Specjalność | Diabetologia |
---|
ICD - 10 | E10 - E14 |
---|---|
CIM - 9 | 250 |
OMIM | 612227 |
MedlinePlus | 001214 |
eMedycyna | 117739 i 117853 |
eMedycyna | med / 546 alarm / 134 |
Siatka | D003920 |
Siatka | C18.452.394.750 |
Lek | pikolinian chromu ( w ) , voglibose ( w ) i insulina lispro |
Pacjent z Wielkiej Brytanii | Postępowanie w przypadku cukrzycy typu 1 |
Cukrzyca (lub cukrzyca nadużywania języka) to choroba związana z awarią biologicznych mechanizmów kontroli glikemii (stężenie glukozy we krwi ), prowadząc do hiperglikemii przewlekłych.
Choroba ta objawia się objawami charakterystycznymi dla cukrzycy (zespół poliuropolidypsynowy) oraz uszkodzeniem narządów takich jak siatkówka, nerki, tętnice wieńcowe itp., ze względu na toksyczność acetonu wytwarzanego podczas gwałtownego rozpadu tłuszczu występującego w przypadku niewydolności insulinowej prowadzącej do duża hiperglikemia.
Istnieją trzy główne typy cukrzycy:
Łaciński termin cukrzyca jest używany w międzynarodowej klasyfikacji chorób oraz w różnych krajach. Łaciński przymiotnik mellitus oznacza „słodki jak miód”.
Słowo cukrzyca pochodzi od starożytnego greckiego διαβήτης , cukrzyca , sama pobranej od greckiego czasownika διαβαίνω , aby przejść . Starożytni greccy lekarze, tacy jak Areteusz z Kapadocji i Orybazjusz , zaobserwowali ten zespół cukrzycowy : pacjenci wydawali się natychmiast oddawać mocz to, co właśnie wypili, tak jakby zostali „przeprawieni przez wodę”, nie będąc w stanie tego utrzymać. Wtedy chudną, mimo że mają dużo jedzenia, i umrą w ciągu kilku tygodni lub miesięcy.
Lekarze Egipcjanie już odkrył choroby w czasie Amenhotepa III pomiędzy XV p wieku i XVI, XX wieku BC (terminy różnić w zależności Egiptologów). Choroba jest opisana w dziale Naczynia wodne organizmu , w Papirusie Ebersa przechowywanym w Lipsku , spisanym za panowania Amenhotepa III (lub po grecku Amenophis III ), gdzie znajdują się wszystkie źródła medycyny egipskiej. Greccy lekarze szkole Hipokrates z Kos dał swoje nazwisko do cukrzycy (nazwa pochodzi od starożytnego greckiego, διαβαίνω , diabaïno , czyli „krzyż”), a następnie obserwowano do III -go wieku pne. BC lub II th century BC. J. – C. (według źródeł), „że pacjentów dokuczało ciągłe pragnienie i wydawało się, że natychmiast oddają mocz to, co właśnie wypili, jakby zostali „przekroczeni przez wodę”, nie mogąc wytrzymać to z powrotem. „ To Praksagoras (384-322 p.n.e. ) Uczeń Hipokratesa, który po raz pierwszy mówił o szkodliwości słodkich nastrojów” . W niektórych przypadkach mocz był bez smaku ( moczówka prosta ), w innych był słodki (cukrzyca lub hiperglikemia ). Na VII -go wieku naszej ery. Chińczycy w AD, podzielili się swoimi obserwacjami i interpretacjami słodkiego moczu i zaproponowali leczenie podobne do nowoczesnych metod, które zalecają diabetykom powstrzymanie się od spożywania alkoholu i skrobi .
Duża część regulacji poziomu cukru we krwi przez organizm to zdolność komórek do wchłaniania glukozy, a tym samym obniżania jej stężenia we krwi. Insulina jest hormonem wydzielanym przez trzustkę , których zadaniem jest zwiększenie wejście glukozy do komórek w przypadku hiperglikemii (stąd jego działanie hipoglikemiczne).
Wielomocz - nadmierne pragnienie (dosłownie „wiele oddawanie moczu i pragnienie”) jest konsekwencją hiperglikemii (zwiększone stężenie cukru we krwi). Nerki nie są w stanie odzyskać całej przefiltrowanej glukozy, która przechodzi przez mocz i poprzez osmozę pobiera wodę z moczu pierwotnego i powoduje znaczną utratę wody z moczem, co prowadzi do odwodnienia i trwałego pragnienia. Dlatego pacjenci piją, ponieważ oddają zbyt dużo moczu, a nie na odwrót.
