| akadyjski francuski | |
| Kraj | Kanada , Stany Zjednoczone |
|---|---|
| Region | Acadia ( Wyspa Księcia Edwarda , Maine (Stany Zjednoczone), Nowy Brunszwik , Nowa Szkocja , Quebec , Nowa Fundlandia i Labrador ) |
| Liczba mówców | 371 614 (1996) 371 590 (2006) |
| Typologia | Sylabiczny fleksyjny SVO |
| Klasyfikacja według rodziny | |
|
|
| Oficjalny status | |
| Oficjalny język | Nowy Brunszwik |
| Kody językowe | |
| Językoznawstwo | 51-AAA-iic |
| Glottolog | acad1238 |
Akadiański francuski jest kolekcja odmian regionalnych francuskim wypowiadanych przez Acadians z prowincji atlantyckich z Kanady , a także niektórych przyległych obszarach Quebec ( Chaleur Bay , Dolna North Shore , Wyspy Magdaleny ) i amerykańskim stanie Maine ( Saint John Dolina Rzeki ). Podobnie jak inni regionalni Francuzi z francuskiej kolonizacji Ameryki , przeszedł własną ewolucję od francuskiego, którym posługiwali się pierwsi osadnicy, a teraz istnieją pewne różnice w diasporze akadyjskiej. Niektóre cechy są zatem archaiczne, ale inne są bardziej innowacyjne. Wśród archaizmów akadyjski charakteryzuje się słownictwem i pewnymi cechami przywodzącymi na myśl język Rabelaisa i Moliera .
Językoznawcy nie są jeszcze zgodni co do jego początków, zwłaszcza że dopiero zapisy chrztu mogą potwierdzić pochodzenie Akadyjczyków. Większość osadników bycia z Akwitanii , stary Poitou lub Deux-Sevres i Vendée AUNIS , Anjou , Touraine , SAINTONGE , czy Kraj Basków , znajdujemy wpływ oleju językach z Wielkiej Zachodzie (północny zachód z Andegawenów , z Le Mans i Touraine , w południowo-zachodniej części Poitou-Saintonge ) różne, XVII th wieku, paryski francuski . Zawiera między innymi zwinięty wyrostek r , wymowę ostatniej sylaby w liczbie mnogiej czasownika w trzeciej osobie.
Niektóre akadyjskie słowa, takie jak galipote , pierwotnie „rodzaj wilkołaka” i polowanie-galeria , pierwotnie „ dziki łowy przemierzające niebo”, sięgają do Poitevin (poit. Ganipote , chace-galerie lub chace-galerine ), podczas gdy inne jak rak „krab” a écureau „wiewiórka” (jak również Quebec écureu (x) ) należy do Andegawenów. Chociaż obszary wiejskie tych regionów we Francji zachowują cechy wspólne z językiem akadyjskim (/ r / roulé, pewne słowa słownictwa, palatalizacja itp.), większość frankofonów , w tym niektórzy francuskojęzyczni Kanadyjczycy , ma trudności ze zrozumieniem akadyjskiego, zwłaszcza że rzadko można go usłyszeć na zewnątrz. prowincje nadmorskie.
Półwysep Gaspé w Quebecu uważamy za jedyne miejsce, poza wyspą Jersey , gdzie znaleziono głośniki z Jersey . Znajdziemy w francuski Acadian znaczne podobieństwo Jersey : idealne połączenie w 1 st osobie liczby mnogiej. Jednak podczas gdy ktoś mówiący na Jersey powie, że mam ieu , Akadyjczyk powie , że miałem (miałem), jak rozsławiła postać La Sagouine , stworzona przez Antonine Maillet .
Akadiański francuski jest przodkiem Cajun francuskim , regionalna francuski używany w Luizjanie , gdzie Acadians uciekł kilka lat po deportowanych przez brytyjski rząd kolonialny w drugiej połowie XVIII th wieku, szczególnie w roku 1755. Słowo " Cajun „ to anglicyzm wywodzący się z akadyjskiej wymowy słowa Acadien ( acadjonne ).
Jeśli chodzi o francuski , istnieje kilka słów w akadyjskim francuskim, które przypominają angielskie słowa , ale które w rzeczywistości są starymi francuskimi słowami, które były używane w języku angielskim.
Słowem, „re” często staje się „er”. Na przykład :
Dominacja języka angielskiego w prowincjach nadmorskich oznaczała, że użycie anglicyzmów we francuskim akadyjskim było jeszcze silniejsze niż w innych odmianach francuskiego. Na przykład, niektóre odmiany odmieniają czasowniki pochodzenia angielskiego zgodnie z systemem francuskim, a niektórzy Akadyjczycy mówią braker za „hamulec”, przyjaciel za przyjaciela, a nawet partner za partnera. Konstrukcja syntaktyczna jest czasami wzorowana na języku angielskim, jak w przykładzie: „ Y'où se que t'arrive de? "( Skąd pochodzisz? ) Lub" - Dziękuję. - Nie ma za co ”( —Dziękuję. —Nie ma za co ).