Narodziny |
Około 872 Farab w Turkiestanie |
---|---|
Śmierć |
950 Damaszek , Syria |
Szkoła / tradycja | Platonizm • perypatetyzm |
Główne zainteresowania | filozofia polityczna • logika • metafizyka • muzyka |
Niezwykłe pomysły | angelologia |
Podstawowe prace | Traktat o muzyce • Traktat o opiniach mieszkańców cnotliwego miasta • Komentarz do hermeneutyki Arystotelesa |
Wpływem | Platon • Arystoteles • Plotyn • Porfir Tyru • Simplicius |
Pod wpływem | Awicenna • Ibn Tufayl • Awerroes • Mojżesz Majmonides • Muhsin Mahdi • Pierre Lévy • Ali Benmakhlouf |
Farabi , jego pełna nazwa Abu Nasr Muhammad ibn Muhammad ibn Tarchan ibn al-Farabi Uzalagh , znany również na Zachodzie pod nazwą Alpharabius , Al-Farabi , Al-Farabi , Farabiego , Abunaser i Al-Farabi , to filozof muzułmański średniowiecznego perskiego . Urodził się w 872 w Wâsij najbliższej Farab w Transoksania lub w Faryab w Wielkim Khorassan , zmarł w Damaszku , Syria w 950 . Studiował wszystkie nauki i wszystkie sztuki swoich czasów i został nazwany Drugim Nauczycielem Inteligencji .
Studiuje w Bagdadzie (obecny Irak ). Zawdzięczamy mu komentarz Rzeczypospolitej z Platonem , jak również streszczeniem U. Platona . Był także teoretykiem muzyki i znakomitym lutnikiem .
Zamknięcie pogańskich szkół filozoficznych Atenach przez Justyniana w 529 , znaki końca Academy of Plato . Starożytne teksty greckie są stale kopiowane i badane (jedyny wówczas proces konserwatorski) w klasztornych ośrodkach Grecji i Konstantynopolu .
Chrześcijańscy filozofowie Wschodu lub Nestorianie są spadkobiercami translatio studiorum od Greków do świata arabskiego. Filozofowie platońscy spotykają się w Aleksandrii , Harran i Antiochii , zanim roją się w kierunku Bagdadu.
Fârâbî jest filozofem żyjącym w szczególnym kontekście długiego wyłaniania się islamu jako cywilizacji i stabilnego bytu politycznego. Centralny kalifat jest podzielony na Emirates i państw, które twierdzą, że są niezależne. Szczegóły nauki religii i prawa muzułmańskiego ( fiqh ) porządkują szczegóły i dyskusje, które rozwijają się w życiu intelektualnym w kraju islamu.
Al Fârâbî miał być pochodzenia perskiego lub ludów tureckich . Jego miejscem urodzenia jest Farab w regionie Turkiestanu i na terenie dzisiejszego Kazachstanu . W najważniejszych pracach Farabi zaliczany jest do kategorii filozofów i badaczy średniowiecznego islamu .
Fârâbî został nazwany przez Majmonidesa „Drugim Mistrzem” , a „Pierwszym Mistrzem” był nikt inny jak Arystoteles . Był jednym z pierwszych, którzy studiowali, komentowali i rozpowszechniali wiedzę o Arystotelesie wśród muzułmanów oraz wywarli wpływ na Wschodnią Szkołę Perypatetyczną .
Syn z rodziny perskich notabli, w której ojciec sprawował dowództwo wojskowe na dworze Samanidów , wasal arabskiego kalifatu Abbasydów w Bagdadzie, Abu Naser Fârâbî wyjechał na szkolenie do stolicy kalifatu. W Bagdadzie (dzisiejszy Irak ) studiował gramatykę , logikę , filozofię , matematykę , muzykę i nauki ścisłe .
Fârâbî podąża za naukami Abu Bishra Matty ben Yunusa i odwiedza Nestorian chrześcijańskich filozofów . Jego elokwencja, jego talent w muzyce i poezji przyniosła mu szacunek sułtana Syrii , Sayf al-Dawla , który chciał, aby dołączyć go do sądu w Damaszku. Ale Fârâbî przeprosił, aby osiedlić się w Aleppo , udać się do Egiptu i wrócić, by umrzeć w 950 roku Damaszku .
Według innej wersji większość życia spędził na dworze syryjskim od 942 r. na emeryturze księcia. Po towarzyszeniu władcy podczas wyprawy zmarł w wieku około 80 lat.
Fârâbî nie jest pierwszym filozofem cywilizacji islamskiej, jego dwaj wielcy poprzednicy to Al-Kindi i Razi , ale ich refleksje etyczne pozostają dość odległe od rozważań politycznych. Z kolei Fârâb jest szczególnie zainteresowany kwestią ustroju politycznego. Publikuje szereg tekstów będących komentarzami, czyli osobistymi syntezami filozofii Platona i Arystotelesa : Porozumienie filozofów Platona i Arystotelesa , wyliczenie Dialogów Platona , dzieło poświęcone Opinie mieszkańców Cnotliwych Miasto i podsumowanie praw Platona .
Styl Fârâbî jest stylem ezoterycznym lub zapożyczającym motywy ezoteryczne (zgodnie z rozpowszechnionymi wszędzie tradycjami numerologicznymi ).
Fârâbî posługuje się grecką filozofią, aby myśleć o prawdzie monoteizmu i danych objawienia, „aby oczyścić je z niebezpiecznej mocy metafory w imię wyższej mocy pojęcia ” .
Fârâbî jako pierwszy próbuje pogodzić Platona i Arystotelesa, których nie widzi w sprzeczności, ale etapami na ścieżce jednej i tej samej mądrości. Operuje syntezą opartą na Enneadach (IV-VI) Plotyna , z których zapożycza teorię emanacji . Od pierwszego rzeczywistego (Boga) powstaje byt i wszystkie byty wychodzące jeden od drugiego według uporządkowanej hierarchii. Być podzielony bytu (z przyczyn) oraz potrzeby (bez materiału przyczyny).
Jest zatem pochodzenie tradycji angelology opracowanej przez Persów i Żydów do X XX wieku . Według Farabiego wszechświat składa się z hierarchii światów sferycznych, złożonych z intelektów, które rodzą się wzajemnie, poprzez wznoszenie się, ku światu intelektu czystego, doskonałego, jednolitego i totalnie czynnego, lub przez schodzenie do świata niedoskonały i podzielony materiał pokoleniowo-korupcyjny.
W psychologii wyróżnia cztery rodzaje intelektu: w możności, w akcie, nabyty i sprawczy. Przejście z możności do działania wymaga nabytych intelekt i rozum agenta „jak światło słońca w zasięgu wzroku”.
Chociaż mówi o Arystotelesie (o którym zresztą średniowieczni Arabowie zdają się całkowicie ignorować pracę nad Polityką ), Fârâbî poświęca wszystkie swoje wysiłki filozofii politycznej Platona. Komentuje Rzeczpospolitą i wyróżnia dwa rodzaje nauczania: nauczanie Sokratesa i nauczanie Trazymacha (postać przedstawiająca przemoc w Rzeczpospolitej ). Nauka Sokratesa jest łagodna i skierowana do filozofów; ale Sokrates zginął pod zarzutem bezbożności. Nauka Trasymacha jest nauką zdolną do manipulowania opiniami i namiętnościami, które gotują się w Mieście. Potrafi podniecić Miasto, a także je uspokoić. W tych cechach odnajdujemy włókno ustawodawcy.
Fârâbî wyróżnia miasto cnotliwe , miasto wielkich umysłów, które rozpowszechniają swoje cechy wśród ludzi, na sposób Republiki Platona. Temu idealnemu miastu przeciwstawia ignoranckie miasta oparte na posiadaniu lub wywłaszczaniu dóbr, gdzie odróżnia miasto od koniecznego (gdzie mieszkańcy są do niego ograniczeni), miasta wymiany (którego mieszkańcy pomagają każdemu inne do osiągnięcia bogactwa), miasto nędzy (które dąży do przyjemności i przyjemności), miasto zaszczytów (które zmierza do chwały), miasto władzy (które dąży do władzy nad innymi).
Niemoralne miasto jest cnotliwy miasto, które zachowuje swoje pomysły, ale których działania są te o ciemnych miast, lotny miasto jest cnotliwy miasto, które zmienia swoje pomysły The Lost City to miasto, które chce być cnotliwy, ale z fałszywymi koncepcjami i mylące .
Według Fârâbî, filozof i władca, poprzez wiedzę i moc, poruszają się w górę w kierunku „asymilacji z Bogiem”, ale co byłoby niczym bez ruchu w dół „sprawiedliwego przewodnictwa”. Filozofia to kontemplacja w stosunku do Boga, a polityka (nauczanie i prawodawstwo ) w stosunku do Miasta. Zwykli ludzie potrzebują widzialnego mistrza, który koryguje niezgodę, utrzymuje i wymusza rządy prawa, az drugiej strony polityka to także boska mądrość i duchowa pedagogika prowadząca ludzi do moralnego doskonalenia.
Fârâbî przeciwstawia pozorną aktywność w materialnym świecie podstawowej błogości czystej wiedzy.
Klasyfikacja i nauki fizyczneW swoim Traktacie o naukach lub wyliczeniach o nauce Fârâbî proponuje nową klasyfikację nauk, inspirowaną przez Arystotelesa i Platona, ale oryginalną, uwzględniającą nową wiedzę zdobytą od tego czasu, taką jak optyka .
Byłyby dwa rodzaje nauk: nauka o rzeczach (w tym o sztuce) i nauka o regułach. Sztuki są różnie związane z naukami ścisłymi. Wyróżnia pięć głównych nauk: język ( językoznawstwo , gramatyka , poezja ...), logikę , matematykę ( astronomia , muzyka , wagi i miary ...), fizykę (ciała naturalne), politykę (moralność i postępowanie ludzi), do której dodaje teologię lub metafizykę.
Słowem-kluczem tej klasyfikacji jest integracja . Nic nie jest obce wiedzy filozoficznej po Farabim „Nie ma pośród istot świata, do którego filozofia wkracza, o czym ma jakiś cel i o czym ma, jak na razie możliwości człowieka, jakąś wiedzę. ” .
W matematyce i astronomii ginie jego komentarz do Ptolemeusza (Księga I Almagestu ). Jest to problem sferyczności lub izoperymetrii ( kula jest bryłą o największej objętości dla danej powierzchni obwodu). Jest autorem książki o konstrukcjach geometrycznych ( kwadraty , wielokąty i parabole ). Kolejna z jego zaginionych prac Wprowadzenie do geometrii wyobrażonej może dotyczyć wielowymiarowych sześcianów (większych niż trzy wymiary).
W optyce zajmuje się lustrami, kolorami i zjawiskami atmosferycznymi takimi jak aureola czy tęcza . W chemii potwierdza słuszność alchemii w swoim Traktacie o konieczności nauki o alchemii .
MuzykaW swojej Wielkiej Księdze Muzyki traktuje tunburę , lutnię długoszyjkową, jako instrument . Wyobraża sobie nowe systemy progowe , aby poprawić ich możliwości melodyczne. Studiuje flety i harfy . Fârâbî przewyższa poezję od muzyki, a muzykę wokalną od muzyki instrumentalnej, ponieważ nakłada słowa na emocje. Jego twórczość, przekazana w całości, ma fundamentalne znaczenie w historii muzyki perskiej i arabskiej, ponieważ jest muzyczną encyklopedią wszystkiego, co Grecy, perscy muzycy dworu Sasanidów, autorzy przedislamscy i czasy Sam Farab.
LekarstwoW swoim Traktacie o naukach nie włącza medycyny, która jest tylko sztuką praktyczną ( technè według Arystotelesa), na równi z ciesielstwem czy gotowaniem. Fârâbî sprzeciwia się filozoficznym twierdzeniom lekarzy, w szczególności Galena . Opiera się na starożytnym autorze, którym mógł być Aleksander z Afrodyzy . Stara się udowodnić, że Arystoteles miał rację przeciwko Galenowi, w kontrowersji dotyczącej odpowiednich ról serca i mózgu.
Aby rozwiązać problem artykulacji medycyny i nauk przyrodniczych, dzieli medycynę na 7 dyscyplin, w tym 3 teoretyczne uważane za wspólne z nauką, pozostałe 4 dotyczą wyłącznie praktyki lekarskiej. Lekarze, którzy nie są kompetentni do oceny teorii (znajomości ciała, zdrowia i chorób), powinni ograniczyć się do swoich praktyk: obserwacji objawów, diety, higieny i leczenia.
W swoim Komentarzu do metafizyki Arystotelesa był mózgiem Awicenny (pośrednio, która urodziła się w 980 r .). Jednak pomimo Al Fârâbî, Awicenna (podobnie jak Awerroes ) ustanowił jedność i szlachetność medycyny jako nauki.
Andaluzyjski astronom Ibn Baja jest pod wpływem obalenia Johna Philopo przez Al Farabi.
Tomasz z Akwinu przyjmuje rozróżnienie Al Fârâbî na byt przygodny i byt konieczny jako podstawę trzeciego dowodu istnienia Boga.
Angelologiczny model Al Fârâbî został wykorzystany przez Pierre'a Lévy'ego w jego próbie myślenia o zbiorowej inteligencji w ramach Internetu i NICT .
Al Fârâbî to nazwa niesiona na jego cześć przez aleję i uniwersytet w mieście Ałmaty (Alma Ata) w Kazachstanie .
Oryginały wielu jego dzieł zaginęły, ale wersje hebrajskie pozostały . Jego główne prace to: