Raymond Moisset
Raymond Moisset
Raymond Moisset to malarz ze szkoły paryskiej , ekspresjonista , a następnie od początku lat pięćdziesiątych abstrakcja . Urodził się w 18 th dzielnicy Paryża „s ojca morvandeau i matki boulonnaise21 maja 1906, martwy 15 kwietnia 1994. Spoczywa na cmentarzu Saint-Maurice (Val-de-Marne) .
Biografia
Raymond Moisset był w latach dwudziestych uczniem National School of Applied Arts and Crafts . Mimo to mówi się o nim, że jest samoukiem malarstwa ( mówi się, że „jego wielką szkołą będzie ulica” ), że do 1936 r. Pracował głównie samotnie (pierwsza wystawa osobista i pierwszy salon w Paryżu w 1934 r.), Nawet jeśli uczęszczał do bezpłatnych akademii Montmartre .
Około 1935 roku, wraz z m.in.Pierrem Tal-Coat , André Marchandem , Georgesem Rohnerem i Robertem Humblotem , założył grupę Forces Nouvelles, która potępiła wszelkie intelektualne pretensje do malarstwa, nie dając mu żadnego innego powołania, jak tylko dostarczanie emocji poprzez skromną rzeczywistość rzeczy. . W tym duchu Raymond Moisset pozostanie przyjacielem Francisa Grubera , poznanego w 1936 roku, aż do przedwczesnej śmierci tego ostatniego w 1948 roku i do 1950 roku malarzem rzeczywistości codziennej, choć uporządkowanej w jej kompozycji. Dostrzegamy wtedy, że „Raymond Moisset w swoich kompozycjach próbuje swoich sił w ekspresyjnych deformacjach przepojonych miłością do El Greco , miłością, którą malarz pragnie potwierdzić” .
Jean-Jacques Lévêque przywołuje Raymonda Moisseta wśród malarzy, którzy od 1942 roku i wszystkich wyrażeń łączą się, wspierają i towarzyszą Gastonowi Diehlowi w jego odmowie poddania sztuki okupacyjnej ideologii. Ten ruch (w którym nasz artysta ociera się o ramiona swoich starych przyjaciół Francisa Grubera, Georgesa Rohnera i André Marchanda, a także surrealistę Luciena Coutauda czy abstrakty Alfreda Manessiera i Gustave'a Singiera ) doprowadzi do powstania Salon de Mai, którego Raymond Moisset od pierwszej demonstracji w 1945 roku przez dwadzieścia pięć lat będzie stałym wystawcą.
Pierwsze abstrakcyjne płótno Raymonda Moisseta zostało zidentyfikowane przez Lydię Harambourg jako jego transport z 1950 roku na szósty Salon de Mai. To przejście do abstrakcji, również umieszczone przez Michela Seuphora w 1950 roku, nie jest jednak jasne, określone, absolutne: Raymond Moisset z palety zredukowanej do kilku jaskrawych kolorów nada następnie zawsze dostrzegalnej rzeczywistości (jego akty Buxom z lat 70. cytowane przez Jean-Pierre'a Delarge'a) rytmy, które podobnie jak Edouard Pignon (okres Pink Nudes ) czy Jean Messagier staną się stopniowo celem samym w sobie obrazu, nie przesłaniając całkowicie ukrytej figuracji, intencji przedstawienia.
Wystawy
Wystawy osobiste
- Carmine Gallery, Rue de Seine , Paryż, 1934, 1935.
-
Galerie Charpentier , Paryż, 1936.
-
Galeria Bernheim-Jeune , 1939.
- Galerie Breteau, Paryż, 1946.
- Galerie Blumenthal, Paryż, 1962.
- Birch Gallery, Kopenhaga , 1963.
- Galeria Beno d'Incelli, Paryż, 1968.
-
Raymond Moisset, prace z lat 50. i 60. , Galerie Jacques Barbier, Paryż, listopadGrudzień 1986.
- Galeria Arnoux, Paryż, Luty 1988.
- Jacques Barbier Gallery, Paryż, 1989.
-
Retrospektywa Raymonda Moisseta , Maison des arts et loisirs, Sochaux , luty-Marzec 1989.
Wystawy zbiorowe
-
Salon des Tuileries , Paryż, 1934-1939, 1943.
-
Salon des Indépendants , Paryż, 1935-1939.
-
Trzech młodych artystów: Jean-Claude Guignebert, Claude Lœwer i Raymond Moisset , Galerie Jean Dufresne, Paryż,Maj 1939..
-
Salon d'Automne , Paryż, 1939, 1944, 1945.
- Wybór nagrody Paula Guillaume , Galerie Bernhein-Jeune, Paryż, 1939.
-
Sceny nowej sztuki współczesnej , Galerie Berri-Raspail, Paryż, 1942.
- Salon de la Resistance, Paryż, 1944.
