Juiverie de Draguignan

Żydostwo od Draguignan był według czasów i autorów ulicy, dzielnicy czy getta zamieszkałych w średniowieczu przez społeczność żydowską. Pierwsza wzmianka o Żydach w mieście pochodzi z 1297 roku. Społeczność żydowska w Draguignan mogła liczyć do 225 mieszkańców, podczas gdy w Marsylii nie przekraczałaby 300 mieszkańców w tym samym czasie.

Lokalizacja i konstytucja

• Rue de la Juiverie: do 50 domów między Porte d'Orange i Rue du Portalet de Portaiguières.
• Traverse żydostwo: stworzony na początku XVII -tego  wieku, aby osiągnąć komunikację z ulicy Długiej (wielka ulicy).
• Courroua Trouca (korytarz z otworami): przejazd lub poterna przebita w 1430 roku, umożliwiająca wyjście na wieś w kierunku cmentarza żydowskiego znajdującego się w dzielnicy Blancon.
• Rzeźnia i jatka (1374).
• Studnia (1380).
• Piec i piekarnia (1412).
• Synagoga  : nie będzie znajdować się w numerach 12/14 i 16/18 rue de la Juiverie jako nakazami tradycji. Są to raczej domy romańskie. Były wśród nich freski i ilustracje, zabronione przez kult Izraela.

Inne ekscentryczne miejsca

• Cmentarz żydowski położony na lądzie przed Pierre de la Fée w dzielnicy zwanej „Blancon”. "
• Las forcas dels Jusieus szubienica na północno-zachodnim zboczu „Anioł pass”.
• „Domus judeorum”, biuro, w którym znajduje się powiernik i doradcy w domu zlokalizowanym w „Aires Saint-François” (Allées Azémar).
• Inne miejsca zamieszkane przez Żydów do 1374 roku: rue Saint-François (rue G. Cisson) i rue Droite (rue de Trans).

Niektóre portrety

Portrety Żydów znalezione w średniowiecznych tekstach:

• Według Ernesta Renana , Izaak ben Abraham ha-Gorni , wędrowny pisarza z drugiej połowy XIII th  wieku, napisałem ten czterowiersz w historii ludu Izraela  :

„Biada dniu, w którym mieszkałem w
legowisku smoków,
biada dniu, w którym chciałem
osiedlić się w tej społeczności”.
Ten poeta-pisarz miałby złe wspomnienia o żydowskiej społeczności Draguignan, takiej jak Aix-en-Provence, ale wychwalałby Apt i Manosque.

Według Jefima Schirmanna jego zła reputacja wynika z atrakcyjności zbyt wyraźnej dla młodych dziewcząt ze wspólnot, w których został przyjęty. Kolejny wiersz przeznaczony dla Żydów Draguignan:
„Oni szukają mnie w swoich pokojach,
Wierzą, że jestem zegarek w rogach
Albo, że mogę dołączyć nocne w rozpuście;
Według nich, jestem pragnienia mojego serca.
Mówią, że takie cudzołóstwo, obserwowałbym wieczorem,
I obym zachował w pamięci łaskę ich gołębicy,
wtedy uciekłbym jak najdalej,
Gdybym (choćby tylko) we śnie spotkał ich piękną!

• Salomon Bendes „Physicus” . Lekarz, który podobno z powodzeniem leczył epidemię (leczona choroba nie jest znana). Miasto Draguignan zapłaciło mu od 20 do 25 złotych florenów opłat i przyznano mu franczyzę.
• Boniface z Trans . Jako żydowski lekarz, który zdecydował się na konwersję, mógł pozostać w Draguignan po 1501 r. Za tę konwersję musiał zapłacić podatek w wysokości 150 florenów. Był trzykrotnie pierwszym konsulem miasta, w 1517, 1538 i 1548 r. Zmarł w 1549 r., Wolą wolałby pochować go w kościele Observance. Wiele datków trafiało do ubogich, do szpitala Saint-Jacques i mnichów z klasztoru, aby odprawiać msze.
• Régine Abram , córka Massipa Abrama w 1469 roku, otrzymała za swoje pierwsze małżeństwo posag w wysokości 2000 florenów i biblijny rękopis 40 florenów. Nawróciła się i musiała zmienić imię na Catherine Sicolle . Ponownie wyszła za mąż za giermka Gilleta Gilliberta z Aix-en-Provence.

Historyczne zabytki

• 1297: pierwszy znany akt wspominający Żyda w Draguignan.
• 1313: zakaz biskupstwa Fréjus „mieszania się” z chrześcijanami, ograniczenia w wykonywaniu niektórych zawodów (medycyna, służba publiczna itp.).
• 1348: czarna plaga w Prowansji i oszczercze oskarżenia przeciwko Żydom, którzy byliby odpowiedzialni za rozprzestrzenianie się epidemii.
• 1363: dekret miejski w sprawie portu rouelle (grzywna w wysokości 5 centów za zwłokę);
• 1374: edykt o „ponownej integracji” Żydów z żydostwem .
• 1383: pierwsza wzmianka o „las forcas dels Jusieus”, szubienicy zarezerwowanej dla Żydów.
• 1412: zakaz używania innego przejścia do wyjścia niż „ich” drzwi.
• 1489 - 1501: wypędzenia po wydaniu edyktu Karola VIII.

Uwagi i odniesienia

1. Little History of Draguignan E.Poupé, F. Mireur, 1911, strona 53
2. Gayrard 1997 , str.  88
3. Ulice Draguignan i ich historyczne domy Tome1, Frédéric Mireur, wyd. Książka historii ( ISBN  2-84373-658-7 ), strona 132.
4. Obrady comm. z 8 sierpnia 1380 r. Arch. Com. BB 4, f ° 226v °. w „Ulice Draguignan i ich zabytkowe domy” Tome 1, Frédéric Mireur, wyd. Książka historii ( ISBN  2-84373-658-7 ), strona 134
5. Komunikat do dyskusji. z 10 czerwca 1412 r. Arch. Comm.BB. 6, f ° 45 v °. w „Ulice Draguignan i ich zabytkowe domy” Tome 1, Frédéric Mireur, wyd. The History Book ( ISBN  2-84373-658-7 ), strona 134
6. Draguignan - średniowieczne domy, dzielnica Juiverie
7. http://www.varmatin.com/article/achille-venturini/nouvelle-jeunesse-pour-la-vieille-synagogue.679383.html
8. Według F.Fraya, historyka, kuratora dziedzictwa w Gayrard 1997 , s.  91
9. Ustawa z 23 sierpnia. Primum sumptum autorstwa Guillaume Dauphin, f ° 168 v ° (Studium alei w Aix-en Provence) w Ulicach Draguignan i ich zabytkowych domów Tom 1, Frédéric Mireur, wyd. The History Book ( ISBN  2-84373-658-7 ), strona 135
10. Kataster z 1581 Arch. comm. CC.13, f ° 148v ° w „Ulicach Draguignan i ich historycznych domów”, tom 1, Frédéric Mireur, wyd. The History Book ( ISBN  2-84373-658-7 ), strona 135
11. Oświadczenie o uznaniu w 1527 r. Cah. f ° 12 Łuk, odlot. z Var. seria H. Dominicans w „Ulicach Draguignan i ich zabytkowe domy” Tom 1, Frédéric Mireur, wyd. Książka historii ( ISBN  2-84373-658-7 ), strona 136
12. Jefim Schirmann (1949), „Isaac Gorni, hebrajski poeta z Prowansji”, Roman Letters,
13. (w) „  Isaac ben Abraham ha-Gorni  ” w Jewish Encyclopedia
14. motywy i inspiracje poety hebrajskiego Prowansji z końca XIII th  wieku: przypadek Isaac Gorni Arie Schippers, strona 277
15. Gayrard 1997 , s.  92
16. Według historyka L.Honoré w Gayrard 1997 , s.  92

Bibliografia

• Pierre-Jean Gayrard , Draguignan, Le Temps Retrouvé , Barbentane, Edition Equinoxe,1997, 284  str. ( ISBN  2-84135-069-X )
• Frédéric Mireur , Ulice Draguignan i ich zabytkowe domy, Tome 1 , Paryż, wydanie Le Livre d'histoire,1931, 352  pkt. ( ISBN  2-84373-658-7 )
• Edmond Poupé , History of Draguignan (z Fréféric Mireur) , wydanie Draguignan,1911
• Louis Honoré , Żydzi w Draguignan , Bull.Soc.études scient. archeol. Draguignan t. XLLIII-2,1941
• Danièle Iancu i Carol Iancu, Żydzi Południa, tysiącletnia historia , E. Barthélemy éditions, Awinion,1995
• Draguignan, 2000 lat historii; Raymond Boyer , Pierre-Jean Gayrard, Yann Coudou i Charles Clairici, wydania De Boccard; 2002.

Linki zewnętrzne

• (en) "  Draguignan  " , w Jewish Encyclopedia ,1906
• (en) Bernhard Blumenkranz , „  Draguignan  ” , w Jewish Virtual Library ,2008