Serge Halimi

Serge Halimi Obraz w Infoboksie. Serge Halimi w 2010 roku. Funkcjonować
Dyrektor redakcyjny
Le Monde diplomatique
od Marzec 2008
Biografia
Narodziny 2 sierpnia 1955
Narodowość Francuski
Trening Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley ( doktor filozofii )
Zajęcia Dziennikarz , profesor uniwersytecki
Matka Gisele Halimi
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Paryski-VIII (1994-2000) , Le Monde diplomatique (od (1992)
Podstawowe prace
Nowe psy stróżujące

Serge Halimi , urodzony dnia2 sierpnia 1955Jest francuskim pisarzem i dziennikarzem .

Członek zespołu redakcyjnego Le Monde diplomatique od 1992 rMarzec 2008 stanowisko dyrektora tego miesięcznika.

Biografia

Syn adwokata Gisèle Halimi i Paweł Halimi, administrator cywilnej, Serge Halimi posiada doktorat z nauk politycznych z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley . W latach 1994-2000 był profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Paris VIII . Autor udanych esejów politycznych, odrzuca większość zaproszeń w mediach. Był jednak stałym gościem w programie radiowym Là-bas si j'y suis na France Inter , zanim został usunięty z anteny w 2014 roku.

Serge Halimi pojawia się w trzech filmach Pierre'a Carles'a , Nie widziany, nie brany , Wreszcie wzięty? a Socjologia to sport walki . Współpracował z pismem krytyki mediów PLPL , które przekształciło się w Le Plan B inMarzec 2006.

Następnie członek Attac , brał udział w jej komisji medialnej podczas jej przelotnego wystąpienia w latach 2004-2005, a następnie przyczynił się do rozwoju platformy relacji z prasą tej organizacji.

Pracuje

Nowe psy stróżujące

W 1997 roku Serge Halimi stał się znany szerokiej publiczności dzięki sukcesowi jego książki Les Nouveaux Chiens de garde . Odwołując się do Paula Nizana i jego książki Les Chiens de garde , Serge Halimi rzuca światło na powiązania między dziennikarzami a politykami. Pokazuje, jak opinia dyktuje niewielka grupa „stałych interesariuszy”. Dziennikarstwo nabożne, dziennikarstwo konni, dziennikarstwo rynkowe, takie są formy dziennikarstwa opisane w tej książce: „Niewielka grupa wszechobecnych dziennikarzy – i której moc wzmacnia prawo milczenia – narzuca swoją definicję informacji – towarów zawodowi coraz częściej osłabiony strachem przed bezrobociem. „ Odnosząc się do cenzury, Serge Halimi podkreśla: ” Cenzura jest jednak bardziej skuteczna, gdy nie musi być wyrażona, gdy interesy szefa cudownie pokrywają się z tymi z „informacji”. "

Opinię można popracować

W 2000 roku wraz z Dominique Vidal opublikował L'Opinion, ça se travail, w którym wyjaśnia, w jaki sposób media głównego nurtu opowiadały się za wojnami NATO, zwłaszcza w Kosowie . Autorzy ujawniają m.in., że w czasie wojny NATO rozpowszechniało fałszywe informacje o przebiegu walk, fałszując liczby dotyczące liczby zniszczonych serbskich broni. Praca jest regularnie aktualizowana i wspomina o nowych wojnach w miarę ich wypowiadania. (Piąta edycja, opublikowana w 2006 roku, korzystała z pomocy Henri Malera, współgospodarza stowarzyszenia Acrimed .)

Kiedy lewica próbowała

W książce When the Left Tried , opublikowanej w 2000 roku, Serge Halimi analizuje sukcesy i porażki lewicowych rządów od 1924 roku. „Ale był czas, kiedy lewica próbowała. I to jest ten czas, który nas interesuje. (…) Rewolucja? reforma? Ta debata, która rzekomo wygasła, była nierozerwalnie związana z tym, do czego lewica została wykorzystana, kiedy się do niej zmobilizowaliśmy ”.

Wielki skok w tył

Pierwotnie opublikowany w 2004 roku, Wielki skok wstecz opinie przemiany gospodarcze i ideologiczne ostatniej ćwierci XX th  wieku i analizuje ich wpływ na życie polityczne i społeczne.

Zatrudnieni ekonomiści

Wydane w 2012 roku Économistes à hages to zbiór trzech artykułów Serge'a Halimi, Frédérica Lordona i Renauda Lamberta, zaczerpniętych z archiwów miesięcznika Le Monde diplomatique . Z kolei potępia konflikty interesów ekonomistów regularnie zapraszanych w mediach i przedstawianych jako naukowcy, nie wspominając o ich funkcji w zarządach dużych firm i banków; jednomyślność mediów na rzecz ideologii neoliberalnej  ; oraz oportunizm dziennikarza Laurenta Mauduita i Mediapart , którego był współzałożycielem.

Publikacje

Uwagi i referencje

  1. „  Serge Halimi, nowy dyrektor Le Monde diplomatique  ” , Les Amis du Monde diplomatique

Linki zewnętrzne