Sylwester Stallone

Sylwester Stallone Obraz w Infoboksie. Sylvester Stallone na Festiwalu Filmowym w Cannes 2019 Biografia
Narodziny 6 lipca 1946 r
Nowy Jork
Imię i nazwisko Michael Sylvester Gardenzio Stallone
Narodowość amerykański
Rezydencja Beverly Hills
Szkolenie University of Miami
Liceum Abrahama Lincolna ( we )
Akademia Wojskowa Charlotte Hall ( we )
Liceum Montgomery Blair ( we )
Działalność Aktor , reżyser , producent filmowy, scenarzysta, producent telewizyjny , biznesmen
Okres działalności Od 1971
Ojciec Frank Stallone senior ( w )
Matka Jackie Stallone
Rodzeństwo Frank stallone
Wspólny Jennifer Flavin ( w ) (od1997)
Dzieci Sage Stallone
Sophia Rose Stallone ( d )
Sistine Rose Stallone
Seargeoh Stallone ( d )
Scarlet Rose Stallone ( d )
Inne informacje
Domena Kontrola broni
Religia Kościół Katolicki
Partia polityczna partia Republikańska
Ciąć 1,77 m²
Stronie internetowej www.sylvesterstallone.com
Nagrody
Wybitne filmy Filmografia Sylwestra Stallone
podpis

Michael Sylvester Stallone Gardenzio mówi Sylvester Stallone [ s ɪ l v ɛ s t ɚ s t ə l o ʊ n ] , urodzony6 lipca 1946 rw Nowym Jorku , w dzielnicy Hell's Kitchen , w stanie Nowy Jork , w Stanach Zjednoczonych jest aktorem , reżyserem , scenarzystą i producentem amerykańskiego kina pochodzenia francuskiego i ukraińskiego przez matkę i włoskiego przez ojca.

Po rozpoczęciu w małych rolach na początku lat 70., ujawnił się szerokiej publiczności w 1976 roku w Rocky, gdzie jego rola przyniosła mu nominację do Oscara , Złotego Globu i BAFTA dla najlepszego aktora i najlepszego oryginalnego scenariusza. Ten znaczący sukces zapoczątkowuje jego karierę, generuje serię ośmiu filmów spotykających znaczący sukces krytyczny i komercyjny, których historia opowiada historię boksera z Filadelfii . Oprócz wcielenia głównej roli, regularnie dba o reżyserię i pisanie. Jego rola Rocky'ego Balboa obejmuje ponad czterdzieści lat, zdobywając Złoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego w 2016 roku oraz trzecią nominację do Oscara w tej samej kategorii .

W tym samym czasie kontynuował poważny i dramatyczny rejestr filmami takimi jak FIST (1978), La Taverne de l'Enfer (1978), Les Faucons de la nuit (1981) i pracował dla znanych reżyserów, takich jak Norman Jewison i Jana Hustona . W 1982 r. jego wcielenie żołnierza po traumie wojny wietnamskiej w Rambo pozwala mu uzyskać drugą najbardziej emblematyczną rolę w jego karierze. Sukces filmu prowadzi do powstania serii czterech sequeli, których głównym bohaterem jest tytułowa postać . Od połowy lat 80. zwrócił się ku wysokobudżetowym produkcjom: kontynuacji Rambo , Tango i Cash , Cliffhanger , Demolition Man oraz serii filmów Niezniszczalni . Poza kilkoma dramatami, takimi jak Copland , sequele Rocky'ego i kilkoma próbami komedii, głównym gatunkiem interpretacji stały się filmy akcji.

Od 1984 roku ma swoją gwiazdę w Hollywood Walk of Fame w Los Angeles .

Biografia

Młodzież

Michael Sylvester Gardenzio Stallone urodził się dnia 6 lipca 1946 rw Hell's Kitchen , Nowy Jork , Nowy Jork , Stany Zjednoczone . Sylvester Stallone jest ojciec Francesco dit „Frank”, urodził się w Gioia del Colle , w prowincji Bari , Apulia , Włochy i przybył do Stanów Zjednoczonych , gdy jego rodzice wyemigrowali do tego kraju w 1932 roku.

Jej matka, Jackie Stallone z domu Jacqueline Labofish, pochodzenia ukraińskiego przez ojca (John Labofish) i francuskiego przez matkę (Jeanne Clérec), urodziła się w Stanach Zjednoczonych w Waszyngtonie.

W wyniku komplikacji od urodzenia w 1946 roku Sylvester Stallone doznał paraliżu twarzy po lewej stronie ( nerw twarzowy został uszkodzony kleszczami ). Jego usta są więc lekko krzywe, a język na wpół sparaliżowany, co powoduje błąd w wymowie .

W wywiadzie udzielonym w Canal + (1992) przez Michela Denisota Stallone mówi, że chodził do szkoły w Szwajcarii, aby uczyć się francuskiego.

Początki

Sylvester Stallone studiował dramat w Miami . Po powrocie do Nowego Jorku wystąpił w kilku sztukach off-broadwayowskich . W okresie bezrobocia, odnajduje się krótko bezdomnych i pędy erotyczne filmowe , Wieczorek u Kitty i Studa , za które otrzymuje, zgodnie z jego własnego świadectwa, pensją 200 dolarów. To jego pierwszy filmowy występ. Film został wydany kilka lat później, po triumfie Rocky'ego i wykorzystując rosnący sukces aktora, pod tytułem The Italian Stallion - przydomek Rocky'ego Balboa; włoskie słowo „  stallone  ” oznaczające również „ogier” – towarzyszy mu kampania reklamowa, która próbuje przedstawić go jako film pornograficzny . Większość z jego innych ról trzyma go w krótkich występach chuliganów, jak w Bananas, gdzie oskarża biednego Woody'ego Allena . Zagrał także kilka występów w serialach telewizyjnych, takich jak Kojak , ale jego kariera powoli się rozwijała. W połowie lat 70. zaczął zdobywać ważniejsze role drugoplanowe, jak w Capone czy w serii B Wyścig śmierci z 2000 roku, gdzie grał głównego złoczyńcę .

