5 p ARR t Ulica Soufflot | |||
Rue Soufflot widziana z Panteonu. | |||
Sytuacja | |||
---|---|---|---|
Miasto | 5 th | ||
Dzielnica |
Sorbona Val-de-Grâce |
||
Początek | 12-21, place du Panthéon | ||
Koniec | 63, bulwar Saint-Michel | ||
Morfologia | |||
Długość | 265 m² | ||
Szerokość | 30 do 31 m² | ||
Historyczny | |||
kreacja | 1760 i 1846 | ||
Określenie | 1807 | ||
Dawna nazwa | Rue du Panthéon-Français | ||
Geokodowanie | |||
Miasto Paryż | 8657 | ||
DGI | 9041 | ||
Geolokalizacja na mapie: 5. dzielnica Paryża
| |||
Obrazy na Wikimedia Commons | |||
Ulica Soufflot jest ścieżką na skrzyżowaniu dzielnic na Sorbonie i Val-de-Grace „s 5 th arrondissement z Paryża .
Zorientowana na wschód-zachód rue Soufflot, szeroka na około trzydzieści metrów i długa na prawie trzysta, łączy Place du Panthéon z bulwarem Saint-Michel . Wychodzi on na Place Edmond-Rostand, a za tym miejscem na bramę Ogrodów Luksemburskich . W przeciwnym kierunku trasa ta oferuje piękną perspektywę w kierunku Panteonu .
Jest on dostępny przez stację luksemburskiego z linią B na RER ( „ Linia Seals ”) oraz kilka linii autobusowych sieci RATP .
Perspektywa rue Soufflot, od miejscowości Edmond-Rostand w kierunku Panteonu.
Rue Soufflot widziana z Panteonu; po lewej ratusz 5. dzielnicy.
Swoją nazwę ulica zawdzięcza Jacques-Germainowi Soufflotowi (1713-1780), architektowi Panteonu w Paryżu .
Rue Soufflot w czasie rewolucji nazywana była „rue du Panthéon-Français” . W 1807 r. wznowił swoją starą nazwę.
Trasa powróci do dawnego Decumanus . Forum Lutèce , centrum życia religijnego, obywatelskiego i handlowego w starożytnym mieście, rozciągało się wzdłuż osi rue Soufflot między cardo maximus lub Via superior dzisiejszej rue Saint-Jacques, głównej osi północ-południe. cardo obecnego bulwaru Saint-Michel. Jej istnienie zostało odkryte w połowie XIX th wieku przez archeologa Theodore Vacquer .
Część Place du Panthéon przy rue Saint-Jacques została wyposażona około 1760 r. w tym samym czasie, co nowy kościół Sainte-Geneviève, obecnie Panteon, aby nadać mu perspektywę. Jego stworzenie przez architekta kościoła prowadzi do zniszczenia budynków kolegium Lisieux i domów po północnej stronie usuniętej rue de la Bretonnerie.
Pod koniec XVIII th wieku, na placu przed kościołem i starter ulica miała nieregularny kształt rozszerzaną od Rue Saint-Jacques, z wyjątkiem części szkoły prawniczej zbudowany Soufflot w 1771 roku 1774 na rogu przyszłości Place du Panteon.
Układ przyszłej rue Soufflot na mapie Delagrive około 1750 roku.
Przyszła rue Soufflot na mapie Verniquet z 1790 roku.
Ta część ulicy została uregulowana w ciągu XIX th wieku, po północnej stronie przez rozbudowę szkoły prawniczej na modelu Soufflot do Saint-Jacques Street, od strony południowej przy ratuszu 5 th okręgowego, zbudowany od 1846 do 1850 na wzór wydziału prawa, a obok budynków o numerach 3 i 9, ten bardzo wąski, "budynek szafkowy" zbudowany na działce szczątkowej.
Zachowały się jednak budynki pod numerami 5 i 7 zbudowane w 1734 r. na skraju starej rue de la Bretonnerie przy murach Philippe Auguste . Ich orientacja pod kątem do przebiegu świadczy o układzie średniowiecznych fortyfikacji, których pozostałości odkryto w 1922 roku podczas prac w Ratuszu. Schody świadczą o niwelacji ulicy.
W ciąży Philippe Auguste.
Od 3 do 9, rue Soufflot.
Rozbiórka w celu rozbudowy po 1859 r. (fot. Charles Marville ).
Jego pierwotnie planowana rozbudowa do obecnego bulwaru Saint-Michel została przeprowadzona w latach 1846-1847 według planów Soufflota, które przewidywały nieznaczne poszerzenie od bulwaru Saint-Michel do realizacji w perspektywie Panteonu. Ta część była powiększana od 1859 r. przez Haussmanna na ściśle równoległym planie ze zniszczeniem i wymianą budynków sprzed około piętnastu lat .
Ta część rue Saint-Jacques do bulwaru Saint-Michel została urządzona na terenie dawnego klasztoru jakobinów, usuwając jego ostatnie ślady, a także murów obronnych Filipa Augusta, których trasa skosem łączyła obecną rue Victor - Kuzyn Porte Saint-Jacques, która znajdowała się między numerami 172 i 151 bis przy rue Saint-Jacques.
Ta rozbudowa spowodowała również zniknięcie rue Saint-Hyacinthe , założonej na miejscu starych rowów poza murami Philippe Auguste. Rue Paillet częściowo ją zastępuje.
W XIX -tego wieku, Rue Soufflot otrzymuje regularne wizyty u celebryty w Dzielnicy Łacińskiej : Kobieta z papugą , noszenie ara w ręku i dystrybucją zabawek i słodyczy dla dzieci.
25 kwietnia 1918 , w czasie pierwszej wojny światowej , powłoki uruchomiony przez Big Bertha wybucha n o 22 rue Soufflot.
W dniu swojej inwestytury 21 maja 1981Prezydent François Mitterrand idzie w górę z Place Edmond-Rostand , rue Soufflot w kierunku Panteonu , aby położyć róże na grobach Jeana Moulina , Victora Schœlchera i Jeana Jaurèsa .
Rue Soufflot jest zwykle wspinana przez procesję pogrzebową podczas przenoszenia osobistości do sanktuarium Panteonu .
Rue Soufflot widziana z bulwaru Saint-Michel .
Barykada rue Soufflot , podczas rewolucji francuskiej 1848 , obraz Horacego Verneta .
Rue Soufflot i place du Panthéon - plan paryskiego Hachette 1894.
Płyta n O 14 przypomina położenie klasztoru Jacobins .
Płyta n O 20, w połączeniu z Rue Victor kuzynostwem .
Płyta n O 24.