Grupa GIB

Grupa GIB
Logo Grupy GIB
Logo używane w latach 1974-1987.
kreacja 1974 (jako GB-Inno-BM sa)
Kluczowe daty 1987 (zmienia nazwę na GIB Group)
Zanik 2002
Założyciele Baron Vaxelaire
Forma prawna Społeczeństwo anonimowe
Hasło reklamowe „Zadowolenie naszych klientów naszym codziennym celem”
Siedziba firmy Bruksela Belgia
 
Czynność Duża dystrybucja
Produkty Sklep z narzędziami
Spółki zależne Supermarkety GB , Brico , Quick , Christiaensen ( d ) , Lunch Garden , Sarma , Pearle Optician ( en ) , Club i Exki
Poprzednia firma Bon Marché , Galeria Inno i Grand Bazar ( d )

GIB grupy ( G rand Bazaar, ja nnovation, B to Market) wcześniej nazywana GB-Inno-BM jej było głównym konglomerat belgijski z sektora detalicznego , w tym również niektórych zagranicznych spółek zależnych.

W 2002 r. GIB przeszedł pod kontrolę finansowych spółek holdingowych Ackermans & van Haaren (AvH) i Compagnie nationale à portfolio (CNP) od Albert Frère , z których każda obejmowała 50% udziałów w firmie.

Historia

Budowa, przejęcia

GIB Grupa powstał w wyniku fuzji „Domy handlowe Au Bon Marché  ”, firma François Vaxelaire założony w 1861 roku z początkowo w 1969 Innovation następnie w 1974 roku z GB Entreprises , spółki powstałej w wyniku połączenia różnych zależnych urodzonego z Grand -Bazar  (nl) z Antwerpii Adolphe Kileman.

Ta fuzja uwolniła się od znaczących korzyści skali, szczególnie ze względu na to , że domy towarowe ( domy towarowe ) kilku członków stowarzyszenia wcześniej konkurowały w tych samych dzielnicach. W ten sposób udostępniona kadra kierownicza została poproszona o zaprojektowanie strategii dywersyfikacji dla grupy, która okazała się w dużym stopniu rentowna i pozwoliła na utrzymanie pracowników. Grupa będzie miała kilka marek aktywnych w różnych sektorach:

Grupa przyczyniła się również do rozwoju firm Fnac , Ikea i Pizza Hut w Belgii.

Grupa istniała między 1973 a 2002 r . W wyniku połączenia firm rodzinnych otworzyła swój kapitał, aby wspierać jej rozwój. Ostatnim jej akcjonariuszem referencyjnym była Compagnie Belge de Participations, spółka zależna Paribas .

W szczytowym okresie zatrudniała (w tym franczyzobiorców) 54 000 osób. W 1998 roku obrót wyniósł 264 miliardy franków belgijskich .

Demontaż

GIB połączył dobrą znajomość belgijskiego rynku dystrybucji i umiejętność transpozycji zagranicznych koncepcji ( zrób to sam , marka własna , fast food itp.) Do kontekstu belgijskiego, a wszystko to w ramach nowatorskiego zarządzania finansami, które pozwala na to '' uzyskać środki do realizacji swoich ambicji. Ta dobra równowaga została stopniowo zatarta przez niepokojące sygnały z Wielkiej Brytanii, które stały się krytyczne w latach 90. XX wieku: marginesy hiperkonkurencyjnego sektora dystrybucji są bardzo wąskie, podczas gdy pojawienie się w Europie dużych amerykańskich grup, takich jak Wal-Mart, wymagało wzrostu, aby przetrwać.

W 1993 r. Ogłoszono poważną restrukturyzację, która przewidywała odejście jednej czwartej siły roboczej. Relacje między GIB a jego personelem ulegają nieodwracalnej degradacji.

Bez zwracania na nie uwagi, na jaką zasługują, „małe rynki” GIB nie osiągają z kolei wyników. Grupa postanawia początkowo odłączyć się od udziałów mniejszościowych w belgijskich filiach międzynarodowych sieci.

Nie mogąc samodzielnie rozwiązać „problemu GB”, grupa zdecydowała się na współpracę z Promodès . Realizowane są dwa obszary rozwoju: rozwój hipermarketów Bigg's-Continent i bardzo małych sklepów GB Express, a repozycjonowanie marki przekształci franczyzy Unic i Nopri w partnerów GB, ale marże pozostają niewystarczające. Dlatego GIB pogodził się z integracją GB z francuskim gigantem Carrefour , który wchłonął Promodès , stając się drugim co do wielkości dystrybutorem na świecie.

Uwolniona od tego zainteresowania, grupa była w stanie ponownie położyć nacisk na innowacje - z której wywodzi się Exki - ale akcjonariusze nie zastosowali tej niewystarczająco opłacalnej strategii, a demontaż był nieunikniony.

Główne daty to ...

W 2002 roku GIB rozważał zakończenie sprzedaży lokalu i ogłosił się w likwidacji. W tamtym czasie portfel nadal obejmował zasadniczo większościowy pakiet akcji Quick, który był trudny do sprzedania ze względu na marże całkowicie osłabione przez rozbudowę sieci i ostrą konkurencję na rynku fast food. Wtedy chodziło o dystrybucję tych akcji Quick wśród akcjonariuszy GIB w ramach procesu likwidacji. Wtedy to spółka holdingowa Ackermans & Van Haaren uruchomiony wWrzesień 2002oferta przejęcia GIB. Celem jest odzyskanie gotówki zebranej po likwidacji grupy. Następnie CNP Alberta Frère'a wystosowało kontrofertę. Obie grupy finansowe w końcu dogadały się i podzieliły prawie wszystkimi nabytymi w ten sposób udziałami.

Identyfikacja wizualna

Uwagi i odniesienia

  1. Dlaczego wszystkie dzieci GIB zostały zjedzone Le Soir 24/02/2010
  2. Całkowita likwidacja w GIB - La Libre Belgique 24.04.2002
  3. (w) Whitbread sprzedaje stawkę Pizza Hut za 112 milionów funtów Guardian 01/08/2006
  4. Christiaensen wkrótce z łona GIB Wieczór 8/12/1995
  5. Sarma niedługo zostanie sprzedana Le Soir 22.01.1997
  6. Od GIB do GIB Immo do Redevco - La Libre Belgique , 14.08.2010
  7. Nowy początek Lunch Garden - wieczór, 02.05.2010
  8. [1] La Libre Belgique 04.04.2001
  9. Klub zmienia właściciela La Libre Belgique 24.02.2006
  10. Grupa GIB zostaje zatopiona - LSA.fr, 24.04.2002
  11. Brat będzie miał swoją część ciasta GIB Le Soir 27.09.2002
  12. (NL) centryczne neemt Belgisch Gecotec na computable.nl
  13. Człowiek, który rzuca wyzwanie A. Frère przed sprawiedliwość Trends-Tendances 29/12/2009

Linki zewnętrzne