Ryzyko przeniesienia cukrzycy nie jest takie samo w przypadku typu 1 i typu 2 . Powszechnie uważa się, że jest to dość znaczące ryzyko: wynosi 5% w cukrzycy insulinozależnej ( typ 1 ). W cukrzycy insulinoopornej ( typ 2 ) ryzyko to wzrasta do 30%, jeśli choruje tylko jeden rodzic, i do 50%, jeśli cukrzyca ma oboje rodziców.
Cukrzyca charakteryzuje się:
Mogą pojawić się inne objawy, takie jak utrata masy ciała, zmęczenie i niewyraźne widzenie lub drażliwość.
Badania krwi i moczu wykazują:
Istnieje kilka niepowodzeń, które charakteryzują różne formy cukrzycy. Objawy i powikłania mogą się różnić w zależności od wadliwego mechanizmu (ów) (Tima i Aissal, A).
We Francji ta forma cukrzycy stanowi prawie 6% przypadków cukrzycy. Dawniej nazywana cukrzycą insulinozależną (lub nawet cukrzycą młodzieńczą), cukrzyca ta najczęściej pojawia się nagle. Jest najczęstszą przyczyną cukrzycy u dzieci, ale może wystąpić w każdym wieku.
Jego najczęstszą postacią jest następstwem choroby autoimmunologiczne , to znaczy zniszczenie beta komórkach tych wysepek Langerhansa tych trzustki (które insuliny syntetyzują) przez układ immunologiczny , o czym świadczy obecność przeciwciał we krwi. Ich zniszczenie skutkuje brakiem insuliny we krwi. Cukrzyca typu 1 to najczęściej cukrzyca insulinozależna.
Chorzy na cukrzycę typu 1 muszą przez całe życie wstrzykiwać insulinę kilka razy dziennie i jeść w sposób zrównoważony. Jak to bilans glikemiczny jest niepewna, leczenie i dieta zmienia się z dnia na dzień, w zależności od okoliczności: działania, emocje, harmonogramy, choroby współistniejące , etc. Dlatego diabetyk musi być autonomiczny w leczeniu swojej choroby.
Ta forma cukrzycy stanowi 90% przypadków cukrzycy. Dawniej nazywana cukrzycą insulinoniezależną (lub cukrzycą wieku średniego), cukrzyca ta występuje klasycznie u osób dorosłych powyżej czterdziestego roku życia, w 80% przypadków z otyłością lub co najmniej nadwagą, a często z wywiadem rodzinnym z cukrzycą typu 2 . U kobiet było to czasami poprzedzone cukrzycą ciążową (przejściową cukrzycą w czasie ciąży) lub częściej dużymi dziećmi.
Na początku choroby produkcja insuliny przez trzustkę jest normalna (lub nawet nadmierna). Jednak komórki organizmu odpowiedzialne za wychwytywanie i wykorzystywanie glukozy stają się niewrażliwe na insulinę, co powoduje wzrost poziomu cukru we krwi. Cukrzyca typu 2 jest najczęściej insulinoniezależna, ale leczenie insuliną może być konieczne do kontrolowania poziomu cukru we krwi.
Cukrzyca typu 2 jest często związana z innymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego , takimi jak wysokie ciśnienie krwi , rozpad tkanki tłuszczowej androidów , hipertriglicerydemia i obniżony poziom cholesterolu HDL , zespół metaboliczny . Jej występowanie wzrasta w wyniku zmian stylu życia (siedzący tryb życia, dieta wysokokaloryczna, wysokotłuszczowa). Do niedawna cukrzyca ta dotykała głównie osoby dorosłe, po trzydziestce, ale ze względu na wzrost częstości występowania otyłości u dzieci, obecnie dotyka coraz więcej nastolatków, a nawet dzieci.
W cukrzycy typu 2 , lub wystąpienia cukrzycy dorosłych, występuje najczęściej u osób z nadwagą lub otyłością, zwanych także „dysmetaboliczny” z ryzykiem wystąpienia stłuszczenia wątroby (tłuszczowy przeciążenia wątroby). Ta cukrzyca jest częściej nazywana cukrzycą w podeszłym wieku.
Cukrzyca ciężarnych jest cukrzyca, która pojawia się po raz pierwszy w niektórych kobiet w czasie ciąży. Charakteryzuje się nietolerancją glukozy ze względu na produkcję hormonów łożyskowych, wywołujących insulinooporność, co skutkuje hiperglikemią. Cukrzyca ciążowa może być izolowana (występuje tylko w czasie ciąży); zwykle ustępuje po porodzie, jednak zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 u matki w kolejnych latach lub może być pierwszym objawem cukrzycy typu 1 .
Istnieje wiele innych stosunkowo rzadkich przyczyn cukrzycy. Możemy przytoczyć :
Czasami przytaczane są inne przyczyny: leki przeciwpsychotyczne oraz leki immunosupresyjne z rodziny inhibitorów kalcyneuryny , marskość (bez względu na przyczynę, ale szczególnie w kontekście zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C ).
Cukrzyca może być odpowiedzialna za ostre powikłania metaboliczne charakteryzujące się wysokim poziomem cukru we krwi (glukozy) oraz kwasową ketozą typu śpiączki lub hiperosmolarnością .
Uszkodzenie dużych naczyń (makroangiopatia) spowodowane jest miażdżycą . My Często stwierdzamy dusznicę bolesną , nawet zawały mięśnia sercowego, które czasami pozostają niezauważone, incydenty naczyniowo-mózgowe, takie jak ataki niedokrwienne i zarostowe choroby tętnic kończyn dolnych . Diabetycy powinni wykonywać EKG raz w roku.
Powikłania małych naczyń ( mikroangiopatia ) wpływają na:
Na poziomie odpornościowym słodka pożywka przynosi korzyści wielu czynnikom zakaźnym, takim jak kandydoza , osłabiając odporność komórkową. Wiąże się z chorobami przyzębia .
Wreszcie ciąża kobiety chorej na cukrzycę musi być przedmiotem szczególnego nadzoru medycznego, aby ograniczyć ryzyko wad rozwojowych płodu .
Cukrzyca, która nie jest faktycznie zaklasyfikowana jako nowa choroba , jest przewlekłą i wyniszczającą chorobą, która rozwija się w sposób epidemiczny od kilkudziesięciu lat, a jej częstość występowania gwałtownie i szybko rośnie we wszystkich krajach, zwłaszcza w zakresie stylu życia, urbanizacji i jej konsekwencji, sugerując, że oprócz elementu genetycznego choroba ta ma jeden lub więcej czynników środowiskowych.
Choroba najpierw rozwinęła się w krajach bogatych lub tzw. „ rozwinęła się w związku z siedzącym trybem życia i dietą”, ale wiele wskazuje na to, że rozwija się szybko w krajach biednych (niedożywienie, ignorancja, infekcje).
Rozpowszechnienie w 2003 roku był najwyższy w Ameryce Północnej (7,9% ludności w Ameryce Północnej) i Europie (7,8% z regionu Europy), w Maroku około 5%. Częstość występowania wzrasta w Azji Południowo-Wschodniej , może w ciągu dwudziestu lat stać się obszarem, w którym ryzyko zachorowania na cukrzycę będzie największe (13,2% populacji jest już ofiarą nietolerancji glukozy (IGT)).
Światowa Organizacja Zdrowia wywołuje prawdziwą epidemię z szacowanej liczby przypadków wzrasta z 30 milionów w 1985 roku do 135 milionów w 1995 roku , dziesięć lat później i 177 mln w 2000 roku , a następnie 194 mln w 2003 roku . WHO przewiduje szereg diabetyków około 300 milionów do 2025 roku (330 Według Światowej Diabetes Federation, która szacuje, że w 2003 roku , istnieje 194 milionów chorych na cukrzycę na świecie, który jest o 5,1% dorosłych średnio, i że wyniosą 6,3% do 2025 r.).
ChinyW 2012 roku szacowany wskaźnik cukrzycy wśród młodych Chińczyków w wieku od 7 do 18 lat był czterokrotnie wyższy niż wśród młodych Amerykanów . Tak więc 1/3 chińskich dzieci poniżej 17 roku życia ma co najmniej jeden czynnik ryzyka sercowo-naczyniowego .
Tłumaczy się to zmianami żywieniowymi, które towarzyszyły boomowi gospodarczemu kraju i doprowadziły do prawdziwej epidemii otyłości. Należy pamiętać, że prawie wszystkie przypadki to cukrzyca typu 2 , przy czym typ 1 jest formą cukrzycy prawie nieistniejącą w Chinach.
EuropaW Europie cukrzyca stanowi średnio 2% śmiertelności. Może przekroczyć wskaźnik 50 zgonów na 100 000 mieszkańców lub być mniejszy niż 10 zgonów na 100 000 mieszkańców.
Wśród najbardziej dotkniętych regionów europejskich znajdują się najbardziej oddalone regiony Portugalii, Cypru, regiony czeskie i francuskie regiony najbardziej oddalone. Z kolei regiony najmniej dotknięte cukrzycą znajdują się w Rumunii, Wielkiej Brytanii i Finlandii.
FrancjaWe Francji częstość występowania cukrzycy jest lepiej monitorowana od 1998 r. dzięki szczegółowym ankietom: w 2008 r. 2,5 miliona osób miało cukrzycę typu 2 (częstość występowania 3,5%). Częstość zwiększyła się z 2,7 do 3,6% w 2000 do 2005 (średnia roczna wzrost o 5,7%). Od 500 000 do 800 000 Francuzów żyje, nie wiedząc jeszcze, że mają cukrzycę.
Dysproporcje wiekowe i geograficzne są silne: chorobę rozpoznaje się w średnim wieku 64,8 lat. Osoby w wieku 75 lat i starsze są najbardziej dotknięte (13,4%) tuż przed 65-74 rokiem życia (13,3%). Jedna piąta populacji w wieku powyżej 75 lat ma cukrzycę. Regiony zamorskie są najbardziej dotknięte z 7,8% Reunion , 7,3% Gwadelupy , 6,8% Martyniki . We Francji metropolitalnej cukrzyca jest liczniejsza w północno-wschodniej części kraju, a zwłaszcza w Seine-Saint-Denis (5,1% populacji), w mniejszym stopniu na zachodzie [14]. To właśnie w Alzacji , być może ze względu na żywność , jest najwięcej diabetyków (z częstością 6,5%).
BelgiaInternational Diabetes Federation szacuje, że jedna na dwanaście osób w Belgii ma cukrzycę (7,8%) (statystyki z 2007 roku). Za dwadzieścia lat liczba ta powinna osiągnąć 1 na 10.
Cukrzyca stała się czwartą lub piątą najczęstszą przyczyną zgonów w większości krajów rozwiniętych. Początkowo dotyczył głównie krajów bogatych lub rozwiniętych, ale obecnie rozprzestrzenia się w krajach biednych lub nowo uprzemysłowionych. Jego wpływ jest trudny do zmierzenia, zwłaszcza w krajach ubogich, ze względu na brak szczegółowych badań. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że około roku 2000 umierałyby z tego powodu cztery miliony ludzi rocznie na całym świecie, co odpowiada śmiertelności zachorowań na poziomie około 9%.
Powikłania oczne i sercowo - naczyniowe tej choroby, które często występują u młodych ludzi lub są nadal aktywne, zmuszają służby zdrowia i organizacje zabezpieczenia społecznego do coraz większych wydatków na walkę z cukrzycą, której przyczyny są nadal niezrozumiane. Jednak liczba przypadków nadal rośnie.
Oprócz badań przesiewowych pod kątem wcześniejszego leczenia, odpowiednio dobrana dieta, zwiększenie aktywności fizycznej (utrata masy ciała) wraz z podnoszeniem świadomości i programem ciągłej edukacji mogą znacznie zmniejszyć częstość występowania cukrzycy. W szczególności pokazuje to, według WHO, chiński eksperyment przeprowadzony przez sześć lat na wrażliwej populacji, który zmniejszył występowanie cukrzycy o prawie dwie trzecie.
Takie środki są ciężkie, ale bardzo opłacalne w długim i średnim okresie, jeśli stosuje się je do całej populacji. Pozytywne konsekwencje wtórne będą dotyczyć także otyłości, chorób układu krążenia oraz niektórych nowotworów pochodzenia społeczno-środowiskowego.
U pacjentów, u których już rozwinęła się cukrzyca, istnieją różne sposoby zmniejszenia tego wpływu:
Przeprowadzane są nowe eksperymenty za pomocą gier wideo (takich jak Birmese Affair i Time-out ), aby pomóc diabetykom radzić sobie z chorobą i rozwijać dobry refleks.
Regularnie badane są uproszczone lub nawet automatyczne sposoby wykrywania stężenia glukozy we krwi. Na przykład firma Google nawiązała przez pewien czas współpracę z grupą Novartis , aby przyspieszyć rozwój połączonych soczewek kontaktowych . Miały one umożliwić, przy użyciu zminiaturyzowanych mikroprocesorów, monitorowanie w czasie rzeczywistym zmian poziomu cukru we krwi użytkownika i ostrzeganie go w razie potrzeby. Ten projekt został porzucony z powodu braku rzetelności.
Zdrowy styl życia i kilka środków ostrożności pozwala dorosłym i dzieciom z cukrzycą prowadzić normalne życie :
Uwaga: w leczeniu cukrzycy typu 2; należy wziąć pod uwagę żywność; Należy preferować pokarmy bogate w błonnik, ponieważ umożliwiają dobre wchłanianie insuliny, w tym owies i proszek z baobabu. Owoce i warzywa, które diabetyk może bez obaw spożywać, to między innymi zielone jabłka, marchew, orzechy kokosowe, okra, szpinak, brokuły, fasola, pomidory. Wszystkie te produkty są bogate w błonnik, minerały i witaminy.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.