Seille (strumień Boule) | |
La Seille w Vic-sur-Seille . | |
Cours de la Seille ( interaktywna mapa dorzecza Mozeli ) | |
Charakterystyka | |
---|---|
Długość | 137,7 km |
Basen | 1280 km 2 |
Basen zbiorczy | Ren |
Średni przepływ | 9,77 m 3 / s ( Metz ) |
Klasy | |
Źródło | Strumień Boule |
Lokalizacja | Maizières-lès-Vic |
· Wysokość | 253 m² |
· Informacje kontaktowe | 48°43′29″N, 6°47 4746″E |
Zbieg | Moselle |
Lokalizacja | Metz |
· Wysokość | 168 m² |
· Informacje kontaktowe | 49°07′34″N, 6°11′06″E |
Geografia | |
Przekraczane kraje | Francja |
Działy | Meurthe-et-Moselle , Moselle |
Regiony skrzyżowane | Wielki Wschód |
Źródła : SANDRE : A7-0100, Géoportail , Banque Hydro | |
Seille jest francuski rzeka w Grand Est , w dwóch działach o Meurthe i Mozela i Mozeli , która wpada do Mozeli . Jest zatem poddopływem Renu . Czasami określa się Seille Lorraine lub Grande Seille, aby odróżnić ją od Seille , dość ważnego dopływu Saony .
Staw Lindre jest tradycyjnie uważany za początek Seille, ale Agencja Wodna wybrała jeden z jej dopływów : strumień Boule, który ma swoje źródło w mieście Maizières-lès-Vic.
Po opuszczeniu stawu Lindre biegnie wzdłuż Dieuze , przecina Vic-sur-Seille i Nomeny , a następnie łączy się z Mozelą na prawym brzegu, w Metz . Jego długość wynosi 137,7 km na południowy (138 według agencji wodnej Ren Meuse), jej zlewnia ma powierzchnię 1,348 km 2 (1.288 według agencji wodnej). Seille pokonuje większość swojej trasy w Mozeli . Służy jako granica departamentalna między Chambrey i Aulnois-sur-Seille, a następnie przechodzi do Meurthe-et-Moselle . Wraca do Mozeli w kierunku Cheminot .
Seille był wykorzystywany jako wsparcie dla granicy francusko-niemieckiej między 1871 i 1914 : obecne granice między instancjami Moselle i Meurthe i Mozela są dziedziczone od tej granicy określonej w Traktacie z Frankfurtu z 1871 roku .
Następujące trzynaście wiosek bierze swoją nazwę od jej hydronimu : Abaucourt-sur-Seille , Aboncourt-sur-Seille , Aulnois-sur-Seille , Bey-sur-Seille , Brin-sur-Seille , Coin-sur-Seille , Haraucourt-sur -Seille , Mailly-sur-Seille , Malaucourt-sur-Seille , Manoncourt-sur-Seille , Moncel-sur-Seille , Morville-sur-Seille , Port-sur-Seille i Vic-sur-Seille .
Urodzona w krainie stawów , następnie przekracza Saulnois . Sektor ten jest częścią Regionalnego Parku Przyrodniczego Lotaryngii . Rzeka płynie tam szeroką doliną o terenie gliniasto-margielowym. Od średniowiecza przechodził ciężkie prace rektyfikacji mające na celu uczynienie go spławnym, osuszenie sąsiednich bagien pochodzenia antropogenicznego i ograniczenie jego zalewu.
Jego prostoliniowy przebieg i brak drzew na brzegach osłabia jego walory krajobrazowe i stwarza dziś problemy z erozją brzegów. Dolina jest jednak interesujące z punktu widzenia biologicznego, ponieważ słone ponownym wybuchom sprzyjały wygląd flory zwykle znajdujące się na wybrzeżu morskim: Salicornia , morze aster , Spergularia ...
Od 2004 roku trwają prace nad ponownym zalesieniem brzegów i założeniem ostróg mających na celu natlenienie wód rzeki poprzez lokalną modyfikację jej przepływu.
Seille otrzymuje tam kilka dopływów, z których główne to:
W dole Seille zachowała znacznie bardziej dziki charakter. Był w stanie utrzymać krętą trasę, na granicy wybrzeża Mozeli .
Ten sektor ma kilka dopływów:
W Metz, za Porte des Allemands , Seille wpływa na prawy brzeg w rozlewiska Mozeli.
La Seille jest sklasyfikowana w drugiej kategorii ; ma bardzo szeroką gamę ryb. Rzeka cierpi na eutrofizację.
Salia ( V th wieku) Seylhe (893) Saille (1323) Sailhe (1552)
Słone ponownym wybuchom eksploatowane są od XIII -go wieku pne. Przynajmniej AD , według archeologa Laurenta Oliviera , poprzez redukcję słonej wody w dużych kadziach z terakoty w celu wydobycia soli. Położona bardzo w głębi lądu górna Seille sprzedaje swoją sól na rozległym obszarze kontynentalnym; produkcja jest wysoka i prowadzi do znacznego wylesiania. Region staje się prosperujący, a społeczeństwo staje się hierarchiczne, o czym świadczą bogate celtyckie grobowce regionu. Wczesnym VI XX wieku pne. AD , sól otrzymuje się przez ogrzewanie w małych formach, które zastępują duże kadzie: masowe wylesianie doliny narzuciło tę zmianę techniki. Produkcja, prawdopodobnie kilka tysięcy ton rocznie, mogła sięgnąć dziesiątek tysięcy ton rocznie w czasach podboju rzymskiego.
Zbiegu między Seille i Mozeli , jest kolebką miasta Metz . W starożytności koryto rzeki biegło wzdłuż przebiegu dzisiejszych ulic Haute-Seille i des Tanneurs . Jednak na początku średniowiecza , w następstwie rozwoju miasta Metz, dążącego do rozbudowy przy jednoczesnym zachowaniu jego granic, koryto Seille połączono z korytem potoku Cheneau w celu uzupełnienia i zabezpieczenia fortyfikacji miasto, Île d' Outre-Seille narodziło się z tej operacji. W rzeczywistości obecne koryto rzeki między Placem Mazelle a zbiegiem starej odnogi rue des Tanneurs z głównym (sto metrów za mostem Victor-Demange) odpowiada temu wynurzającemu się strumieniowi w La Grange-aux -Bois i teraz płynący do podziemia Seille za szpitalem Legouest , na północny-wschód od Plantières .
Od średniowiecza Seille przechodziła ciężkie prace hydrauliczne, aby uczynić ją zdatną do picia. Te fosy obejmował drogi Foch i Joffre i płynęła do martwej ręki z Mozeli Upstream poziomu wody Longeville-les-Metz , po cytadeli . W 1905 r. niemiecka administracja miasta nakazała wypełnienie pierwotnego odnogi rzeki z powodu niestabilności, w rzeczywistości garbarzy myli skóry w ramieniu, co sprzyjało epidemiom (np. cholery w 1832 r.), a także fosy w 1905 r. aby zbudować cesarską dzielnicę Metz .
Ta intensywna eksploatacja zasobów ma bardzo długoterminowe konsekwencje ekologiczne. Wylesianie spowodowało zwiększone erozji , który dodaje się do odłamków brykietowania (piece, kadzie i formy gliny reprezentowania objętości 4 milionów metrów sześciennych), wypełniona doliny, na powierzchni 30 km 2 i grubości do 12 m . Koryto Seille podniesiono o 8 m , uniemożliwiając przepływ rzeki, która staje w miejscu. Dolina się bagnistych jego mieszkańców cierpią wola , oraz chorób tarczycy , aby odprowadzanie bagien w późnym XIX XX wieku .
Seille jest umiarkowanie obfitą rzeką, jak większość rzek płaskowyżu Lotaryngii bez żerowania Wogezów.
Jej przepływ obserwowany był przez 44 lata (1964-2008), w Metz , stolicy departamentu Mozeli położonej u jej zbiegu z Mozelą . Powierzchnia zlewni rzeki w tym miejscu wynosi 1280 km 2 , mniej więcej w całości.
Moduł rzeki w Metz to 9.81 m 3 / S.
Seille charakteryzuje się bardzo wyraźnymi sezonowymi wahaniami przepływów, jak prawie zawsze w Lotaryngii i we wschodniej Francji, przy czym zimą wysokie wody powodują, że średni miesięczny przepływ wynosi od 16,4 do 20,20 m 3 / s, od grudnia do marca włącznie (z niewielkim oznaczone maksimum w lutym), a latem niskim stanie wody, od lipca do początku października, ze spadkiem średniego miesięcznego przepływu do 2,79 m 3 / s, w miesiącu sierpniu. Jednak wahania są znacznie większe w krótszych okresach.
Średni miesięcznyPrzy niskim stanie wody VCN3 może spaść do 0,77 m 3 / s w przypadku suchego pięcioletniego okresu, co jest całkiem normalne na płaskowyżu Lotaryngii.
Powodzie mogą być znaczące, jak prawie wszędzie na wschodzie Francji, a szczególnie w Lotaryngii, ale nie osiągając poziomu powodzi rzek zasilanych przez pagórkowate i mocno nawodnione brzegi płaskowyżu Lotaryngii. Zatem maksymalny zarejestrowany przepływ chwilowy wyniósł 174 m 3 / s on26 lutego 1997 r., natomiast maksymalna wartość dobowa wynosiła 164 m 3 / s tego samego dnia. Te liczby są o połowę niższe niż na przykład Madon. QIX 2 i QIX 5 są wartości 77 do 110 m 3 / s, odpowiednio. QIX 10 ma 130 m 3 / s, QIX 20 150 m 3 / s, a QIX 50 180 m 3 / s. Z tego wynika, że powodzie z lutego 1997 r. były nieco mniejsze niż powodzie 50-letnie liczone przez QIX 50.
Seille to rzeka umiarkowanie obfita. Warstwa wody płynącej w jego wodnym wynosi 242 mm rocznie, co jest umiarkowany, niższy od całkowitej średniej Francji, a przede wszystkim niższa niż średnia dla całego francuski Moselle zbiornika (445 milimetrów Hauconcourt, poniżej Metz ). Przepływu specyficzne rzeki (lub qsp ) osiągnie liczbę 7,6 litra na sekundę na metr kwadratowy następującej zbiorniku.