Jean-Pierre Soisson

Jean-Pierre Soisson
Rysunek.
Jean-Pierre Soisson w 2006 roku.
Funkcje
Przewodniczący Rady Regionalnej Burgundii
1 st April +1.998 - 31 marca 2004 r.
( 5 lat, 11 miesięcy i 30 dni )
Poprzednik Jean-Francois Bazin
Następca Francois Patriat
1 st April +1.992 - 17 kwietnia 1993
( 1 rok i 16 dni )
Poprzednik Rajmund Janot
Następca Jean-Francois Bazin
Minister Rolnictwa i
Rozwoju Wsi
2 października 1992 r. - 29 marca 1993
( 5 miesięcy i 27 dni )
Prezydent François Mitterrand
Rząd Pierre Beregowoj
Poprzednik Ludwik Mermaz
Następca Jean Puech
Minister Stanu , Minister Służby Cywilnej i Modernizacji Administracji
Modernizacja administracji 4 czerwca 1991 r.
16 maja 1991 - 28 marca 1992 r.
( 10 miesięcy i 12 dni )
Prezydent François Mitterrand
Rząd Edith Cresson
Poprzednik Michel durafour
Następca Michel Delebarre
Minister Pracy, Zatrudnienia i Szkolenia Zawodowego
28 czerwca 1988 - 15 maja 1991
( 2 lata, 10 miesięcy i 17 dni )
Prezydent François Mitterrand
Rząd Michel Rocard II
Poprzednik Michel Delebarre (zatrudnienie)
André Laignel (szkolenie zawodowe, sekretarz stanu )
Następca Martine Aubry
Przewodniczący komitetu nadzorczego z Caisse des Dépôts et Consignations
25 kwietnia 1986 - 10 lipca 1988 r.
( 2 lata, 2 miesiące i 15 dni )
Legislatura VII th
Poprzednik Filip Sanmarco
Następca Christian Pierret
Minister Młodzieży,
Sportu i Rekreacji
5 kwietnia 1978 - 13 maja 1981
( 3 lata, 1 miesiąc i 8 dni )
Prezydent Valéry Giscard d'Estaing
Rząd Raymond Barre III
Poprzednik Sam (pośrednio Sekretarz Stanu )
Następca Edwige Avice (Delegata Ministra)
Sekretarz Stanu ds. Młodzieży i Sportu
28 sierpnia 1976 - 1 st czerwiec 1977
( 9 miesięcy i 4 dni )
Prezydent Valéry Giscard d'Estaing
Rząd Raymond Barre I i II
Poprzednik Pierre Mazeaud (pośrednio)
Następca Paul Dijoud
Sekretarz Stanu ds. Kształcenia Zawodowego
12 stycznia 1976 - 25 sierpnia 1976
( 7 miesięcy i 13 dni )
Prezydent Valéry Giscard d'Estaing
Rząd Jacques Chirac I
Poprzednik Paweł Granet
Następca Jacques Legendre (pośrednio)
Sekretarz Stanu ds. Uczelni
8 czerwca 1974 - 12 stycznia 1976
( 1 rok, 7 miesięcy i 4 dni )
Prezydent Valéry Giscard d'Estaing
Rząd Jacques Chirac I
Poprzednik utworzona praca
Następca Alice Saunier-Seïté
Burmistrz z Auxerre
19 marca 1971 - 5 kwietnia 1998 r.
( 27 lat i 17 dni )
Wybór 14 marca 1971
Poprzednik Jean Moreau
Następca Jean Garnault
Radny Generalny z Yonne
27 marca 1982 - 7 października 1988 r.
( 6 lat, 6 miesięcy i 10 dni )
Okręg wyborczy Kanton Auxerre-Sud-Ouest
Poprzednik Etienne Louis
Następca Hubert Moissenet
19 marca 1970 - 20 marca 1976
( 6 lat i 1 dzień )
Okręg wyborczy Kanton Auxerre-Sud-Ouest
Poprzednik Pan Lalande
Następca Etienne Louis
Poseł francuski
2 kwietnia 1993 - 19 czerwca 2012
( 19 lat, 2 miesiące i 17 dni )
Okręg wyborczy 1 ponownie Yonne
Legislatura X p , XI e , XII p i XIII p ( V Republiki )
Poprzednik Serge Franchis
Następca Guillaume Larrivee
2 lipca 1981 r. - 14 maja 1988 r.
( 6 lat, 10 miesięcy i 12 dni )
Okręg wyborczy 1 st Yonne (1981-1986)
Yonne (1986-1988)
Legislatura VII e ( V Republika )
Poprzednik Marc Masson
Następca Serge Franchis
11 lipca 1968 r. - 9 lipca 1974 r
( 5 lat, 11 miesięcy i 28 dni )
Okręg wyborczy 1 ponownie Yonne
Legislatura IV e i V e ( V Republika )
Poprzednik Louis Perillier
Następca Marc Masson
Biografia
Data urodzenia 9 listopada 1934
Miejsce urodzenia Auxerre ( Yonne )
Narodowość Francuski
Partia polityczna FNRI (1967-1977)
PR (1977-1992)
UDF (1978-1992)
MDR (1992-1998)
DL (1998-2002)
UMP (2002-2015)
Ukończyć Sciences-Po Paryż
ENA
Zawód sędzia finansowy w Trybunale Obrachunkowym

