girons , a wewnątrz resortowych aglomeracji grupowanie razem 4 gmin i 9,818 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest centralnie .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Saint-Girons , którego jest centrum miasta. Obszar ten, obejmujący 70 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (49,2% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (51,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolne (36,5%), lasy (31,5%), tereny zurbanizowane (18,1%), łąki (12%), grunty orne (0,7%) , roślinność krzewiasta i/lub zielna ( 0,7%), strefy przemysłowe lub handlowe oraz sieci komunikacyjne (0,5%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Większość budynków znajduje się wzdłuż dolin Lez i Salat. Miejscowy plan miejski (PLU) została opublikowana pod koniec 2014 roku, zmieniony w 2018 roku, aby ustalić zasady zagospodarowania przestrzennego w mieście. Bezpośrednio otoczone wzgórzami, miasto skrywa mało znane obszary wiejskie oprócz ich mieszkańców, takich jak wioska Mariax dostępna od RD 117 w kierunku Lescure.
Struktura urbanistyczna śródmieścia, z wyjątkiem wschodniej części z willami i ogrodami, ma zasadniczo postać bardzo niejednorodnych, nie zharmonizowanych konstrukcji, „zlicowanych z chodnikiem” io skromnej fakturze. Liczne sklepy w przeszłości często zapewniały jedyny dostęp do podłóg, przestarzałych lub nawet niehigienicznych, których nie można było zmodernizować po zaniechaniu handlu, ponieważ kupcy dawno porzucili je na rzecz podmiejskich willi. W rezultacie centrum Saint-Girons zostało w dużej mierze i przez długi czas wyludnione na rzecz peryferyjnych dzielnic lub pobliskich miast (Saint-Lizier, Montjoie, Lorp-Sentaraille, Moulis itp.). Od lat 90. szereg procedur remontowych umożliwiło rehabilitację tych mieszkań, często przeznaczonych na mieszkania socjalne .
Poza centrum miasta dzielnice (Lédar, Beauregard, Baup, Citadelle, Pégoumas itp.) charakteryzują się grupami willi z przyległymi ogrodami, z wyjątkiem starych głównych arterii komunikacyjnych, na których sąsiadujące ze sobą domy znajdują się blisko siebie. tylny ogród i lepsza jakość niż centrum miasta.
Tylko jedna mała dzielnica, Sierres, ma kilka budynków HLM w stylu lat 60-tych o rozsądnej wielkości. Kolejne konstrukcje HLM były realizowane z prawdziwym wysiłkiem integracji architektonicznej (Les Deux Rivières) lub ostatnio w formie willi z małym ogrodem (Beauregard, Palétès).
Popyt na nabycie lub wynajem jest większy niż podaż, ale w akceptowalnej proporcji, bez większego wpływu na ceny.
W centrum miasta, Pola Marsowe z 72 platanami i otwarte w 1784 roku, plac przed pocztą, szkoły i jezioro Salat stanowią teren zarejestrowany od 13 stycznia 1947 roku.
Saint-Girons znajduje się na obszarze zagrożonym zalewa powódź , spływ i błota. Naturalny plan zapobiegania ryzyka są zdefiniowane w miejscowości nr 09RTM20010032 - PPR 09DDT20160008 - PPRN i 09DDT20110017 - PPR. Jeśli Saint-Girons doświadczyło w przeszłości prawdziwych powodzi, ryzyko to niewątpliwie zostało zmniejszone przez zaprzestanie działalności rolniczej w górę rzeki, z bardzo wyraźnym wzrostem obszarów leśnych, zwłaszcza na terenach pochyłych.
Miasto jest również dotknięte ryzykiem trzęsienia ziemi o 3/5.
W czasie rewolucji miasto nazywało się Lunoque .
Jej mieszkańcy nazywani są Saint-Gironnais .
Ze względu na obecność w miejscu obronnym, to w Saint-Lizier , że Rzymianie ustanowiony, zgodnie z nazwą Lugdunum Consoranorum , do siedziby Civitas w Consoranni , w Narbonne Galii . Miasto to stało się później i do 1789 roku siedzibą biskupstwa .
W 1994 roku odkryto skarb 13.000 sztuk BILLON datowany na III th wieku (250 do 280) przez kopanie piwnicy Republic Street podważa uprzednio nabyte twierdzenie, że strona Saint-Girons wiedział przez długi czas, tylko magazyny na skraju Salat i kilka willi . Fragmenty odkryte pod tego skarbu wskazują istniejące wcześniej siedlisko zajęte wcześnie I st wieku naszej ery. J.-C.
LUCUS (święte drewno) z Saint-Lizier znajdował się na obecnym terytorium Saint-Girons i dzielnica Luc zawdzięcza swoją nazwę do niego.
W 1905 roku podczas prac ziemnych wokół starej stacji odkryto galijsko-rzymski cippus pogrzebowy . Na nim widnieje inskrypcja dedykująca go młodej kobiecie o imieniu Pompeia z rodu Primillice . Ona byłaby córką gubernatora z Saint-Lizier .
Około 1100 roku Saint-Girons pojawiło się jako miasto, po okresie 1000 roku , który przyniósł głębokie przemiany na Zachodzie . Chrześcijaństwo nie jest już oblężone i będzie się rozwijać zarówno gospodarczo, jak i demograficznie. Populacje, które w poprzednich stuleciach wycofały się na tereny górskie, które są trudniej dostępne, schodzą na równiny i zasiedlają miasta.
Nowe miasta zwane bastidami powstaną w wyniku rozległego ruchu urbanizacji i rywalizacji feudalnej, która będzie dotyczyć wielkiego Południowego Zachodu. Naprzeciw starego miasta, przedmieście Villefranche, na lewym brzegu Salat, jest bastydą, która niewątpliwie powstała w 1256 roku jako kontrakt paréage między Alfonsem de Poitiers , księciem krwi królewskiej, bratem św. Ludwika i wielkim budowniczym, z biskupem Kuzerowie . Miasto powoli się rozwija. Budynki są nieliczne, ogrody liczne, nawet jeśli ulice są ciasno połączone w centrum.
Miasto zostało zniszczone przez pożar w 1721 roku.
Rewolucja chciała departamentów i lokalnie zrodziła się idea departamentu Couserans z Lunoque, a następnie Girons, nazwami efemerycznymi, jako prefekturą. Uznawane za zbyt biedne w wysokich miejscach terytorium będzie stanowiło od 27 stycznia 1790 departament Ariège.
Z XIX e wieku, miasto będzie wykraczać poza jego fortyfikacji przekształcono bulwarów.
1866 to pojawienie się linii kolejowej wraz z utworzeniem stacji Saint-Girons, która jest połączona z linią z Tuluzy do Bayonne przez linię z Boussens do Saint-Girons . Nie zapomniano o linkach lokalnych. Linia od Foix Saint-Girons został zbudowany w celu osiągnięcia Foix w październiku 1903; linia z Saint-Girons do Castillon i Sentein z tramwaju elektrycznego służył Lez dolinę od 1911 do 1937; ostatni zaczął iść w górę doliny Salat . Musi nawet przekroczyć Pireneje, aby dotrzeć do Lérida w Hiszpanii przez duży tunel pod portem Salau . W wąwozach Ribaute wydrążono pięć tuneli , ułożono tor, ale szyn nigdy nie ułożono...
Linia do Foix została zamknięta w 1955 roku 28 września 1969kursuje ostatni pociąg osobowy na linii do Boussens , który będzie kontynuowany autokarem, ze stopniowo zmniejszanymi prędkościami. Usługa przewozu papierówki przeznaczonej dla zakładu Lédar zostanie zatrzymana1 st czerwiec 1991. Dziś w odnowionym budynku dworca mieści się muzeum Chemin de la Liberté, które śledzi epopeję przejścia Pirenejów do ucieczki z okupowanej Francji podczas II wojny światowej.
20 sierpnia 1944 miasto zostało wyzwolone przez cztery skoordynowane grupy Maquisartów, a miejscowy szef Gestapo został zabity.
Stopniowy rozwój strefy przemysłowej Couserans w miejscowościach Lorp-Sentaraille i Caumont , otwarcie wielu średniej wielkości sklepów na obrzeżach miasta, szczególnie w Saint-Lizier , zamknięcie papierni Lédar i fabryki serowar… to kolejne wydarzenia, które przyczyniły się do zmniejszenia wpływu ekonomicznego kapitału na rzecz aglomeracji zarządzanej przez gminy i stale się doskonalącej.
Biorąc pod uwagę wąski łańcuch pirenejski, przejazd kolarza Tour de France w Couserans i notabene w Saint-Girons to zwyczaj. Etap 15 dnia Tour de France 1995 Począwszy od miasta zostanie naznaczony tragicznym wypadku śmiertelnego z Fabio Casartelli w opadania Col de Portet d'Aspet . W 2009 roku Saint-Girons było gospodarzem etapu Tour de France. 14 lipca 2017 r., trzynasty etap rozpoczął się od Saint-Girons przez Seix , Col de Latrape , Col d'Agnes , Massat i Mur de Peguère . Przybycie do Foix oznacza zwycięstwo Warrena Barguila . To ważny wkład w wysoką frekwencję turystyczną od połowy lipca do 20 sierpnia.
Liczba mieszkańców w spisie z 2011 r. waha się od 5 000 mieszkańców do 9 999 mieszkańców w ostatnim spisie, liczba członków rady miejskiej wynosi dwadzieścia dziewięć.
Gmina stanowiące część dzielnicy Saint-Girons w społeczności gmin Couserans-Pyrénées i kantonie Couserans Ouest (przed oddziałowej redystrybucji 2014, Saint-Girons było stolicą dawnego kantonie Saint- Treads ) i przed1 st styczeń 2017wchodziła w skład wspólnoty gmin Aglomeracji Saint-Girons .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4 lipca 2020 r. | W trakcie | Jean-Noel Vigneau | SE — DVG | Profesor Przewodniczący Wspólnoty Gmin Couserans-Pyrénées (od 2017) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2008 | 4 lipca 2020 r. | Francois Murillo | PS |
Architekt Prezydent Gminy Gmin Aglomeracji Saint-Girons (2008-2017) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1995 | 2008 | Bernard gondran | UMP |
Chirurg stomatolog Radny Generalny Kantonu Saint-Girons (1992-1998) Prezydent Gmin Aglomeracji Saint-Girons (2001-2008) |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1989 | 1995 | Roger fauroux | PS | Minister Przemysłu, Handlu Zagranicznego i Planowania Regionalnego (1988-1991) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
spis burmistrzów (od 1781 )
|
Saint-Girons posiada subprefekturę , sąd rejonowy , wydziałową straż pożarną i ratowniczą , żandarmerię , dwa urzędy pocztowe , urząd skarbowy , biuro pośrednictwa pracy , kasy wojewódzkie ubezpieczenia zdrowotnego i funduszu zasiłków rodzinnych , turystę biuro, a od 2016 roku międzygminna pływalnia kryta.
W ramach Sictom du Couserans prowadzona jest zbiórka i utylizacja odpadów komunalnych i podobnych oraz ochrona i poprawa stanu środowiska , a także odzysk opakowań (szkło, papier, metale, tektura). W centrum miasta utworzono kilka podziemnych punktów zbiórki. Kontenery na kartony zostały dodane w 2016 roku. Międzygminne centrum odbioru odpadów znajduje się w miejscu Palétès. Firma Saica Natur South (dawniej Llau ) jest ważnym przedsiębiorstwem przemysłowym zajmującym się recyklingiem i odzyskiem; znajduje się w strefie przemysłowej Couserans, w Lorp-Sentaraille .
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy kompleksowy spis ludności w ramach nowego systemu został przeprowadzony w 2007 r. W 2018 r. gmina liczyła 6408 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,89% w porównaniu z 2013 r. ( Ariège : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36% ).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2749 | 3 054 | 3 348 | 3868 | 4 381 | 4 282 | 3901 | 4142 | 3 981 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
4005 | 4576 | 4 745 | 4690 | 4 953 | 5191 | 5 459 | 5 448 | 5 915 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6018 | 5990 | 5929 | 5749 | 6178 | 6 120 | 6406 | 7026 | 6841 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2012 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
7 368 | 7 971 | 8130 | 7260 | 6596 | 6 254 | 6 533 | 6 552 | 6,346 |
2017 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6 383 | 6408 | - | - | - | - | - | - | - |
według ludności gminy lat: | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2009 | 2013 |
Pozycja gminy w wydziale | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 |
Liczba gmin w departamencie | 340 | 328 | 330 | 332 | 332 | 332 | 332 | 332 |
Zobacz także: obszar miejski Saint-Girons i jednostka miejska Saint-Girons
Saint-Girons jest częścią akademii w Tuluzie .
Edukacja prowadzona jest w mieście Saint-Girons od przedszkola do liceum Couserans, a także szkół zawodowych François-Camel i Aristide-Bergès za pośrednictwem przedszkoli (Georges Guynemer, Oscar-Auriac i Sacré-Cœur), szkoły podstawowe (Henri-Maurel, Saint-Alary, Oscar-Auriac i du Sacré-Cœur), kolegia Couserans i grupa szkolna Sacré-Cœur. Całość dopełnia biblioteka miejska zainstalowana w części zamku wicehrabiów Kuzeranów.
We wrześniu 2016 r. otwarto prowansalskie, świeckie i stowarzyszeniowe przedszkole Calandreta deth Coserans, do którego uczęszczało 14 uczniów z drugiego roku szkolnego.
Wielu lekarzy i pracowników służby zdrowia, ale niektórzy specjaliści są obecni tylko sporadycznie.
Maison Médicale, ośrodek szpitalny Ariège-Couserans (siedziba główna w Saint-Lizier), w tym klinika psychiatryczna Rozès, dom spokojnej starości .
Od 1977 roku, co roku w maju, z Saint-Girons organizowany jest międzynarodowy wyścig kolarski etapami Ronde de l'Isard . Jest zarezerwowany dla najlepszych amatorów. Ostatni etap dociera do bulwaru naprzeciwko wesołego miasteczka.
XIX th century widział wiele działań porusza się wzdłuż rzeki, aby wykorzystać siłę napędową rzeki. Tam jak wszędzie młyny do mąki , młyny do piłowania drewna, kuźnie. Istnieją również folusze, które wykorzystywane są w przemyśle włókienniczym . Rzeki, młyny, przemysł drzewny i włókienniczy będą punktem wyjścia dwóch aspektów, które naznaczą lokalną historię.
Jest to po pierwsze, rodowity syn, Aristide Berges wynajduje w Alpach , w wodnej , odzyskując zasadę funkcjonowania młynów, koło staje elektrowni turbiny. W Salat i Lez na obrzeżach miasta utworzono różne miejsca do produkcji energii elektrycznej.
To z kolei pojawienie się pierwszych papierni (papiernie rodziny Martin, Rapeaud...), które będą prosperować korzystając z przeźroczystych wód schodzących z gór, czasem także z lasów. góry. Jedna z tych fabryk była nadal w mieście, na przedmieściach Ledar. Zaopatrywała w papier prasę regionalną . Po sądowej likwidacji firmy Matussière et Forest z siedzibą w Isère w Voreppes, fabryka ta została zamknięta w październiku 2008 r., w wyniku czego zwolniono prawie 116 osób. Inna pozostaje w aglomeracji Saint-Girons, powyżej miasta, w La Moulasse, w mieście Eycheil . Jest to fabryka bibułek papierosowych JOB . Kolejne dwadzieścia lat temu trzecia, poniżej miejscowości Saint-Lizier , zniknęła w latach 80. Restrukturyzacja , zmiany właścicieli i fale zwolnień czy wcześniejsze emerytury… trudności tej branży. Jednak Papeteries Léon Martin , firma rodzinna z bardzo specyficznymi produktami wysokiej jakości i jedyny francuski producent gotowej białej bibuły, radzi sobie znakomicie w Engomer .
Zdając sobie sprawę z nieubłaganego upadku lokalnego przemysłu papierniczego, który stanął w obliczu silnej konkurencji o koszty produkcji ze strony Kanady i Finlandii, lokalni wybrani urzędnicy rozpoczęli w latach 80. proces dywersyfikacji gospodarczej, który zaowocował kolejnymi kreacjami firm ( Fromagerie Faup, Scierie Cazalé, Cadres Actua-Concept, Charcuterie André Cazaux, Glaces Philippe Faur, Biotechnologies Genibio, Couserans Plastiques Industries, dżemy i przyprawy z Compagnie des Pyrénées, odzyskiwanie i recykling Saica Natur Sud ... i różne firmy handlowe ... ) w strefie przemysłowej Couserans w Lorp-Sentaraille i Caumont, początkowo rozwijany w ramach mieszanego syndykatu międzygminnego.
Lokalizacja tych firm ilustruje regresywny aspekt gospodarki miasta, które jednak „przejęło” dwa główne salony samochodowe w Saint-Lizier . Rzeczywiście, ze względu na oczywiste ograniczenia urbanistyczne, działalność coraz częściej zakładana jest poza gminą, w strefach przemysłowych lub usługach, które powstały na poziomie aglomeracji.
Jednak zwolnienie znacznych praw drogi pozwoliło firmom szybko rozpocząć działalność w Saint-Girons na obrzeżach starego dworca, ale znacznie wolniej na rozległym obszarze uwolnionym przez zamkniętą w 1988 r. papiernię Lédar. Na ogłoszenie w dniu 20 lutego 2019 r. instalacji 5 firm na placu budowy i instalacji budynku pierwszej recepcji dla liderów projektu trzeba było czekać dziesięć lat i zwlekać.
W tej chwili projekt opracowany przez Axians Fibre Sud-Ouest , spółkę zależną grupy Vinci Énergies, we współpracy z lokalną firmą Gabarre, jest w trakcie rekrutacji i szkolenia ponad 80 pracowników do prowadzenia badań i wdrażania sieci światłowodowe optyka we wszystkich jej formach zgodnie z Planem Francji bardzo dużych prędkości .
Firmy już istniejące w Couserans instalują w zakładzie w Lédar jednostki tnące do blach stalowych (Llau) i marmuru Moulis (Escavamar). Inne projekty również znajdują się w fazie perspektywicznej.
Saint-Girons pozostaje handlowym i turystycznym miastem Couserans , pomiędzy Ariège i Garonne . Prawdziwa instytucja, bardzo ruchliwy cotygodniowy targ w sobotę rano ma reputację aż w Tuluzie ze względu na różnorodność oferowanych produktów i oryginalność niektórych straganów.
Kościół Saint-Girons, od tego czasu drzewa zostały ścięte ....
Place Alphonse-Sentein, w tle po lewej stronie znajduje się kościół Saint-Girons, a po prawej biuro turystyczne.
Kościół św.
Kościół św.Geneza de Lédar
Wnętrze kościoła Saint-Genez de Lédar
Pierwsze rondo przy wjeździe do Saint-Girons, ładnie ukwiecone dzwonem z brązu, herbem miasta.
Rzeka Salat przecinająca miasto z zamkiem wicehrabiów Couserans po lewej stronie .
Zamek wicehrabiów Couserans skupia różne służby publiczne.
Widok ogólny na miasto z masywem Sourroque w tle.
Blazon : Lazur do dzwonka Or. Malta-Brun |
: dokument używany jako źródło tego artykułu.