| La Libre Belgique | |
| La Libre, LLB, Le Patriote, La Libre Belgique | |
| Kraj | Belgia |
|---|---|
| Obszar dyfuzji | Belgia |
| Język | Francuski |
| Okresowość | Codziennie |
| Uprzejmy | Generalista |
| Cena za numer | 1,80 € |
| Dyfuzja | 33600 ex. (2018-2019) |
| Założyciel | Wiktor i Louis Jourdain |
| Data założenia | 1884 (pod nazwą Le Patriote ) |
| Miasto wydawnicze | Bruksela |
| Właściciel | IPM |
| Redaktor naczelny | Denis pierrard |
| Redaktor naczelny | Dorian de Meeûs |
| ISSN | 1379-6992 |
| Stronie internetowej | LaLibre.be |
| Dodatkowa opłata | |
|
Bezpłatne Eco, Quid, Essential Focus, Feature, Arts Free, Essential Immo |
|
La Libre Belgique , powszechnie nazywane „ Wolne ” to dziennik belgijski z języka francuskiego obejmujące wszystkie wiadomości krajowe i międzynarodowe. Jego motto brzmi: „Ożyjmy informacje”. Gazeta ta dociera do około 225 830 czytelników dziennie, łącznie w wersji papierowej i internetowej, i drukuje 33 600 egzemplarzy dziennie. 10 września 2019 r.dziennik wzbogaca swoją ofertę wiadomości finansowych o specjalistyczny dodatek w wersji papierowej i internetowej: La Libre Eco .
La Libre jest jedną z największych francuskojęzycznych dzienników belgijskich z wypłatą. Belgijscy czytelnicy są dzieleni z Le Soir , La Derniere Heure/Les Sports (z tej samej grupy) i gazetami Grupy Sudpresse .
Podobnie jak jego odpowiednik w języku holenderskim , De Standaard , La Libre Belgique od dawna ma silną katolicką tendencję , przed otwarciem do innych punktów widzenia w roku 1999. Jest to już raczej krytyczny wobec stanowisk Kościoła katolickiego , według Christian Laporte , felietonista religijny dla gazety. Jest również postrzegany jako tendencja monarchistyczna .
Na poziomie społeczno-gospodarczym gazeta mówi, że broni „gospodarki rynkowej w służbie rozwoju społecznego”, a na poziomie instytucjonalnym „stawia się wyraźnie, w debacie wspólnotowej, po stronie obrony francuskojęzycznych zainteresowania” , powiedział w 2005 roku.
Po 18 miesiącach pracy i refleksji narodziło się Libre Eco 10 września 2019 r.i bierze za hasło słynne „Dekodujemy. Ty decydujesz”. Jego celem jest dostarczenie czytelnikom jasnych i precyzyjnych informacji na różne tematy gospodarcze i finansowe (życie firm i start-upów, inwestycje, nieruchomości, trendy gospodarcze itp.) oraz dostarczenie ciekawych modułów porównawczych, a także felietonów renomowanych ekspertów.
La Libre Belgique rozpoczęła swoją historię w 1884 roku pod nazwą Le Patriote , z inicjatywy Louisa i Victora Jourdainów oraz przy wsparciu osobistości katolickiego świata politycznego, takich jak Auguste Beckers . Le Patriote pozycjonuje się poprzez ofensywne dziennikarstwo, powiązane z katolicką sprawą polityczną, ale chce szanować inne idee.
W 1914 roku, kiedy rozpoczęła się I wojna światowa , gazeta odmówiła spełnienia życzeń niemieckiego okupanta i została uciszona. Następnie wybiera tajne publikacje, odLuty 1915po kilku miesiącach milczenia i otrzymuje swój pseudonim: "La Libre Belgique". Po zawieszeniu broni w zarządzie wstrząsa debata: czy powinniśmy zachować nazwę „La Libre Belgique”, czy wrócić do podstawowej nazwy „Le Patriote”?
To jest 18 listopada 1918, po ostatniej tajnej edycji 12 listopada, który ukazuje się jako pierwszy numer "La Libre Belgique", tuż po śmierci braci Jourdain, zaatakowanych przez hiszpańską grypę 7 i 31 października 1918. Ogłoszono, że dopóki będzie papier, czytelnicy Le Patriote otrzymają La Libre Belgique.
Od 1940 roku i podczas II wojny światowej La Libre Belgique zeszła do podziemia, ale nadal była publikowana z niezawodną regularnością, dzięki dwóm prawnikom: Robertowi Logelainowi i Paulowi Struye , do których szybko dołączyli Marie-Louise Hénin i Michel Goffart. Łącznie 85 numerów, w formie dwumiesięcznika liczącego od 4 do 8 stron, który ukaże się dowrzesień 1944. Gazeta pojawia się ponownie6 września 1944 rw swojej pierwotnej formie. Następnie chce być katolikiem, konserwatystą, monarchistą i przeciwnikiem komunizmu.
W 2002 r. miała miejsce druga poważna reforma gazety (po 1999 r. ): ukazała się ona w formacie tabloidu , a jej układ został przeprojektowany, stając się wciąż bardziej gazetą „debatacyjną”. Na początku maja 2009 roku La Libre przeszło do jeszcze bardziej kompaktowego formatu, wykorzystując technikę „wypiekania” atramentów (heatset), która ma na celu nie brudzenie palców czytelników. 18 listopada 2008pojawia się problem techniczny: tego dnia z drukarni schodzą tylko cztery egzemplarze.
La Libre Belgique należy teraz do grupy IPM, która publikuje sześć wydań regionalnych:
Grupa IPM publikuje również The Last Hour .
La Libre Belgique , za pośrednictwem firmy Copiepresse, która zarządza prawami autorskimi kilku belgijskich organów prasowych, pozwała Google, aby ta płaciła za prawa autorskie za indeksowanie swoich artykułów w swoim serwisie Google News. Google, przegrywając w pierwszej instancji i w postępowaniu odwoławczym, wolał usunąć całą domenę lalibre.be ze swojego indeksu wyszukiwania, nie tylko z serwisu News, ale także początkowo z wyszukiwania uniwersalnego, a następnie po pewnym czasie ponownie zintegrować go z tym ostatnim.