Monitoring jakości powietrza dotyczy przede wszystkim powietrza atmosferycznego , czyli powietrza, którym oddycha ludność, znajdującego się blisko ziemi.
Ma to szczególne znaczenie, ponieważ wszędzie jest to „powietrze publiczne”, którym oddycha cała ludność, a więc także osoby wrażliwe: małe dzieci, osoby starsze, alergicy, osoby z chorobami układu oddechowego, oczu, serce i inne problemy.
We współczesnych państwach nadzór ten jest organizowany przez właściwe organy, a wyniki są przekazywane władzom publicznym. W większości krajów Wspólnoty Europejskiej monitoring ten prowadzony jest przez wyspecjalizowane służby organów państwowych ( Ministerstwo Środowiska lub równoważne).
Jakość powietrza, poprzez monitorowanie niektórych wskaźników zanieczyszczenia powietrza , jest mierzona przez zbiór zatwierdzonych stowarzyszeń prawniczych z 1901 roku . „ Zatwierdzone stowarzyszenia monitorujące jakość powietrza ”, z upoważnienia Ministerstwa Ekologii , badają zanieczyszczenie powietrza w otaczającym powietrzu za pomocą około 650 stacji pomiarowych (kwiecień 2017) rozmieszczone na całym terytorium. Obecni w każdym regionie, są zrzeszeni w Atmo France .
Inni francuscy gracze w monitorowaniu jakości powietrza to:
Dekret z dnia 22 kwietnia 2017 określa zadania tych podmiotów i aktualizuje ramy normatywne monitorowania oraz określa techniczne zalecenia dotyczące zanieczyszczeń objętych regulacjami
Główne zanieczyszczenia regulowane we Francji to PM 10 , PM 2,5 , NO x , O 3 , SO 2 , CO, a także benzen i metale ciężkie .
Kontrole dostarczają informacji do regionalnych inwentaryzacji emisji za pomocą narzędzi pomiarowych zainstalowanych w terenie lub za pomocą narzędzi cyfrowych, takich jak modelowanie i prognozowanie, w szczególności w celu mapowania zanieczyszczeń.