Régis Loisel

Régis Loisel Obraz w Infoboksie. Régis Loisel na Festiwalu Angoulême 2019 .
Narodziny 4 grudnia 1951
Saint-Maixent-l'École
Narodowość Francuski
Czynność pisarz i ilustrator z komiksów
Trening Uniwersytet Paryski-VIII
Różnica Główna nagroda miasta Angoulême (2003)
Stronie internetowej regisloisel.com
podpis

Régis Loisel , urodzony dnia4 grudnia 1951w Saint-Maixent-l'École ( Deux-Sèvres ), jest rysownikiem i autorem komiksów francuskich.

Biografia

Lata 70.: początki

W wieku 20 lat, w 1972 roku, Loisel przeniosła się do Paryża; jego pierwsza strona została opublikowana w tym samym roku w Les Pieds Nickelés Magazine . W następnym roku, na krótko uczęszczał komiksu zajęcia w tym University of Vincennes , doprowadziły w szczególności przez Jean-Claude Mézières . Tam poznaje Patricka Cothiasa i Serge'a Le Tendre'a .

Nawiązują przyjaźnie i profesjonalną więź: ich opowiadania, często o fantastycznych inspiracjach, pojawiają się kolejno w Pilote (1974), Mormoil (1975), Pif Gadget ( Capitaine Kergenec , 1975), Tousse Bourin (kwartał wylansowany na początku 1970 z Olivier Taffin , Anne-Marie Simond , Max Cabanes , Loro , Michèle Costa Magna i Serge Le Tendre), Plop ( Norbert le Lézard , 1977), Fluide lodowatego (1977), Métal hurlant (1978). Historie te zostały częściowo podjęte w 1978 roku w zbiorze Les Nokturnes wydanym przez Kesselringa .

W 1975 roku pierwsze płyty La Quête de l'oiseau du temps zostały opublikowane w Imagine (przegląd luksusu pod redakcją Rodolphe ).

W ciągu tych lat wiele ilustracji Régisa Loisela zostało opublikowanych w innych miejscach w prasie ( Télérama , Absolu itp.), wydawnictwach ( L'École des loisirs , Hachette , Princesse itp.) i reklamach.

W 1979 roku wraz z Michelem Rouge i Olivierem Taffinem założył warsztat Bergame .

Lata 80.: W poszukiwaniu Ptaka Czasu Objawienie

W 1981 rozpoczął Pyrénée , historię, którą zakończył dopiero w 1998 z pomocą Philippe'a Sternisa , i narysował Jonas Folies (seria gagów w jednym arkuszu wyprodukowanym przez Serge'a Le Tendre'a) w Jonas (magazyn religijny wydań Fleurus). ). Ta seria zostanie częściowo wznowiona w 1990 roku w Hop! . W 1982 roku, jeszcze z Serge Le Tendre, wyprodukował nową adaptację La Quête de l'oiseau du temps i zaoferował ją wydaniom Dargaud . Seria została wstępnie opublikowana w Charlie Mensuel w latach 1982-1987.

Dlatego nowe utwory zostały dodane do odniesienia bibliograficzne LOISEL za: seria winiet ( Malabar et les Robots ) wyprodukowany dla Malabar marki produkowanej z Olivier Taffin (1983), a portfel na Trihan ( L” Offrande , 1984), opowiadań dla cyrku ( 1986) oraz Pilote & Charlie (1988), ilustracje prasowe, plakaty teatralne, sitodruki… W 1989 roku Les Humanoïdes Associés opublikowało zbiór opowiadań i ilustracji erotycznych Troubles Fêtes . Teksty są autorstwa Rose Le Guirec, pseudonimu jego własnej żony Marie-Hélène.

W tym samym roku opuścił Paryż i zamieszkał w Perros-Guirec w Bretanii.

Z pomocą kolegów ze studia, Jean-Charlesa Kraehna i Laurenta Vicomte'a , założył festiwal komiksu Perros-Guirec , który odbywa się co roku w kwietniu.

Lata 90.: konsekracja Piotrusia Pana

Régis Loisel rozpoczął działalność w 1990 roku w bardzo wolnej i osobistej interpretacji Piotrusia Pana , dzieła JM Barrie w Vents d'Ouest (wydawca) . W 1993 roku zilustrował to, co uważał za prawdziwe arcydzieło zabawy, La Dernier Goutte wciąż jest na wślizg , erotyczne dzieło napisane przez Georgesa-Philippe Taladiart i opublikowane przez La Sirène editions . Jednocześnie sponsoruje pracę zbiorową Les Petits Rêveurs , pierwszy tom kolekcji „Grain de sable” z edycji Vents d'Ouest.

W Październik 1998, po jedenastu latach przerwy, opuszcza drugi cykl The Quest for the Bird of Time , L'Ami Javin , w którym Loisel jest współautorem scenariusza i, również wzięta przez sagę o Piotrusiu Panu , jest „zadowolona” z realizacji storyboard i kolorystyka, rysunek zapewnia Lidwine .

Lata 2000

Pod koniec lat 90. Régis Loisel zaczął pisać scenariusze dla innych rysowników, takich jak Christine Oudot z Fanfreluche pour une sirène (Vents d'Ouest, 2001) czy Pierre Guilmard ( Farfelingues ) z Pierrem Guilmardem . Pracował przy dwóch kreskówkach Disneya  : Mulan i Atlantis oraz w dziedzinie audiowizualnej, brał udział w storyboardzie filmu Le Petit Poucet i zaprojektował grę wideo Gift ( Cryo Interactive ). Obecnie mieszka w Montrealu (Kanada), po kilku latach pobytu w Bretanii, a następnie w Chanceaux-près-Loches .

W 2000 roku podpisał z Yvonem Le Corre i Patrickiem Cothiasem , towarzyszami podróży, powieść graficzną Mali-Mélo , dziennik podróży do Mali.

Jego praca została nagrodzona, w styczeń 2003, przez Grand Prix miasta Angoulême i Régis Loisel był zatem prezesem edycji 2004.

Komiks kończy Piotruś Pan szóstym tomem opublikowanym w 2004 roku. Dwa lata później, we współpracy z projektantem Jean-Louis Tripp , wypuszcza nową serię  : ujawnia wMarzec 2006pierwszy tom Magasin général , serii, której akcja rozgrywa się w małym miasteczku w Quebecu w latach 20. XX wieku.

Cieszy się, że jest współautorem innej serii, Le Grand Mort , napisanej wspólnie z Jean-Blaise Djianem i której rysunek powierzył Vincentowi Mallié .

W ciągu tej dekady ukazał się tylko jeden tom The Quest for the Bird of Time , szósty, narysowany przez Mohameda Aouamriego .

Lata 2010: koniec serii i Mickey

W październik 2014, kończy Magasin Général dziewiątym i ostatnim tomem, wciąż współprojektowanym z Tripp .

Kontynuuje również współpracę z Vincentem Mallié przy Le Grand Mort . Serię zamyka również tom ósmy, wydany ze swej strony wstyczeń 2019.

Vincent Mallié jednocześnie zapewni projekt tomów 7 (2010) i 8 (2013) Poszukiwania ptaka czasu , zanim przekaże Davidowi Etienowi tom 9 (2017).

W 2017 roku Régis Loisel podpisał posłowie do powieści graficznej Les Petites Victoires wydanej przez francuskie wydawnictwo Rue de Sèvres .

Jako kompletny scenarzysta/projektant, Loisel podpisuje tom kolekcji Disney/Glénat: przedstawia oryginalną historię Mickeya, zatytułowaną Café Zombo . Ten album w formacie włoskim nabiera postaci w swojej pierwszej wersji, tej z lat 1929-1930 i zdobywa Nagrodę Prasową Saint-Michel 2017.

W 2019 roku stworzył nową serię, zatytułowaną Un putain de salopard, tym razem wydaną przez wydawnictwo Rue de Sèvres , której projektantem jest Olivier Pont .

Lata 2020

Dziesiąty album The Quest for the Time Bird ma się ukazać w 2020 roku, zaprojektowany przez Davida Etiena .

Pracuje

  1. Izabela , 2019
  2. O Maneta , listopad 2020

Nagrody

Bibliografia

  1. Brieg F. Haslé , „  Régis Loisel, Grand Prix d'Angoulême 2003  ” , na Auracan ,25 stycznia 2003 r..
  2. „  Régis Loisel: bibliografia, fotografia, biografia  ” , na BD Paradisio (dostęp 25 grudnia 2019 r . ) .
  3. Yves-Marie Labbé , „  Loisel, Sun King of Angoulême  ” , na Le Monde ,23 stycznia 2004
  4. Etykiety reklamowe gumy do żucia marki Malabar : Malabar and the Robots , 1983
  5. Eric Libiot , "  Powrót Piotrusia Pana  " , na L'Express ,3 stycznia 2002 r..
  6. Publivore , "  Piotruś Pan  " , o Elbakinie ,7 listopada 2004.
  7. Redakcja , „  W końcu ... po 11-letniej przerwie ... powrót Quest po raz ptak!”  » , Na BD Paradisio ,Październik 1998.
  8. Frédéric Rabe , „  Wyprawa na czas ptaka – cykl 2: Przed wyprawą, T5 – L'ami javin  ” , o Planète BD ,12 stycznia 2010.
  9. Redakcja , "  Loisel bawi się Game Boy  " , na BD Paradisio ,2000.
  10. Nizou , "  Dar  " , na Planète Jeunesse ,16 stycznia 2009.
  11. Gwendoline Raisson , "  Yvon Le Corre wszędzie tuszuje  " , o L'Humanité ,10 czerwca 2000 r..
  12. „  Angoulême Festival  ” , na Encyclopédie Larousse (dostęp 31 stycznia 2019 )
  13. Philippe Tomblaine , "  " Piotruś Pan T6: Destins " autorstwa Régis Loisel  " , na BDZoom ,31 lipca 2014 r..
  14. Nicolas Albert , „  General Store: Last Traits  ” , na Comixtrip ,8 października 2014
  15. Mickael du Gouret , „  Le Grand Mort: magiczny zespół do opowieści między 2 światami  ” , o Auracan ,listopad 2007
  16. Benoît Dorthu , "  The Quest for the Time Bird -- Before the Quest Volume 2: The Grimoire of the Gods  " , na Auracan ,7 grudnia 2007 r.
  17. Frédéric Potet, „  Sklep wielobranżowy, fresk towarzyski w Quebecu z przeszłości  ” , o Les petits miquets, blog du Monde ,15 października 2014
  18. Patrice Gentilhomme , „  Les Petites Victoires” Yvon Roy: wibrująca pieśń komfortu dla autyzmu  ” , na actuabd.com ,11 maja 2017 r.(dostęp 5 grudnia 2019 )
  19. „  Régis Loisel:” Tworzenie albumu Mickey było marzeniem z dzieciństwa, mój komiks jest aktem miłości  ” , o kulturze Francji (dostęp 23 czerwca 2019 r. )
  20. Denis Marc , „  Prix ​​Saint-Michel 2017: zwycięzcy  ” , na RTBF ,16 października 2017 r..
  21. Charles-Louis Detournay, Patrice Gentilhomme , „  Régis Loisel i Olivier Pont pod szyldem Rue de Sèvres editions  ” , na actuabd.com ,27 kwietnia 2019 r.(dostęp 23 czerwca 2019 )
  22. Olivier Maltret "  Bien leche  " BoDoï , n O  15,styczeń 1999, s.  7.
  23. Aub , "  Jaszczur Norbert  " , na ScenEario ,11 sierpnia 2007 r..
  24. Jean-Pierre Fuéri "  Poszukiwanie wybite Crow  " BoDoï , n O  29,kwiecień 2000, s.  10.
  25. Jacques Schraûwen , "  Un Putain de Salopard - tom 1: Isabel  " , o kulturze RTBF ,8 maja 2019 r.(dostęp 23 czerwca 2019 )
  26. Thierry Groensteen i zbiorowe, nagrody wygranej w Angoulême: 30 lat komiksy przez zwycięzców festiwalu , Angouleme, Éditions de l'An 2 ,2003, 103  pkt. ( ISBN  2-84856-003-7 )

Załączniki

Bibliografia

MonografieWywiadyPozycja

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne