La Gripperie-Saint-Symphorien

Najstarsze części budynku łączy w sobie style romański i gotycki sięgają XII th  wieku . Pierwotnie zbudowany na planie krzyża łacińskiego, kościół ten szybko stał się miejscem pielgrzymki poświęconej św. Symforienowi: w sanktuarium rzeczywiście pochowano relikwie tego męczennika z początków ery chrześcijańskiej. Tradycja podaje, że te relikwie zostały po raz pierwszy ofiarowane kościołowi Sainte-Marie-d'Arvert. W czasie najazdów normańskich relikwie były ukryte w nawie sanktuarium, która została ostatecznie zniszczona. Odnalezione później, zostały później schronione w tym kościele. Podobnie po prawej stronie sanktuarium ważnym etapem pielgrzymki była „cudowna fontanna”. Jest nadal widoczny, lekko wystający z ziemi, otoczony niewielką kaplicą pokrytą wapnem .

Konflikty francusko-angielskie spowodują znaczne zniszczenia budowli, która utraciła wówczas dwa ramiona transeptu i prawdopodobnie dzwonnicę . Później, w XV -go  wieku , kampania przebudowa i rozbudowa została przeprowadzona, co wyjaśnia zestawienie stylów: nawą i absydą romańskiej , gotyckiej i zabezpieczenia. Obecna dzwonnica o cylindrycznym kształcie jest efektem tej akcji rekonstrukcyjnej. Nosi strzałę w łupku .

Fasada kościoła jest charakterystyczna Saintonge romańskim stylu . Jeśli dwie ostrogi masywny, dodany do XV th  century oszpecić maleńka, zachował wiele ze swojego pierwotnego składu. Trzy łuki sformułować półkolisty portal . Zdobią je bogate rzeźby podejmujące tradycyjne wówczas tematy: motywy roślinne, gryfy i niezwykłe zwierzęta. W archiwolcie prezentuje trzydzieści dwa zworniki, każdy niosący postać stojącą, którego postawa zdaje się sugerować, taniec. Portal jest zwieńczony dużą romańską zatoką ozdobioną dwoma łukami.

Kościół składa się z jednej nawy o trzech przęsłach , przedłużonej apsydą otoczoną nawami bocznymi i zakończonej apsydą . Stary plac transeptu zaznacza kopuła na ośmiobocznym pniu, podtrzymująca ciężar dzwonnicy. We wnętrzu znajdują się dwa obrazy olejne autorstwa artysty Saintongeais Bragny , jeden datowany na 1641 , przedstawiający męczeństwo św . Symphorien , drugi , datowany na 1676 , przedstawiający wniebowzięcie Matki Boskiej . Widocznych jest również kilka nagrobków .

Kościół od 1995 roku został uznany za zabytek historyczny .

Pole Massonne jest szlachetny dom, którego początki wydają sięgają XVII -tego  wieku . To zwierzchnictwo , które wcześniej podlegało hrabiemu Blénac , należało do rodziny nawróconej na protestantyzm. Dom tworzy dwukondygnacyjny kwadratowy budynek, w dużej mierze oświetlony dużymi słupowymi oknami, nie zaniedbując jednak pewnych elementów obronnych, o czym świadczy obecność wieży strażniczej na jednym z jej kątów. We wnętrzu zachował się salon ozdobiony stolarką i obrazami współczesnymi tym z Château de la Rochecourbon .

Osiedle otoczone jest Regionalnym Rezerwatem Przyrody Massonne .

Osobowości związane z gminą

• René Caillié , francuski odkrywca, zmarł tam dnia there17 maja 1838 r., w posiadłości L'Abadaire, która należała do niego.

Heraldyka

	Herb	Tiercé en pairle odwrócona: 1. Vert do Saint Symphorien, biskup Or, 2. Gules czapla Argent, dzioba i członki Or, 3. Lub żółw Sable w kolorze blade.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Udogodnienia i usługi

Zdrowie

Edukacja

Zobacz również

• Lista gmin w Charente-Maritime

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
2. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
3. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 17 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Lete-Maritime
2. Dane Meteo France.
3. Dane ze stacji La Rochelle, źródła l'Internaute , INSEE i Lameteo.org
4. Zapisy meteorologiczne La Rochelle, Charente-Maritime (17), od 1961 do 1990 ( infoclimat.fr )
5. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
6. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
7. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
8. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
9. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
10. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 17 kwietnia 2021 )
11. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
12. Organizacja spisu na insee.fr .
13. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
14. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
15. Piramida wieku, spis ludności z 1999 r. na stronie internetowej INSEE

Linki zewnętrzne

• La Gripperie-Saint-Symphorien na stronie National Geographic Institute
• La Gripperie Saint-Symphorien na portalu Pays rochefortais