W tym okresie Stallone napisał scenariusz do Rocky'ego , historię boksera drugiej kategorii, któremu zaoferowano szansę życia w dniu, w którym mistrz świata w boksie zaproponował mu zmierzenie się z nim na ringu. Jego historia jest inspirowana walką bokserską, w której uczestniczył jako widz i podczas której Mohamed Ali zmierzył się z nieznanym bokserem Chuckiem Wepnerem . Wbrew wszelkim oczekiwaniom ten ostatni stawił opór i dał ostrą odpowiedź wielkiemu mistrzowi.

Mając świadomość, że rola Rocky'ego Balboa , podobnie jak walka z Apollo Creed o jego postać, może wywrócić jego życie do góry nogami, Stallone odmawia sprzedaży swojego scenariusza, jeśli nie otrzyma gwarancji zagrania tytułowej roli. Producenci bardzo wysoko podnieśli stawkę, aby kupić ten scenariusz, ale chcieli mieć potwierdzoną gwiazdę na plakacie: początkowo rolę zaoferowano Jamesowi Caanowi , Robertowi Redfordowi , Burtowi Reynoldsowi lub Ryanowi O'Nealowi . Producenci nie są entuzjastycznie nastawieni do powierzenia głównej roli Stallone'owi, który jest wtedy tylko drugorzędnym aktorem.

Rocky Revelation (lata 70.)

Dopiero w 1976 roku wygrał sprawę i wydał Rocky w reżyserii Johna G. Avildsena . Sesja jest osiągnięciem, ponieważ została ukończona w zaledwie miesiąc i przy absurdalnym budżecie. Podobnie jak jego postać, Stallone zostaje wyrzucony na przód sceny, film odniósł nieoczekiwany sukces i dostał dziesięć propozycji do Oscara . Stallone zostaje trzecią osobą, po Charliem Chaplinie i Orsonie Wellesie, wymienianą w kategoriach najlepszego aktora i najlepszego oryginalnego scenariusza do pojedynczego filmu . Ostatecznie film zdobył 3 Oscary, z których najważniejszy to najlepszy film roku. Uniwersalna historia Rocky'ego Balboa , czyli „maluczkich”, którzy bronią się i urzeczywistniają dzięki odwadze, ale także dzięki pomocy losu – w skrócie alegoria amerykańskiego snu – rodzi mit amerykańskiego kino nowoczesne, a także nada swojemu interpretatorowi niezwykły wymiar.

Stallone odnajdzie postać Rocky'ego Balboa siedem razy, w 1979, 1982, 1985, 1990, 2006, 2015 i 2018 roku. Stallone napisał wszystkie scenariusze sagi i wyreżyserował Rocky 2 , Rocky 3 , Rocky 4 i szóstą część , zatytułowaną Skalista Balboa . Seria Rocky przedstawia niepokojące podobieństwo między karierą aktora i boksera, którzy z biegiem lat stają się gentryfikowani: zostawiamy małego zagubionego „bękarta” z Filadelfii, aby ewoluował w supergwiazdę zmonopolizowaną przez jego wizerunek ( Rocky 3 ), a nawet lider amerykańskiego patriotyzmu w pełnym odrodzeniu zimnej wojny ( Rocky 4, gdzie mierzy się z bokserem ze Związku Radzieckiego). Seria traci świeżość co zyskuje na wydajności a także zarobki, ponieważ kolejne odcinki są stale poprawia wyniki Box Office, rozciągającą się na całym świecie 300 milionów podniesiony przez 4 th  epizod. Tylko 5 th  składnik będzie zakłócać tę historię sukcesu , ze względu na powrót do domu i scenariusz skupia się na schyłku bokser, który fani potknąć przyzwyczajony do triumfu swojego idola.

Pod koniec lat 70. Stallone próbował swoich sił jako reżyser w innym dramacie sportowym, La Taverne de l'Enfer . Wydany w 1978 roku film zebrał złe recenzje. Niezależnie od tego, aktor spotka drugą kultową postać swojej kariery.

Do 35 -tego -lecia filmulistopad 2020, Stallone zapowiada nowy Rocky 4 i przedstawia nowe sceny.

Rambo potwierdzenia i filmy akcji (1980)

W 1982 roku Stallone zinterpretował w Rambo inną rolę, która naznaczy jego karierę: rolę bezdomnego weterana z Wietnamu, który złapał grypę przez prowincjonalnego szeryfa, który nie chce widzieć symbolu przechadzającego się po „swoim” mieście Ameryki. który przegrał. Stallone powtórzy rolę Johna Rambo jeszcze cztery razy (1985, 1988, 2008 i 2019). Postać Rambo, którego Stallone uważa za swoją „ciemną stronę” (Rocky jest jego „jasną stroną”), podejmuje pewne elementy życia Stallone, takie jak saga Rocky .

Rambo jest naprawdę rolą, która uświęca go jako światową supergwiazdę w kinie: jego postać weterana wojownika staje się ikoną i budzi prawdziwą „Rambomanię”. Postać i jego wyczyny są umiejętnie wykorzystywane przez rząd Reagana , gdy zimna wojna jest w ostatnich wzlotach i zakrętach. Rambo, zwłaszcza z drugim odcinkiem trylogii (pierwszy jest bardziej niejednoznaczny), daje dumę Amerykanom, którzy wciąż leczą bolesne rany wietnamskiego „bagna”: Stallone nie tylko zrywa z amerykańskim kinem bardzo zjadliwym wobec kina. postawa wojsk Wuja Sama podczas wojny w Wietnamie (Czas Apokalipsy , Voyage to Hell's End , Pluton , Full Metal Jacket ), ale oprócz fabuły z filmu Rambo 2: The Mission - bohater dostrzega i uwalnia wciąż przetrzymywanych amerykańskich żołnierzy wietnamskie więzienia - przekazuje ideę, że ten nowy amerykański bohater w pojedynkę pomści zhańbiony kraj i wygra wojnę przegraną przez biurokratów.

To dlatego Rambo, a zarazem Stallone, stał się niejako obrazem dumnej i patriotycznej Ameryki lat 80. i wywołał wiele reakcji odrzucenia lub kpiny, bardzo silnej we Francji z Dummies, a zwłaszcza z Les Guignols de. l'Info , gdzie marionetka Stallone'a zostaje wybrana jako awatar, który ma reprezentować najgorsze sztuczki Ameryki poprzez postać pana Sylwestra .

W 1983 roku zaskoczył drugą produkcją (poza sagą Rocky ), której był także współproducentem i współautorem scenariusza, musicalem Staying Alive , kontynuacją światowego sukcesu, który ujawnił Johna Travoltę , Gorączkę sobotniej nocy . Film jest krytyczną klapą, ale działa komercyjnie.

Stallone był wówczas supergwiazdą kina akcji, ale role Rocky'ego i Rambo tak bardzo naznaczyły umysły i karierę, że inne jego filmy z tej dekady nie do końca się sprawdziły, chociaż próbował swoich sił w kilku gatunkach: policji thriller z Les Faucons de la nuit , film wojenny z własnym zwycięstwem ( 1981 ), musical z Le Vainqueur ( Rhinestone , 1984 ), komedia policyjna z Tango i Cash ( 1989 ) czy ponownie film więzienny z High Security ( 1989 ) , nie zapominając o policyjnym filmie akcji z Cobrą ( 1986 ) (publiczność i krytycy mają jednak tendencję do łączenia większości tych filmów z ogólnym terminem „  film akcji  ”, co częściowo wyjaśnia, dlaczego Stallone często jest oskarżany o robienie tego samego typu filmu).

Dywersyfikacja i niepowodzenia (lata 90.)

W latach 90. Stallone pozostawił po sobie postacie Rocky'ego i Rambo. Chcąc wyrwać się z kajdan tych dwojga bohaterów, próbuje ( bez powodzenia iść w ślady swojego rywala i przyjaciela Arnolda Schwarzeneggera ) włamać się w komedię, z Zamieszanie w worku i Arrête ou ma mere va strzelać ! Jego ocena spadła, a Stallone przeszedł chudy pierwszy okres. To jego przyjaciel, ale zawsze konkurent, Schwarzenegger, staje się gwiazdą kasy, ale w tym czasie wyłania się także nowe pokolenie bohaterów akcji ( Steven Seagal , Jean-Claude Van Damme , Bruce Willis ), którzy odnawiają gatunek. i chodzić po klombach.

Wyciągnięty z lekcji swoich porażek, postanawia wrócić do kina akcji , z różnymi losami: gra więc w filmach takich jak Cliffhanger: Stalking na szczycie , Demolition Man i Ekspert, które są prawdziwymi sukcesami, potem Sędzia Dredd , Assassins lub Daylight to nowe rozczarowania w amerykańskiej kasie. Ale jego filmy nadal odnoszą sukcesy za granicą, jak film Daylight, który zarobił ponad 126 milionów dolarów.

W ostatnich latach rolę, która naznaczyła najwięcej krytyków, zaproponował mu James Mangold w 1997 roku wraz z Coplandem . Gra szeryfa Freddy'ego Heflina, zmęczonego i brzuszka, z małego miasteczka policjantów rządzonego przez mafię. Do tej roli potrzeba 20 kilogramów i zadziwia wielu obserwatorów. Stallone rzeczywiście udowadnia, że ​​nie jest zwykłym kłębkiem mięśni, ale prawdziwym aktorem. Okrzyknięty przez wielu fanów film nie jest śledzony przez publiczność, która wydaje się mieć trudności z zaakceptowaniem Stallone'a w roli „słabego” człowieka, nie pokazującego jego sprawności fizycznej. To doświadczenie nie ma zatem żadnego kontynuacji.

Przejście przez pustynię, a następnie powrót (lata 2000)

Po prostym sukcesie Coplanda , Sylvester Stallone, który przekroczył 50 lat, przechodzi przez nieudany okres w pierwszej połowie 2000 roku: Driven and Get Carter , nowe filmy akcji głównego nurtu, wszystkie dwa wydane w 2001 roku , są poważnymi komercyjnymi porażkami . D-Tox ( 2002 ) jest wydany późno i tylko w ograniczonym zakresie w Stanach Zjednoczonych.

W 2004 roku zaprezentował na antenie NBC reality show The Contender, w którym widzimy codzienne życie bokserów, którzy walczą o to, by stać się najlepszymi z nich. We Francji program był transmitowany przez Canal+ i W9 . Stallone najwyraźniej nie ma już żadnych planów i musi zadowolić się występami w serialach telewizyjnych, takich jak Las Vegas, czy filmach takich jak Taxi 3 i Spy Kids 3 . W 2005 roku wprowadził Hulka Hogana do Galerii Sław WWE.

Po wielu latach spędzonych na próbach przekonania producentów, Stallone powrócił na pierwszy plan w 2006 roku , wraz z szóstą odsłoną Rocky'ego . Projekt wydaje się szalony, ponieważ dla wielu Stallone jest za stary, by przyjąć rolę boksera, a aktor nie jest wyjątkiem od drwin. Mimo to trzyma się swojego projektu, rozumiejąc, że postać przykleja się do niego i że publiczność docenia go w tej roli.

