Gotha Go 242
| Gotha Go 242 | ||
 Gotha 242 w Rosji | ||
| Budowniczy | Gothaer Waggonfabrik | |
|---|---|---|
| Numer budowy | 1481 GB 242; 174 GB 244 zmotoryzowany | |
| Załoga | 2 pilotów | |
| Motoryzacja | ||
| Silnik | Gnome et Rhône 14M 4/5 lub BMW 132 Z | |
| Rodzaj | 14-cylindrowy silnik gwiazdowy | |
| Moc | 700 kW | |
| Zasięg w locie delfinów | 1130 (Gotha 244 zmotoryzowany) km | |
| Wymiary | ||
 | ||
| Zakres | 24,50 m | |
| Długość | 15,80 m | |
| Wysokość | 4,40 m | |
| Powierzchnia skrzydeł | 64,40 m 2 | |
| Masy i ładunek | ||
| Pusta masa | 3200 kg | |
| Maksymalne obciążenie skrzydła | 110 kg / m 2 | |
| Maksymalna masa | 7100 kg | |
| Występ | ||
| Maksymalna prędkość | 300 km / h | |
| Minimalna prędkość opadania | SM | |
Gotha Go 242 jest przewóz bitwy szybowiec , zbudowany w Niemczech między 1941 a 1943 r .
Projekt
Urządzenie zostało zaprojektowane przez Alberta Kalkerta (in) , głównego konstruktora Gothy, na wniosek Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy ( Reichsluftfahrtministerium w skrócie MLR), który chciał wymienić jego DFS 230 . Łącznie zmontowano 1528 samolotów, z czego 133 było wyposażonych w silniki ( Gotha Go 244 ).
Zobowiązania
Nawet jeśli nie był używany do operacji powietrznych, doskonale spełniał swoją funkcję transportu ludzi i materiałów. Aby go holować, Luftwaffe zwykle używała Heinkel He 111 , Junkers Ju 52 lub Messerschmitt Bf 110 . Zaprojektowano wersję wyposażoną w silniki (Gotha Go 244), zdolne do samodzielnego startu. Większość służyła w regionie śródziemnomorskim, Afryce Północnej i na Morzu Egejskim. Junkersów Ju 87D-2 , wzmocniona tylne koło tylna część kadłuba, były wyposażone w hak do holowania 242 GB.
Kiedy Citadel Operacja The Gotha Go 242 z Luftlandgeschwader 1 i 2 VIII.Fliegerkorps (Air Corps), partie Teodozja ravitaillèrent XVII th armii zakorzenione w Półwyspie Taman .
Warianty
-
Idź 242A
- Go 242A-1 : pierwsza wersja transportu materiałów
- Go 242A-2 : pierwsza wersja transportera (21 żołnierzy)
-
Idź 242B
- Go 242B-1 : wersja do transportu materiałów, z której można zrzucić pociąg
- Go 242B-2 : B-1 z ulepszonym podwoziem (amortyzatory oleo-pneumatyczne)
- Idź 242B-3 : B-1 wyposażony w podwójne drzwi z tyłu do zrzucania spadochroniarzy
- Go 242B-4 : wersja wyposażona w podwójne drzwi B-3 i podwozie B-2
- Go 242B-5 : wersja z podwójnym sterowaniem
-
Idź 242C
- Go 242C-1 : prototyp wersji wodnosamolotu .
- GB 244
Urządzenia wyposażone w silniki: prawie zawsze francuski silnik Gnome i Rhône 14M , rzadziej BMW 132 Z czy radziecki silnik M-25A. Pozostają słabsze w porównaniu z „prawdziwymi” samolotami transportowymi.
Czysty prototyp z pojedynczym dźwigarem ogonowym. Nazwany na cześć Alberta Kalkerta. Jego testy obejmują rakiety hamulcowe.
Inne cechy
Do pilotowania samolotu potrzebnych było dwóch pilotów, w ładowni mogło zmieścić się 23 ludzi, obciążenie skrzydeł wynosiło 110 kg / m 2 . Samolot najczęściej leciał z prędkością przelotową 240 km / hi lądował z prędkością 90 km / h . Wskazana w specyfikacji możliwa do pokonania odległość 1130 km dotyczy oczywiście zmotoryzowanej wersji Go 244 .
Uwagi i odniesienia
Bibliografia
- (en) Tony Wood i Bill Gunston, Hitler's Luftwaffe: obrazkowa historia i techniczna encyklopedia sił powietrznych Hitlera podczas II wojny światowej , Londyn, Salamander Books Ltd.,1977, 247 s. ( ISBN 978-0-861-01005-9 i 978-0-517-22477-9 )