Schronienie autobus jest typem magistrali schronienia od znaku zaproponowanej po raz pierwszy w 1964 roku w Lyonie ( Francja ), spółka JCDecaux . Innowacją jego twórcy było wyposażenie schronu w panele reklamowe oraz nieodpłatne udostępnienie instalacji w zamian za prawo do sprzedaży reklam.
Schron autobus zawiera elementy mebli ulicznych , aby chronić użytkowników przed złą pogodą na autobus lub autokar linia przestanie związany z miejscem na reklamy paneli . Materiał jest często dostarczany bezpłatnie przez firmę, która płaci za reklamę. W sytuacji, gdy możliwości tworzenia nowych powierzchni reklamowych były ograniczone, koncepcja ta zapewniła fortunę twórcy Jean-Claude Decaux i pozycję wirtualnego monopolisty , bijąc swoich amerykańskich konkurentów Clear Channel i CBS .
Klauzule milczącego przedłużenia występujące w starych umowach zostały uznane za niezgodne z prawem i podlegają poprawkom korygującym. W zależności od punktu widzenia można je uznać za „nadużycie”, to znaczy bez odszkodowania, jako opłatę licencyjną z tytułu zajmowania domeny publicznej lub po prostu zakaz wieczystych zobowiązań. . Te dwie podstawy są drugorzędne, ponieważ zakaz jest dziś powiązany z kwestiami wolnej konkurencji. Rzeczywiście, we Francji instalacja mebli miejskich jest od uznawana albo za przekazanie usługi publicznej, albo za zamówienie publiczne , z których oba muszą podlegać regularnej konkurencji.
Termin „Bus Shelter” to zleksykalizowana nazwa marki, która przeszła do języka potocznego w kilku regionach. Académie française zaleca korzystanie z francuskiego belgijskiego termin „ Aubette ” jako podstawienie. Według niej, „Przystanek autobusowy” pisany jest wielką literą. Odwrotnie, Office québécois de la langue française zapisuje je małymi literami i nie sugeruje zastąpienia.