Rocky Balboa , skupiony na nostalgii i powrocie do walorów pierwszego odcinka, wreszcie pozwala Stallone wrócić do krytycznego sukcesu i pierwszych miejsc kasowych. Po dobrze przyjętym powrocie Rocky'ego, Stallone próbuje wskrzesić inną rolę swojego życia, Johna Rambo . Jest to czwarty film w tej sadze i nazywa go – podobnie jak jego ostatni Rocky – po prostu imieniem postaci: John Rambo . Film przedstawia wątek bliski tej z Rambo 2 , ale także powraca do źródła postaci odkrytej w pierwszym opusie, film sytuuje się pomiędzy potępieniem ludobójstwa ludu Karen przez juntę birmańską a refleksją Johna Rambo o swojej przeszłości jako wojownik i zademonstrował całkowicie założoną przemoc.

Nadal odnosi sukcesy jako reżyser/producent przy projekcie Niezniszczalni: Jednostka Specjalna . Opowiada historię bandy najemników wysłanych na wyspę w Ameryce Południowej, by obalić dyktatora, granego przez Davida Zayasa . Zdjęcia do tego filmu akcji, skupiającego wszystkie gwiazdy hollywoodzkiego kina akcji, rozpoczną się w kwietniu 2009 roku w Brazylii . Stallone występuje z Jasonem Stathamem , Jet Li , Charismą Carpenter , Terry Crews , Dolphem Lundgrenem powracającym z Stallone po tym, jak został zauważony w Rocky IV , Randy Couture (Mistrz MMA), Stone Cold Steve Austinem , Eric Roberts , Mickey Rourke i krótkim występie Arnolda Schwarzeneggera i Bruce'a Willisa . Film, wydany dnia13 sierpnia 2010 w Stanach Zjednoczonych i 18 sierpnia we Francji, pomimo krytyki, odniósł ogromny międzynarodowy sukces kasowy i ponownie wprowadza Sylvester Stallone do kina akcji w wieku 64 lat.

Powrót jako aktor / producent (2010s)

W 2012 roku wznowił swoją rolę w Niezniszczalnych 2: Jednostka Specjalna, ale produkcję powierzono producentowi Simonowi Westowi . Film, kręcony głównie w Bułgarii, wita kilku nowych aktorów, takich jak Chuck Norris , Scott Adkins, a zwłaszcza Jean-Claude Van Damme, który gra głównego antagonistę. W tej kontynuacji większe znaczenie nabierają postacie Arnolda Schwarzeneggera i Bruce'a Willisa . Film zostanie wydany w dniu22 sierpnia 2012we Francji. Trzecia część Niezniszczalni 3 , z nowymi aktorami Harrisonem Fordem , Antonio Banderasem , Wesleyem Snipesem czy Melem Gibsonem , ale tym razem bez Bruce'a Willisa , kończy trylogię z sukcesem .sierpień 2014.

Jednocześnie Stallone wciela się w główne role w różnych projektach, umiejscowionych w muskularnym rejestrze, o bardziej zróżnicowanych losach: w 2012 roku w thrillerze akcji Lead in the head wciela się w płatnego zabójcę zmuszonego do współpracy z gliną. Sung Kang ), aby znaleźć mordercę swoich kolegów z drużyny.

Kolejny rok został przypieczętowany spotkaniami ze świętymi potworami: po raz pierwszy udostępnił plakat do thrillera akcji Ucieczka z Arnoldem Schwarzeneggerem , również w trakcie powrotu. Film opowiada historię projektanta najbezpieczniejszych pod względem bezpieczeństwa więzień, który sam zostanie porwany i osadzony w więzieniu. Następnie dramat sportowy Match Retour pozwala mu ponownie spotkać się z innym weteranem Hollywood, Robertem De Niro , którego poznał już w Copland .

W 2014 roku zaskoczył go występem w chóralnej obsadzie niezależnej komedii dramatycznej Bad Luck , napisanej i wyreżyserowanej przez Johna Herzfelda . Ta wrażliwa część swojego repertuaru aktorskiego, aktor zmobilizuje go do nieoczekiwanego projektu, Creed: The Legacy of Rocky Balboa , spin-off Rocky , którego centrum jest syn Apollo Creed, grany przez młodego Michaela B. Jordana . W filmie, napisanym i wyreżyserowanym przez Ryana Cooglera , Stallone gra emerytowanego Rocky'ego Balboa , który obecnie pełni rolę mentora. Jego rola przyniosła mu Złoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego i nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego . Był już nominowany do tej samej roli w 1977 roku na Złotych Globach i Oskarach.

W 2018 roku pokazuje dwa sequele: pierwszy Evasion 2: The Labyrinth of Hades , w którym Schwarzeneggera zastępuje Dave Bautista - krytyczna i komercyjna klapa w teatrach, która nie przeszkadza w rozpoczęciu budowy trzeciego dzieła, w reżyserii jego Partner Cobry , John Herzfeld. Wreszcie ostatni raz Rocky Balboa dla Creed 2 .

Aby pożegnać się z rolą, która przyniosła mu sławę , odgrywaną przez osiem filmów fabularnych, Stallone odnajduje Ivana Drago , granego przez Dolpha Lundgrena w Rocky 4 . Po raz pierwszy ogłoszone jako dyrektor, Stallone wreszcie ustępuje młodego filmowca Steven Caple Jr. .

W 2019 roku żegna się ze swoją drugą powracającą postacią, Johnem Rambo , w Rambo: Last Blood , w reżyserii Adriana Grunberga , którego współautorem i scenariuszem jest Sylvester Stallone.

Zobowiązania

Popiera kandydata Republikanów Johna McCaina w wyborach prezydenckich w 2008 roku . Po zwycięstwie Donalda Trumpa w 2016 roku ten ostatni zaproponował mu stanowisko prezesa National Endowment for the Arts, ale odmówił.

Życie prywatne

ten 13 lipca 2012 r., Sage Stallone , a następnie w wieku 36, został znaleziony martwy w swoim domu w Hollywood . Uważa się, że przyczyną jest niewydolność serca (miażdżyca naczyń wieńcowych). Podczas autopsji w jego ciele nie znaleziono śladów narkotyków, z wyjątkiem Vicodinu, morfiny o działaniu przeciwbólowym. Sage Stallone został pochowany w Westwood Memorial Park w Los Angeles .

w Styczeń 2013, The New York Post pisze, że aktor rzekomo wykorzystał swoją przyrodnią siostrę Toni-Ann Filiti jako nastolatek. Grożąc w 1987 r., że ujawni tę historię, dostałaby od aktora 2 miliony dolarów, 16 666 dolarów renty miesięcznie na życie i 50 000 dolarów na psychiatryczną obserwację. Syn Toni-Ann Filiti twierdzi, że jego matka potwierdziła mu fakty na łożu śmierci. Otoczenie Sylvestra Stallone'a broni tego ostatniego i utrzymuje, że zapłaciłby siostrze pieniądze tylko z hojności. Według ich matki, Jacqueline Stallone , jej córka wymyśliła wszystko, by szantażować syna za pieniądze.

w luty 2016, gazeta The Baltimore Post-Examiner publikuje artykuł, według którego Sylvester Stallone rzekomo w 1986 roku, wraz ze swoim ochroniarzem, wykorzystał seksualnie 16-letnią dziewczynkę. Gazeta powołuje się na raport policyjny z tego samego roku oraz zeznania domniemanej ofiary. W listopadzie następnego roku, w kontekście afery Harveya Weinsteina , brytyjska gazeta Daily Mail odebrała informacje od Baltimore Post-Examiner . Aktor reaguje wtedy kategorycznym zaprzeczeniem i podkreśleniem, że nigdy nie był przesłuchiwany przez władze. Brigitte Nielsen , ówczesna żona Sylvestra Stallone, interweniuje, by zakwestionować te oskarżenia. wgrudzień 2017, jest on przedmiotem nowej skargi o napaść na tle seksualnym, chociaż upłynął termin przedawnienia. Dla prawnika aktora „jest oczywiste, że ta kobieta złożyła tę skargę, aby reklamować się w mediach” .

Filmografia

Aktor

Lata 1960-1970 lata 80 1990 2000s Lata 2010 Lata 2020

Tworzenie głosu

KinoFilmy animowaneGry wideo
  • 2019  : Mortal Kombat 11  : John Rambo (Pakiet Kombat nr 2 - 2020)
  • 2019: Call of Duty: Mobile  : John Rambo (archiwum audio - pakiet 2021)
  • 2020  : Call of Duty: Warzone  : John Rambo (archiwum audio - pakiet 2021)
  • 2020: Call of Duty: Black Ops Cold War  : John Rambo (archiwum audio - pakiet 2021)

Dyrektor

Nagrody

Nagrody

Rok Ceremonia Kategoria Film
1977 Nagrody Davida di Donatello Nagroda Davida di Donatello dla najlepszego aktora zagranicznego Skalisty
Kansas City Film Critics Circle Awards Nagroda KCFCC dla najlepszego aktora
1979 Konwencja ShoWest Gwiazda roku
1982 Nagrody Jowisza Nagroda Jupitera dla najlepszego aktora międzynarodowego Rambo i Rocky 3
1983 Hollywoodzka Aleja Sławy Gwiazda - Gwiazda Alei Sław - 29 czerwca 1983, 6712 Hollywood Boulevard
1984 Konwencja ShoWest Gwiazda gwiazd
1985 Nagrody Złotego Jabłka Kwaśne jabłko
1986 Teatry Pospiesznego Puddingu Człowiek roku
Nagrody People's Choice Ulubiony aktor Rambo 2 i Rocky 4
1990 Grand Prix International du Spectacle Najpopularniejszy aktor międzynarodowy
1992 Cezar Cezar honorowy
1996 Nagrody Złotego Jabłka Męska Gwiazda Roku
1997 Nagrody Złotego Jabłka Męska Gwiazda Roku
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Sztokholmie Najlepszy aktor Copland
1998 Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Palm Springs Nagroda za osiągnięcia Desert Palm
2002 Stowarzyszenie sprzedawców oprogramowania wideo Gwiazda Akcji Millennium Award
2004 Złoty aparat Najlepszy aktor międzynarodowy
2005 Światowe nagrody kaskaderskie Byk Honoru
2006 Amerykańskie Stowarzyszenie Pisarzy Bokserskich Boxing Lifetime Cinematic Achievement dla postaci Rocky'ego Balboa Rocky , Rocky 2 , Rocky 3 , Rocky 4 , Rocky 5 i Rocky Balboa
2008 Festiwal Filmowy w Zurychu Nagroda Złotej Ikony
2009 Festiwal Filmowy w Wenecji Nagroda Niech Żyje Filmowiec
2010 Nagroda IGN Galeria sław bohaterów akcji IGN
Hollywoodzki reporter Nagroda Wizjonera Sztuki Ket
Festiwal filmowy w Hollywood Nagroda za całokształt twórczości
2011 Publicyści Hollywood Union Nagroda za całokształt twórczości
2012 CinemaCon Osiągnięcie w karierze ComicCon Award
2013 Międzynarodowy Festiwal Filmowy CineRocomm Diament za całokształt twórczości dla najlepszego aktora w historycznym przeboju kinowym Skalista 4
2015 Nagrody Krajowej Rady Rewizyjnej Nagroda NBR dla najlepszego aktora drugoplanowego Kredo
10 najlepszych filmów (jako producent)
Nagrody Boston Online Film Critics Association Nagroda BOFC dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Południowo-Filmowych Nagroda SEFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych w Austin Nagroda AFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Phoenix Nagroda PFCS dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Towarzystwa Krytyków Filmowych Las Vegas Nagroda LVFCS dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych St. Louis Nagroda SLFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Utahh Nagroda UFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Koła Czarnych Krytyków Filmowych Nagroda BFCC dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Gruzji Nagroda GFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
2016 Złote Globy Złoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Towarzystwa Krytyków Filmowych w Denver Nagroda DFCS dla najlepszego aktora drugoplanowego
Critics' Choice Movie Awards Critics' Choice Movie Award dla najlepszego aktora drugoplanowego
Złote nagrody Schmoes Złoty Schmoes Award dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagroda Golden Schmoes za największą niespodziankę roku (jako producent)
Nagrody Obwodu Nagrody Społeczności Nagroda ACCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Złote Derby Awards Złote Derby dla najlepszego aktora drugoplanowego
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Santa Barbara Nagroda Montecito - Wielki, ważny wkład w kino

Spotkania

Rok Ceremonia Kategoria Film
1977 nagrody Akademii Oscar za najlepszy scenariusz Skalisty
Oscar dla najlepszego aktora
Złote globusy Złoty Glob za najlepszy scenariusz
Złoty Glob dla najlepszego aktora
Amerykańskie Stowarzyszenie Pisarzy Nagroda WGA dla najlepszego dramatu zaadaptowanego bezpośrednio do kina
Nagrody People's Choice Ulubiony aktor
1978 Nagrody Filmowe Brytyjskiej Akademii BAFTA za najlepszy scenariusz
BAFTA dla najlepszego aktora
Nagrody People's Choice Ulubiony aktor FIST i Tawerna Piekła
1980 Nagrody People's Choice Ulubiony aktor Skalista 2
2015 Nagrody Satelitarne Nagroda Satellite dla najlepszego aktora drugoplanowego Kredo
Nagrody nowojorskich krytyków filmowych online Nagroda NYFCO dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych w Waszyngtonie Nagroda WAFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Bostońskiego Towarzystwa Krytyków Filmowych Nagroda BSFC dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Koła Krytyków Filmowych z San Francisco Nagroda SFFCC dla najlepszego aktora drugoplanowego
Houston Film Critics Society Awards Nagroda HFCS dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Filmowych w Indianie Nagroda IFJA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Towarzystwa Krytyków Filmowych Online Nagroda OFCS dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych w Chicago Nagroda CFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Florida Film Critics Circle Awards Nagroda FFCC dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Sojuszu Dziennikarzy Filmowych Nagroda AWFJ dla najlepszego aktora drugoplanowego
Stowarzyszenie Krytyków Filmowych z Północnej Karoliny Nagroda NCFC dla najlepszego aktora drugoplanowego
Ankieta krytyków Indiewire 2 th  stanowisko do nagrody ICP dla najlepszego aktora w roli drugoplanowej
Plebiscyt Wioski Filmów Głosowych 2 nd  pozycja do nagrody VVFP dla najlepszego aktora drugoplanowego
2016 Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Centralnego Ohio Nagroda COFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Krajowego Towarzystwa Krytyków Filmowych Nagroda NSFC dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Seattle Seattle Nagroda SFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody NAACP Image Award dla Najlepszego Filmu (jako producent)
Nagrody Black Reel BR Award za najlepszy film (jako producent)
Nagrody Koła Krytyków Filmowych w Vancouver Nagroda VFCC dla najlepszego aktora drugoplanowego
nagrody Akademii Oscar dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Iowaowa 2 nd  pozycja do nagrody IFCA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody filmowe MTV Nagroda MTV dla Najlepszego Filmu (jako producent)
Filmy AARP dla Grownups Awards Nagroda AARP dla najlepszego aktora drugoplanowego
Wszystkie nagrody filmowe Def All Def Movie Award - Najbardziej pomocna biała osoba
Internetowe Stowarzyszenie Filmowe i Telewizyjne Nagroda OFTA dla najlepszego aktora drugoplanowego
Nagrody BET Nagroda BET dla Najlepszego Filmu (jako producent)
Nagrody NAACP NAACP Image Award dla najlepszego filmu (jako producent)
Nagrody Teen Choice Teen Choice Award dla najlepszego filmu (jako producent)
2017 Nagrody Jowisza Jowisz

Nagroda dla najlepszego aktora międzynarodowego

    • Nagroda Razzie

Sylvester Stallone od lat 80. był regularnie celem nagród Razzie Awards . Z biegiem czasu stał się jednym z ich ulubionych celów i otrzymał 10 nagród Razzie Awards i 30 propozycji, co jest rekordem dla tej parodiowej imprezy. Razzies ogłosili go w 1990 roku najgorszym aktorem lat 80., aw 2000 roku najgorszym aktorem stulecia. W 2016 roku otrzymał jednak nagrodę Razzie for Redemption, która upamiętnia powrót zwycięzcy Razzies.

