Prezydent Republiki |
Giorgio Napolitano Pietro Grasso (tymczasowy) Sergio Mattarella |
---|---|
Przewodniczący Rady | Matteo renzi |
Wybór | 24-25 lutego 2013 |
Legislatura | XVII th |
Trening | 22 lutego 2014 |
Koniec | 12 grudnia 2016 r |
Trwanie | 2 lata, 9 miesięcy i 20 dni |
Koalicja | PD - NCD - SC - UdC - PSI |
---|---|
Ministrowie | 16 |
Kobiety | 8 |
Mężczyźni | 8 |
Izba Reprezentantów | 396/630 |
---|---|
Senat republiki | 171/320 |
Renzi rząd (w języku włoskim, Governo Renzi ) to rząd Republiki Włoskiej z dnia22 lutego 2014 w 12 grudnia 2016 r, podczas XVII kadencji parlamentu . Powstał po wewnętrznym wotum nieufności wobec Partii Demokratycznej i niekorzystnym dla ustępującego szefa rządu Enrico Letty .
Prowadzeni przez nowego prezydenta Demokratycznej Rady Ministrów Matteo Renzi , burmistrz Florencji i sekretarz PD, składa się z koalicji między Partią Demokratyczną (PD), przy czym nowa centroprawica (NCD), przy czym Wybór Obywatelski dla Włoch (SC) i Union de Centre (UdC). Razem mają teoretycznie 368 posłów na 630, czyli 58,4% miejsc w Izbie Poselskiej i 159 senatorów na 320, czyli 49,7% miejsc w Senacie RP . Ma poparcie bez udziału Centrum Demokratycznego (CD), Włoskiej Partii Socjalistycznej (PSI), większości parlamentarzystów z grup We Włoszech , regionalnych partii Trentino-Alto Adige i emigrantów. Razem mają 18 posłów na 630, czyli 2,9% miejsc w Izbie Poselskiej oraz 12 senatorów na 320, czyli 3,8% miejsc w Senacie RP .
Powstał po rezygnacji Enrico Lety i zastąpił jego rząd , ustanowiony i wspierany na tych samych warunkach. Po przedterminowych wyborach parlamentarnych w lutym 2013 r. Blokada Senatu uniemożliwiła utworzenie rządu i wybór nowego Prezydenta RP. Prezydent Giorgio Napolitano zgodził się kandydować do reelekcji, pod warunkiem, że powstanie wielki rząd koalicyjny między PD a Ludem Wolności (PDL), którego przywództwo przypadnie Enrico Letcie.
W listopadzie następnego roku zwolennicy ministra spraw wewnętrznych Angelino Alfano opuścili PDL i założyli NCD, sprzeciwiając się decyzji Silvio Berlusconiego , pozbawionego mandatu senatorskiego, o zlikwidowaniu szkolenia w celu odtworzenia Forza Italia (FI). Zaledwie miesiąc później Matteo Renzi wygrał prawybory Partii Demokratycznej i poparł Lettę. Jeszcze12 lutego 2014, w głosowaniu kierownictwa partii wystąpił z wnioskiem o zmianę rządu.
Zaproszony dwa dni później przez prezydenta Napolitano do powołania nowego kierownictwa, Renzi z powodzeniem wypełnia swoją misję i 21 lutego przedstawia swój zespół szefowi państwa . Ze średnią wieku 47 lat, najniższym w historii republikanów, składa się z zaledwie szesnastu ministrów, z czego połowa to kobiety po raz pierwszy , a na jej czele stoi najmłodszy w historii zjednoczonych Włoch przewodniczący Rady.
24 lutego poddał się Senatowi Republiki w wotum zaufania . Po proeuropejskim i reformistycznym przemówieniu Przewodniczącego Rady, władza wykonawcza wygrała głosowanie 169 głosami do 139, o cztery głosy mniej niż w ostatnim wotum zaufania dla rządu Letty , który opierał się na tej samej koalicji,11 grudnia 2013. Następnego dnia , 25 lutego , wygrał głosowanie w Izbie Poselskiej 378 głosami za, 220 przeciw i 1 wstrzymującym się.
Podczas prezydencji Rady:
Do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych:
Do Ministerstwa Spraw Zagranicznych:
W Ministerstwie Sprawiedliwości:
Do Ministerstwa Obrony:
Do Ministerstwa Gospodarki i Finansów:
Do Ministerstwa Rozwoju:
W Ministerstwie Pracy:
Do Ministerstwa Infrastruktury i Transportu:
Do Ministerstwa Rolnictwa, Leśnictwa i Polityki Żywnościowej:
W Ministerstwie Środowiska, Ochrony Terytorialnej i Morza:
Do Ministerstwa Edukacji, Szkolnictwa Wyższego i Badań:
W Ministerstwie Towarów, Kultury i Turystyki:
Do Ministerstwa Zdrowia
Do Ministerstwa Reform Konstytucyjnych i Stosunków z Parlamentem:
Do Ministerstwa Uproszczenia i Administracji Publicznej:
Do Ministerstwa Spraw Regionalnych: