John Dee

John Dee Obraz w Infoboksie. John Dee, portret z XVI -tego  wieku Unknown, artysty. Według Charlotte Fell Smith ten portret został zrobiony, gdy Dee miała 67 lat. Należał do jego wnuka Rowlanda Dee, a później do Eliasa Ashmole'a , który podarował go Uniwersytetowi Oksfordzkiemu. Biografia
Narodziny 13 lipca 1527
Londyn
Śmierć grudzień 1608(w 81)
Mortlake
Trening Trinity College
St John's College
Dawny Uniwersytet w Leuven
Zajęcia Filozof , matematyk , astronom , astrolog , geograf , kartograf
Małżonka Jane Dee ( w )
Dziecko Artur dee
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Paryski , Rudolf II Świętego Cesarstwa
Obszary Matematyka , alchemia
Mistrzowie Gemma Frisius , Gérard Mercator
Powiązana osoba Elias Ashmole

John Dee (13 lipca 1527- 1608 lub 1609) był znanym matematykiem , astronomem , astrologiem , geografem i okultystą brytyjskim . Poświęcił znaczną część swojego życia na studiowanie alchemii , wróżbiarstwa i hermetyzmu .

Utorował drogę do studiowania nauki i magii, gdy zaczęliśmy rozróżniać te dwa pojęcia. Znany jako jeden z najbardziej kulturalnych ludzi swoich czasów, prowadził zajęcia na Uniwersytecie Paryskim przed zatłoczonymi salami, gdy miał zaledwie dwadzieścia lat. Był zagorzałym zwolennikiem matematyki, znanym astronomem i znawcą nawigacji . Rzeczywiście, sam szkolony większość mężczyzn, który prowadził ekspedycje na wielkie odkrycia w Anglii  ; zawdzięczamy mu określenie Imperium Brytyjskiego . W tym samym czasie zaangażował się w magię judeo-chrześcijańską i hermetyzm , poświęcając ostatnią trzecią część swojego życia na wyłączne studiowanie tego ostatniego. Dla Dee i jemu współczesnych badania te były odrębnymi aspektami spójnego światopoglądu.

Biografia

Frances Yates dzieli życie Dee na trzy części: przywódczyni elżbietańskiego renesansu (1558-1583), misja kontynentalna (1583-1589), hańba i porażka (1589-1608).

Młody Dee (1527-1558)

Dee urodziła się w Tower Ward w Londynie . Jego nazwa pochodzi od słowa Welsh sens czarny . Jego ojciec, Roland Dee, był kupcem , oficjalnym członkiem dworu Henryka VIII. Dee kształcił się w Chantry School w Chelmsford (obecnie King Edward VI Grammar School ), a następnie – od 1543 do 1546 – ​​w St John's College w Cambridge . Jego potencjał został szybko dostrzeżony i brał udział w tworzeniu Trinity College . Pod koniec lat czterdziestych XVI wieku podróżował do Europy , studiował na uniwersytecie w Louvain, a następnie w Brukseli i wykładał Euklidesa w Paryżu . Studiował u Frisiusa i został bliskim przyjacielem kartografa Gérarda Mercatora . Dee wrócił do Anglii, przynosząc ze sobą dużą kolekcję instrumentów matematycznych i astronomicznych. W 1552 roku spotkał Jérôme Cardana w Londynie  : połączyli siły, aby zbadać perpetuum mobile oraz klejnot o magicznych właściwościach.

W 1554 r. Dee odmówił objęcia katedry matematyki na Uniwersytecie Oksfordzkim albo dlatego, że chciał poświęcić się swoim pismom i miał nadzieję na miejsce na dworze, albo ponieważ stwierdził, że uniwersytet kładł większy nacisk na retorykę i gramatykę (dwa ostatnie związane logika tworząca Trivium Akademickie ) niż na filozofii i nauce (bardziej złożone Quadrivium złożone z arytmetyki , geometrii , muzyki i astronomii ). W 1555 Dee dołączył do korporacji kupców, Worshipful Company of Mercers , podążając za swoim ojcem.

W tym samym roku 1555, został aresztowany i oskarżony o „obliczone” The horoskopy z Queen Mary i księżniczki Elżbiety  ; co się tyczy Marii, zarzuty zostały zaostrzone, posuwając się aż do zdrady . Dee pojawił się przed Izbą Gwiezdną, Camera Stellata (gmach sądu Westminster ) i zdołał częściowo oczyścić się z zarzutów, pod warunkiem, że przeszedł egzamin religijny przez katolickiego księdza Edmunda Bonnera (ten ostatni był niesławny z powodu swojej roli w prześladowaniu heretyków podczas panowanie Maryi). Możliwe, że obsesja Dee na punkcie kultywowania tajemnicy wokół jego działań pogorszyła sytuację. Ten mroczny epizod był tylko najbardziej dramatycznym z serii ataków i oszczerstw, z którymi miał przestać się mierzyć. W każdym razie po raz kolejny udaje mu się oczyścić, a nawet zbliżyć do Bonner.

W 1556 r. Dee przedstawił królowej Marii plan utworzenia biblioteki narodowej z zadaniem przechowywania starych ksiąg i rękopisów. Ten projekt nie został zaakceptowany, postanowił rozbudować własną bibliotekę ze swojego domu w Mortlake (wieś niedaleko Tamizy w Surrey , a obecnie w londyńskiej dzielnicy Richmond upon Thames ). Nieustannie gromadził książki i rękopisy odzyskane w Anglii i na całym kontynencie europejskim. Jego biblioteka stała się prawdziwym centrum nauki poza uniwersytetami i przyciągnęła wielu uczonych i studentów.

Dee przywódca renesansu elżbietańskiego (1558-1583)

Kiedy królowa Elżbieta wstąpiła na tron ​​w 1558 roku, Dee została jej osobistym doradcą w dziedzinie nauki i astrologii. Sam wybiera datę swojej koronacji. Od 1550 do 1570 był doradcą nawigacyjnym podczas Wielkich Odkryć i jako pierwszy użył terminu Imperium Brytyjskie . W 1577 opublikował General and Rare Memorials (Pomniki ogólne i rzadkie) odnoszące się do Perfect Arte of Navigation , studium, w którym Dee opisał swoją wizję imperium morskiego i angielskiej władzy terytorialnej nad Nowym Światem . Połączył siły z Humphreyem Gilbertem i Sir Philipem Sidneyem . Mamy mapę polarną wykonaną przez Dee w 1582 roku.

W 1564 roku Dee napisał hermetyczne dzieło, Monas Hieroglyphica ( Monada hieroglificzna ), pełną kabalistyczną interpretację glifu , który sam stworzył. Ten glif miał wyrażać mistyczną jedność całego stworzenia. Jest to dzieło bardzo docenione przez współczesnych Dee, ale utrata ustnej tradycji kręgu Dee sprawia, że ​​trudno ją dziś interpretować.

W 1570 opublikował Matematyczną Przedmowę do angielskiego tłumaczenia Elementów Euklidesa , w której podkreślił znaczenie matematyki i jej wpływ na sztukę i naukę, którą polecił Witruwiuszowi i jego teorię architektury, Henri-Corneille'a Agryppę de Nettesheim i jego okultystyczną filozofię ( 1533), Albrecht Dürer i jego teoria proporcji (1561). Przeznaczony dla publiczności innej niż uniwersytety, tekst ten stał się najbardziej znanym i najczęściej drukowanym tekstem. W tym samym roku Dee zredagował wraz z Federico Commandino d'Urbino wersję przetłumaczoną z języka arabskiego zaginionego traktatu Euklidesa o Podziale powierzchni .

Dee ożenił się trzy razy i miał ośmioro dzieci, z których najstarszy, Arthur Dee , również został alchemikiem i autorem hermetycznym. Biograf John Aubrey tak opisuje Dee: „  Był wysoki i chudy. Miał na sobie suknię jak artysta, rozkloszowane, rozcięte rękawy… krwistobiałą cerę… długą brodę białą jak mleko. Bardzo uroczy człowiek  ”.

Dee na misji kontynentalnej (1583-1589)

Około 1579 r. Dee był coraz bardziej niezadowolony ze swoich postępów w poznawaniu tajemnic natury. Następnie zwrócił się bardziej do nadprzyrodzonych , aby zdobyć wiedzę. Głównie próbował nawiązać kontakt z aniołami za pomocą kryształowej kuli, która działała jako pośrednik między nim a aniołami . Uciekał się do różnych mediów: Barnaba Saul (grudzień 1581), Edward Kelley (od 1582 do 1589), książę polski Albert Łaski , jego własny syn Artur, niejaki Bartłomiej Hickman (do 1607). 10 marca 1582 r, Dee spotkał Sir Edwarda Kelleya (1555-1595), prawdziwe nazwisko Talbot. Ten ostatni, wątpliwy prawnik, udał się do domu Dee z tajemniczą księgą o transmutacji metali w złoto oraz z próbką czerwonego proszku, który, jak twierdził, był proszkiem projekcyjnym. Jego wyjątkowe cechy jako medium szybko przekonały Dee do skorzystania z jego usług.

John Dee, jego dwa media (Kelley, Albert Łaski) i ich rodziny wyjechały w 1583 roku do Polski. Przyjmują je w Pradze cesarz Rudolf II Habsburg , cesarz alchemików, protektor Dürera, Arcimboldo, Tycho Brahé, Keplera i wielu innych. Dee powrócił w 1589 roku bez Kelleya, który zginął próbując uciec z więzienia cesarza Rudolfa II po nieudanej transmutacji metali, których sekrety, jak twierdził, znał.

Dee w niełasce i porażce (1589-1608)

Dee wraca do Mortlake sześć lat później i odkrywa, że ​​jego biblioteka została spustoszona, a większość jego cennych przedmiotów została skradziona. Zwerbował do pomocy Elżbietę, która w 1596 roku mianowała go dyrektorem Christ's College w Manchesterze (obecnie Manchester Grammar School ), gdzie czasami służył jako doradca w sprawach czarów i opętania przez demony. Jednak teraz jest postrzegany jako zły mag i jest znienawidzony przez swoich rówieśników. W 1598 powrócił do swojego starego domu w Mortlake. Elżbieta zmarła w 1603 roku, król Jakub I , w przeciwieństwie do wszystkiego, co dotyczyło zjawisk nadprzyrodzonych, nie zaoferował jej pomocy. Dee przeżywa swoje ostatnie dni w Mortlake, w nieszczęściu. Zmarł w 1608 lub 1609 r. Po jego grobie ani w księgach stanu cywilnego nie ma śladu .

Osiągnięcia

Myśl

Dee był pobożnym i cnotliwym chrześcijaninem . W części swoich rękopisów opublikowanych przez Mérica Casaubona w A True and Faithful Relation of Dr. Dee and Some Spirits - 1659 , jest on wyznaczony i potwierdzony jako wybrany przez Boga (z Kelleyem). Aniołowie uczą go języka liczb i klucza do wiedzy; tego wpływu, Dee wierzył, że dzieła Boże zostały „zaszyfrowane”. Zgodnie z hermetyzmem Dee stwierdza, że ​​człowiek ma w sobie boski potencjał, który jest wykonywany przez matematykę. Jego anielska magia oparta na numerologii i jego praca nad matematyką stosowaną (nawigacją) są dopełnieniem - nie paradoksalnym - filozofii. Aniołowie oświadczają, że apostoł Paweł został usprawiedliwiony, ponieważ umarł jako sługa Boży, ale nie z powodu swojego nauczania ( Paweł został usprawiedliwiony, ponieważ umarł jako sługa Boży, a nie ze względu na swoje nauczanie , s.  40 ). To właśnie w tym okresie królowa Elżbieta naruszyła Kościół Rzymski ( Katolicki ) i autorytet papieży, tworząc pierwszy Kościół protestancki . Listy Pawła będące fundamentem Kościoła katolickiego. Celem Dee było sprowadzenie na świat zjednoczonej religii w istocie czystej teologii starożytnych.

W Luty 1563 list Johna Dee do Sir Williama Cecila przedstawia te tezy:

1 - Wszystko jest jednością, stworzoną i wspieraną przez Jedynego poprzez swoje Prawa. 2 - Te prawa są nauczane przez Synów Liczb w taki sam sposób, jak pisma. 3 - Istnieje sztuka kombinatoryczna liter hebrajskich, która czyni je ważnymi z Liczbą w taki sposób, że ujawniają się głębokie prawdy dotyczące natury Jedynego i Jego relacji z człowiekiem. 4 - Istota ludzka ma boskie pochodzenie. Mimo że została stworzona z prochu po Genesis, ma w sobie esencję gwiezdnego geniuszu, jak również wszystkie stworzone istoty i rzeczy od Jedynego. 5 - Niezbędne jest odnowienie boskiej istoty w człowieku, a to można osiągnąć dzięki sile intelektu. 6 - Bóg objawia się w intencjach emanacji, a człowiek musi poświęcić się studiowaniu Bożej mądrości, aby w pełni udoskonalić swoją istotę, oraz przez komunię samych aniołów, która jest w stanie wejść w obecność Boga. 7 - Zrozumienie procesów naturalnych (widocznych lub nie) umożliwiłoby człowiekowi wpływanie na te procesy poprzez cnotliwe siły swojej woli, inteligencji i mądrości. 8 - Wszechświat jest uporządkowanym modelem korespondencji: każda rzecz we Wszechświecie ma porządek, empatyczną korespondencję i gwiezdną siłę w stosunku do innych i tworzy zjednoczoną całość.

Monada hieroglificzna (1564)

Dee napisał swoją hieroglificzną Monas w stanie transu w dwanaście dni wStyczeń 1564. Twierdzi, że daje tam okultystyczne pismo, które wyjaśnia wszystko. To pisanie wyjaśniają proste figury: punkt, koło, linia prosta, krzyż, dwa półkola; oraz za pomocą prostych operacji: rotacji, destrukturyzacji, kombinacji i permutacji. Na przykład hieroglif Merkurego składa się z półksiężyca [figura] skierowanego do góry [operacja], koła, krzyża. Rtęć. Monada hieroglificzna składa się z kompozycji od góry do dołu postaci będącej syntezą tradycyjnych symboli astronomii i kosmologii: półksiężyca (Księżyc), koła z punktem centralnym (Słońce), krzyża (cztery Żywioły), dwóch półkola (znak Barana). Znajdujemy liczby 1 (punkt), 2 (prosta), 3 (krzyż: dwie prostopadłe linie rozchodzące się na punkcie), 4 (cztery odcinki krzyża), które są liczbami Dekady (tetraktys ) od Pitagorasa . Znajdujemy również siedem znanych wtedy „planet”: Słońce, Księżyc, Merkury, Mars, Wenus, Jowisz, Saturn, ponieważ Słońce jest okręgiem i punktem, Księżyc jest półksiężycem, Merkury jest tym rosnącym im bardziej okrąg więcej krzyż itp. Według CH Jostena i Pierre'a Béhara monada hieroglificzna ma znaczenie alchemiczne: jest symbolem rtęci (związany z kamieniem filozoficznym alchemików ). „Monada hieroglificzna” ma również znaczenie astrologiczne: opiera się na Baranie i reprezentuje również Byka. Według Petera Frencha nadal ma znaczenie teozoficzne: jest to gnostyczny dostęp do Boga. Według Pierre Behar, hieroglificzni monada stwierdzi jej klucz w chrześcijańskiej kabały i okultyzmu filozofii z Henri-Corneille Agryppy z Nettesheim (1533), którzy starali symbole geometryczne aniołów: ojciec chrześcijańskiej Trójcy jest reprezentowana przez punkt , Syn lub Słowo przez krzyż, Duch Święty lub Dusza świata przez całość obrazu, to magiczny znak, dzięki któremu mag może przywołać samą boskość i przywłaszczyć sobie boskie moce. Dee powtarza tę figurę na stronie tytułowej swojej Propoedeumata aphoristica z lat 1558 i 1568.

Dee w rozmowie z aniołami (1581-1607)

Z 22 grudnia 1581 w 7 października 1607Dee próbowała nawiązać kontakt z aniołami (m.in. Michałem, Gabrielem, Rafałem, Urielem), poprzez inwokacje, aby uzyskać wiedzę o przyszłości, końcu czasów, losach politycznych książąt, imieniu i funkcjach aniołów .

Dee był najpierw mówcą: po okresie oczyszczenia złożonym z modlitw i postu skierował modlitwy do Boga i aniołów . Użył „Stołu Ćwiczeń” – który zawierał Tabula sancta (914 cm kwadratowy drewniany blat  z czterema nogami), Sigilum Dei Aemeth („Pieczęć Boga Prawdy”, duży pusty woskowy krążek zawierający różne Imiona Boga lub anioły) i siedem „Insygniów Stworzenia” (postacie malowane lub grawerowane) – i nosiły pierścień PELE: przywołane anioły manifestowały się następnie za pośrednictwem medium (na przykład Kelley), który patrzył na kamień (obsydianowe lustro lub kryształowa kula) i relacjonował to, co widział i słyszał, podczas gdy Dee został pisarzem (zapisał w swoim dzienniku wszystko, co się wydarzyło).

W 1581 r. pierwsze próby z Barnabą Saulem zakończyły się niepowodzeniem. Ale w 1582 był pod wielkim wrażeniem Edwarda Kelleya . Dee zatrudnił Kelleya i całkowicie poświęcił się badaniu sił nadprzyrodzonych. Te „Konferencje z Duchami” lub „Działania” były prowadzone w głębokiej chrześcijańskiej pobożności. Dee był przekonany o korzyściach, jakie może przynieść ludzkości (w międzyczasie motywacje Kelleya pozostają trudne do zdefiniowania: niektórzy uważają, że działał z czystego cynizmu). Dee wyjaśnił, że większość jego książek została mu podyktowana przez anioły w anielskim języku .

W 1583 poznał polskiego księcia Alberta Łaskiego . Ten ostatni zaprosił Dee do towarzyszenia mu w Polsce. Zgodził się, rzekomo popychany przez anioły. Dee, Kelley i ich rodziny odeszły w 1583 roku, ale Laski był na skraju bankructwa i był niepopularny w swoim kraju. Dee i Kelley prowadzili koczownicze życie w Europie Środkowej , co nie przeszkodziło im w kontynuowaniu duchowych konferencji, które Dee skrupulatnie odkładał. Odbył prywatne audiencje u Rudolfa II ze Świętego Cesarstwa Rzymskiego i króla Stefana, aby przekonać ich o znaczeniu jego anielskich przekazów. Według niektórych źródeł żaden z monarchów nie traktował go poważnie, widząc w nim szpiega królowej Anglii .

Podczas jednej ze swoich duchowych konferencji w Czechach Kelley powiedziała Dee, że anioł Uriel nakazał im dzielić się swoimi żonami. Uważa się, że Kelley, stając się alchemikiem, którego reputacja przewyższała reputację Dee, użył tego środka, aby położyć kres tym wykładom. Rozkaz Uriela bardzo zaniepokoił Dee, ale ten, nie kwestionując motywacji anioła, zdecydował się zaakceptować. Jednak położył kres swoim wykładom, wrócił do Anglii w 1589 roku i nigdy więcej nie zobaczył Kelleya.

Alfabet henochiański (1584-1607)

Z rozmów z aniołami pochodzi alfabet, pismo okultystyczne, które Dee nazywa „pismem aniołów” i które nie odnosi się do żadnego znanego języka. Istnieją dwie jego wersje: pierwsza ma być napisana szybko piórem, druga jest bardziej dopracowana i została później przekazana Dee przez aniołów.

Termin „enochianin” jest późniejszym wynalazkiem Złotego Brzasku .

Reputacja i fakty

Czarna legenda

Około dziesięć lat po śmierci Dee, antykwariusz Robert Cotton nabył majątek Dee i zaczął szukać rękopisów i artefaktów . Odkrył wiele ksiąg, większość z nich to relacje o anielskich przekazach. Syn Cottona podarował te książki Méricowi Casaubonowi, który opublikował je w 1659 roku, dodając długi wstęp ( A True & Faithful Relation of What would not be many years between Dr. John Dee (A Mathematician of Great Fame in Q. Eliz. and King James Reigns) ) i trochę alkoholi . Ta książka, będąca pierwszym publicznym objawieniem wykładów Dee, odniosła wielki sukces i szybko się wyprzedała. Casaubon, wierząc w istnienie duchów, wyjaśnia we wstępie, że Dee był mimowolnym narzędziem złych duchów, podczas gdy myślał, że zwraca się do aniołów. Ta książka była źródłem reputacji siarki, która ścigała Dee przez następne dwa stulecia, przedstawiając go jako szarlatana, fanatyka lub chorego psychicznie.

Mniej więcej w tym samym czasie, w którym opublikowano tę książkę, członkowie Zakonu Różokrzyżowców twierdzili, że Dee był jednym z nich. Jednak istnieją wątpliwości co do istnienia zorganizowanego ruchu różokrzyżowców w czasach Dee; i nie ma dowodów, że należał do jakiegokolwiek bractwa. Reputacja Dee jako magika i jego doświadczenia z Edwardem Kelleyem uczyniły go ukochaną postacią wśród gawędziarzy , pisarzy horrorów i innych entuzjastów magii . Faktów dotyczących życia Dee jest wiele, za czym przemawia brak informacji o pewnych okresach jego kariery, które pozostały bardzo niejasne.

Często kojarzono go z rękopisem Voynicha . Wilfrid M. Voynich , który kupił rękopis w 1912 roku, zasugerował, że Dee był właścicielem rękopisu i że sprzedał go Rudolfowi II (Święty Cesarz Rzymski) . Jednak związek Dee z tym ostatnim był mniej ważny niż wcześniej sądzono, a pamiętniki Dee nie wspominają o takiej transakcji.

Rehabilitacja

To XX th  century postać Dee został zrehabilitowany, po części dzięki pracy historyka Frances Yates , który przyniósł nowy sposób rozumienia roli magii i rozwoju nowoczesnej nauki w renesansie . Dee cieszy się teraz opinią poważnego naukowca; uważany jest za jedną z najbardziej kultywowanych osobowości swoich czasów.

Jego osobista biblioteka była najważniejsza w kraju i uchodziła za jedną z najciekawszych w Europie, być może nie mniej ważną niż biblioteka Jacques Auguste de Thou . Dee, oprócz tego, że był astrologiem, naukowcem i doradcą geograficznym królowej, był prekursorem kolonizacji Ameryki Północnej i ekspansji Imperium Brytyjskiego poza Północny Atlantyk .

Dee był zagorzałym zwolennikiem nauk nawigacyjnych i kartograficznych . Współpracował z Mercatorem i posiadał dużą kolekcję map , globusów i instrumentów astronomicznych. Wynalazł specyficzne instrumenty i techniki nawigacyjne dla regionów polarnych. Jako osobisty doradca ekspedycji sam wybrał wyszkolonych nawigatorów.

Znaczenie matematyki w jego poglądzie na sprawy uczyniło go bardziej nowoczesną postacią niż Francis Bacon , chociaż uważa się, że Bacon celowo zignorował matematykę, biorąc pod uwagę klimat podejrzeń, jaki otaczał okultyzm za Jacques'a I st . Należy jednak zauważyć, że matematyczny paradygmat Dee różni się radykalnie od paradygmatu współczesnych matematyków. Wydaje się oczywiste, że największą troską Dee było promowanie matematyki poza uniwersytetami. Jego matematyczna przedmowa do Euklidesa była przeznaczona dla odbiorców spoza uniwersytetu i była bardzo popularna wśród mechaników , nowej klasy rzemieślników wynalazców, którzy mieli zostać naszymi nowoczesnymi inżynierami. Jego przedmowa składała się z zasad matematycznych.

Dee był przyjacielem Tycho Brahe i znał twórczość Kopernika . Większość jego obliczeń astronomicznych opierała się na założeniach Kopernika, ale nigdy tak naprawdę nie poparł tezy heliocentryzmu . Odniósł teorie Kopernika do problemu reformy kalendarza . Jej zalecenia nie zostały jednak uwzględnione z powodów politycznych.

Różne przedmioty

British Museum posiada wiele obiektów, które należały do niego. Przedmioty te były w większości używane podczas konferencji duchowych:

W grudzień 2004, kryształowa kula należąca do Dee i wyjaśnienie jej użycia napisane przez Nicholasa Culpepera w XVII wieku zostały skradzione z Muzeum Nauki; ale zostały znalezione wkrótce potem.

Nawiązania kulturowe i literackie

Dee był popularną postacią w dziełach literackich jego współczesnych. Od tego czasu jest nadal reprezentowany w kulturze popularnej; w szczególności w fikcji i fantastyce, których scenariusze rozgrywają się w swoim czasie lub które dotyczą magii lub nauk okultystycznych.

