Ulotki

Zakon Feuillanta
Przykładowe zdjęcie artykułu Feuillanta
Zakon religijny
Instytut Zakon klasztorny
Rodzaj Kontemplacyjny
Duchowość cystersów
Reguła św. Benedykta
Cel Modlitwa, praca, życie liturgiczne, umartwienie.
Struktura i historia
Fundacja 1577
Labastide-Clermont ( Haute-Garonne )
Założyciel Jean de La Barrière
Koniec 1791
Lista zakonów

W Feuillants , Folietani , są członkami Bernardynów monastycznego porządku rządów Citeaux , od kolejności cystersów . Zakon wziął swoją nazwę od opactwa cystersów Notre-Dame de Feuillant w dawnej diecezji Rieux niedaleko Tuluzy ( Haute-Garonne ).

Historyczny

Założony około 1145, stał opiniującymi w 1493 roku i przekazany do rządu świeckich zagranicznych do życia monastycznego, to opactwo zatem podjęta w 1562 roku w ręce Jeana de la Barrière (1544/00). Nawrócony postanawia zamieszkać tam osobiście jako mnich (1573) i stając się faktycznie opatem (1577), zobowiązuje się do przywrócenia dawnego zwyczaju. Inne domy przyjęły jego reformę: musiały mieć bose głowy i stopy, spać na deskach, jeść na kolanach, narzucać sobie nadludzkie niedostatki; następnie surowość tej reguły została złagodzona.

Ale opozycja jest taka, nawet w obrębie zakonu cystersów , że konieczne jest osiągnięcie całkowitej autonomii. Feuillant następnie nadał swoje imię zakonnikom zakonu, którego został głową.

Na prośbę Henryka III w 1587 r. Założono w Paryżu przy rue Saint-Honoré wspólnotę , która wyróżniała się aktywnym udziałem jej mnichów w wojnach domowych czasów Ligi  : Bernard de Montgaillard , dit le Petit Feuillant , wyróżniał się przede wszystkim gwałtownością swoich kazań. Kiedy walka dobiegła końca, Henryk IV potraktował ich życzliwie.

Mnisi, tacy jak Dom Sans de Sainte-Catherine, Dom Eustache de Saint-Paul, jawią się jako wielcy duchowi kierownicy w czasie tego, co Brémond nazwał „mistyczną inwazją”.

W 1630 r. Papież Urban VIII oddzielił Feuillants we Włoszech pod nazwą Reformed of Saint-Bernard od Feuillants we Francji .

W Feuillants Paryża , który stał na czele porządku, wziął nazwę od Saint Bernard de la skruchy . Klasztor paryski przeżył wielki rozwój. Ten dom, założony w 1587 roku , zajmował obecne miejsce od rue de Castiglione i części rue de Rivoli, która biegnie wzdłuż Tuileries .

W Feuillants sobie białą sukienkę z białym kapturem.

W 1789 roku Les Feuillants liczyło we Francji tylko stu sześćdziesięciu dwóch mnichów podzielonych na dwadzieścia cztery domy. Zakon został rozwiązany w 1791 roku .

Podczas rewolucji The Konstytuanty skonfigurować swoje biura z Feuillants w Paryżu i Club des Feuillants , klub polityczny, który przyniósł ze sobą umiarkowanych i monarchistów konstytucyjne, również znalazła swoje miejsce na spotkanie tam.

W klasztorze mieszkał Ludwik XVI i jego rodzina od 10 do12 sierpnia 1792.

Zakon nigdy nie miał więcej niż dwa klasztory żeńskie, jeden założony w Montesquieu-Volvestre w 1588 r., A następnie przeniesiony do Tuluzy , drugi założony w Paryżu w faubourg Saint-Jacques w 1622 r. Victor Hugo wspomniał o tych Feuillantines .

Lista opatów Notre-Dame de Feuillant

Opaci Notre-Dame de Feuillant nie byli przełożonymi zakonu Feuillant, dopóki ten ostatni nie został utworzony pod opactwem Jean de la Barrière w 1562 roku:

Źródło: Gallia Christiana

Opactwa

Słynne ulotki

Uwagi i odniesienia

  1. XIX-wieczny budynek w stylu haussmannowskim zbudowany na miejscu klasztoru pod adresem La Canebière 48, długo uśpiony jak wiele innych budynków w dzielnicy, został przekształcony w 4 * hotel sieci hoteli Mercure , który jest otwarty od lipca 2019 roku.
  2. 21, avenue du Général Leclerc Klasztor Feuillants of Plessis-Piquet został założony w 1614 roku w wyniku ofiarowania prywatnej rezydencji i farmy zbudowanej przez dwie pobożne kobiety, Étiennette Gayneau i Françoise de Cressey. Obiekt religijny obejmuje kościół pod wezwaniem św. Szczepana i budynki klasztorne położone na szczycie Grand Rue (obecna avenue du Général Leclerc). Ponadto klasztor jest właścicielem prawie jednej trzeciej ziemi w gminie, co nie jest pozbawione niechęci mieszkańców wsi. Podczas rewolucji klasztor Plessis-Piquet został przejęty jako własność narodowa, sprzedany, a następnie zniszczony. Rue des Feuillant utrwala dziś pamięć o tym religijnym establishmentu.
  3. Założony w Poitiers na rozkaz Ludwika XIII 8 lipca 1615 roku, kościół został całkowicie zniszczony podczas rewolucji . To, co pozostało z klasztoru, zostaje następnie zakupione przez trzy siostry Chobelet w czasie sprzedaży dóbr narodowych i przekształcając go w szkołę dla młodych dziewcząt, proszą o pomoc Madeleine-Sophie Barat, która założyła od 1800 r. Kongregacja Pań Najświętszego Serca, która przybyła w 1805 roku. Zobacz https://paroisses.poitiers.catholique.fr/accueil/leglise-diocesaine/la-vie-consacre/vie-apostolique/religieuses-du-sacre-coeur- des-feuillant-de-poitiers / . Od 1818 r. Kościół odbudowano w stylu neoklasycystycznym . W 1997 r. Został wpisany na listę zabytków . Zgromadzenie to zajmowało ten teren do 2009 r., Kiedy to sprzedało budynki, które stały się domem spokojnej starości noszącym imię Feuillants. Od dawna opuszczony kościół grozi zawaleniem. W 2018 roku zespół entuzjastów dziedzictwa stworzył stowarzyszenie Le Chant des Feuillants See https://www.lechantdesfeuillants.fr/fr/l-association/le-chant-des-feuillants w celu ochrony, przywrócenia i przekazania tego dziedzictwo i aby miasto Poitiers stało się miejscem kultury i sztuki Zobacz http://www.avouspoitiers.fr/a-la-decouverte-de-la-chapelle-des-feuillants/821404 .

Załączniki

Bibliografia