Azji Południowo-Wschodniej i Azji Południowo-Wschodniej jest regionem Azji , znajduje się na wschód od Indii i na południe od Chin .
Nazwa pochodzi od utworzenia w 1943 Dowództwa Azji Południowo-Wschodniej lub SEAC, które miało przejąć wszystkie operacje alianckie w regionie, nadając w ten sposób formę organizacyjną zjednoczonemu dowództwu wojsk amerykańskich, australijskich, brytyjskich i holenderskich pod dowództwem brytyjskiego generała. ponieważ faktycznie cała Azja Południowo-Wschodnia znajdowała się pod kontrolą imperialnej Japonii od początku 1942 roku. Celem aliantów było wówczas odzyskanie Holenderskich Indii Wschodnich (obecnie Indonezja ) i Malezyjskich Brytyjczyków. .
Region był dawniej nazywany transgangetycznymi Indiami (co oznacza „za Gangesem ”). To odniesienie do Indii tłumaczy się faktem, że Azja Południowo-Wschodnia jest kulturowo silnie naznaczona indyjskimi koncepcjami i modelami . Kontynent Azji Południowo-Wschodniej jest historycznie nazywany Półwyspem Indochińskim lub po prostu Indochinami .
Starożytne indyjskie teksty wspominają o regionie, który nazywają Suvarnabhumi , „krainą złota” lub Suvarnadvipa , „wyspą złota”. Wielu historyków uważa, że nazwy te odnoszą się do Indonezji lub nawet tylko Sumatry . Grecki geograf Ptolemeusz (90-168 ne ) mówi o „ złotym chersonie ”. Perski uczony al-Biruni (973-1048 ne ) zaświadcza, że Indianie nazwali region, który wydaje się odpowiadać południowo-wschodniej Azji Suwarndib , czyli Suvarnadvipa. The Chinese zwany region Kin Lin, krewni czyli "złoto".
Pojęcie zomii pozwala lepiej zrozumieć część konfliktów, przedkolonialnych, kolonialnych i postkolonialnych, antagonizmów i komplementarności między obszarami (nizinami) kontrolowanymi przez rząd z gospodarką nawadnianych upraw ryżu i obszarami (wyżynami) poza kontrola rządowa: Zomia (2009).
Większość krajów Azji Południowo-Wschodniej skorzystała na początku lat 90. z masowego napływu kapitału zagranicznego, który następnie się wycofał, destabilizując walutę, a następnie gospodarkę tych krajów.
Stowarzyszenie Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN) jest organizacją polityczną, gospodarczą i kulturalną założony w 1967 roku, która skupia Indonezja , Malezja , Filipiny , Singapur , Tajlandia , Brunei , Wietnam , Laos , Birma i Kambodża .
Timor Wschodni nie należą.
W przypadku podróży międzynarodowych należy zapoznać się z definicją Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Powietrznych (IATA).
Według niej, w Azji Południowo-Wschodniej obejmuje Birmy , Brunei , Kambodża , Chiny bez jego specjalnych regionów administracyjnych , Wyspa Bożego Narodzenia , Wyspy Kokosowe , Guam , Hong Kong , Indonezja , Kazachstan , Kirgistan. Laos , Makau , Malezja , że Mariany Północne , na Wyspy Marshalla , tym Mikronezja , tym Mongolia , tym Uzbekistan , tym Palau , tym Filipiny , tym Rosja Azji , Singapur , tym Tadżykistan , Tajwan , Tajlandia , Timor Wschodni , Turkmenistan i Wietnam .
Ta definicja jest używana do ceny biletów lotniczych i obliczania podatków.
Reżimy polityczne różnych krajów tego regionu świata są zróżnicowane. Indonezja The Filipiny , Singapur i Timor Wschodni są republiki . Kambodża The Malezja i Tajlandia nazywane są monarchie konstytucyjne i elekcyjny . Malezja wyróżnia się reżimem federalnym, a Tajlandia reżimem wojskowym. Birma jest dyktatura wojskowa . Wietnam i Laos są dyktatury komunistów do jednej partii oparte na zasadach marksizmu-leninizmu i były satelitów ZSRR w okresie zimnej wojny . Wreszcie Brunei to monarchia absolutna rządzona przez sułtana i oparta na wartościach szariatu .
Azja Południowo-Wschodnia zajmuje powierzchnię prawie 4 500 000 km 2 . W 2020 roku mieszka tam 668 milionów ludzi, w tym 150 milionów na indonezyjskiej wyspie Jawa , najludniejszej wyspie świata.
Trzydzieści milionów Chińczyków mieszka w Azji Południowo-Wschodniej, głównie w Indonezji, Malezji, Singapurze, Tajlandii i Wietnamie.
| Kraj | Populacja (2020) | % |
|---|---|---|
| Birma | 54 410 000 | 8.1 |
| Brunei | 437 000 | 0,1 |
| Kambodża | 16 719 000 | 2,5 |
| Indonezja | 273 524 000 | 40,9 |
| Laos | 7 276 000 | 1,1 |
| Malezja | 32 366 000 | 4,8 |
| Filipiny | 109 581 000 | 16,4 |
| Singapur | 5 850 000 | 0,9 |
| Tajlandia | 69 800 000 | 10,4 |
| Wschodni Timor | 1.318.000 | 0,2 |
| Wietnam | 97 339 000 | 14,6 |
| Całkowity | 668 620 000 | 100,0 |
Z ponad 273 milionami mieszkańców Indonezja, najbardziej zaludniony kraj Azji Południowo-Wschodniej, jest czwartym najbardziej zaludnionym krajem na świecie (za Chinami , Indiami i Stanami Zjednoczonymi ). Najmniej zaludnionym krajem w Azji Południowo-Wschodniej jest Brunei z 437 000 mieszkańców.
Kraj najbardziej gęsto zaludnionych w południowo-wschodniej Azji jest Singapur, z czego ponad 7000 osób / km 2 (pierwsze miejsce w Azji i trzecim na świecie); najmniej gęsty jest Laos, z zaledwie 27 mieszkańcami/km 2 .
Azja Południowo-Wschodnia składa się głównie z szczepu azjatyckiego. Jednak według ostatnich badań genetycznych przeprowadzonych na Uniwersytecie Stanforda populacja ta nie jest jednorodna.
Językowo mieszkańcy regionu posługują się językami austroazjatyckimi (języki mon-khmer ) oraz austronezyjskojęzycznymi , powstałymi w wyniku migracji z południa i południowego wschodu Chin, które rozpoczęły się około 3000 roku p.n.e. AD i Hmong-mien , tai- kadai i tybeto-birmański , z nowszych migracji. W Indonezji i Timorze Wschodnim istnieją również języki papuaskie .
Demograficznie, istnienie handlu z Chinami od co najmniej I st wieku zaowocowało pojawieniem się chińskich społecznościach w całym regionie. Świadectwo chińskiego admirała Zheng He świadczy ich obecność w portach archipelagu Indonezji i Półwyspu Malajskiego w początkach XIV -tego wieku .
Filipiny, Malezja i Singapur mają duże populacje europejskie.
Wyróżnienia językowe w połączeniu z wyróżnieniami „etnicznymi” prowadzą do powstania następujących liczb:
| Kraj | Grupy etniczne |
|---|---|
| Birma | Birmańczyk (68%), Shan (9%), Karen (6%), Arakanese (Rakhines) (4%), chiński (3,4%), Indian (2%), Mons (2%), inne (5%) |
| Brunei | Malajowie (69%), Chińczycy (18%), Orang Asli („rdzenni”) (6%), inni (7%) |
| Kambodża | khmerski (94%), chiński (4%), wietnamski (1%), inni (głównie czamowie) (1%) |
| Indonezja | jawajski (45%), dźwiękański (15%), madurajski i malajski (8%), chiński (2%), inne (20%) |
| Laos | Nizinny Laos (56%), Lao Theung (34%), Lao Soung (10%) |
| Malezja | Malajowie i Orang Asli (60%), Chińczycy (25%), Indianie (10%), inni (3%) |
| Filipiny | Filipiński (95%), Chińczyk (2%), inni (Amerykanie, Europejczycy, Hindusi, Arabowie, Koreańczycy itd.) (3%) |
| Singapur | Chińczycy (76%), Malajowie (15%), Hindusi (7%), inni (2%) |
| Tajlandia | tajski (75%), chiński (14%), malajski (4%), khmerski (3%), inne (4%) |
| Wschodni Timor | Różni austronezyjczycy, papuasi , chińczycy |
| Wietnam | wietnamski (88%), chiński (4%), tajski (2%), inne (6%) |
Religie są w regionie rozłożone na różne sposoby.
Skład dla każdego kraju:
| Kraj | Buddyzm (%) | Chrześcijaństwo (%) | Islam (%) | Bez religii lub innych (%) | Całkowity (%) |
|---|---|---|---|---|---|
| Birma | 80,1 | 7,8 | 4.0 | 8.1 | 100,0 |
| Brunei | 8,6 | 9,4 | 75,1 | 6,9 | 100,0 |
| Kambodża | 96,9 | 0,4 | 2,0 | 0,7 | 100,0 |
| Indonezja | 0,7 | 9,9 | 87,2 | 2.2 | 100,0 |
| Laos | 66,0 | 1,5 | 0,1 | 32,4 | 100,0 |
| Malezja | 17,7 | 9,4 | 63,7 | 9,2 | 100,0 |
| Filipiny | 0,1 | 92,6 | 5,5 | 1,8 | 100,0 |
| Singapur | 33,9 | 18,2 | 14,3 | 33,6 | 100,0 |
| Tajlandia | 93,2 | 0,9 | 5,5 | 0,4 | 100,0 |
| Wschodni Timor | 0,1 | 99,0 | 0,1 | 0,8 | 100,0 |
| Wietnam | 16,4 | 8,2 | 0,2 | 75,2 | 100,0 |
| Całkowity | 24,0 | 21,6 | 40,3 | 14,1 | 100,0 |
Uwaga : suma została obliczona poprzez wykonanie średniej ważonej , tj. według wagi demograficznej każdego kraju w regionie (patrz tabela „Populacja” powyżej).
Azja Południowo-Wschodnia rozciąga się od Indii po południowe Chiny i jest otwarta na południowy wschód do Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku. Geografia prowadzi do podziału regionu na dwie różne przestrzenie kulturowe w zależności od tego, czy jest kontynentalny, czy morski. Populacje były różne, a kultury, które się tam rozwinęły, naznaczone były płaskorzeźbami i wyspiarstwem.
W latach 2000–2013 Azja Południowo-Wschodnia straciła 14% nienaruszonych lasów („naturalny” krajobraz uważany za zarówno nierozdrobniony sztucznie, jak i niezdegradowany).
Oczekuje się, że okresy suszy będą coraz częstsze z powodu globalnego ocieplenia. Skumulowane skutki suszy w regionie najmocniej uderzają w biednych, pogłębiają nierówności, degradują ziemię i zwiększają ryzyko konfliktów zbrojnych. Susze mogą być szczególnie szkodliwe w krajach, w których wielu ludzi jest uzależnionych od rolnictwa.