Lista reguł klasztornych
Ten artykuł zawiera listę reguł monastycznych związanych z życiem zakonnym mnichów i mniszek z tradycji chrześcijańskiej.
Reguły monastyczne są dokumentami normatywnymi regulującymi życie mnichów żyjących we wspólnocie w klasztorze. Większość zasad została napisana między IV a VII wiekiem, a następnie w średniowieczu. Regulamin może być napisany przez opata, biskupa założyciela klasztoru, przez kolegium starszych, z okazji założenia klasztoru, jego reformy lub dla zachowania ustnych przepisów założyciela, który właśnie zmarły.
Monastycyzm urodził się w chrześcijaństwie w trzecim wieku naszej ery. Monastycyzm rozwija się jako anachoretyczny (samotny pustelnik) i częściowo anachoretyczny (mnisi mieszkają osobno, ale spotykają się na nabożeństwach w soboty i niedziele) po Antoniuszu (ok. 251-356) w Egipcie. To właśnie w Tebaidzie, na południu Egiptu, Pachomiusz (ok. 292-348) stworzył pierwszą formę monastycyzmu cenobickiego (życia we wspólnocie). Harmonogram, praca, liturgia, przepisy mnichów Pachomian są następnie określone w pierwszej regule monastycznej.
Monastycyzm szybko rozprzestrzenił się w Syrii, w Azji, gdzie Bazyli z Cezarei napisał kilka zasad w formie pytań i odpowiedzi.
Ostatecznie chrześcijański monastycyzm rozwinął się pod koniec IV wieku na Zachodzie, w Galii wokół Marcina (brak pisemnej reguły) oraz w północnej Afryce za czasów Augustyna. To na Zachodzie i po łacinie napisana jest zdecydowana większość zasad zachowanych do dziś. Znamy je głównie dzięki pracy Benoît d'Aniane, który na początku IX wieku zestawił w książce „ codex regularum ” blisko 25 starożytnych reguł.
Zasady starożytnego i średniowiecza
-
Reguła św Pachomiusza , napisane w IV XX wieku przez św Pachomiusz , przetłumaczony na łacinę przez Hieronima .
-
Reguła św Bazylego , napisane w IV XX wieku przez św Bazyli z Cezarei , przetłumaczony na łacinę przez Rufina z Akwilei .
- Dwie zasady przypisywane Augustynowi z Hippony , zebrane w tradycji pisanej odręcznie:
- Ordo monasteri, napisane w świcie Augustyna, ale z pewnością nie przez samego Augustyna, około 395 r. , Dla klasztoru Thagaste
- Praeceptum, reguła napisana dla (świeckiego) duchowieństwa Hippony w 397
-
Reguła Czterech Ojców , druga reguła ojców , trzecia reguła ojców jest datowana przez Adalberta de Vogüé na 400-410, 427 i 519, najstarsze daty są jednak kwestionowane przez JP Weissa, który śledził Regułę ojcowie cztery w środku V -tego wieku . Reguły te są często kojarzone z Lérinsem, chociaż debata nie została rozstrzygnięta, przeważa hipoteza, zgodnie z którą pierwsza z tych zasad (Reguła Czterech Ojców) została sformułowana na około 450.
-
Instytucje cenobityczne około 420-424, Jean Cassien (Marsylia), a następnie Konferencje w 426
-
Reguła świętego Makariusza w 495 (Lérins)
-
Rule of Oyend by Oyend (czwarty opat obecnego St-Claude) w klasztorach Jury (480-510), zaginiona
-
Reguła Saint Césaire dla dziewic autorstwa Césaire , arcybiskupa Arles (napisana w kilku etapach między 512 a 534), adaptacja reguły dla mnichów została napisana między 534 a 542.
-
Panowanie wschodnie w 513 (Lérins)
-
Laus perennis , opactwo Agaune ( Sigismond , king burgonde , 515 )
-
Reguła mistrza (lata 30-te XX wieku , prawdopodobnie w południowej Galii)
-
Reguła św.Eugipusa ( Lucullanum , niedaleko Neapolu ) ok. 530-535
-
Reguła świętego Aureliana (Arles) ok. 547-551
-
Reguła św.Benedykta ( ok. 530-560 ), w dużej mierze inspirowana Regułą Mistrza, napisaną przez św.Benedykta z Nursji i używaną przez benedyktynów i cystersów
-
Reguła Tarnanta ,
-
Reguła Saint Ferréol d'Uzès, 553-573, prawdopodobnie przeznaczona dla klasztoru w diecezji Die.
-
Zasada Paul i Stefana , pośrodku VI th wieku , prawdopodobnie we Włoszech.
-
Reguła św. Czosnku Elmy (wersety)
-
Reguła św.Ciarana de Clonmacnois (wersetyzowana)
- Reguła św. Kolumby z Iony
- Reguła św. Comgalla z Bangor
-
Reguła św Columban ( VI th wieku ), napisanej przez św Kolumbana , że prawdopodobnie pod wpływem św Comgall, dostępny w dwóch wersjach:
-
Regula cujusdam patris ad monachos dla mężczyzn;
-
Regula cujusdam patris ad virgines , dla kobiet.
-
Reguła świętego Donata lub reguła dla dziewic ; jest inspirowany regułą św. Benedykta i św. Kolumbana.
-
Rządy Izydora z Sewilli .
Nie monastyczne, ale religijne reguły środkowego średniowiecza
- Reguła Braci Mniejszych ( franciszkanów ): Pierwsza reguła, napisana przez św. Franciszka z Asyżu , nigdy nie stosowana, ponieważ jest zbyt surowa, pochodzi z 1221 r. Druga reguła, bardziej elastyczna w odniesieniu do ślubów ubóstwa i porzucenia majątku, zostanie spisana i przyjęta w 1223 r. Franciszkanie nadal przestrzegają tej reguły.
„(…) Nie są mnichami, którzy nie mają powołania, by wycofać się ze świata, aby się modlić, medytować i oddawać chwałę Bogu. Świątynia jest zakonem religijno-wojskowym, a nie zakonem monastycznym; a wyrażenie „ mnich-żołnierz ”, powszechne i nadużywane, jest niewłaściwe. "
Uwagi i odniesienia
-
(fr + la) „ Codex regularum ” , na biblissima
-
Helvétius Anne-Marie, „Normy i praktyki życia monastycznego w Galii przed 1050 r .: prezentacja źródeł pisanych” w: Życie codzienne mnichów na wschodzie i zachodzie: 4–10 w. , Kair: Ateny, wydanie IFAO,2015, str. 381–382
-
http://www.theologica.fr/!_Pg_Patristique_Theologiens&OrdresMonastiques_4/PERES%20DU%20DESERT/Jean%20CASSIEN/INSTITUTIONS%20.pdf
-
Alain Demurger , Jacques de Molay , pot. „Payot Biography”, Payot & Rivages, 2002, str. 45. ( ISBN 2-228-89628-4 ) .
Zobacz też
Bibliografia
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne