Nikolai Bulganin Николай Булганин | |
Funkcje | |
---|---|
Prezes Rady Ministrów ZSRR | |
8 lutego 1955 - 27 marca 1958 ( 3 lata, 1 miesiąc i 19 dni ) |
|
Poprzednik | Georgi Malenkov |
Następca | Nikita Chruszczow |
Minister obrony | |
15 marca 1953 - 9 lutego 1955 ( 11 miesięcy i 27 dni ) |
|
Poprzednik | Józef Stalin |
Następca | Georgy Zhukov |
Członek Biura Politycznego | |
18 lutego 1948 - 5 września 1958 | |
Prezydent z Rada Komisarzy Ludowych ZSRR z RFSRR | |
22 lipca 1937 - 17 września 1938 ( 1 rok, 1 miesiąc i 26 dni ) |
|
Poprzednik | Daniil Soulimov (en) |
Następca | Vassili Vakhrouchev (en) |
Biografia | |
Imię urodzenia | Nikolai Aleksandrovich Bulganin |
Data urodzenia | 30 maja 1895 r. (11 czerwca 1895w kalendarzu gregoriańskim ) |
Miejsce urodzenia | Niżny Nowogród ( Imperium Rosyjskie ) |
Data śmierci | 24 lutego 1975 |
Miejsce śmierci | Moskwa , RSFSR ( ZSRR ) |
Narodowość |
Rosyjski (od 1895 do 1917 ) rosyjski (od 1917 do 1922 ) radziecki (od 1922 do 1975 ) |
Partia polityczna |
PCR (b) ( 1918 - 1925 ) PCP (b) ( 1925 - 1952 ) PCUS ( 1952 -?) |
Religia | brak ( ateizm ) |
Prezydenci Rady Ministrów ZSRR Przywódcy Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego |
|
Nikołaj Aleksandrowicz Bułganin (w języku rosyjskim : Николай Александрович Булганин ), urodzony w Niżnym Nowogrodzie na 30 maja 1895 roku (11 czerwca 1895w kalendarzu gregoriańskim ) i zmarł w Moskwie dnia24 lutego 1975, jest sowieckim żołnierzem i politykiem .
Bulganin jest synem urzędnika z Niżnego Nowogrodu . W 1917 r. Wstąpił do partii bolszewickiej . Od 1918 do 1922 r. Pracował w Czeka , następnie do 1927 r. Był przydzielony do Naczelnej Rady Gospodarki Narodowej. Jego awans rozpoczął się w 1931 r., Kiedy został prezydentem Rady Moskiewskiej (funkcję tę pełnił do 1937 r.). Został mianowany prezes Banku Ludowego w rosyjskiej FSR w 1937 roku (do 1941), a rok później został zastępcą przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych z ZSRR i przewodniczący Gosbank .
Kandydat do Komitetu Centralnego w 1934 r., Wybrany na członka w 1939 r. Przewodniczący Rady Gospodarczej Rady Komisarzy Ludowych na początku wojny został członkiem Wojskowej Rady Frontu Moskiewskiego w randze generała. . W 1944 r. Wstąpił do Komitetu Państwa Obronnego (we), gdzie został zastępcą komisarza. Niedługo potem reprezentował ZSRR w Polskim Komitecie Wyzwolenia Narodowego w Lublinie.
Awansowany na marszałka i wicepremiera w 1947 roku , członek Orgburo od 1946 roku , został również członkiem Politbiura z KPZR w 1948 roku (po uprzednim zastępcę w 1946 roku). Następuje Stalina na stanowisku ministra sił zbrojnych do 1949 r. Za Stalina i Malenkowa .
Dzięki wsparciu Chruszczowa , ówczesnego sekretarza generalnego partii komunistycznej, którego znał na początku ich kariery, stał się swego rodzaju porucznikiem towarzyszącym mu podczas oficjalnych wizyt. Objął przewodnictwo w Radzie Ministrów w lutym 1955 r. , Zastępując Malenkowa .
Po wydaniu rozkazu stłumienia buntu w Budapeszcie w 1956 roku, stanął twarzą w twarz z Francją i Wielką Brytanią, gdy oba kraje interweniowały w Suezie .
Jednak w Kwiecień 1958, Chruszczow miał on odwołany z pełnienia funkcji, aby skierować go do przewodnictwa w banku państwowego wówczas Narodowej Rady Ekonomicznej Stawropol . Bułganin jest oskarżany o wspieranie „ grupy antypartyjnej ”, która sprzeciwiała się mu w ubiegłym roku. Wykluczony z KC we wrześniu, wkrótce potem dokonał samokrytyki. Jest na emeryturzeMarzec 1960ale jako znak zmiany sposobów eliminacji w PCUS - odkłada się te, które zostały wyparte - Bulganin może zniknąć piętnaście lat później, zapomniany, ale wolny. Został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczy . Jego żona Elena zmarła w 1986 roku w wieku 86 lat.