- Salon de Mai, Paryż, od 1945 do 1969, 1976.
-
La Marseillaise de la Liberation - wystawa pod patronatem Yvona Bizardela, dyrektora ds. Sztuk pięknych, muzeów i bibliotek miasta Paryża , Galerie Roux-Hentschel, Paryż,Lipiec 1945.
-
Malarze dzisiejsi , Hôtel Ruhl, Nicea , 1947.
-
Nowa sztuka francuska , Palais des Beaux-Arts, Luksemburg , 1947.
-
Prix de Rome en liberté , Galerie Despierre, 1948, z René-Jeanem Clotem , Jacquesem Despierre, Francisem Gruberem, André Marchandem, Robertem Humblotem , Bernardem Lorjou , Francisem Tailleux, Rogerem Wormsem i Gabrielem Zendelem .
-
Obrazy międzynarodowe , Moskwa , 1953.
- Nagroda Lissone, Mediolan, 1955.
-
Pracownia malarska , Galerie Le cercle, Paryż, z Constantinem Brancusim , Raoulem Dufym , Pablem Picassem , Léonem Gischią i Pierrem Tal-Coat.
-
Malarstwo francuskie , Muzeum Meksyku , 1956.
-
Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów , Moskwa , lipiec-Sierpień 1957.
-
Salon des Réalités Nouvelles , Paryż, od 1957 do 1994, hołd pośmiertny w 1995 roku.
-
Ekspresja dnia dzisiejszego , Château de Lunéville , 1960.
- Tokyo Biennale, a następnie wystawa objazdowa w dziesięciu japońskich muzeach z udziałem Édouarda Pignona , Alfreda Manessiera , Rogera-Edgara Gilleta , Gérarda Schneidera , Paula Rebeyrolle i Jean Fautrier , 1963, 1964.
-
Za nową koncepcję krajobrazu - 35 malarzy przedstawionych przez Henry'ego Galy-Carlesa i Jean-Jacquesa Lévêque: Gérald Collot , Corneille , Géula Dagan , Olivier Debré , James Guitet , Paul Kallos , Robert Lapoujade , Jean Le Moal , Raymond Moisset , Zoran Mušič , Georges Romathier , Key Sato , Raoul Ubac , Robert Wogensky ... , Galerie L'Atelier, Tuluza ,Grudzień 1964 - Styczeń 1965.
- Muzeum Sztuki i Przemysłu Saint-Étienne, 1969.
- Muzea sztuki współczesnej w Dunkierce, Châteauroux , Montbéliard , Besançon i Saint-Nazaire , 1985.
-
Czerwcowa wystawa abstrakcji , Paryż,Czerwiec 1987: Raymond Moisset, Jean Bertholle , Henri Goetz , André Lanskoy , Luc Peire , Árpád Szenes , Maria Elena Vieira da Silva ....
- Departamentalny Fundusz Sztuki Współczesnej Val-de-Marne , 1987.
-
Mity w otchłani , Commanderie des Templiers de la Villedieu , Élancourt ,Grudzień 2013 - marzec 2014.
Krytyczny odbiór
-
„Ta bezpretensjonalność, ten bezpośredni akcent sytuuje jakość wysiłku, jaki miał miejsce między Gruberem i Tal-Coat. " - Gaston Diehl
-
„Moisset maluje światłem. Wskazuje linie i akcenty bez naciskania więcej niż to konieczne, aby zachować jedność stołu. Przezroczysty materiał jego płócien, ledwo podparty kilkoma zmętnieniami lub kilkoma cieniami, jest cały lekki i ciepły. " - Roger van Gindertael
-
„To hymn do bogini tamtych czasów, rodzaj hymnu lirycznego, ale z rygorystyczną kompozycją, z precyzją dotyku, która sprawi, że zaniemówisz!” To naprawdę dzieło, które wyróżnia. " - Jean Bouret
-
„Płótna Moisseta wywyższają akt jak rakieta wystawnego pokazu sztucznych ogni, na temat Rubensa , triumfu kobiecego ciała ... Wygląd zniknął na rzecz prawdziwych plam. " - Jean Bouret
-
„Raymond Moisset, artysta o zaskakującym mistrzostwie w posługiwaniu się kolorami, o wiecznie czujnej wyobraźni, niespokojny w dążeniu do niepowtarzalnej witalności…” - Gérard Xuriguera
-
„Samotny malarz poszukujący zawsze nowego wyrazu w naukowej i spontanicznej abstrakcji generowanej przez pejzaż, która w świetle pędzla odtwarza podstawowe rytmy natury. " - Gerald Schurr
-
„Raymond Moisset ponownie czyta i rekonstruuje akt kobiecy na wzór azteckich glifów . Jej formy są hybrydowe [...], odnajdujemy w nich ciepło ciepłych i żywych kolorów mezoamerykańskich kodeksów . Kształt wypełnia i nasyca prostokąt płótna, podobnie jak glify Azteków i Majów robią z przydzielonym im wirtualnym kwadratem. „ - Gilles Guias
Zbiory publiczne
Bibliografia
- Gaston Diehl (pod kierunkiem), Problemy malarstwa , Éditions Confluences, 1945.
-
Michel Seuphor , Słownik malarstwa abstrakcyjnego , Hazan, 1957.
- Michel Courtois, Moisset, obrazy i pastele , pod redakcją Galerie Blumenthal, Paryż, 1962.
- Bernard Dorival (pod kierunkiem), Współcześni malarze , Mazenod, Paryż, 1964.
-
Michel Ragon i Michel Seuphor, Abstract art (5 tomów), Maeght editor, 1973 (Vol. 1 do 3), 1974 (Vol. 4), 1988 (Vol. 5). Zobacz vol. 3 do 5.
-
Gérard Xuriguera , Spojrzenie na współczesne malarstwo , Arted, 1983.
- Gérard Xuriguera, 1950 - Obrazy, rzeźby, świadectwa , Arted, 1984.
-
Moisset, prace z lat 50. i 60. , pod redakcją Galerie Jacques Barbier, Paryż, 1986.
- Gerard Xuriguera, rysunek The akwarela The pastel w sztuce współczesnej , Mayer 1987.
- Czerwcowy katalog abstrakcji , Paryż,Czerwiec 1987.
-
Lydia Harambourg , Raymond Moisset, obrazy od 1947 do 1965 , pod redakcją Galerie Arnoux, Paryż, 1988.
-
Raymond Moisset, obrazy , pod redakcją Maison des arts et loisirs, Sochaux, 1989.
- Lydia Harambourg, L'École de Paris - 1945-1965 - Dictionary of painters , Editions Ides et calendes, 1993, strony 345 i 346.
- Lydia Harambourg, Homage to Raymond Moisset , w katalogu Salon des Réalités Nouvelles , 1995.
-
Emmanuel Bénézit , Słownik malarzy, rzeźbiarzy, projektantów i rytowników , Gründ, 1999 (tom 9, strona 708).
-
Jean-Pierre Delarge , Słownik współczesnych i współczesnych sztuk plastycznych , Gründ, 2001, strona 866.
- Gilles Guias, Mythes en abîme , Cynorrhodon - FALDAC, 2013. Zob. Raymond Moisset w rozdziale Aztekowie, str. 37.
Uwagi
-
Tak więc w swojej książce De la revolte à la renaissance (Gallimard, collections ideas, 1973), Georges Mathieu wciąż umieszcza Raymonda Moisseta wśród zdecydowanie figuratywnych malarzy (str. 16).
Bibliografia
-
Lydia Harambourg, École de Paris - 1945-1965 - Dictionary of painters , Ides et calendes, 1993.
-
Jean-Pierre Delarge, Słownik współczesnych i współczesnych sztuk plastycznych
-
Biografia Raymonda Moisseta założona przez miasto Sochaux. Wirtualne muzeum miasta Sochaux.
-
Cmentarz Saint-Maurice, spoczywające tam osobistości
-
Forces nouvelles , przeczytaj definicję historyczną zaproponowaną przez Papillon Gallery w Los Angeles
-
Le Figaro littéraire , Raymond Moisset at Jean Dufresne , wydanie z soboty 20 maja 1939 r.
-
Jean-Jacques Lévêque, Gaston Diehl, krytyk zamieszania Revue Roger Toulouse / Musée des beaux-arts d'Orléans, nr 5. Wrzesień 2000.
-
Michel Seuphor, Słownik malarstwa abstrakcyjnego , Hazan, 1957.
-
Gérald Schurr, „Wystawy: Raymond Moisset”, La Gazette de l'Hotel Drouot , nr 40, 14 listopada 1986, strona 90.
-
Waldemar George, La Marseillaise de la Liberation - Katalog , wydania Galerie Roux-Hentschel, lipiec 1945.
-
Czerwcowy katalog abstrakcji , Paryż, 1987.
-
Gilles Guias, Mythes en abîme , dostęp do publikacji Cynorrhodon - FALDAC, 2013 [PDF] . Patrz Raymond Moisset, strony 39 do 41.
-
Gaston Diehl, Katalog wystawy Raymonda Moisseta , Galerie René Breteau, 1946.
-
Roger van Gindertael, recenzja Les beaux-arts de Bruxelles , 20 lutego 1956.
-
Jean Bouret, Raymond Moisset Wystawa w Galerie Heller we Franc-Tireur , 16 lutego 1956 r.
-
Jean Bouret, The French Letters , 4 grudnia 1968.
-
Gérard Xuriguera, Spojrzenie na współczesne malarstwo , Arted, 1983, strona 38.
-
Raymond Moisset w zbiorach ratusza w Sochaux Site - wirtualne muzeum miasta Sochaux;
Linki zewnętrzne