Jean-Pierre Soisson , ur.9 listopada 1934in Auxerre ( Yonne ), jest politykiem francuskim . Jest centrystą postacią, kilkakrotnie pełnił funkcję ministra i zastępcy Yonne.

Biografia

Jean-Pierre Soisson jest synem Jacquesa Soissona (1909-1991) i Denise Silve (1916-2001). Poślubieni Katarzynie Lacaisse mieli dwóch synów Juliena i Davida-Auréliena.

Trening

Uczęszczał do szkoły średniej Jacques-Amyot d'Auxerre, obok Jean Vautrin i Guy Roux . Obdarzony łaciną zdobył nagrodę w temacie na Konkursie Ogólnym . Po studiach prawniczych w Sciences Po wstąpił do ENA , promując Lazare Carnot (1961). Kiedy opuścił ENA, został zmobilizowany do wojny algierskiej jako podporucznik w 3 RCA pod pułkownikiem Antoine Argoud .

Trybunał Obrachunkowy

Następnie wstąpił do Trybunału Obrachunkowego , a następnie został doradcą Edgara Faure w jego różnych gabinetach ministerialnych. Jest współpracownikiem Yvon Bourges, gdy ten jest sekretarzem stanu ds. współpracy.

Zastępca i minister Giskardia

Jean-Pierre Soisson startuje po raz pierwszy w wyborach parlamentarnych w 1967 r. w pierwszym okręgu wyborczym Yonne , będąc zainwestowanym przez niezależnych Republikanów . Pokonuje go Louis Périllier . Został wybrany na zastępcę w następnym roku kosztem Périllier.

Po zwycięstwie w wyborach prezydenckich z Valéry Giscard d'Estaing , którego był jednym z głównych „poruczników”, wszedł do pierwszego rządu o Jacquesa Chiraca w 1974 roku jako sekretarz stanu ds uniwersytetach, ciągnął. Funkcje potem Barre rząd I , rząd Barre II , rząd Barre III . Skontaktował się z nim François Mitterrand, aby był członkiem kilku rządów: Rocarda II , Cressona i Bérégovoya . Był pierwszym „ministrem otwartości” V RP .

Jean-Pierre Soisson, niezależny republikanin, był współzałożycielem Partii Republikańskiej, której był sekretarzem generalnym w latach 1977-1978, Unii na rzecz Demokracji Francuskiej , Ruchu Reformatorów, zanim wstąpił do Demokracji Liberalnej i UMP . Był przewodniczącym komisji nadzorczej Caisse des Dépôts et Consignations od 1986 do 1988 roku .

4 grudnia 1987 roku został wybrany członkiem Akademii Nauk Zamorskich .

Minister François Mitterrand

W latach 1988-1991 został „ministrem otwartości” w rządzie Michela Rocarda, przyjmując stanowisko ministra pracy. Pozostaje na miejscu w rządach Edith Cresson (1991-1992) i Pierre'a Bérégovoya (1992-1993). Stworzył stowarzyszenie zjednoczonej Francji wMarzec 1990.

W tym okresie 25 lutego 1993 r. ówczesny minister rolnictwa zatwierdzał decyzję Zastępcy Dyrektora Ochrony Roślin upoważniającą wszystkich plantatorów bananów do wykorzystania pozostałej części Curlone, opartej na chlordekonie, do zwalczania ryjkowca bananowego do 30 września, 1993.

Od 1993 do 2012

Zastępca 1 st  dzielnicy Yonne 1968 do 2012 roku , prezydent Auxerre od 1971 do 1998 roku porzucił pracę na stanowisku burmistrza w 1998 roku, kiedy zdecydował się na krześle region Burgundia. Po wyborze Nicolasa Sarkozy'ego w wyborach prezydenckich, który popierał, pokonał swojego socjalistycznego przeciwnika w wyborach parlamentarnych 17 czerwca 2007 r. , uzyskując 54,5% głosów.

W 1992 roku został wybrany przez PS , Zieloni i FN na stanowisko przewodniczącego Rady Regionalnej Burgundii , stając przed kandydatem prawicy Dominique Perben . Jean-Pierre Soisson zrezygnował ze stanowiska w 1993 roku . Został ponownie wybrany w 1998 r. dzięki głosom RPR , centrystów, myśliwych i części FN , choć wybory odbyły się dwa razy. Następnie stracił etykietę UDF po tym sojuszu z Frontem Narodowym i stał się podobny do Liberalnej Demokracji . W wyborach regionalnych w 2004 r. , w sprzyjającym lewicy kontekście, jego listę przegrała z listą François Patriata (PS-PC-Verts).

Autor książek politycznych, napisał z Bernardem Stasim i Olivierem Stirnem Le Trap recenzję wspólnego programu Zwycięstwo nad zimą i jego inauguracyjne pamiętniki . Opublikował biografie osobistości burgundzkich: Karola Quinta , Karola Śmiałego , Małgorzaty, księżnej Burgundii i Philiberta de Chalon ( wyd. Grasset ); biografia Paula Berta ( wyd. de Bourgogne ); a także Saint Germain d'Auxerre i Sainte Geneviève ( edycje du Rocher / DDB ).

W styczeń 2011zapowiada, że ​​nie będzie starał się o nowy mandat w Zgromadzeniu Narodowym. Jego były zastępca, Guillaume Larrivé , zastąpił go podczas wyborów parlamentarnych w czerwcu 2012 roku .

Od 2012

Podsumowanie mandatów i funkcji

Mandaty z wyboru

Ratusz w AuxerreRada Generalna YonneRada Regionalna Burgundii Zgromadzenie Narodowe - 1 re  jazda Yonne

Funkcje rządowe

Inne funkcje

Pracuje

Uwagi i referencje

  1. [1] .
  2. [2] .
  3. Artykuł dotyczący dobra publicznego .
  4. Guillaume Perrault, „  Jean-Pierre Soisson, w szkole Burgundii  ” , na lefigaro.fr ,10 sierpnia 2012 r.(dostęp 12 sierpnia 2012 r . ) .
  5. „  Soisson zawsze gotowy na wszystko  ” , na stronie humanite.fr , 23 stycznia 2004 r. (dostęp 10 kwietnia 2018 r . ) .
  6. „  Academicians  ” , na Académie des sciences dʼoutre-mer (dostęp 13 lutego 2020 r. )
  7. „  NATIONAL ASSEMBLY – Raport informacyjny na temat stosowania chlordekonu i innych pestycydów w rolnictwie Martynika i Gwadelupy  ” (dostęp 18 sierpnia 2020 r. )
  8. Olivier Bertrand, „  Ten Burgund, który pasuje do sosu FN: Sojusz zawarty przez Soissona, prezydenta regionu, zbanalizował lepenistów.  », Wydanie ,1 st wrzesień 1998( przeczytaj online ).
  9. Czarna Księga: Prawica, skrajna prawica, specjalne przyjaźnie .
  10. „Soisson (UMP) już nie będzie działać” , Le Figaro ,12 stycznia 2011.

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne