Termin hypostasis pochodzi od łacińskiego słowa hypostasis , które z kolei pochodzi ze starogreckiego ὑπόστασις / hupóstasis , co oznacza „czynność umieszczenia się poniżej” .
Dlatego etymologiczne znaczenie rzeczowej „hipostazy” brzmiałoby „to, co jest umieszczone poniżej”. W języku francuskim jako dublet występuje słowo „substancja” (sub-stantia). Wychodząc z tego samego pochodzenia etymologicznego, termin „hipostaza” był używany w różnych dziedzinach.
Termin „ hipostaza ” oznacza, stosownie do czasów, kontekstu i autorów, podstawową substancję, pierwszą zasadę, indywidualność, która istnieje w nas lub trwałą substancję, osobę.
W dziedzinie filozofii termin ten oznacza „uznanie czystej abstrakcji za rzeczywistość” lub „uznanie idei za absolutną rzeczywistość metafizyczną”.
Hans Vaihinger w swojej pracy „Filozofia jak gdyby” do opisania skłonności do pozowania w byciu tym, co na początku jest tylko prostym, wygodnym i fikcyjnym sposobem mówienia, posługuje się hipostazą: „Osoba prawna jest„ hipostazą czystego pojęcie mające na celu ułatwienie opisu prawa ” .
Na polu metafizyki pojęcie hipostazy dotyczy głównie teologii chrześcijańskiej . Każda osoba Trójjedynego Boga Boga ( Ojca , Syna i Ducha Świętego ) jest zasadniczo oddzielną hipostazą. Mówi się, że te trzy hipostazy są „w zjednoczeniu hipostatycznym ”.
W religii starożytnego Egiptu każdy bóg ma zwierzę, przez które się objawia. Te święte zwierzęta nazywane są hipostazami. Na przykład ibis jest hipostazą boga Thota , podobnie jak krokodyl jest hipostazą boga Sobka .
W medycynie termin hipostaza oznacza nagromadzenie krwi w dolnej części płuc , nagromadzenie zwykle powstające w wyniku niewydolności serca .
W dziedzinie gramatycznej hipostaza polega na zastąpieniu jednej kategorii gramatycznej inną. Substantivation jest, na przykład, zjawisko gramatycznej hipostazy. Przymiotnik „piękny” staje się zatem rzeczownikiem, gdy mówimy o pięknie jako pojęciu estetycznym: „piękny” (termin, w którym przymiotnik jest używany jako rzeczownik za pomocą konkretnej formy hipostazy, substancjalności).
W dziedzinie artystycznej hipostaza jest określeniem podstawy pojęcia, na przykład „hipostaza estetyczna”, która określa podstawy estetyki . Termin ten po raz pierwszy został przywołany w ramach zbiorowej pracy artystycznej Cantina Project , realizowanej przez artystów ruchu neo-fluxus rezydujących w ESAD Grenoble .