XVII th  wieku

XX th  century

XXI th  century

Inny

Uwagi i referencje

  1. Frances Yates, Filozofia okultystyczna w epoce elżbietańskiej (1979), tłum., Dervy-Livres, 1987, s.  117-136 .
  2. De Vita Propria (Moja biografia), Gerolamo Cardano , przekład angielski Jeana Stonera, Nowy Jork, 2002, s. viii
  3. Fell Smith, Charlotte, 1909, John Dee: 1527-1608 , Londyn, wyd. Konstabl i firma
  4. [1] .
  5. John Dee, Dziennik za lata 1595-1601 , wyd. John Bailey, 1880.
  6. Jakub I z Anglii, Daemonology (1587), w The Damned Art , wyd. S. Anglo, Londyn, 1977, s.  156-181 .
  7. http://hdelboy.club.fr/monade_dee.html
  8. CH Josten, A Translation of John Dee's 'Monas hieroglyphica' , Ambix , 12 (1964), s.  84-219  : s.  110 .
  9. Pierre Béhar, Okultystyczne języki renesansu , Desjonquières, 1996, s.  91-120 .
  10. A alchemia byłaby, w tym przypadku tylko „przykrywką”, przypuszcza Angello Maria Ripellino w Praga Magica , Plon, coll. „Ziemia ludzka”, Paryż, 1993. s.  140
  11. http://www.esotericarchives.com/dee/sl3188.htm Z książki Dee
  12. Na przykład Jacques Bergier , „  Les livres maudits  ” (1971).
  13. (w) Robin Brumby, złoty doktor John Dee, The Original 007 , Rada Naukowa,1977, 26  pkt.
  14. Angello Maria Ripellino, Praga Magica , Plon, dyż. „Ziemia ludzka”, Paryż, 1993. s.  136-144
  15. źródło: Angello Maria Ripellino, Praga Magica , Plon, coll. „Ziemia ludzka”, Paryż, 1993.

Załączniki

Bibliografia

Rękopisy i publikacje Faksymile, transkrypcje i tłumaczenia
  • (en) Méric Casaubon (1659, repr. 1992) Prawdziwa i wierna relacja tego, co przeszło przez wiele lat między dr Johnem Dee a niektórymi duchami . [2] Nowy Jork: Magical Childe. ( ISBN  0-939708-01-9 ) .
  • (en) Dee, John The Private Diary and Catalog of its Library of Manusscripts , pod redakcją Jamesa O. Halliwella, Royal Historical Society Publications, Camden Series, tom. n o  29, Londyn, 1842.
  • (en) Dee, John Autobiographical Tracts , wyd. James Crossley, Manchester, Chetham Society Publications, tom. 24, 1851.
  • (en) Dee, John La Monade hieroglyphique , przekład J. Grillot de Givry, Paryż, Bibliothèque Charcoral II (1925) [3]
  • (en) Dee, John The Mathematicall Praeface do elementów geometrii Euklidesa z Megary (1570), pod redakcją Allana G. Debusa, Nowy Jork: Science History Publications (1975) ( ISBN  0-88202-020-X )
  • (en) Dee, John John Dee o astronomii: Propaedeumata aphoristica (1558 i 1568) , pod redakcją Wayne Shumaker, Berkeley: University of California Press, 1978 ( ISBN  0-520-03376-0 )
  • (en) Dee, pięć ksiąg tajemnic Johna Johna Dee: oryginalne źródło magii enochiańskiej: z dzieł zebranych znanych jako „Mysteriorum libri quinque” , pod redakcją Josepha H. Petersona, Boston: Weiser Books. ( ISBN  1-57863-178-5 ) . [4]
  • (pl) Pięć ksiąg tajemnic, a następnie The Mystical Heptarchy, autorstwa Johna Dee i Edwarda Kelleya . Przetłumaczone i skomentowane przez Érica Gazano. Kolekcja Enochiana, Tom I, Éditions ESH, Bruxelles, 2014, 490 s. ( ISBN  978-2-8053-0017-2 ) . (Tłumaczenie i transkrypcja rękopisów Sloane 3188 i 3191 przechowywanych w British Library, tj. The Five Books of the Mysteries and the Heptarchia Mystica , napisana przez doktora Johna Dee pod dyktando jego medium Edwarda Kelleya)
Studia Johna Dee

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne