Louis Duhayon
Louis Duhayon
Louis Duhayon (urodzony dnia17 maja 1884w Saint-Mandé - zmarł dnia16 października 1963w Neuilly-sur-Seine ) to francuski architekt, który w 1938 roku zaprojektował pomnik Louisa-Gustave'a Bingera znajdujący się na rogu avenue des Bonhommes i rue Saint-Lazare w L'Isle-Adam ( Val-d'Oise ).
Biografia
Louis Duhayon jest synem Eugène François Désiré Duhayon, sklepu spożywczego i Marie Louise Cousin.
Jest wspólnikiem Marcela Juliena (wuj Suzanne Goyard, żony François Goyarda, spadkobiercy Maison Goyard ).
Osiągnięcia
Duhayon zaprojektował w 1920 roku Royal Monceau , hotel Millennium przy bulwarze Haussmanna 12 w Paryżu w 1925 roku.
Wraz z Charlesem Lefèbvre i Marcelem Julienem stworzył w stylu Art Deco Arcades des Champs-Élysées , Lido , zainaugurowane1 st październik 1926, następnie hotel Claridge, hotel California, hotel Commodore, hotel Ambassadeur, Plaza Athénée i szpital międzygminny Créteil (1936-1938), budynki od 13 do 19 przy rue Raynouard w Paryżu w 1931 roku z Marcelem Julienem.
Société Belge Immobilière, pionier w Brukseli w budowie budynków mieszkalnych luksusowy, zwany na paryskich specjalistów w tej dziedzinie, Louis i Marcel Duhayon Julien: będą zatem uświadomić sobie, w stylu eklektycznym, ogromna budowla zajmując n o, 1- 2 od Place du Nouveau Marche aux ziarna i n o 85-101 z rue Antoine Dansaert i, w stylu Art Deco, nakładające budynek znany jako „Saillant de l'Yser” znajduje się na rogu Place de l'Yser, Boulevard de Dixmude i Square Sainctelette.
Louis Duhayon jest także projektantem hotelu Miramar w Biarritz oraz willi Baita (ok. 1930 r.) I Laetitia (ok. 1938 r.) W La Baule-Escoublac .
Zobacz też
Bibliografia
-
Alain Charles, La Baule i jego wille: koncepcja nadmorska , Paryż, Massin,2002, 213, str. ( ISBN 2-7072-0444-7 , uwaga BnF n o FRBNF38890407 ) Alain Charles jest architektem DPLG i DEA w dziedzinie historii architektury, specjalistą ds. Nadmorskich.
-
Colette David ( fot. Stéphan Ménoret), Wille La Baule: burżuazyjne modele z zabawnymi ekscentrykami , Prasa ujścia rzeki,1979, 95 pkt. ( ASIN B009P12Q4I ) Colette David jest dziennikarką dziennika Ouest-France .
-
Laurent Delpire " Urbanistyka i architektura nadmorska: historia zjawisko społeczne, przykład Pays de Guérande " Les Cahiers du Pays de Guérande , n o 52,2011( ISSN 0765-3565 ) Laurent Delpire jest historykiem sztuki, kuratorem antyków i dzieł sztuki z Loary-Atlantyckiej.
-
Jean-Louis Kerouanton, „ Elementy kartografii dla wiedzy o architekturze nadmorskiej Bauloise ” [PDF] , na stronie Ministerstwa Kultury ,2004(dostęp 7 stycznia 2018 ) Jean-Louis Kerouanton jest pracownikiem naukowym w regionalnej służbie inwentaryzacyjnej, regionalnej dyrekcji ds. Kultury w Kraju Loary.
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i odniesienia
Uwagi
Bibliografia
-
The Monumental Heritage of Belgium, Bruksela, tom 1A, Pentagone AD , redaktor Pierre Mardaga, 1989, str. 359 i LV
-
Bouwen door de eeuwen heen in Brussel, Stad Brussel 1A, Binnenstad AG , redaktor Pierre Mardaga, 1989, str. 256
-
Alain Charles, „ Maison known as seaside villa Baita ” , on Patrimoine des Pays de la Loire (dostęp 14 lutego 2018 ) .
-
Alain Charles, „ Maison zwany nadmorską willą Laetitia, potem Thuricia ” , na Patrimoine des Pays de la Loire (przegląd 22 lutego 2018 r . ) .
-
Alain Charles, La Baule i jego wille: koncepcja nadmorska , Paryż, Massin,2002, 213, str. ( ISBN 2-7072-0444-7 , uwaga BnF n o FRBNF38890407 ) , str. 126.
-
Anne Vidalie, „ La Baule: szczęście jest w sosnach ” , na stronie magazynu L'Express ,10 czerwca 2014(dostęp 7 stycznia 2018 ) .
-
Alain Charles, „ Panorama Le Pouliguen - La Baule - Pornichet ” , na panorama-labaule.com (dostęp 7 stycznia 2018 ) .
-
Daniel Le Couédic, „ Architektura i krajobrazy, twierdze bretońskiej tożsamości ” , na temat bretonsdujapon (przeglądano 20 stycznia 2018 r. ) , S. 11.