| Saulnois | |
| Kraj | Francja |
|---|---|
| Podział administracyjny | Lorraine ( Wielki Wschód ) |
| Podział administracyjny | Moselle |
| Główne miasta | Dieuze , Château-Salins , Vic-sur-Seille , Delme |
| Ulga | Płaskowyż Lotaryngii |
Sąsiadujące regiony naturalne |
Kraina Metz , Kraina stawów |
Saulnois lub ziemia soli ( Salzgau w języku niemieckim ), to obszar wiejski naturalny w południowej części Mozeli , małej części, która - w sensie terytorialnym - znajduje się w Meurthe-et-Moselle . Jeżeli XXI th wieku granice krajów Saulnois tendencję do scalenia z tych z dzielnicy Château-Salins , jest historycznie południe obszar Mozeli, odpowiadające dolinie Haute Seille , gdzie sól ekstrahowano. W związku z tym tylko częściowo odpowiadał okręgowi, ponieważ należałoby wykluczyć kanton Albestroff i dodać kilka gmin wokół Morhange .
Zlokalizowana na skraju Kotliny Paryskiej piwnica zbudowana jest z margli i piaskowca. Różnica erozji między tymi dwiema skałami spowodowała relief w cuestas z nierównościami rzędu stu metrów nad poziomem morza.
Do czasu kanalizacji Seille powodzie były regularne, a region bardzo podmokły.
Saulnois przylega od zachodu przez Pays Messin , od wschodu przez Pays des étangs, a od południa przez dolinę Sânon, gdzie wydobywano również sól.
Saulnois zawdzięcza swoją nazwę eksploatacji soli, która była tam niegdyś praktykowana. Mur z Seille jest świadectwem ekstrakcji w 1 tysiącleciu pne. AD . Pierwsze pisemne zaświadczenie o „ Salinensis Paganus ” (Pays du Saulnois) pochodzi z 661 roku .
Najstarsze warzelnie w Saulnois znajdują się w dorzeczach Seille i Petite Seille.
W chronologicznej kolejności ich powstania:
W średniowieczu eksploatowano również warzelnie soli w Amelécourt , Bride , Lindre-Basse i Morhange .
Z tej koncentracji soli pozostaje tylko ta z Dieuze .
W Biskupi Metz miał ogromną domenę czasową tam, z których miasto Vic-sur-Seille był głównym miejscem zamieszkania i gdzie wycofał się, kiedy administracja miasta Metz wpadł w ręce burżuazji (1234).