Chios

Chios (po grecku: Χίος / starożytne : Khíos , współczesne Chíos , n. Fem. ), lub Chio od jego nazwy w języku włoskim, to grecka wyspa i gmina na Morzu Egejskim , w pobliżu Turcji, od której jest oddzielona cieśniną od Chios o średniej szerokości 11 kilometrów.

Razem z wyspami z Psara i Inousses , to tworzy Okręgowej w Chios , którego kapitał, zwany także Chios lub Chora, ma 23,779 mieszkańców (2001).

Jej główny dochód pochodzi z turystyki , zwłaszcza kulturalnej: posiada wiele starożytnych pozostałości, takich jak świątynia Apolla w Fananie, a także zabytki bizantyjskie , takie jak klasztor Nea Moni . Południe produkuje również mastyks , naturalną gumę wyciąganą z żywicy soczewicowatej , dlatego Chios nazywa się „wyspą mastyksu”.

Wypełniana przez greckich kolonistów w XI th wieku pne. AD , według niektórych autorów jest to miejsce narodzin Homera .

Geografia

Powierzchnia wyspy Chios wynosi 842,28 km 2 . Wyspa ma 51 km długości na 29 km w największej szerokości, w jej północnej części. Znajduje się 6,8 km na zachód-północny zachód od tureckiego Przylądka Batı Burnu ("Przylądek Zachodni" po turecku , po grecku Kato Panagia lub Bianco dla Genueńczyków ) położonego na jednym końcu zachodnich regionów prowincji Izmir . Akra Agios Fokás, na południu wyspy Lesbos , jest odległa na północny-wschód o 47 km od północnego krańca Chios.

Historia

Od starożytności do średniowiecza

Chios słynie z tego, że jest miejscem narodzin Homera . Tradycja ta ma swoje źródło w wersecie 172 jednego z Hymnów Homera , hymnu do Apolla Déliena, w którym poeta mówi o sobie: „To ślepiec, który mieszka w Chios na Skale” . W rzeczywistości, Chios wtedy schrony z „Bractwo Homerides ”, grupę rhapsodists , którzy twierdzą, że są duchowo pochodzą od Homera. Wśród innych znanych mieszkańców wyspy można zacytować tragicznego poetę Iona , historyka Teopompe , sofistę Teokrytę , geometra Hipokratesa czy nawet Metrodora .

Wyspa jest zamieszkana przez greckich kolonistów z XI th wieku pne. AD . Chios było pierwotnie rządzone przez króla, a późniejsze przejście do rządów oligarchicznych nastąpiło w ciągu następnych czterech stuleci. Jest także częścią konfederacji jońskiej . W czasie podboju Cyrusa Wielkiego w -546 r. był chroniony przez swój wyspiarski status.

Wiosną roku -499 flota Achemenidów składająca się z 200 statków, które opuściły Milet , zawinęła na południowo-wschodnie wybrzeże Kaukazu , czekając, aż północne wiatry dotrą do Naxos . Po sporze z tyranem Aristagorasem z Miletu , komandor Megabatês wysyła kilku ludzi, aby ostrzegli Naxians przed kolejnym atakiem na ich wyspę.

Następnie dołączył do innych greckich miast podczas wielkiego buntu w -499 r ., który zapoczątkował wojny perskie , i wysłał 100 trier na bitwę pod Miletem . Zgłoszony przez Persów w -494 , pod koniec wojen perskich wszedł do ligi Delos . W -424 , siedem lat po rozpoczęciu wojny peloponeskiej , Ateny, podejrzewając dezercję z Chios, zmusiły obywateli do zburzenia murów.

W -412 Chios było jednym z pierwszych miast jońskich, które faktycznie zdezerterowały . Ateny wysyłają kontyngent, który pustoszy wyspę i oblega miasto. Pomimo buntu niewolników Chios nie upada. Ateny, zagrożone gdzie indziej na Morzu Egejskim iw Azji Mniejszej, zniosły oblężenie.

Należy wtedy do drugiej konfederacji ateńskiej , ale buntuje się w czasie wojny społecznej ( -357 ).

Następnie wiemy, że:

Chios został zdobyty w -201 przez Filipa V Macedońskiego ;
był czasowym wasalem hellenistycznego Egiptu , imperium Seleucydów i królestwa Pergamonu ;
służył jako baza zaopatrzeniowa dla Rzymian w ich wojnie przeciwko królowi Seleucydów, Antiochowi III ;
sprzymierzyła się z Mitrydates du Pont przeciwko Rodos ;
następnie stał się częścią Cesarstwa Rzymskiego (jest to jeden z regionów, których posągi zrabował rzymski sędzia Verres );
było chrześcijaństwo w IV XX wieku i wreszcie stał się częścią Bizancjum aż do początku XIV th wieku.

W roku 1304 , po częstych tureckich najazdów , zostało zajęte przez Genueńczyków rodziny z Zaccaria , w teorii, aby bronić go w imieniu Bizancjum. W 1329 roku bizantyjski cesarz Andronik III Paleolog odzyskał jednak kontrolę nad wyspą.

W 1346 Chio ( Scio , w języku genueńskim) zostało podbite przez Republikę Genui i pozostanie pod jej kontrolą przez nieco ponad dwa stulecia. Zarządzanie powierzono rodzajowi spółki akcyjnej „ Mahone de Chio”. Ta ostatnia czerpie większość swoich dochodów z handlu ałunem eksploatowanym na kontynencie anatolijskim w Starej i Nowej Fokai, które również do niej należą, a które są przechowywane i eksportowane z wyspy.

Od panowania Mehmeda I „Mahon z Chio” składał hołd Imperium Osmańskiemu . W 1455 obie Foceas zostały podbite przez Turków, co spowodowało, że wyspa straciła dochody z handlu.

W 1456 , 25 listopada, Jacques Coeur zmarł z powodu choroby lub kontuzji na wyspie, gdy dowodził flotą papieża Kaliksta III do walki z Turkami. Został pochowany na środku chóru kościoła Cordeliers w mieście Chios , kościoła, który został następnie zniszczony przez Turków.

W 1528 roku Genua weszła w orbitę Imperium Hiszpańskiego , wroga Osmanów, co zagraża obecności „ łacińskiej ” na wyspie, uważanej wówczas za możliwą zaawansowaną bazę chrześcijańską. Turecki admirał Piyale Pasza na czele floty liczącej około 120 galer i około 30 000 ludzi inwestuje wyspę 14 kwietnia 1566 roku.

W XVI TH i XVII -tego wieku, Chios jest zaawansowanym, dostatni, wysoka kultura i większa swoboda religijna. W XVII -tego wieku, malarzy Chios są bardzo poszukiwane i jedna z nich osiąga cykl Apocalypse jedyna w swoim rodzaju w Dodekanezu na Kościół Zaśnięcia Bogurodzicy na wyspie Rodos .

23 sierpnia 1681 r, francuska marynarka wojenna ściga i atakuje korsarzy i flotę berberyjską z Trypolisu, która schroniła się w zatoce Chio, podpalając również fort i miasto.

Masakra Chios

W odwecie przeciwko greckiemu powstaniu masakra Chios dokonana przez Turków na greckiej ludności wyspy w kwietniu 1822 roku stanowi jeden z najsłynniejszych epizodów w historii wyspy, która była wówczas jednym z najsłynniejszych. Egejskie i które greccy powstańcy próbowali rajdu na ich przyczyny. Sułtan Mahmoud II chciał dać przykład, który zaimponuje jego zbuntowanym poddanym i który pomści rzeź Turków dokonaną przez Greków w Trypolizzie w poprzednim roku.

Po wylądowaniu tysiąca greckich partyzantów „ Wzniosła Porta ” wysłała prawie 45 000 mężczyzn z rozkazem odbicia, a następnie zrównania z ziemią wyspy i zabicia wszystkich mężczyzn powyżej dwunastego roku życia, wszystkich kobiet powyżej czterdziestu lat i wszystkich dzieci poniżej dwa lata, pozostali mogą być zniewoleni.

Liczba ofiar śmiertelnych szacuje się na 25 000, a 45 000 Greków sprzedano jako niewolników . Tylko 10 do 15 000 ludzi mogło uciec i szukać schronienia głównie na innych wyspach Morza Egejskiego . Ta masakra ludności cywilnej przez wojska osmańskie naznaczyła międzynarodową opinię publiczną i przyczyniła się do rozwoju filhellenizmu .

Załącznik do Grecji

Grecki granatowy wyzwolony wyspę podczas pierwszej wojny bałkańskiej , w listopadzie 1912, w spornym ale krótkiej operacji desantowych. Traktat londyński z maja 1913 r. przewiduje, że wielkie mocarstwa zachodnie uregulują sytuację Wysp Osmańskich na Morzu Egejskim, a grecka okupacja została potwierdzona traktatem bukareszteńskim .

okupacja niemiecka

Podczas okupacji Grecji w czasie II wojny światowej Chios było okupowane przez Kriegsmarine i Wehrmacht, które w odpowiedzi na każdy akt oporu wykonywały egzekucje licznych zakładników. Wyspa służyła jako baza dla Niemców w zwycięskiej kontrofensywie przeciwko kampanii Dodekanezu prowadzonej przez Royal Navy w 1943 roku . Niemcy ewakuowali Chios w październiku 1944 r. i zostali zastąpieni przez Brytyjczyków.

Polityka i administracja

Obecna gmina Chios, która obejmuje całą wyspę, została utworzona w wyniku reformy miejskiej z 2011 r. poprzez połączenie ośmiu dawnych gmin, które stały się jednostkami miejskimi:

Agios Minas
Amani
Chios
Ionia
Kampochora
Kardamyla
Mastichochoria
Omiroupoli

Miasto Chios jest częścią Europejskiego Ugrupowania Współpracy Terytorialnej Amfiktionii Miast Bliźniaczych i Obszarów Śródziemnomorskich .

Kultura i dziedzictwo

Region Mastichochoria, z którego dwie wsie Pyrghi i Mesta mają wyraźny średniowieczny charakter, swoją nazwę zawdzięcza mastyksu . Mastyks jest wyciągiem z krzewu z rodziny pistacji : drzewa mastyksowego . Odmiana chia na wyspie jest dziś najbardziej znana i istnieje od czasów starożytnych . Jego mastyks jest bardzo czysty. W latach 70. rozpowszechniła się moda na doprawianie go wanilią, truskawką lub kokosem, jak lody, ale producenci nalegali, aby powrócić do smaku mastyksu z wyspy Chios, którego produkcja została wpisana w niematerialne dziedzictwo kulturowe ludzkości przez UNESCO w 2014 r. Prawie 5000 osób utrzymuje się ze zbioru mastyksu, czyli 10% populacji wyspy rozsianych po dwudziestu wioskach na południu wyspy.
Muzeum Bizantyjskie, znajdujące się w dawnym meczecie osmańskim Mejitié Tzami, mieści przedmioty i dzieła od wczesnej ery chrześcijańskiej do ery nowożytnej (freski, ikony, sztuka ludowa, rzeźby, kopie Scen z masakry Scio autorstwa Eugene'a Delacroix) .
Wiersz dziecięce z Victor Hugo opisał również masakrę wyspy przez Turków w czasie wojny o niepodległość Grecji.
Na wyspie Chios tworzy metropolię z Chio, Psara i Inousses z Ekumenicznego Patriarchatu Konstantynopola . Od 7 października 2011 r. metropolitą jest Markos Vassilakis.
Każdego roku dwa kościoły we wsi Vrontados świętują Wielkanoc w szczególny sposób: tysiące fajerwerków wystrzeliwanych z dwóch kościołów przeciwko sobie, celem jest dotknięcie dzwonnicy kościoła. Tradycja ta sięga 1889 roku ; w tym czasie Osmanie skonfiskowali broń palną zwykle używaną do oddawania salutów honorowych na Wielkanoc.

Osobowości

Homer ( VIII th century BC. ) Poeta, urodzony na wyspie według niektórych autorów
Archermus ( VI th century BC. ) Rzeźbiarz
Athenis ( VI th century BC. ) Rzeźbiarz
Boupalos ( VI th century BC. ) Rzeźbiarz
Panionios handlarz niewolnikami
Ion z Chios (ok. 490 - ok. 420 pne ) poeta tragiczny i liryczny, a także grecki filozof
Enopid z Chios (ok. 490 - ok. 420 pne ) matematyk i astronom
Teopompe (378 - ok. 323)
Aristo Chios ( IV e wieku B.C. ) stoickich
Leone Allacci (około 1586 - 1669) włoski pisarz pochodzenia greckiego, który urodził się i spędził dzieciństwo na wyspie
İbrahim Edhem Pasha (1819 - 1893) Wielki wezyr Imperium Osmańskiego, urodzony na wyspie i schwytany podczas masakry na Chios.
Namık Kemal (1840 - 1888) turecki powieściopisarz, poeta, dziennikarz, tłumacz, dramaturg i reformator społeczny
Konstantyn V Konstantynopola (1856) Patriarcha Konstantynopola
Andréas Papandréou (1919 - 1996) polityk i ekonomista, urodzony i mieszkający kilka miesięcy na wyspie
Diodor I z Jerozolimy (1923 - 2000) Prawosławny Patriarcha Jerozolimy (1981 - 2000)
Míkis Theodorákis (1925) kompozytor, urodzony i mieszkający kilka miesięcy na wyspie
Takis Photopoulos (1940) filozof polityczny i ekonomista
Dimitris Varos (1949) poeta, dziennikarz i fotograf
John Sitaras (1972) twórca metody fitness Sitaras, urodzony i mieszkający na wyspie od trzech miesięcy

Bibliografia

(el) (en) " Wyniki spisu ludności w 2001 roku " , 793 kb [PDF]
Herodot, Dochodzenie, Księga V, 33.
Michel Balard, Latynosi na Wschodzie , s. 295
Michel Balard, Łacinnicy na Dalekim Wschodzie , str. 297
Śmierć i grób Jacquesa Coeura na miejscu Przyjaciół Jacquesa Cœura
François Garnier, Dziennik bitwy pod Lépante , Éditions de Paris, coll. „Historia w teraźniejszości”,1956
(EL) Angeliki Katsioti, O εικονογραφικός κύκλος της Aποκάλυψης του Iωάννη του Θεολόγου στο ναό της Kοίμησης της Θεοτόκου στο Aσκληπιείο Pόδου (1676-7) , Ateny, Akademia Aten2011, 128 pkt. ( ISBN 978-960-404-200-5 , prezentacja online )
Philip P. Argenti, Masakry na Chios opisane we współczesnych Raportach Dyplomatycznych , wyd. John Lane, Londyn, 1932
(el) prawo Kallikratisa . Ministerstwo Spraw Wewnętrznych , Grecja .
Status – Artykuł 1
Adéa Guillot, Le Monde, 30 grudnia 2014 , s. 6