  • 1985: Zwycięzca nagrody Razzie dla najgorszego aktora za Le Vainqueur
  • 1985: Nagroda Razzie za najgorszy scenariusz do zwycięzcy wspólnie z Philem Aldenem Robinsonem
  • 1985: nominacja do nagrody Razzie za najgorszy scenariusz do filmu Rocky 4 ( Rocky IV )
  • 1985: Razzie Award zwycięzca Najgorszy reżyser za Rocky 4 ( Rocky IV )
  • 1986: Zdobywca nagrody Razzie za Najgorszy scenariusz do Rambo 2: The Mission wspólnie z Jamesem Cameronem i Kevinem Jarrem
  • 1986: Zdobywca nagrody Razzie dla najgorszego aktora za Rambo 2: The Mission
  • 1986: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za Cobra
  • 1986: nominacja do nagrody Razzie za najgorszy scenariusz dla Cobry
  • 1987: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za Le Bras de Fer
  • 1988: nominacja do nagrody Razzie za najgorszy scenariusz do Rambo 3 dzielonego z Sheldonem Lettich
  • 1988: Nagroda Razzie dla najgorszego aktora za Rambo 3
  • 1989: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za wysokie bezpieczeństwo
  • 1989: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za Tango i Cash
  • 1990: Zdobywca nagrody Razzie za Najgorsze z dekady za Cobra (1986), Wysokie bezpieczeństwo (1989), Le Bras de fer (1987), Rambo 2: The Mission (1985), Rambo 3 (1988), Rocky 4 ( Rocky IV , 1985), Le Vainqueur ( Rhinestone , 1984) oraz Tango i Cash (1989).
  • 1991: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za Rocky 5
  • 1991: nominacja do nagrody Razzie za najgorszy scenariusz dla Rocky 5 ( Rocky V )
  • 1991: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za film The Confusion is in the Bag
  • 1992: Nagroda Razzie dla najgorszego aktora za Stop, albo moja matka strzeli!
  • 1994: nominacja do nagrody Razzie za najgorszy scenariusz za film Cliffhanger: Track to the Top (1993) wspólnie z Michaelem France
  • 1995: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za Eksperta
  • 1995: nominacja do nagrody Razzie za najgorszą parę dzieloną z Sharon Stone za Ekspert
  • 1995: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za zabójców
  • 1995: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora dla sędziego Dredd
  • 1996: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za światło dzienne
  • 1999  : nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora drugoplanowego w filmie Alana Smithee (1997)
  • 2000: Zdobywca nagrody Razzie dla najgorszego aktora stulecia za 99,5% jego filmów
  • 2001: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za Get Carter
  • 2002: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za sterami (2001)
  • 2002: nominacja do nagrody Razzie za najgorszy duet ekranowy dla Driven (2001) dzielona z Burtem Reynoldsem
  • 2002: nominacja do nagrody Razzie za najgorszy scenariusz do filmu Driven (2001) wspólnie z Janem Skrentnym i Nealem Tabachnickiem
  • 2004: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora w Różne role dla Spy Kids 3: Mission 3D (2003)
  • 2011: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego reżysera za Niezniszczalni: Jednostka Specjalna
  • 2014: nominacja do nagrody Razzie dla najgorszego aktora za Lead in the Mind , Escape and Return Match
  • 2016: Zdobywca nagrody Redemption Prize za rolę wielkiego mistrza Razzies, nominowany do Oscara dla najlepszego aktora w roli drugoplanowej w Creed: The Legacy of Rocky Balboa

Głosy francuskojęzyczne

W wersji francuskiej , Alain Dorval został regularny Sylvester Stallone za głos od Rocky w 1976 roku podwaja aktora, zwłaszcza w Rocky , Rambo i Niezniszczalni sag .

W pewnym okresie Richard Darbois podwoił go osiem razy. Nazwał aktora, zwłaszcza w Tango i Cash , Demolition Man , Copland i Driven . Michel Vigné podwaja go również w filmie Haute Sécurité i serialu Dream On . Podwaja go również w Gremlins 2: The Next Generation jako fragment zapowiadający Rambo 2: The Mission .

Wyjątkowo głosowali mu także Laurent Hilling w The Italian Stallion , Dominique Collignon-Maurin w The Hands in the Pockets , Jean-Pierre Leroux w Capone , Bernard Murat w The Death Race 2000 , Olivier Destrez w serialu Kojak , Gérard Dessalles w serii The Muppet Show , Patrick Floersheim w wersji VHS Le Vainqueur i Thierry Mercier w serii This Is Us .

W wersji Quebec , Pierre Chagnon jest głosem Sylvester Stallone w prawie wszystkich jego filmach. Podwaja to w szczególności w Cliffhanger: Stalking at the top , Judge Dredd , Rocky Balboa i Saga Expendables .

Wyjątkowo został również wyrażony przez Dominique Briand w Tango i Cash oraz L'Embrouille est dans le sac .

wersje francuskieWersje z Quebecu Uwaga  : Lista wskazuje tytuły Quebecu.

Uwagi

  1. Wymowa w amerykańskim angielskim transkrybowana zgodnie ze standardem API . Nazwisko Stallone pochodzi od włoskiego [ s t a l l ɔ n e ], gdzie oznacza „ogier”.
  2. Stallone pozostaje w 2018 roku ostatnim, który był w tej sytuacji.

