Bari | ||||
Heraldyka |
Flaga |
|||
Administracja | ||||
---|---|---|---|---|
Kraj | Włochy | |||
Region | Apulia | |||
Metropolia | Bari | |||
Burmistrz | Antonio Decaro (08.06.2014) | |||
Kod pocztowy | od 70121 do 70132 | |||
Kod ISTAT | 072006 | |||
Kod katastralny | A662 | |||
Prefiks tel. | 080 | |||
Demografia | ||||
Miły |
(fr) barésiens baresses (it) baresi |
|||
Populacja | 319 579 mieszk . (30-11-2019) | |||
Gęstość | 2755 mieszk./km 2 | |||
Geografia | ||||
Informacje kontaktowe | 41°08′00″ północ, 16°52′00″ wschód | |||
Wysokość | Min. Maks. 1 m 5 mln |
|||
Powierzchnia | 11 600 ha = 116 km 2 | |||
Różnorodny | ||||
Święty patron | San Nicola di Mira | |||
Uczta patronalna | 8 maja | |||
Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: Apulia
| ||||
Znajomości | ||||
Stronie internetowej | http://www.comune.bari.it/ | |||
Bari ( Bari po włosku , [ˈbaːri], Bàre po neapolitańsku i Vare dawniej, Barium po łacinie , Barion po grecku ) to włoskie miasto liczące ponad 315 000 mieszkańców, stolica metropolii Bari i regionu Apulii , na wybrzeżu Adriatyku .
Bari jest głównym miastem aglomeracji miejskiej liczącej ponad 750 000 mieszkańców. Na całej powierzchni zurbanizowanej liczba ta wzrasta do około 1 300 000 mieszkańców.
Bari to dziewiąte włoskie miasto pod względem liczby ludności, trzecie w południowych Włoszech i pierwsze w regionie. Miasto jest jedną z piętnastu włoskich metropolii.
Bari znane jest jako miasto, w którym znajdują się relikwie św. Mikołaja , co czyni miasto i jego bazylikę jednym z ważnych ośrodków Kościoła prawosławnego na Zachodzie. Bari ma silną tradycję handlową i zawsze było centrum wymiany handlowej, politycznej i kulturalnej z Europą i Bliskim Wschodem. Jej port jest dziś największym portem pasażerskim na Morzu Adriatyckim. Od 1930 roku w Bari odbywa się Fiera del Levante, a od niedawna miasto stało się siedzibą Sekretariatu VIII Paneuropejskiego Korytarza .
W historycznym centrum nazywa Bari Vecchia jest przesiąknięty historią starożytną i kontrastuje z Rejonowy Murat pochodzącym z XVIII th wieku , którego nazwa pochodzi od General Murat. Dzielnica zorganizowana jest w szachownicę i najlepiej reprezentuje handlowe tradycje miasta. Po II wojnie światowej szybka i często niekontrolowana urbanizacja doprowadziła do powstania mniej regularnej, nowoczesnej części miasta, która wyrosła poza dzielnicę Murattiano.
Miasto położone jest 42 km od Morza Adriatyckiego między gminami Giovinazzo na północy i Mola di Bari na południu. Znajduje się nad piętą włoskiego buta.
Obszar miejski znajduje się w centrum rozległego płaskiego obszaru obejmującego depresję, conca di Bari . W kierunku Bitritto , Modugno i Bitonto spotykamy pierwsze stoki Murge . Miasto położone jest na wysokości od 0 do 131 metrów. Kształt miasta jest często opisywany jako orzeł z rozpostartymi skrzydłami, którego głową jest mały półwysep, na którym zbudowany jest pierwszy rdzeń miejski, Bari Vecchia .
Klasyfikacja sejsmiczna: strefa 3 (niska sejsmiczność), dekret PCM nr 3274 z dnia 20.03.2003
Gminy przygraniczneAdelfia , Bitonto , Bitritto , Capurso , Giovinazzo , Modugno , Mola di Bari , Noicattaro , Triggiano , Valenzano
Bari ma klimat śródziemnomorski z gorącym, suchym latem, ale bliskość morza oznacza, że wilgotność może być wysoka. Zimy są łagodne i wilgotne. Najlepszy okres to jesień, temperatury około 20 °C przy dobrym nasłonecznieniu.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | może | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 7 | 7 | 9 | 11 | 15 | 19 | 21 | 21 | 19 | 15 | 11 | 8 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 15 | 16 | 17 | 20 | 24 | 30 | 31 | 31 | 30 | 25 | 21 | 17 |
Opady ( mm ) | 51 | 57 | 52 | 47 | 17 | 6 | 2 | 4 | 13 | 54 | 65 | 45 |
Wilgotność względna (%) | 77 | 74 | 72 | 68 | 68 | 65 | 64 | 65 | 68 | 72 | 76 | 78 |
Obwodnica Bari (E55), która przecina miasto z północy na południe, składa się w dużej mierze z trzech pasów. Anas poświęca duży budżet każdego roku do utrzymania tej istotnej arterii łączącej port z zewnątrz.
Na północ i południe od miasta droga krajowa 16 Adriatic jest autostradą bez opłat, która umożliwia połączenie z SS 379 i SS 613, a tym samym Brindisi i Lecce. Ponadto jest to dobra alternatywa dla autostrady A14, aby dojechać do Foggii.
W kierunku stacji Bari-Centrale , która jest częścią obwodu Grandi Stazioni (główne stacje), zbiegają się oprócz linii Ferrovie dello Stato (historyczna Ferrovia Adriatica i Bari-Taranto), Ferrovie del Sud Est (linia Bari - Martina Franca-Taranto i Bari-Casamassima-Putignano, Ferrotranviaria - Ferrovie Bari Nord (linia Bari-Barletta) oraz Ferrovie Appulo Lucane (Bari-Matera), wszystkie przyznane regionowi.
Planowana jest budowa linii dużych prędkości między Bari a Neapolem, która skróci czas podróży z czterech godzin do 110 minut. Odcinek Foggia-Bari jest już eksploatowany, natomiast trasa Neapol-Foggia jest wciąż w fazie badań. W marcu 2007 roku podpisano umowy pomiędzy Ministerstwem Infrastruktury, RIF i zainteresowanymi regionami. Osiągnięcie to jest również ważne w kontekście paneuropejskiego korytarza VIII.
Port Bari łączy Bałkany i Bliski Wschód .
Jest jednym z największych na Adriatyku , szczególnie dla ruchu pasażerskiego: w 2007 roku 1,8 miliona pasażerów, z czego około 350 000 to rejsy.
Międzynarodowy lotnisko cywilne Karol Wojtyła, znajduje się na północnych obrzeżach miasta. To najważniejsza z Apulii. W 2009 roku lotnisko obsłużyło ponad 2,8 mln pasażerów, przy wzroście ruchu powyżej średniej krajowej. W 2005 r. otwarto nowy terminal, który może pomieścić cztery miliony pasażerów, do których należy dotrzeć do 2012 r.
Interporto Regionale della Puglia znajduje się na obrzeżach miasta, w niewielkiej odległości od autostrady i lotniska, i jest podłączony do portu, przechodzącą przez oś północ-południe i terminalu kolejowego.
Jest to ważne multimodalne centrum logistyczne wymiany między krajami śródziemnomorskimi a Europą Północną.
Sieć kolei miejskiej obejmuje sześć linii zarządzanych przez czterech operatorów. Wszystkie linie zbiegają się na dworcu głównym w Bari.
Istnieją trzy linie miejskie: FM1, FM2, FM3 oraz cztery linie podmiejskie: S1 żółta (Barletta - Bari - Monopoli), S2 zielona (Barletta - Andria - Bitonto - Bari), S3 brązowa (Bari - Matera) i S3 bis (Bari - Taranto), S4 (Bari - Conversano - Putignano) i S4 bis (Bari - Casamassima - Putignano).
N O | Trasa | Otwarcie | Długość |
---|---|---|---|
FM1 | Dworzec Centralny ↔ San Paolo | 2008 | 9,3 km |
FM2 | Dworzec Centralny ↔ Lotnisko ↔ Bitonto | 2012 | 11,8 km |
FM3 | Dworzec Centralny ↔ Bitritto | W budowie | 13,0 km |
Linia metra FM1 została oddana do użytku w 2008 roku. Łączy dworzec centralny Bari z dzielnicą San Paolo, zachodnimi obrzeżami miasta, obejmuje cztery z sześciu planowanych stacji:
Po pełnej eksploatacji linia będzie miała przepustowość 6000 pasażerów na godzinę, a pociąg będzie kursował co 5 minut. Od 2010 roku połączenie kolejowe łączy lotnisko z dworcem centralnym.
Autobus miejskiMiasto posiada sieć 38 linii autobusowych obsługiwanych przez firmę AMTAB SpA oraz kilka dodatkowych linii, w tym te przeznaczone dla szkół lub zarezerwowane dla osób niepełnosprawnych.
TrolejbusowyDo 1987 r. miasto posiadało cztery linie trolejbusowe o łącznej długości 15,4 km .
Miasto zatwierdziło prace nad przebudową 14- kilometrowych linii trolejbusowych . Prace mają zostać zakończone w 2010 roku.
Środki środowiskoweSystem park-and-ride, z usługą transportu wahadłowego, który łączy parking z centrum miasta, umożliwił miastu poprawę pozycji w rankingu Legambiente dotyczącym jakości środowiska włoskich miast.
W Bari od 2009 roku działa usługa wypożyczania rowerów Bari in bici w kilku lokalizacjach w mieście.
Administracja pracuje nad systemem carpooling.
Historyczne centrum Bari nazywa się Barivecchia („Bari vecchia”, stare Bari).
Miasto w ostatnich latach przeszło fenomen niekontrolowanej urbanizacji: nowoczesna część stolicy (która rozwinęła się poza Barivecchia, murattiana ) wydaje się zagubiona i bardzo mało kontrolowana na planie urbanistycznym.
W latach 90. obszar metropolitalny Bari składał się z 44 gmin, które dziś mają ponad 1,4 mln mieszkańców.
Dystrykt (circoscrizione) | Powierzchnia ( km 2 ) |
Mieszkańcy (2001) |
Mieszkańcy (2005) |
Gęstość ( mieszk./km 2 ) (2001) |
Dzielnice | |
---|---|---|---|---|---|---|
ja | Palese - Santo Spirito | 18,62 | 28 757 | 29 210 | 1544 | Palese Macchie, Santo Spirito, Catino, San Pio |
II | San Paolo - Stanic - Villaggio del Lavoratore | 20.14 | 35 516 | 35 580 | 1,764 | San Paolo, Stanic |
III | Picone - Poggiofranco | 7.47 | 43 724 | 42,304 | 5 853 | Picone, Poggiofranco |
IV | Carbonara - Ceglie - Loseto | 35.03 | 39 910 | 39,898 | 1,139 | Carbonara, Santa Rita, Ceglie del Campo, Loseto |
V | Japigia - Torre a Mare | 18,77 | 35,891 | 35 495 | 1912 | Japigia, Torre a Mare, San Giorgio, Sant 'Anna |
VI | Carrassi - San Pasquale | 7,70 | 60 775 | 59,124 | 7893 | Carrassi, San Pasquale, Mungivacca |
VII | Madonnella | 0,95 | 17 601 | 17.094 | 18 527 | Madonnella |
VIII | Libertà – Marconi – San Girolamo – Fesca | 6.30 | 65 317 | 65 122 | 10 368 | Libertà, Marconi, San Girolamo, Fesca |
IX | Murat - San Nicola | 1,05 | 16 978 | 16 523 | 16 170 | Murat, San Nicola |
Całkowity | 116,03 | 344 014 | 340 355 | 2 969 |
Początki Bari nie są jasne: podczas wykopalisk w kościele San Pietro na starym mieście sformułowano hipotezę o osadzie datowanej na epokę brązu, która miała pochodzić od ludu Peucétiens .
Od III th century BC. AD , Barium jest włączone do terytoriów rzymskich jako municipium, a Bari rozwija się po wybudowaniu Via Traiana .
W IV th wieku miasto stało się siedziba Episkopatu , a po upadku Zachodniego Cesarstwa Rzymskiego , jest pożądane przez Longobardów i Bizantyjczyków , prąd terminach „starówka” Struktura z tym razem S „kręci się wokół dziedziniec Catépan . W 669 cesarz Konstanty II splądrował miasto.
Bari zostało następnie podbite przez muzułmańskich Berberów (od 847 do 871 było siedzibą emiratu ). Następnie przeszedł w ręce Lombard książąt z Benevento . W 875 powróciła do Bizantyjczyków, którzy uczynili z niego stolicę tematu Langobardia , który obejmował Apulię i Kalabrię .
Wyzwolone przez flotę wenecką po sześciu miesiącach oblężenia przez Saracenów , w 1002 r. Bari pod dowództwem Melo de Bari buntuje się przeciwko bizantyńskiej władzy, w 1018 r. uzyskuje autonomię.
Ostatnie posiadłości bizantyjskie we Włoszech, w 1068 r. , miasto Bari zostało oblężone przez Normanów, którzy wyrwali je z rąk Bizantyjczyków na16 kwietnia 1071, aw 1087 otrzymała szczątki św . Mikołaja z Miry . Między XII TH i XIV -tego wieku, Bari został port wyjścia z wypraw krzyżowych.
W 1098 , w krypcie nowej bazyliki św Mikołaja , papież Urban II przewodniczył radzie, gdzie ponad 180 biskupów interweniował , aby omówić kwestie związane z dogmatycznych nieodłącznych problemów w stosunkach między Kościołem prawosławnym a Kościołem rzymskim w następujących dzień schizmy z 1054 roku .
Zniszczone przez Guillaume I er Sycylii , Bari odradza się w okresie Suevian , wokół zamku zbudowanego przez Fryderyka II, cesarza na umocnień Norman.
Dodominium Andegaweńskie , Aragońskie i Hiszpańskie , przerwane splendorem pod panowaniem Sforzów , wraz z księżną Izabelą Aragońską i Boną Sforzą, towarzyszył długi okres upadku . Bari przeszło także wenecką dominację, która powiększyła jego port, dzięki czemu zna okres rozkwitu, wspomagany handlem produktami wsi, na które popyt jest duży w pobliżu rynków zagranicznych.
25 kwietnia 1813 r., Joachim Murat kładzie pierwszy kamień rozszerzenia miasta na zewnątrz murów (o nazwie „Nowa Wieś” lub „wieś Murat”), charakteryzującej się ortogonalny układ ulic. Populacja szybko wzrasta od 18 000 do 94 000 osób -XX th wieku. Bari staje się stolicą prowincji, jest siedzibą instytucji publicznych (teatr Piccinni, Izba Handlowa, akwedukt Apulii, teatr Petruzzelli , uniwersytet) oraz wydawnictwa Laterza.
W okresie faszystowskim Bari rozrasta się nadmorską promenadą i zostaje zainaugurowany Targi Levante, z których narodził się projekt Bari Porte d'Oriente, niedawno potwierdzony w roli „Europejskiej Bramy” pożądanej przez Unię Europejską .
Miasto doznało rozległych zniszczeń podczas II wojny światowej , jak bombardowanie miasta w 1943 roku . Następnie doświadczył silnego rozwoju gospodarczego, a także znacznego, ale słabo kontrolowanego wzrostu miejskiego. W latach 70. i 80. miasto osiągnęło 400 000 mieszkańców.
Miasto, uczynione w 1990 r. metropolią, doświadcza zjawiska dojazdów do pracy i periurbanizacji, podczas gdy sektor usługowy i strefy przemysłowe rosną.
Ze względu na swoje położenie Bari przyjmuje duży napływ emigrantów ze wschodu. 6 sierpnia 1991 roku statek Vlora wylądował w porcie Bari z ponad 20 000 Albańczyków .
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1946 | 1952 | Vito Antonio Di Cagno | PSI | |
1952 | 1956 | Francesco Chieco | PNM | |
1956 | 1957 | Nicola Damiani | DC | |
1959 | 1959 | Renato Dell'Andro | DC | |
1959 | 1960 | Giuseppe Papalia | PSI | |
1960 | 1961 | Renato Dell'Andro | DC | |
1962 | 1964 | Vitantonio Lozupon | DC | |
1964 | 1970 | Gennaro Trisorio Liuzzi | DC | |
1970 | 1971 | Antonio Laforgia | DC | |
1971 | 1971 | Paolo Forte | DC | |
1971 | 1976 | Nicola Vernola | DC | |
1976 | 1978 | Nicola Lamaddalena | DC | |
1978 | Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | Luigi Farace | DC | |
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | 1990 | Francesco de Lucia | PSI | |
1990 | 1991 | Enrico Dalfino | DC | |
1992 | 1992 | Daniela Mazzucca | PSI | |
1993 | 1993 | Pietro laforgia | DS | |
1993 | 1994 | Michele buquicchio | DC | |
1994 | 1995 | Memola . Giovanniego | PSI | |
1995 | 2004 | Simeone Di Cagno Abbrescia | FI | |
2004 | 2014 | Michele Emiliano | PD | |
23 czerwca 2014 | W trakcie | Antonio Decaro | PD | |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Miasto Bari jest miastem partnerskim:
Miasto Bari podpisało umowy z:
Unia Europejska | Inny |
---|---|
Ojczyźnie | Populacja (%) |
---|---|
Włochy | 98,1 |
Albania | 0,4 |
Mauritius | 0,3 |
Chiny | 0,15 |
Rumunia | 0,1 |
Erytrea | 0,1 |
Wyliczeni mieszkańcy
Istnieją również małe grupy etniczne pochodzące z Maroka , Bangladeszu , Etiopii i Unii Europejskiej .
Dialekt Barese jest idiomem, który został zbudowany i zmodyfikowany podczas okupacji wielu obcych narodów, które miasto znało od wieków, co dało Barese fleksję, dla wielu, niełatwą do zrozumienia.
Z punktu widzenia filogenezy dialekt Bari wywodzi się ze wspólnego języka, łaciny , z którego najpierw sycylijski , potem neapolitański , a następnie, dzięki tym różnorodnym wpływom, specyficzny idiom bari.
Barese jest szeroko stosowany w całej prowincji Bari i że Barletta-Andria-Trani, gdzie istnieją odmiany, takie jak Andriese i barlettano . Na północy wywiera pewien wpływ w prowincji Foggia, gdzie mówi się dialektem Foggiano . Na zachodzie dialekt barese używany jest w prowincji Matera , której dialekt nie różni się wyraźnie od dialektu Bari, podczas gdy na południu jego wpływy sięgają nawet północnego krańca prowincji Brindisi .
Nazwany na cześć słynnego kompozytora Niccolò Piccinniego barese, ceniony we Włoszech, Bari i Francji, gdzie działał jako muzyk. Konserwatorium jest najważniejszą szkołą muzyczną w mieście.
Jej siedziba znajduje się w Bari, ale kursy odbywają się w klasztornym kompleksie Santa Chiara w pobliżu gminy Mola di Bari
Uniwersytety Uniwersytet Aldo MoroUniversity of Bari Aldo Moro ( Università degli Studi di Bari "Aldo Moro" ) to największa uczelnia publiczna w Apulii, a wśród najbardziej atrakcyjnych na południu Włoch. Założony w 1925 roku uniwersytet ma 13 wydziałów i przyjmuje ponad 60 000 studentów.
Zajęcia odbywają się w Palazzo Ateneo , Piazza Umberto I, a także w kilku innych obiektach rozsianych po mieście.
Politechnika BariPolytechnic Bari została założona w 1990 roku i znajduje się na terenie kampusu. Przyjmuje 11 000 studentów i ma trzy wydziały inżynierii i architektury.
Libera Università MediterraneaLa Libera Università Mediterranea to prywatna uczelnia, prawnie uznana od 2000 roku. Znajduje się w biznesowym centrum Casamassimy , kilka kilometrów od Bari.
BadaniaGłówne instytuty badawcze znajdują się między kampusem a pobliskim miastem Valenzano .
Od 1983 roku w Bari istnieje Konsorcjum Uniwersytetów Śródziemnomorskich (CUM) , do którego należy ponad 160 instytucji uniwersyteckich z basenu Morza Śródziemnego.
Miasto posiada kilka publicznych i prywatnych zakładów opieki zdrowotnej. Istnieją trzy główne ośrodki szpitali ogólnych:
Główne struktury specjalistyczne to:
Miasto Bari zorganizowało Igrzyska Śródziemnomorskie w 1997 roku .
Sprzęt sportowy Stadion Saint-NicolasSan Nicola stadion jest największym Sports Complex w Bari. Jest własnością ratusza i znajduje się w dzielnicy Carbonara. Jego nazwa pochodzi od patrona miasta.
Zaprojektowany przez architekta Renzo Piano , stadion został wybudowany w latach 1987 i 1990 w XIV edycji z Mistrzostw Świata , w którym gospodarzem pięciu meczach w tym jeden na trzecim miejscu.
W 1991 roku był siedzibą finału Ligi Mistrzów . Dziś stadion jest wykorzystywany do domowych rozgrywek AS Bari , a czasami gości imprezy lekkoatletyczne, religijne lub koncerty.
Arena zwycięstwaStadionu Victory lub „ Victory Arena” został zaprojektowany w 1930 roku i otworzył w dniu 16 grudnia 1934. Pozostał największą infrastrukturę sportową aż do budowy stadionu Saint-Nicolas w 1990 roku.
Latem 1990 roku został wykorzystany do przegrupowania 17 000 albańskich uchodźców, którzy wyokrętowali się z tajnego statku w porcie miasta. Został wyremontowany w latach 1996-1997, aby mógł służyć jako teatr i miejsce wystaw.
PalaflorioPalaflorio (it) jest ośrodkiem wielofunkcyjny usytuowany w dzielnicy Japigia, zbudowany w 1980 roku w celu zaspokojenia potrzeb w zakresie sprzętu sportowego. Nazwa strony jest hołdem dla Pietro Florio, prezesa Włoskiego Związku Piłki Siatkowej (Federvolley) w latach 1977-1988, pochodzącego z miasta.
Piłka nożnaAS Bari , L'Associazione Sportiva Bari , to główny klub piłkarski w Bari . Został założony na15 stycznia 1908. Różne inne kluby piłkarskie można znaleźć, w tym: Associazione Sportiva Dilettantistica Liberty Bari 1909 , Associazione Sportiva Dilettantistica San Paolo Bari , ASD Japigia Valenzano , ASD Libertas Palese , USDR Sibillano 1950 Bari , ASD Rione Picone Bari , ASD Sporting Club Santo Spirito , ASD Virtus Loseto i USD Pro Inter .
RugbyW mieście działa klub rugby, Associazione Sportiva Rugby Bari , założony w 1980 roku przez grupę entuzjastów; to jeden z najważniejszych zespołów w południowych Włoszech.
WioślarstwoMiasto ma klub wioślarski, Bari Vogatori 1894 (it) , oficjalnie założony na6 listopada 1894 rpod nazwą Circolo Cannottieri Sport przez mediolańskiego lekarza Igino Pampana. Od 1894 roku stowarzyszenie organizowało coroczne letnie spotkania, Adriatic Trophy ( Trofeo dell'Adriatico ), otwarte dla miast na wybrzeżu.
Jazda roweremBari jest głównym ośrodkiem prawosławia we Włoszech.
Od 7 do 9 maja w historycznym centrum Bari , które przyciąga wielu pielgrzymów, odbywa się święto patrona miasta , św. Mikołaja . Jedną z tradycji jest ofiarowanie bazylice chleba. Dla upamiętnienia przybycia relikwii św. Mikołaja dzień wcześniej przez miasto przechodzi procesja. uczcić.
W dniu święta odbywa się procesja, podczas której figura świętego jest przenoszona na molo Saint-Nicolas, w starym porcie, gdzie arcybiskup odprawia mszę. Posąg jest następnie przenoszony do morza przez procesję łodzi. Wieczorem zostaje przywieziona z powrotem do bazyliki przez nową procesję, festyn kończą się fajerwerkami.
Śmierć św. Mikołaja obchodzona jest również 6 grudnia. Święto to jest obecne w całym zachodnim świecie chrześcijańskim, zwłaszcza w krajach północnej Europy i Rosji .
Jedna z popularnych legend głosi, że św. Mikołaj pozwolił trzem młodym dziewczynom wyjść za mąż, ofiarowując im trzy worki złotych monet; z tego powodu tradycyjnie przedstawia się św. Mikołaja trzymającego w ręku trzy złote kule i modlą się do niego młode dziewczęta, które pragną oblubieńca. Piszą swoje życzenia na małych słowach umieszczonych w szklanej kopule, w której znajduje się figura świętego.
Targi LewantuTargi Levante ( Fiera del Levante ) to jedne z głównych targów w basenie Morza Śródziemnego. Została założona w 1929 r. przez gminę, administrację prowincji i Izbę Handlową Bari, a pierwsza edycja odbyła się w następnym roku. Targi odbywają się we wrześniu każdego roku z przerwą w czasie II wojny światowej , od 1940 do 1946 roku.
Średnio targi odwiedza 5000 wystawców różnych narodowości, na prawie dwa miliony zwiedzających.
Jarmark historyczny jest najbardziej znany szerokiej publiczności, jeden z najważniejszych w Europie, odbywa się na specjalnej powierzchni 300 000 m 2 w północno-zachodniej części miasta, w pobliżu czubka Saint-Catalde, zachodni brzeg nowego portu.
Targi mają również na celu promowanie wymiany między Wschodem a Zachodem, której Bari jest tradycyjnie miejscem spotkań.
Stare Miasto lub Barivecchia to najstarsza część miasta. Charakteryzuje się wąskimi, krętymi uliczkami, zaprojektowanymi tak, aby utrudnić wrogim żołnierzom wejście za mury. Istnieje kilka kościoły i pałace zbudowane w średniowieczu do XVIII -tego wieku, jak pałac Gemmis .
Poza murami znajdują się inne godne uwagi budynki, takie jak Pałac Akweduktu Apulii, Pałac Atti, Pałac Colonna i Pałac Mincuzzi w dzielnicy Murattiano, poszukiwany przez Joachima Murata .
Budynki sakralneW latach pięćdziesiątych Bari było miastem otoczonym rozległymi terenami wiejskimi, głównie zaroślami i gajami oliwnymi, z wciąż wewnątrz miasta farmami z dużymi ogrodami i palmami. Dziś miasto ma tylko kilka terenów zielonych: park 2 czerwca (największy park miejski), las Saint-François, Ecopoli, park Europe, park Perotti, plac Garibaldi, plac Umberto i Isabelle d – Ogrody Aragonii.
Bari ma wiele publicznych i prywatnych plaż w całym mieście. Główne plaże publiczne to Pane e Pomodoro i Torre Quetta z udogodnieniami, ogrodami, ścieżkami rowerowymi, które znajdują się na wschód od miasta.
Działalność wydawnicza miasta ma znaczenie ogólnopolskie. Istnieje wiele wydawnictw, takich jak Laterza, Cacucci, młody Adda, Daedalus, De Donato i Palomar.
MuzeaWłoskie imię | francuskie imię | Rodzaj | Adres |
---|---|---|---|
Museo Archeologico Provinciale | Prowincjonalne Muzeum Archeologiczne | archeologiczny | Piazza Umberto I |
Pinakoteka Prowincjalna | Galeria Wojewódzka | artystyczny | Via Spalato, 19 |
Cittadella Mediterranea della Scienza | Śródziemnomorska cytadela nauki | przyrodnik | - |
Museo Etnograficzne Africano | Muzeum Etnograficzne | etnograficzny | Via Bellomo 94 |
Gipsoteca del Castello Normanno Svevo | Gypsothèque zamku normańsko-szwabskiego | artystyczny | Piazza Federico II di Svevia, 4 |
Museo - Sala del Tesoro della Basilica di San Nicola | Muzeum - Skarbiec w Bazylice św. Mikołaja | artystyczny | Largo Abate Elia, 13 |
Museo della Cattedrale | Muzeum Katedralne | artystyczny | Via Bianchi-Dottula |
Museo Storico Civico | Historyczne muzeum miejskie | historyczny | Strada Sagges, 13 |
Museo Orto Botanico | Muzeum Botaniczne | przyrodnik | - |
Muzeum Zoologii | Muzeum Zoologiczne | przyrodnik | Via Orabona 4 / a |
Museo di Science della Terra | Muzeum Nauk o Ziemi | przyrodnik | Via Orabona 4 |
Museo Raccolta di Fisica | Kolekcja Muzeum Fizyki | techniczne, naukowe | Via Amendola, 173 |
Muzeum Archeologiczne w Bari, założone w 1875 roku, z czasem znacznie się rozrosło dzięki prywatnym darowiznom i nowym odkryciom archeologicznym. Obejmuje najważniejszą kolekcję zabytków archeologicznych w Apulii, w tym ceramikę i brązy.
W muzeum jest niezbędne dla pełnego zrozumienia cywilizacji Apulia VII -go do III th century, starożytny Daunia (obecnie w prowincji Foggia ), w Messapia aw szczególności Peucezia (prowincja Bari dzisiaj).
Muzeum mieści się w zabytkowym budynku uniwersytetu, Piazza Umberto I . Obecnie jest zamknięty i czeka na przeniesienie do nowej lokalizacji, prawdopodobnie do starego klasztoru św. Scholastyki.
Pinakoteka departamentalnaDepartmental Pinacoteca , znajduje się w hotelu departamentu Bari, nosi nazwę rokokowego malarza Corrado Giaquinto , urodzony w Molfetta . Ma kolekcję, która obejmuje dzieła pochodzący z XV th wieku do dziś, a gdzie są reprezentowane szkoły weneckiej, z takimi artystami jak Tintoretto , Giovanni Bellini , Antonio i Bartolomeo Vivarini , Paul Veronese , a także malarzy neapolitańskiej i miejscowej szkole jak Luca Giordano , Massimo Stanzione i Corrado Giaquinto.
W muzeum znajduje się także duży zbiór (zbiory Grieco) utworów z XIX -tego wieku i XX th century Włoszech, w tym obrazów Macchiaioli toskańskiej jako Giovanni Fattori , Silvestro Lega , Telemaco Signorini , Banti i dzieł artystów takich jak Giorgio Morandi , Giorgio De Chirico , Carlo Carrà , De Pisis , Massimo Campigli , Felice Casorati , Mafai , Mario Sironi . Są też prace Giuseppe Pellizzy , Giuseppe De Nittis , Netti , Giovanni Boldini i Toma . Wreszcie w galerii znajdują się również prace współczesnych artystów, takich jak Pino Pascali .
BibliotekiMiasto posiada kilka bibliotek. Oprócz tysięcy woluminów, które sprawiają, że muzeum historyczne bezcenne miejsce, Biblioteki Narodowej „Sagarriga Visconti-Volpi”, znajdujących się w Cytadeli Kultury, bogate w ogromnej bibliografii kolekcji (około 220 tysięcy woluminów, w tym których Szczególne znaczenie mają 65 inkunabułów , 2500 kodów i rękopisów oraz około 400 rękopisów datowanych na 1150 r.
