Imię urodzenia | Pietro Angiolo Tenerani |
---|---|
Narodziny |
11 listopada 1789 Torano, Carrara |
Śmierć |
14 grudnia 1869 Rzym |
Narodowość | Włochy |
Zawód | Rzeźbiarz |
Trening | Accademia di Belle Arti di Carrara (it) |
Małżonka | Lilla Montobbio |
Potomków |
Faustyny, Enrichetty, Carlo Tenerani |
Pietro Angiolo Tenerani urodził się w Carrara dnia11 listopada 1789i zmarł w Rzymie dnia14 grudnia 1869jest włoskim rzeźbiarzem .
Jest jednym z sygnatariuszy manifestu włoskiego puryzmu .
Pietro Tenerani urodził się w Carrarze , znanej na całym świecie z białego marmuru , gdzie życie artystyczne zawsze było bogate i intensywne. Pochodzi z rodziny szlacheckiej włoskiej, jest synem Ceccardo Filidei Tenerani i Marii Antonii Marchetti, siostry Pietro Marchetti di Carrara, architekta i profesora rzeźby. Jego pradziadkiem jest rzeźbiarz Giuliano Finelli , który sam jest wnukiem słynnego malarza Giovanniego Lanfranco . Jego brat Giuseppe Tenerani również jest rzeźbiarzem i był, podobnie jak on, uczniem Bertela Thorvaldsena . Jego córka Faustyna jest żoną hrabiego Hervé de Saisy de Kérampuil , francuskiego polityka, a jego syn Carlo Tenerani jest inżynierem i architektem pasjonującym się sztuką i fotografią.
Pietro Tenerani był szkolony od 1803 roku przez Lorenzo Bartoliniego w Akademii Sztuk Pięknych w Carrara, gdzie był również pod wpływem swojego wuja Pietro Marchettiego (działającego w latach 1789-1850) oraz francuskiego malarza Jean-Baptiste Frédéric Desmarais (1756-1813) . Tenerani uzyskał stypendium w 1813 r. Na studia w Rzymie i osiadł tam w 1814 r. W szczególności pobierał lekcje malarstwa aktu w Académie de France i uczęszczał do pracowni Gaspare Landi . Jako podstawowy test każdego przyszłego rzeźbiarza wykonuje kopię jednego z Dioscuri - kolosalnego starożytnego posągu Kastora i Polluksa znajdującego się na Monte Cavallo, a teraz na Piazza del Quirinale - ale niszczy swoją kopię. Pozostanie w Rzymie przez całe życie, gdzie będzie uczniem Antonio Canovy i Bertela Thorvaldsena .
W 1816 roku otrzymał ważne uznanie, wygrywając Premio dell'Anonimo , ustanowione przez Canovę , dla swojego szacownego Zmartwychwstałego Odkupiciela . Pod koniec 1815 roku zetknął się z Bertelem Thorvaldsenem, z którym pracował w jego pracowni przy Piazza Barberini . Zasłynął swoją Abandoned Psyche (ok. 1817, Florencja , galeria sztuki współczesnej ).
Jego prace są przechowywane w kilku muzeach na całym świecie. Wystąpiły o niego takie osobistości jak Madame Récamier ), prałaci i głowy państw z całej Europy. Wśród rzeźb ilustrujących klasyczną mitologię jest autorem Flory , Psiche svenuta ( Fainted Psyche ) i Psiche abbandonata (1817), które charakteryzują się bardzo gładką i delikatną rzeźbą.
Jest sygnatariuszem manifestu włoskiego puryzmu (1843). W 1846 roku wykonał monumentalny brąz z wizerunkiem Simóna Bolívara w Bogocie .
Był prezesem Accademia di San Luca (1856-1859; 1867-1869), prezesem Muzeów Kapitolińskich (1858) i dyrektorem Muzeów Watykańskich od 1860 roku.
Wśród jego uczniów wyróżnia się Manuel Vilar , który w 1846 roku został dyrektorem szkoły rzeźby Akademii San Carlos w Meksyku .
Kupidyn wyciągający cierń u stóp Wenus , Sankt Petersburg , Ermitaż .
Flora (1840), Sankt Petersburg , Ermitaż .
Pomnik Simóna Bolívara (1846), Bogota , plac Bolívar .
Grób papieża Piusa VIII (1853-1866), Rzym , Bazylika Świętego Piotra .
Portret hrabiny S. Shuvalova , Sankt Petersburg , Ermitaż .
Pomnik Clelii Severini (1825), Rzym , Bazylika San Lorenzo in Lucina .
Duke Reichstadtu ( Napoleon II ) , nieznane miejsce.