Bibliografia

  1. (w) „  Frank Stallone, gracz polo i ojciec aktora Sylvestra Stallone, umiera w wieku 91 lat  ” w Washington Post (dostęp 28 marca 2013 )
  2. (pl) Stallone , 13emerue
  3. WIDEO. Sylvester Stallone: ​​burmistrz zdradza bretońskie pochodzenie aktora
  4. (w) Will Stewart , „  Rambo-ski – rosyjski sekret gwiazdy Hollywood Sylvester Stallone  ” , Daily Mail , Londyn,11 kwietnia 2009( przeczytaj online , skonsultowano 11 kwietnia 2009 )
  5. „  Sylvester Stallone  ” , premiera (dostęp 19 października 2017 r .).
  6. „  Przegrana walka Stallone'a”. Nasze śledztwo  ” , na Paris Match ,22 lipca 2012(dostęp 19 października 2017 )
  7. Canal + środowa gazeta kinowa 1992 , (FLV) [produkcja telewizyjna] (1992) Włochy: KANAŁ +. Skonsultowano się z22 lutego 2018. Scena pojawia się w 43 min 30 s. „Wywiad z Sylvesterem Stallone'em przeprowadzonym przez Michela Denisota”
  8. (en) Wywiad z Sylvesterem Stallone , Playboy , wrzesień 1978
  9. „Włoskiego ogiera”: Stallone nigdy nie robił hardcore , AVN , 6 lutego 2008
  10. „  Pokaz Sylwestra Stallone i Mohameda Ali na rozdaniu Oskarów 1977  ” , na Premiere .fr ,23 lutego 2017(dostęp 9 grudnia 2018 r . ) .
  11. „  Sylvester Stallone ma miłą niespodziankę dla fanów „Rocky IV”  ”, na www.20minutes.fr (dostęp 4 września 2020 r. )
  12. "  Creed 2  : Sylvester Stallone za kamerą na powrót Ivana Drago  " , o Allociné ,10 października 2017 r.(dostęp 10 października 2017 r . ) .
  13. (w) Justin Kroll , „  Steven Caple Jr. wyreżyseruje „Creed 2” z udziałem Michaela B. Jordana i Sylwestra Stallone (EXCLUSIVE)  ” , Variety ,11 grudnia 2017(dostęp 19 marca 2018 )
  14. Stéphane Lauer, "Sylvester Stallone oddala się od obsady Donalda Trumpa , " lemonde.fr , 20 grudnia 2016 r.
  15. Hélène Pagesy, „Sage Stallone: ​​kariera zbyt szybko przerwana”, Lefigaro.fr, 16 lipca 2012
  16. http://www.stallone.biz/10-categorie-150213.html
  17. https://akas.imdb.com/name/nm0000230/bio
  18. „Sylvester Stallone rzekomo wykorzystywał swoją przyrodnią siostrę”, gala.fr, 24 stycznia 2013 r.
  19. Sylvester Stallone oskarżony 30 lat temu o rzekome uprawianie seksu grupowego z nastolatkiem, policja twierdzi , The Baltimore Post-Examiner , 16 lutego 2016 r.
  20. „  Napaść na tle seksualnym: nazwisko Sylwestra Stallone pojawiłoby się w policyjnym raporcie  ”, LCI ,17 listopada 2017 r.( przeczytaj online , skonsultowano 17 listopada 2017 r. )
  21. Sylvester Stallone zaprzecza napaściom seksualnym na 16-latka w latach 80. , Czas , 17 listopada 2017 r.
  22. Anne-Yasmine Machet, „Sylvester Stallone oskarżony o napaść seksualną: broni go jego była żona Brigitte Nielsen” , gala.fr, 21 listopada 2017 r.
  23. Noémie Sato, „Sylvester Stallone celem nowej skargi o napaść na tle seksualnym” , 20minutes.fr, 25 grudnia 2017 r.
  24. Niektóre źródła podają, że film pochodzi z 1973 roku.
  25. Mortal Kombat 11 Ultimate – zaprezentowano rozgrywkę Rambo ” na blog.fr.playstation.com
  26. „Aktorzy Rambo & McClane podobno nie nagrywali nowych linii głosowych dla operatorów Warzone” na charlieintel.com
  27. All-Time Razzie Champions , Razzies.com , 26 lutego 2005
  28. „Aktorzy, którzy dubbingowali Sylvester Stallone we Francji” na Doublagissimo
  29. „Aktorzy, którzy dubbingowali Sylwestra Stallone we Francji” na AlloDoublage
  30. „Aktorzy, którzy dubbingowali Sylvester Stallone we Francji” na RS Dubbing .
  31. „Komedianci, którzy dubbingowali Sylvester Stallone w Quebecu” na Doublage.qc.ca , dostęp 17 października 2014 r.

Zobacz również

Bibliografia

  • Emmanuelle Bernheim, Stallone , Paryż, Gallimard, 2002, 52 s. (powieść)
  • Sylvester & Stallone Symposium (2012; Caen), Traktat o semiotyce nadużycia: bohater, super wektor znaczeniowy: materiały Sympozjum Sylvester & Stallone, La Fermetureeture, Caen, od 6 do24 lipca 2012 r., [Caen], [Amavada], [2012], 106 s.
  • David Da Silva, Sylvester Stallone, bohater klasy robotniczej , nowe wydanie rozszerzone, La Madeleine, LettMotif, 2020, 240 s., Coll. Stallone
  • (en) Marsha Daly, Sylvester Stallone: ​​ilustrowane życie , Nowy Jork, St. Martin's Press, 1984, 127 s.
  • (en) Carl Green i William Sanford, Sylvester Stallone , Mankato, Crestwood House, 1986, str. 32, coll. Scena centralna
  • Christophe L. i Guy Braucourt, Sylvester Stallone , Paryż, PAC, 1985, 127 s.
  • (en) Chris Holmlund (red.), Najlepszy czytelnik Stallone: ​​Sylvester Stallone jako gwiazda, ikona, autor , Nowy Jork, Wallflower Press, [2014], 286 s.
  • William Laurent, Sylvester Stallone , Saint-Cloud, SIPE, 1995, 127 s.
  • Mohamed Mamou, Sylvester Stallone: ​​zemsta na życiu , Transparence, 1995, 240 s.
  • Jean-Christophe HJ Martin, reżyseria: Sylvester Stallone , nowe wydanie, La Madeleine, LettMotif, 2020, 159 s., Coll. Stallone (aktualności)
  • (en) Janice C. Simpson, Sylvester Stallone: ​​Idąc na odległość , St. Paul, EMC, 1978, 40 s., coll. Nagłówki II

Linki zewnętrzne