Biblioteka wydziałowa „De Gemmis” jest wynikiem darowizny inżyniera Gennaro de Gemmis. Mieści się on w kościele Sainte-Thérèse d'Hommes. Biblioteka ta posiada dużą kolekcję zgromadzoną przez Baron w życiu i ma około 10 000 dokumentów archiwalnych, przewija IX th century i 15 000 książek na temat historii regionu.
Dyplomy i stare pergaminy przywiązują szczególną wagę do archiwum bazyliki św. Mikołaja, a katedra św. Sabiny przechowuje cenniejszy zabytek, zwój pergaminu z Exultet . Budowana między XI TH i XIII th stulecia Exultet osiąga długość 8,42 m , ozdobione cennymi miniaturami.
Istnieje również:
Apulia posiada organizację skupiającą teatry regionu: Teatro Pubblico Pugliese .
Do głównych teatrów w mieście są na Petruzzelli Theatre , The Teatr Piccinni i Teatr Margherita , obecnie muzeum sztuki współczesnej.
Pierwszymi dwoma zarządzają „Petruzzelli Symphony Opera Foundation and Bari Theatres”.
Pozostałe teatry to:
Teatro Petruzzelli zrodził się z potrzeby uzyskania dostosowanie kulturowe dla miasta chętnie wzrosnąć do poziomu innych włoskich miast. Teatr Miejski Piccinni, wybudowany w 1854 r., nie odpowiadał potrzebom miasta, które chciało polepszyć życie artystyczne i kulturalne miasta.
Gmina zatwierdziła propozycję wykorzystania otwartej przestrzeni już wykorzystywanej do występów teatrów ulicznych w celu budowy teatru. Wśród wielu projektów gmina przyjęła projekt dwóch kupców z Bari, Antonio i Onofrio Petruzzelli, pochodzących z Triestu. Projekt stał się rzeczywistością w 1898 roku, kiedy rozpoczęto budowę.
Pierwsze przedstawienie odbyło się wieczorem 14 lutego 1903z Les hugenotów przez Giacomo Meyerbeera .
Noc z 26 na 27 października 1991teatr został prawie doszczętnie zniszczony przez podpalenie. Ostatnim występem była Norma w Bellini . Jak na ironię, praca ta kończy się sceną pożaru.
W 2008 roku zakończono prace konserwatorskie w teatrze. 7 września 2009, klucze do teatru zostały przekazane Fondazione Lirico Sinfonica Petruzzelli e teatri di Bari, która odpowiada za jego zarządzanie.
Teatr PiccinniTeatr jest najstarszym teatrem w mieście Bari. Konstrukcja może pomieścić ponad osiemset widzów.
Teatr został otwarty w dniu 30 maja 1854 rz wykonania przez Gaetano Donizettiego , Poliuto . Rok później, w 1855 roku teatr został przemianowany na Niccolò Vito Piccinni w hołdzie słynnemu muzykowi.
Audytorium Nino RotaAudytorium Nino Rota, obecnie w remoncie, to najważniejsza i najbardziej prestiżowa sala muzyczna w mieście Bari. Znajduje się na via Cimmarrusti , w pobliżu via Brigata Bari , a także organizuje konferencje i imprezy.
Sala, zbudowana w latach 60. XX wieku na zlecenie administracji departamentu, poświęcona jest wielkiemu mediolańskiemu kompozytorowi Nino Rota. Obecnie jest własnością Uniwersytetu w Bari i wraz z Teatrem Petruzzelli. Zarządza nim Fondazione Sinfonica Lirico Petruzzelli di Bari .
KinaBari to siedziba Cinéportu otwartego przez Apulia Film Commission , organizację zajmującą się rozwojem przemysłu filmowego i promocją produkcji.
Od 2010 roku w mieście odbywa się Międzynarodowy Festiwal Filmowy i Telewizyjny Bif & st - Bari .
Kina artystyczneW Apulii istnieje obwód kin testowych: „ D'Autore” zarządzanych przez Apulia Film Commission. Kina zlokalizowane w Bari to:
Stowarzyszenie „Biagio Grimaldi” zostało założone w dniu 8 grudnia 1926z tytułem „Polyphonic Academy of Bari” nagiego muzyka Grimaldiego Biagio (1897-1986), będącego duszą intelektualną tej firmy, wspomaganej przez organistę Donato Marrone. Szybko stworzyła niezwykły repertuar sakralnej i świeckiej polifonii. Koncerty były szeroko transmitowane przez Radio Bari i Radio Italiana . Po śmierci założyciela Akademia przyjęła swoją nazwę. Posiada archiwa historyczne i muzyczne, które w 1998 roku zostały uznane przez Ministerstwo Kultury za "duże zainteresowanie historyczne".
Bari zostało wybrane jako tło dla niektórych filmów włoskich i zagranicznych:
Kuchnia Bari opiera się na trzech głównych produktach rolnych Apulii: pszenicy, oleju i winie. Jej kuchnia została wzbogacona o warzywa i owoce obficie produkowane w regionie. Pszenica pozwala na realizację typowego apulijskiego chleba i makaronu wyrabianego w domu: orecchiette , zwany także recchietelle lub strascinate , cavatelli zwany też mignuicchi , lagane , troccoli lub fettuccine , fusilli .
