Pastor (chrześcijaństwo)

Pastor lub pastor jest osoba, która wykonuje funkcje zarządzania i edukacji we wspólnocie kościoła chrześcijańskiego . Termin oznacza protestanckiej lub ewangelickiego pastora z czczenia . Wyznacza również, ale w mniej instytucjonalnym sensie, księdza lub diakona w Kościele katolickim i prawosławnym . Nazwa ta nawiązuje do tematu pasterza w Biblii , szczególnie w Nowym Testamencie , oraz do identyfikacji Jezusa Chrystusa jako „  Dobrego Pasterza  ”.

Pochodzenie

W Starym Testamencie , Bóg Izraela jest często w porównaniu do pasterza . „Metafora duszpasterska pojawia się po raz pierwszy jako tytuł boski, na długo przed ustanowieniem monarchii, w przeciwieństwie do tego, co powszechnie uważa się, widząc w niej tytuł specyficznie królewski […]. Pochodzenie tego tytułu jest dwojakie: wiąże się przede wszystkim ze starą koncepcją Boga Ojców, która została zachowana w Kanaanie obok oficjalnej religii bogów El i Baala, a następnie stanowi transpozycję nowego Boga YHWH z królewskiego atrybutu kananejskiego. To, że tytuł ten został podjęty i wzmocniony z pewnym upodobaniem, można tłumaczyć jego szczególną zdolnością do wyrażania przeżyć exodusu i wędrówki po pustyni […]. Odtąd zarówno jako Bóg Jakuba, jak i Król Izraela JHWH będzie pasterzem swego ludu. »(Philippe de Robert, Pasterz Izraela: Esej na temat duszpasterski w Starym Testamencie )

Psalm 23 , jeden z Psalmów najbardziej znanych i najczęściej cytowanych w kościołach protestanckich, zwłaszcza podczas ceremonii pogrzebowych, począwszy od „Pan ( JHWH ) jest moim pasterzem”.

W Nowym Testamencie słowo pastor jest używane kilka razy, między innymi przez samego Jezusa .

Apostoł Paweł w swoim liście do Efezjan , mówi również o duszpasterzy, którzy będą odpowiedzialni za „formowanie świętych do dzieła posługiwania” (Ef 4:10, 11). Zgodnie z tym tekstem, główną funkcją posługi duszpasterskiej byłoby zatem kształcenie chrześcijan, aby każdy zgodnie ze swoim powołaniem mógł żyć tym, do czego powołał ich Bóg.

Słowo pastor jest używane w tym znaczeniu w ogóle w chrześcijaństwie .

Duszpasterstwo jest posługą, którą Bóg powierzył Kościołowi: „I dał niektórych jako apostołów, innych jako proroków, jeszcze innych jako ewangelistów, jeszcze innych jako pasterzy i nauczycieli dla doskonalenia świętych w oczach. posługi i budowania Ciała Chrystusowego (Kościoła)”. Efezjan, 4:11-12.

katolicyzm

W religii katolickiej słowo to może w pewnym stopniu odnosić się do każdego, kto jest odpowiedzialny za duchowe kierowanie wspólnotą religijną i dlatego jest czasami używane w odniesieniu do księdza lub biskupa . W północnoamerykańskim angielskim, północnych Niemczech i holenderskim proboszcz nazywa się proboszczem lub proboszczem.

protestantyzm

Tradycyjne kościoły (multitudinistyczne)

Że protestanci nie uznają duchownych , w tym sensie, ludzi, którzy otrzymują sakrament święceń lub który uzyskałby szczególną moc. Każdy protestant uważa się za zaangażowanego w kapłaństwo powszechne . Opierając się w szczególności na pierwszym liście Piotra (rozdział 2, werset 9), Marcin Luter bardzo wcześnie rozwinął tę zasadę, stwierdzając: „Tylko chrzest czyni chrześcijanami. Wszyscy jesteśmy kapłanami, kapłanami i królami. Wszyscy mamy takie same prawa […]. Państwo kościelne powinno być tylko świętą funkcją w chrześcijaństwie. Dopóki kapłan jest pod jego opieką, karmi Kościół. W dniu zwolnienia z obowiązków nie jest niczym więcej niż chłopem. »( Manifest do Narodu Niemieckiego , 1520)

W rezultacie proboszcza , którego oficjalny tytuł to „ministra świętej Ewangelii” , nie można porównać wśród protestantów do księdza katolickiego czy prawosławnego . Pasteur jest wreszcie nazwą użytkową, właściwym słowem jest minister , etymologicznie: sługa. Łacińskie słowo ministerium „funkcja sługi [ministra], służba, funkcja” dało również słowo zawód . Pastor to po prostu osoba, której zawodem jest posługa kultu (przepowiadanie i sakramenty), nauczanie oraz kierowanie i towarzyszenie wspólnocie na danym terenie.

Ze względu na swoje obowiązki proboszcz musiał spełnić różne wymagania edukacyjne i dyplomowe. W Europie wymagany jest tytuł magistra teologii (bac + 5) ( magister zawodowy , bac + 5, dla Kościołów luterańsko-reformowanych we Francji). Do pełnienia funkcji proboszcza nie wystarczą uznane dyplomy, ale potrzebna jest również zgoda komisji ministerialnej. W Zjednoczonym Kościele Protestanckim we Francji , proboszcz musi, po uzyskaniu stopnia magistra, odbyć kolejne dwa lata proposanat (stażu) w parafii, aby ostatecznie zostać zatwierdzony (lub nie) przez komisję ministerialną i uznany za pastora .

Typowy kurs szkoleniowy dla francuskiego pastora wygląda zatem następująco:

Dopiero pod koniec tego kursu komisja duszpasterska zatwierdzi święcenia lub konsekrację nowego proboszcza i zarejestruje go na liście. W luteranie , że anglikanie , że Morawianie , że metody ™ i siódmego praktykować koordynacji  ; Zjednoczony Kościół Protestancki Francji obchodzi święceń-uznanie posługi . Konserwatywni protestanci (librystów lub reformatów ) podtrzymują koncepcję konsekracji duszpasterskiej . W historycznym protestantyzmie proboszcza wybiera rada kapłańska (wybierana przez lokalne zgromadzenie ogólne) w porozumieniu z radą regionalną (lub synodem), która jest jego rzeczywistym pracodawcą.

Status pastora jest nieco inny w zależności od wyznań protestanckich, a zwłaszcza w zależności od reżimu rządzenia Kościołem, który rozważono:

Kościoły ewangelickie

Pastor ewangelicki pełni funkcje przywódcze, nauczające i doradcze w kościołach. Kształcenie pastorów odbywa się w instytucie teologii ewangelicznej na okres od roku (certyfikat) do czterech lat ( licencja , magister ) z teologii ewangelicznej . Konsekracja duszpasterska jest zwykle dokonywana przez kościół lokalny, co stawia go jako głównego tłumacza Biblii. Pastorzy mogą wziąć ślub i mieć dzieci.

Pastorat żeński

protestantyzm

W niektórych kościołach protestanckich kobiety mogą być pastorami. Kościoły wyznaniowe, które wybrały stanowisko pierwszych reformatorów, jednak na to nie pozwalają. Jan Kalwin wyraża w swojej instytucji fakt, że kobiety nie są upoważnione do sprawowania sakramentu chrztu. Co jest rozumiane jako zadanie należące do proboszcza. Podejmuje argumentację Epifaniusza z Salaminy , który powiedział, że zgody nie udzielono nawet świętej matce Chrystusa.

W 1929 roku pierwsza pastorka ze Szwajcarii, Marcelle Bard, została pastorem w protestanckim kościele narodowym w Genewie w Szwajcarii . A w 1949 roku Élisabeth Schmidt zostanie pierwszą kobietą konsekrowaną pastorem w Kościele Reformowanym we Francji.

Chrześcijaństwo ewangelickie

Niektóre wyznania ewangelickie oficjalnie zezwalają na posługę kobiet w kościołach. Pierwszą baptystką, która została konsekrowana pastorem była Clarissa Danforth ze Stanów Zjednoczonych w denominacji Free Will Baptist w 1815 r. W 1882 r. na Narodowej Konwencji Baptystów w USA . W Assemblies of God w Stanach Zjednoczonych od 1927 roku. W 1961 r. na Krajowym Zjeździe Postępowych Baptystów . W 1975 roku w Międzynarodowym Kościele Ewangelii Foursquare .

Pierwszą francuską pastorką była Madeleine Blocher-Saillens  : została uznana za pastora przez Niezależny Ewangelicki Kościół Baptystyczny Tabernakulum w Paryżu w 1929 roku.

Znani pastorzy protestanccy

(W porządku alfabetycznym)

We Francji

Inne kraje

W fikcji

Powieści i opowiadania

Teatr

Kino

Telewizja

Zobacz również

Uwagi i referencje

  1. Erwin Fahlbusch, Geoffrey William Bromiley, The Encyclopedia of Christianity, tom 4 , Wm.B. Eerdmans Publishing, USA, 2005, s. 63
  2. Quentin P. Kinnison, Transforming Pastoral Leadership: Reimagining Congregational Relationships for Changing Contexts , Wipf and Stock Publishers, USA, 2016, s. 56
  3. Floyd H. Barackman, Praktyczna teologia chrześcijańska: badanie wielkich doktryn wiary , Kregel Academic, USA, 2001, s. 424
  4. Francis Messner, Anne-Laure Zwilling, Szkolenie kierowników religijnych we Francji: kwestia państwowa? , Labor and Fides, Francja, 2010, s. 78
  5. Informacje dostarczone przez Protestancki Instytut Teologiczny w Paryżu
  6. Hans J. Hillerbrand, Encyclopedia of Protestantism: 4-tomowy zestaw , Routledge, USA, 2016, s. 1827
  7. Walter A. Elwell, Ewangelicki Słownik Teologiczny , Baker Academic, USA, 2001, s. 1137
  8. Michel Deneken, Francis Messner, Frank Alvarez-Pereyre, Teologia na Uniwersytecie: status, programy i rozwój , Editions Labor and Fides, Francja, 2009, s. 61
  9. Sébastien Fath, Inny sposób bycia chrześcijaninem we Francji: socjo-historia establishmentu baptystycznego, 1810-1950 , Editions Labor et Fides, Francja, 2001, s. 582
  10. Sébastien Fath, Od getta do sieci: Ewangelicki protestantyzm we Francji, 1800-2005 , wydanie Labor et Fides, Francja, 2005, s. 55
  11. Rosemary Skinner Keller, Rosemary Radford Ruether, Marie Cantlon, Encyklopedia kobiet i religii w Ameryce Północnej, tom 1 , Indiana University Press, USA, 2006, s. 940
  12. Calvin, J., Institution of the Christian Religion (s. 609). , Genewa :, E. Beroud & C,1888, s. 609
  13. (la) Epifaniusz (315-413), Contra hæres , lib. 1.
  14. Brian Stiller, Evangelicals Around the World: A Global Handbook for the 21st Century , Thomas Nelson, USA, 2015, s. 117
  15. Rosemary Skinner Keller, Rosemary Radford Ruether, Marie Cantlon, Encyklopedia kobiet i religii w Ameryce Północnej, tom 1 , Indiana University Press, USA, 2006, s. 294
  16. Robert E. Johnson, Globalne wprowadzenie do kościołów baptystycznych , Cambridge University Press, Wielka Brytania, 2010, s. 372
  17. Lisa Stephenson, Dismantling the Dualisms for American Pentecostal Women in Ministry , BRILL, USA, 2011, s. 46
  18. Glenn T. Miller, Piety and Plurality: Theological Education od 1960 , Wipf and Stock Publishers, USA, 2014, s. 94
  19. Lisa Stephenson, Dismantling the Dualisms for American Pentecostal Women in Ministry , BRILL, USA, 2011, s. 55
  20. Sébastien Fath, Z getta do sieci: Ewangelicki protestantyzm we Francji, 1800-2005 , wydanie Labor et Fides, Francja, 2005, s. 56
  21. Sprzedano 757 000 egzemplarzy według Quid ed. 2006.
  22. Zawiadomienie francuskiej kinematografii o filmie Śmieszny dramat
  23. Zawiadomienie z francuskiej filmoteki o filmie La symphonie pastorale
  24. (w) Jest północ, dr Schweitzer w internetowej bazie filmów
  25. Plik Imdb o filmie Krzyż i sztylet
  26. Zawiadomienie francuskiej kinematografii o filmie Miłość na śmierć
  27. Arkusz Imdb o filmie Podnosząc Helenę

Bibliografia