Montanizm

Montaniści jest ruchem Christian heterodoksyjnych the II th  century założona przez proroka Montanus w Frygii , regionu Turcji dzisiaj. Swoje ostatnie pożary, marginalne, rzuca w pierwszej połowie VI wieku . Ten spontaniczny ruch, początkowo nieodróżnialny od Kościoła Ignacego z Antiochii , później został przez niego uznany za heretycki. Ten ruch, który konkretnie domagał się Ewangelii według Jana , jest współczesny marcjonizmowi .

Historia

Montanus urodził się w Ardabau, wsi z Frygii ( Turcja nowoczesnym) w II th  century AD. AD , około 160 . Był chrześcijaninem typu charyzmatycznego, który przywiązał się do dwóch sióstr, Priscilla (lub Prisca lub Quintilla) i Maximilla .

Zamiast założyciela chrześcijańskiego ruchu religijnego, propagował chrześcijaństwo, które jego współcześni nazywali herezją frygijską, herezją katafrygijską lub nawet herezją pepusiańską. Były kapłan bożków (zapewne kultu Kybele ) nawrócił się na chrześcijaństwo, nic nie pozwala powiedzieć, że organizował ustrój kościelny lub nawet w nim uczestniczył. Jan z Efezu wykopałby nawet zwłoki teologa i jego dwóch zwolenników, aby je spalić.

Rytuały katafrygijskie

Nic nie wiemy o rytach montanistycznych i nie możemy uważać, że odstępują one od ścisłego chrześcijaństwa azjatyckiego. Przynajmniej tak przyznał Tertulian , współczesny Montanusowi ( De Jejunio ...). Taki też jest punkt widzenia Pierre'a de Labriolle'a i Nicolasa Roberta. Adepci montanizmu znani jako „takodrugici” są jednak opisywani jako mający zwyczaj modlenia się z palcem w nosie.

System wierzeń

Montanizm pojawia się, gdy Kościół jest zorganizowany w system. Ci chrześcijanie odrzucili duchowieństwo i wszelką hierarchię, aby lepiej wywyższać męczeństwo. Ruch ten oparł również swój system wierzeń na obietnicy Jezusa złożonej swoim uczniom, że po jego śmierci ześle im Pocieszyciela , Ducha Prawdy, który miał ich prowadzić we wszelkiej prawdzie i pozostać z nimi na wieki, aby nauczać ich rzeczy. nie byli w stanie zrozumieć wcześniej w swoim życiu.

Dlatego Montanus przedstawił się jako organ Pocieszyciela. Nie twierdził, że sam jest Parakletem, ale ludzkim medium w proroczej ekstazie. Słowa, które wypowiedział, nie były jego własnymi, ale słowami Pocieszyciela. Tak więc, we fragmencie zachowanego przez Epifanes (w IV th  wieku) i została przyznana, powiedział: „Ja nie przyszedł jako anioł lub ambasadora, ale jak Boga Ojca. "

Zdanie

Biskupi sąsiedztwa potępili montanizm i ekskomunikowali jego wyznawców. Środki te zostały zatwierdzone przez głównych biskupów Azji Mniejszej. Montaniści protestowali i starali się w 177 roku zdobyć przychylność zachodnich chrześcijan, zwłaszcza tych uwięzionych za wiarę. Euzebiusz mówi, że następnie zwrócili się o pokój Kościoła do Eleuthery , biskupa Rzymu . Ze swej strony mieszkańcy Wschodu upierali się przy swoim osądzie i usiłowali uzasadnić to w wielu pismach. Montanus prawdopodobnie nie żył przed tymi wydarzeniami.

Ogłoszeni heretykami (być może przez Eleutherę), udzielony przez nich chrzest uznano za nieważny. Byli nawet oskarżeni o składanie w ofierze dzieci i dzielenie ich ciała w ich tajemnicach. Montańczycy w ten sposób zostali oficjalnie potępieni, chociaż w zasadniczych punktach byli we wspólnocie wiary z Kościołem.

Wydaje się, że Montanus nie kierował pracami, które rozpoczął od dawna. Według przekazów ortodoksyjnych powiesił się jak Judasz, podobnie jak jego żona Maximilla . Po raz pierwszy przeżyła swoją siostrę Pryscyllę, wierzyła, że ​​jest ostatnią prorokinią, a po niej nadejdzie koniec świata. Obaj zostali potraktowani przez św. Hieronima jako „szalone demoniczne i histeryczne, przyczyny wielu skandali”.

W rzeczywistości po zniknięciu tych dwóch kobiet montanizm mógł zostać „znormalizowany” i odzyskać swoje miejsce w Kościele. Ale wtedy byłaby to kwestia kultu wyraźnie zniekształconego w porównaniu z jego pochodzeniem, co nie było życzeniem wszystkich członków.

Zostań izolowane sekta, Montaniści rozkwitły w Kartaginie w III E  wieku , w którym został on obsługiwany przez łaciński teolog Tertulian . Jednak VI th  century , Montaniści byłoby w efekcie zniknęły, z wyjątkiem niektórych społecznościach Pépouza podsumował przez Justyniana do przyjęcia prawosławia. Były przedmiotem ekspedycji wojskowej prowadzonej przez Jana z Efezu, który zniszczył ten heretycki dom oraz grobowce Montanusa i jego prorokini Maksymilię i Pryscyllę.

Jednak wciąż kult zwany „Montanist” pojawiła się w VIII th  wieku  ; Cesarz Leon III zarządził nawrócenie i chrzest jego członków. Ci montaniści odmówili, zamknęli się w swoich miejscach kultu, podpalili budynki i zginęli.

Wpływy we współczesnym świecie

Rasputin , który powiedział, że studiował religie chrześcijańskie i który był wyznawcą sekty chlysty , uznał montanizm za bardzo interesujący.

Źródła

Źródła starożytne

Współczesne źródła

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  1. Trevett, Montaniści
  2. Kryzys montanistyczny, 1913 r.
  3. Tertullien montaniste, 2000, teza DEA Grenoble III
  4. Precyzyjnie ciekawi herezji , Pont-à-Mousson, Paryż,1840( przeczytaj online ) , s.213
  5. (en) Vryonis, Schyłek średniowiecznego hellenizmu , s.  57 i notatki.
  6. „Historia sekt chrześcijańskich” Gustave'a Weltera. Mała biblioteka Payot