Przygotowujemy również:
Najczęściej używane przyprawy to olej i czosnek. Specjalnością są również zupy warzywne lub zupy z chleba, ciecierzycy, całej lub pękniętej fasoli, kapusty, selera, ostu i kopru włoskiego.
Dania mięsne składają się głównie z jagnięciny (tak jak roladki mięsne zwane w Bari ghimridd ), świń ( capocolli , różne kiełbasy przyprawione głównie chili), królików i dziczyzny.
Riso, patate e cozze (it) to tradycyjna potrawa: pieczony ryż, ziemniaki i małże, sięga do hiszpańskiej okupacji.
Bari jako port słynie również z wielu dań rybnych: snapperów z oliwkami, dorady à la San Nicola , anchois i małej ośmiornicy w zapiekankach.
Wśród tradycyjnych deserów Bari znajdują się pasta reali i castagnelle , kartelat z winem cotto .
Wśród win z prowincji Bari znajdziemy Castel del Monte , Moscato di Trani , białe z Alberobello i Locorotondo , Aleatico i Sangiovese .
Bari jest siedzibą kilku gazet:
Miasto jest także siedzibą kilku gazet regionalnych:
"Party srebrno-czerwone ostemplowane koroną miasta"
Herb pochodzi z czasów wypraw krzyżowych: białe w heraldyce srebro symbolizuje czystą białą wiarę, a czerwień krew przelaną w jej obronie.
Tarczy towarzyszy gałązka oliwna (po lewej) i dąb ostrolistny (po prawej) skrzyżowane pod czubkiem tarczy i przewiązane wstążką zieleni, srebra (biała) i czerwieni.
Miasto historycznie zorientowane na handel, Bari zawsze było ośrodkiem nerwowym dla gospodarki oraz wymiany politycznej i kulturalnej z Europą Wschodnią.
Jest siedzibą Sieci Transeuropejskich .
Starożytne nadmorskie miasto Bari zawsze miało silne powołanie handlowe, które uczyniło je - dzięki uprzywilejowanemu położeniu geograficznemu - ważnym ośrodkiem handlowym, dziś drugim w południowych Włoszech. Bogactwo kupców pozwoliło na rozbudowę imponującego gmachu Izby Handlowej mieszczącej się w teatrze Petruzzelli oraz wielu zabytkowych budynków w centrum Muratu.
W 2003 r. bezrobocie wyniosło mniej niż 11%, czyli znacznie mniej niż w Mezzogiorno.
Rozwija się rolnictwo: winnice, gaje oliwne i sady migdałowe to główne uprawy, które dały początek olejarniom, wytwórniom win i konserwom. Handel produktami rolnymi jest bardzo aktywny, do czego sprzyja specjalizacja upraw (pomidory, karczochy, ogórki, winogrona, gruszki, czereśnie i figi), co jest efektem silnego popytu eksportowego. Handel rybami jest dobrze rozwinięty.
Przemysł zawsze był siłą napędową i rozwija się w ramach przemysłu spożywczego, chemicznego, petrochemicznego, tekstylnego, drzewnego, a przede wszystkim mechanicznego. Firmy mechaniczne to Magneti Marelli , Bosch Siemens Hausgeräte i Getrag , Bari jest siedzibą największego niemieckiego zakładu przemysłowego we Włoszech. Pod koniec 1980 roku, w Elasis centrum The wtrysk common rail system został opracowany dla industrializacji której prawa zostały sprzedane w 1994 roku przez Fiata do Boscha.
Obszar przemysłowy stopniowo przeniósł się poza miasto, a dziś leży między miastami Bari i Modugno , z odgałęzieniami w miastach Palo del Colle i Bitonto . Nasycenie obszaru przyczyniło się również do rozwoju sektora przemysłowego Molfetta w ostatniej dekadzie .
W 1987 r. nasycenie centrum miasta skłoniło miejscowego biznesmena Giuseppe Degennaro do zbudowania w pobliżu miasta zintegrowanego centrum zarządzania i handlu hurtowego: Baricentro, które znajduje się na obrzeżach miasta Casamassima i jest jednym z największych centrów handlowych w Europie.
Sektor usług jest dość dynamiczny, z takimi firmami jak Getronics, EDS , IBM i Olivetti .
Targi Levante pełnią ważną funkcję w zwiększaniu aktywności handlowej.
Bari znajduje się w strategicznym miejscu, aby odwiedzić niektóre z najpiękniejszych miejsc w Apulii: 30 km od katedry w Trani , 20 km od zamku Barletta , 40 km od lasu Mercadante , miasta sztuki Conversano i Polignano a Mare , 50 km od jaskiń Castellana , 70 km od Trulli w Alberobello i 80 km od Ostuni . Główne miasta regionu, Foggia , Taranto , Brindisi , Lecce , są łatwo dostępne dzięki centralnemu położeniu stolicy.
Turystyka w Bari wzrosła w ostatnich latach ze względu na fakt, że miasto stało się ważnym portem wycieczkowym, dzięki renowacji lotniska, które w ostatnich latach odnotowało silny wzrost ruchu, dzięki przywróceniu starego miasta i nad morzem, przez rozwój plaż (plaża Pane e Pomodoro, plaża Torre Quetta ) i ścieżek rowerowych na zachód, aż do Mola di Bari .